Αργεντινή: Νέα δίκη για τις “πτήσεις θανάτου” του δικτάτορα Βιντέλα

Στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Σαν Μαρτίν στην Αργεντινή ξεκίνησε η ακροαματική διαδικασία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που κατηγορούνται να διέπραξαν πέντε απόστρατοι στρατιώτες κατά τη διάρκεια της δικτατορίας από το 1976 έως το 1983.

Πρόκειται για την υπόθεση των επονομαζόμενων “πτήσεων θανάτου” με τις οποίες η δικτατορία του Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα “εξαφάνιζε” τους αριστερούς πολιτικούς κρατούμενους.

Διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους της πέτυχε η Αργεντινή!

του Λεωνίδα Βατικιώτη

«Νέο κεφάλαιο στις διαπραγματεύσεις για το δημόσιο χρέος» άνοιξε η Αργεντινή! Με αυτό τους το σχόλιο οι Financial Times απέδωσαν με τον πιο εύστοχο και συμπυκνωμένο τρόπο το επίτευγμα της νέας κυβέρνησης της λατινοαμερικανικής χώρας. Η διαγραφή του 45% περίπου σε ένα χρέος ύψους 65 δισ. δολαρίων (με συνολικό χρέος που φτάνει τα 340 δισ. ή 90% του ΑΕΠ) δείχνει τις μεγάλες δυνατότητες διαγραφής του δημόσιου χρέους που μπορούν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις σε βάρος των διεθνών πιστωτών, δημιουργώντας τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο.

Το παράδειγμα της Αργεντινής αξίζει να μελετηθεί γιατί δείχνει τι πρέπει και μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση, ακόμη κι εντός του καπιταλισμού, ακόμη και μια κυβέρνηση που δεν είναι επαναστατική, αν θέλει να διαγράψει μέρος έστω του δημόσιου χρέους της, δημιουργώντας έτσι τους αναγκαίους (αλλά προφανώς μη επαρκείς όρους) για να ασκηθεί μια φιλολαϊκή πολιτική. Η κυβέρνηση του προέδρου Φερνάντες πολύ πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2019, όταν ηττήθηκε ο νεοφιλελεύθερος Μαουρίτσιο Μάκρι, είχε κάνει σαφές ότι μπροστά στο δίλημμα αν θα δοθούν χρήματα στο λαό ή τους διεθνείς πιστωτές θα προτιμήσει να στηρίξει τον λαό της Αργεντινής.

Δεν μπορεί, δεν πληρώνει η Αργεντινή!

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ιστορική σημασίας είναι η μάχη που δίνει η Αργεντινή να διαγράψει μέρος του δημοσίου χρέους της. Η σύγκρουση κορυφώθηκε την Παρασκευή 22 Μαΐου, όταν έληγαν υποχρεώσεις της Αργεντινής ύψους 500 εκ. δολ. κι η κυβέρνηση της χώρας αρνήθηκε να τις εξυπηρετήσει, όπως είχε προαναγγείλει ότι θα πράξει. Η αντίδραση των αγορών συμπυκνώθηκε στην ανακοίνωση των οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Fitch και Standard and Poor’s την Τρίτη 26 Μαΐου που υποβάθμισαν το χρέος της Αργεντινής σε D (Default) που ισοδυναμεί με χρεοκοπία και RD (Restricted Default) που ισοδυναμεί με επιλεκτική χρεοκοπία, αντίστοιχα. Στο ίδιο καθεστώς της επιλεκτικής χρεοκοπίας είχε τοποθετηθεί κι η Ελλάδα προ δεκαετίας όταν (σε συμφωνία με τους πιστωτές) προχώρησε στην μη πληρωμή ορισμένων ομολόγων.

Κρίσιμη η αναδιάρθρωση του χρέους της Αργεντινής προς τους ιδιώτες

Πηγή: Project Syndicate, 6 Μαΐου 2020

Μετάφραση: Λ.Β.

Joseph E. Stiglitz, Edmund S. Phelps, Carmen M. Reinhart

Ζητείται από τους πιστωτές της Αργεντινής να δεχθούν μια πρόταση που θα μειώσει τη ροή των εσόδων τους αλλά θα τις κάνει βιώσιμες. Μια υπεύθυνη απόφαση θα δημιουργήσει ένα θετικό προηγούμενο, όχι μόνο για την Αργεντινή, αλλά και για το διεθνές οικονομικό σύστημα ως όλον.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Η πανδημία του Covid-19 έχει ωθήσει την ανθρωπότητα προς τη χειρότερη παγκόσμια ύφεση της σύγχρονης εποχής. Η πίεση στα δημόσια οικονομικά έχει γίνει τεράστια, ειδικότερα προς τις αναπτυσσόμενες χώρες που ήταν ήδη ιδιαίτερα υπερχρεωμένες.

Η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ξεκινήσει διάφορες πρωτοβουλίες για να ελαφρύνουν την επιβάρυνση του δημόσιου χρέους σε αυτή την εξαιρετική κατάσταση. Ως πρώτο βήμα, οι χώρες του G20 συμφώνησαν να προσφέρουν ένα μορατόριουμ για το επίσημο διμερές χρέος των 76 φτωχότερων οικονομιών του κόσμου.

Αργεντινή: Χορεύοντας ξανά με τη χρεοκοπία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ήταν τον Ιούνιο του 1986 όταν στα προημιτελικά του Μουντιάλ στο Μεξικό το «χέρι του Θεού», μέσω του επί της γης …αντιπροσώπου του Ντιέγκο Μαραντόνα χάρισε στην Αργεντινή ό,τι καλύτερο μπορούσε να περιμένει μετά την στρατιωτική της ήττα στα νησιά Μαλβίνες: μια ποδοσφαιρική νίκη επί της Αγγλίας!

Σχεδόν 34 χρόνια αργότερα η νέα κυβέρνηση της Αργεντινής πάλι προσέφυγε στον αντιπρόσωπο του Θεού επί της γης, τον αργεντίνικης καταγωγής  Πάπα Φραγκίσκο, πραγματοποιώντας επίσημη επίσκεψη στο Βατικανό την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου. Κι αυτό όχι για να αποτρέψει την ένατη χρεοκοπία της Αργεντινής, αλλά για να την κάνει πιο ήπια. Να μπορέσει να τη διαχειριστεί με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες εντός και κυρίως εκτός της Αργεντινής. Ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, μοιράζεται ένα ακόμη κοινό με τον πάπα, πέραν της καταγωγής: Την έμπρακτη συμμετοχή σε πρωτοβουλίες που ευαγγελίζονται μια οικονομία η οποία δεν θα λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς αναπαράγοντας τις αντιθέσεις και την κοινωνική περιθωριοποίηση για τους φτωχούς. Για να προωθήσει μάλιστα το στόχο της κοινωνικής οικονομίας το Βατικανό που έχει εργαστεί επισταμένα επ’ αυτού το τελευταίο διάστημα με σημαντικούς οικονομολόγους απ’ όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και τον νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτς που είναι μέντορας και καθηγητής του υπουργού Οικονομίας της Αργεντινής, θα συγκεντρώσει στην Ασίζη τον Μάρτιο νέους οικονομολόγους και ακτιβιστές για να διερευνήσουν την δυνατότητα συγκρότησης μιας «οικονομίας διαφορετικού τύπου που θα φέρνει τη ζωή κι όχι το θάνατο που θα περικλείει και δεν θα αποκλείει».

Αργεντινή: Στην αντεπίθεση ο Φερνάντες

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε δύο κατευθύνσεις κι επιθετικά κινείται ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, Αλμπέρτο Φερνάντες, μόλις μια εβδομάδα μετά την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του.

Η πρώτη του πρωτοβουλία ήταν να ηρεμήσει το εσωτερικό κοινωνικό μέτωπο. Να διαχειριστεί με άλλα λόγια τις ακραίες αντιθέσεις που άφησε ο νεοφιλελεύθερος Μάκρι μετά την εφαρμογή μιας αντιλαϊκής πολιτικής που δεν γέμισε μόνο τους δρόμους των πόλεων με αστέγους αλλά έθεσε επίσης εκτός ελέγχου τον πληθωρισμό που το 2018 αυξήθηκε κατά 48% και το 2019, ως τώρα, κατά 50%. Οδήγησε επίσης τη συναλλαγματική ισοτιμία στα ύψη και την αξία του πέσο στα Τάρταρα. Για να επουλώσει τα τραύματα του νεοφιλελευθερισμού ο Φερνάντες ανακοίνωσε μείωση τιμών σε όλα τα φάρμακα (εγχωρίως παραγόμενα και εισαγόμενα) κατά 8% έτσι ώστε οι τιμές να επιστρέψουν στα επίπεδα του Δεκεμβρίου του 2018, ενώ απέσπασε και τη δέσμευση  εμπόρων και βιομηχάνων ότι οι τιμές θα μείνουν παγωμένες μέχρι τουλάχιστον τις 31 Ιανουαρίου 2020. Επιπλέον, ο νέος πρόεδρος ανακοίνωσε πάγωμα των τιμών στα τιμολόγια των δημοσίων υπηρεσιών για έξι μήνες, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο όχι μόνο να σταματήσει την φτωχοποίηση των συμπολιτών του, αλλά να βάλει κι ένα τέρμα στις αλληλοτροφοδοτούμενες αυξήσεις τιμών. Επίσης, μπόνους 160 δολ. στους συνταξιούχους που θα καταβληθεί σε δύο δόσεις.

Ένα τανκ στην Αργεντινή απειλεί την άγνοια

O Raul Lemesoff από την Αργεντινή, αποφάσισε να ρίξει στην άνιση μάχη των ισχυρών αυτού του κόσμου, το δικό του άρμα μάχης. Δεν πρόκειται για άλλο από το “όπλο μαζικής διδασκαλίας” (Arma de Instruccion Masiva), που αποστολή έχει να αφανίσει την καταστροφική άγνοια, συνεισφέροντας στη διάδοση της γνώσης.

Αργεντινή: «Στάση πληρωμών» ανακοίνωσε ο πρόεδρος Φερνάντες μετά την υποβάθμιση από Fitch και Standard and Poor’s

Η Αργεντινή βρίσκεται «ουσιαστικά σε στάση πληρωμών», επιβεβαίωσε χθες Κυριακή ο πρόεδρος της Αλμπέρτο Φερνάντες, δύο ημέρες μετά την υποβάθμιση του αξιόχρεου του δημοσίου της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης Fitch και Standard and Poor’s στην κατηγορία της «επιλεκτικής χρεοκοπίας».

«Τα πράγματα δεν είναι ίδια με το 2001, αλλά ναι, έτσι μοιάζει», είπε ο κεντροαριστερός περονιστής πρόεδρος κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο América TV.

Αέρας αλλαγής παρασέρνει το Μπουένος Άιρες

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Τους «καρτονέρος», κακοντυμένους ρακοσυλλέκτες ιθαγενείς που μαζεύουν κούτες και χαρτιά από τους κάδους του Μπουένος Άιρες, τους συναντάς παντού: στη Λεωφόρο Κοριέντες, πέριξ του Οβελίσκου, κοντά κι ακόμη στη Κάσα Ροσάδα, το Προεδρικό Μέγαρο. Δεν είναι ανάγκη να πας στις επικίνδυνες γειτονιές της Μπόκα. Τους συναντάς επίσης μέρα – νύχτα, κυρίως όμως τη νύχτα, μόλις πέσει το φως του ήλιους όταν βγαίνουν στους δρόμους μαζικά για να ξεδιαλέξουν από τα απορρίμματα ό,τι μπορεί να πουληθεί σε καλύτερη τιμή. Είναι ένας τρόπος για δεκάδες χιλιάδες άνεργους και φτωχούς εργάτες να εξασφαλίσου τα προς το ζην.

Η «καλή» χρεοκοπία της Αργεντινής

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Υπάρχουν δύο λογιών χρεοκοπίες ή καλύτερα, για να αποδραματοποιήσουμε τη συζήτηση, μονομερείς αθετήσεις πληρωμών εκ μέρους κρατών. Η διαχωριστική γραμμή δεν τίθεται ανάμεσα στις παύσεις πληρωμών που ανακοινώνονται μονομερώς εκ μέρους των κυρίαρχων κρατών, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών, κι εκείνες που σχεδιάζονται και υλοποιούνται συναινετικά, όπως ορίζει η διεθνής βιβλιογραφία. Οι αθετήσεις πληρωμών χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: εκείνες που φέρνουν σε πέρας αριστερές κυβερνήσεις και αγνοούν τις εντολές των αγορών κι εκείνες που πραγματοποιούν δεξιές κυβερνήσεις που έχουν το χρίσμα των αγορών. Προφανώς οι πρώτες είναι κακές και οι δεύτερες είναι καλές…

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η μονομερής αθέτηση πληρωμών την οποία ανακοίνωσε η Αργεντινή την Τετάρτη 28 Αυγούστου, προκαλώντας πολλά σοκ στις αγορές. Οι αντιδράσεις όμως έμειναν εκεί. Κανένα κλίμα φόβου, κανένας διασυρμός της χώρας ή του προέδρου, κανένα πρωτοσέλιδο που να εκθέτει τον δεξιό πρόεδρο της Αργεντινή Μαουρίτσιο Μάκρι.

Το ΔΝΤ έδωσε το ελληνικό φάρμακο στην Αργεντινή… και τη σκότωσε

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ο Αϊνστάιν μπορεί να μην είπε τελικά την περίφημη φράση «παράνοια είναι να πραγματοποιείς συνεχώς το ίδιο πείραμα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα», το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όμως κατάφερε να τεκμηριώσει, πέραν πάσης αμφιβολίας, την ορθότητά της.

Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η οικονομία της Αργεντινής είναι το αποτέλεσμα ενός πειράματος που δοκιμάζει ξανά και ξανά το ΔΝΤ από τις δεκαετίες του ‘80 και του ’90.

Αργεντινή, η χώρα των εκπλήξεων!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μπορείτε να σκεφτείτε τις αντιδράσεις του διεθνούς Τύπου στην περίπτωση που ένας ηγέτης εν μέσω κρίσης, καλπάζοντος πληθωρισμού και συνεχούς κατρακύλας της ισοτιμίας του εθνικού νομίσματος ανακοίνωνε αυξήσεις στους μισθούς, μείωση στο φόρο εισοδήματος, αυξήσεις στις επιδοτήσεις, κατάργηση του ΦΠΑ και πάγωμα για 90 ημέρες στις τιμές των καυσίμων; Και το οποίο μάλιστα πάγωμα προκαλούσε την οξύτατη αντίδραση βιομηχάνων, εισαγωγέων  και παραγωγών πετρελαίου που αντέτειναν ότι σε ένα περιβάλλον καθημερινής μείωσης της αξίας του εθνικού νομίσματος το πάγωμα των τιμών θα οδηγήσει είτε στη χρεοκοπία τους είτε σε ανεπαρκή τροφοδοσία της αγοράς και σε ελλείψεις; Διεθνής Τύπος και οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ για παράδειγμα, θα κατακεραύνωναν την κυβέρνηση που προχώρησε σε τέτοιες εξαγγελίες κατηγορώντας την για λαϊκισμό και ανευθυνότητα, ενώ θα ζητούσαν την εσπευσμένη επιστροφή στον …ορθό οικονομικό δρόμο. Όλα αυτά θα συνέβαιναν με απόλυτη βεβαιότητα, και τα έχουμε δει να υλοποιούνται ουκ ολίγες φορές, εκτός κι αν…

Καταρρέει η Αργεντινή σε ένα τείχος σιωπής

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η είδηση δεν αφορά την επικείμενη χρεοκοπία της χώρας που γέννησε τον Τσε. Έχοντας χρεοκοπήσει επίσημα οκτώ φορές στην ιστορία της η Αργεντινή, με τελευταία φορά το 2001 όταν πάγωσαν προσωρινά αποπληρωμές ύψους 100 δισ. δολ., το ενδιαφέρον έχει πάψει να συγκεντρώνεται στις δημοσιονομικές της περιπέτειες. Η είδηση σχετίζεται με την σκανδαλώδη προστασία που απολαμβάνει το εν ενεργεία πολιτικό της προσωπικό, καθώς παρότι οδηγεί τη χώρα στα βράχια με μια γενναία αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, αν δεν προηγηθεί επίσημη στάση πληρωμών, να είναι θέμα χρόνου, σύσσωμος ο διεθνής Τύπος ακόμη και τώρα επαινεί κι εγκωμιάζει τον πρόεδρο της Αργεντινής, κι εκλεκτό του ΔΝΤ Μαουρίτσιο Μάκρι. Από δεκάδες δημοσιεύματα που αποτελούν ορισμό της παραπληροφόρησης επιλέγουμε το ακόλουθο των New York Times, που συμπυκνώνει τη μεροληπτική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι του: «Τα υποσχόμενα οφέλη από τις μεταρρυθμίσεις του – σταθερό νόμισμα, τιθάσευση του πληθωρισμού, νέες επενδύσεις και θέσεις εργασίας – θα χρειαστούν χρόνια για να υλοποιηθούν»!

Για την εφημερίδα – σύμβολο των Δημοκρατικών και του φιλελεύθερου κατεστημένου, επιτόκια δανεισμού στο ύψος του 70%, πληθωρισμός στο ύψος του 60%, υποτίμηση της συναλλαγματική αξίας του νομίσματος κατά 50% το 2018, μείωση της βιομηχανικής παραγωγής κατά 13% μόνο το 2018 κι η έκρηξη της φτώχειας και της ανεργίας είναι προσωρινά …μικροπροβλήματα που δεν ισοδυναμούν με ακύρωση και διάψευση των εξαγγελιών του νεοφιλελεύθερου προέδρου. Απλώς …μεταθέτουν στο μέλλον την υλοποίηση των εξαγγελιών του. Αξίζει ωστόσο να αντιπαραβάλουμε την ασυλία που απολαμβάνει ο αργεντινός πρόεδρος με τα πρωτοσέλιδα της ίδια εφημερίδας, όταν ο υπερπληθωρισμός πλήττει την Τουρκία ή τη Βενεζουέλα, όπου στο πηδάλιο βρίσκονται ηγέτες που από διαφορετικές θέσεις συγκρούονται με τις ΗΠΑ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ρεπορτάζ, αποστολές και δακρύβρεχτα ρεπορτάζ δημιουργούν φαινόμενα χιονοστιβάδας, ωθώντας τις αγορές να εντείνουν τις επιθέσεις τους στα εθνικά νομίσματα των χωρών, προκαλώντας φυγή κεφαλαίων, κ.α.

Οσβάλντο Κοτζιόλα: Η παρτίδα στη Λατινική Αμερική δεν έχει κριθεί

Συνέντευξη στους Λίτσα Φρυδά, Παύλο Αντωνόπουλο

Ο Οσβάλντο Κοτζιόλα είναι Αργεντίνος καθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο στη Βραζιλία και στέλεχος του Partido Obrero της Αργεντινής. Είναι βαθύς γνώστης των πολιτικών εξελίξεων, των κοινωνικών διεργασιών και των κινηματικών ξεσπασμάτων στις χώρες που γεννήθηκε και που εργάζεται και μας μιλά για την αποτυχία του πειράματος Λούλα, τα μεγάλα λάθη της Αριστεράς, την ακροδεξιά στροφή, αλλά και για τη μοναδική διέξοδο που έχει μείνει στον λαό της Βενεζουέλας.

Με τις τελευταίες εξελίξεις στη Λατινική Αμερική και ιδιαίτερα με την άνοδο του ακροδεξιού Μπολσονάρο, παρατηρούμε μια στροφή του κόσμου προς αντιδραστικές έως και ακροδεξιές επιλογές.  Ποια είναι τα αίτια αυτής της στροφής; Ένας από τους κύριους παράγοντες είναι, κατά τη γνώμη σας, και η απογοήτευση του κόσμου από τα «πειράματα» τύπου Βραζιλίας, Αργεντινής κ.λπ.;

Ναι βέβαια, και κυρίως του πειράματος της Βραζιλίας. Αυτό που πρέπει να αναρωτηθεί κάνεις είναι το εξής: η επαναστατική Αριστερά, η ριζοσπαστική Αριστερά ας πούμε, υπάρχει μια πολεμική ως προς τον όρο, έλεγε πως το PT (Κόμμα των Εργαζομένων) είναι ρεφορμιστικό, θα βρει τα όριά του, και τη στιγμή που θα έχει βρει τα όρια του, θα έχει φτάσει η δική μας ώρα. Στη Βραζιλία, ξέρετε, έχουμε όλες τις αριστερές τάσεις που υπάρχουν στον κόσμο, τροτσκιστές, μαοϊκούς, σταλινικούς. Και όλοι έλεγαν, λίγο πολύ, πως το PT θα μπει σε κρίση τη στιγμή που θα βρει τα όριά του, και οι μάζες θα έρθουν σε εμάς. Στην πραγματικότητα, το PT βρήκε τα όριά του, αλλά οι μάζες, και για να ακριβολογώ ένα μέρος των μαζών στράφηκε προς το φασισμό. Το Κόμμα των Εργαζομένων έλαβε πάνω από 46.000.000 ψήφους. Δεν είναι λίγο. Η παρτίδα δεν τελείωσε.

Στη «μέγκενη» του ΔΝΤ η Αργεντινή με 57 δισ. δολάρια

Αναβιώνουν οι άσχημες μνήμες της δεκαετίας του 1990 στην Αργεντινή, καθώς το Μπουένος Άιρες ανακοίνωσε πως έφθασε σε συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για δάνειο ύψους 57 δισ. δολαρίων. Η κυβέρνηση της χώρας καλείται, τώρα να προβεί σε σκληρές μεταρρυθμίσεις.

Η κυβέρνηση Μάκρι είχε εξασφαλίσει ένα δάνειο ύψους 50 δισ. δολαρίων στο πλαίσιο της συμφωνίας με το ΔΝΤ τον Ιούνιο, μετά τις αρνητικές οικονομικές εξελίξεις για τη χώρα, όμως η Κριστίν Λαγκάρντ ανακοίνωσε ότι η συμφωνία «έκλεισε» στα 57,1 δισ. δολάρια.

Στημένα παιχνίδια εξουσίας

Της Ιφιγένειας Καλαντζή

Για την ταινία «Ο Πρόεδρος» των Πάμπλο Τραπέρο και Σαντιάγκο Μίτρε

Μια νέα γενιά πολιτικοποιημένων σκηνοθετών καθιερώνεται στην πολύπαθη Αργεντινή, ανάμεσά τους o Πάμπλο Τραπέρο και ο 37χρονος Σαντιάγκο Μίτρε (Παουλίνα / 2015), που στη νέα του ταινία Ο Πρόεδρος συνεχίζει το νήμα της πολιτικής χειραγώγησης που ξεκίνησε το 2011, με την ταινία του Ο Φοιτητής, εστιάζοντας στα στημένα παιχνίδια εξουσίας.

Κατά την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής των λατινοαμερικάνικων χωρών στη Χιλή, με θέμα την ίδρυση της πρώτης Πανλατιναμερικανικής Πετρελαϊκής Εταιρίας, υπό κρατικό όμως έλεγχο, ο Πρόεδρος της Αργεντινής Ερνάν Μπλάνκο (Ρικάρντο Νταρίν) αμφιταλαντεύεται για τις αποφάσεις που καλείται να πάρει, ενώ ο Πρόεδρος της Βραζιλίας, εμπνευστής αυτής της πρωτοβουλίας, καταγγέλλει ως Δούρειο Ίππο την πρόταση του Προέδρου του Μεξικού, να συμμετάσχουν στο εγχείρημα και οι Αμερικανοί. Η αντιπαράθεση φουντώνει, με τους Προέδρους γύρω από ένα ολοστρόγγυλο τραπέζι, όπως άλλοτε οι Ιππότες της στρογγυλής Τραπέζης του βασιλιά Αρθούρου…

Αργεντινή: «Όχι στο ΔΝΤ»

Κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις στην Αργεντινή, βάζοντας στο στόχαστρο τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης του δεξιού προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι, αλλά κυρίως την προσφυγή στη «βοήθεια» του ΔΝΤ. Έτσι την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες γενικές απεργίες στην ιστορία της χώρας, μαχητική και παλλαϊκή, με τη συμμετοχή (πέραν των εργατών) και αγροτών, νεολαίων, εκπαιδευτικών, υπαλλήλων και μικροεπαγγελματιών.

Οι «σκυταλοδρόμοι» του χρέους και κάποια… μαθήματα

Του Γιάννη Σιώτου*

Τριαντάρης. Αμερικανοσπουδαγμένος. «Αγόρασα σπίτι στο Μπουένος Αϊρες, τζάμπα» είπε. Οταν έμαθα ότι είχε πάει στην Αργεντινή αναρωτιόμουν για την αιτία.

Αυτός ο γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας άθελά του βοήθησε να αντιληφθώ την οικονομική κρίση. Αυτό το «τζάμπα» ήταν η απτή απόδειξη της πεμπτουσίας του νεοφιλελευθερισμού: τα κέρδη του νεαρού Ελληνα ήταν η χασούρα κάποιου Αργεντινού.

Η σχέση της Αργεντινής με την Ελλάδα, δεν περιορίζεται μόνο στην πλατεία της Αργεντινής Δημοκρατίας (στη λεωφόρο Αλεξάνδρας όπου βρίσκεται η προτομή του José Martin). Το σχεδόν ταυτόχρονο ξεκίνημα των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων, το χρέος, οι πολιτικές αιωρήσεις μεταξύ δικτατοριών, αυταρχικών και φιλελεύθερων δημοκρατιών είναι τα στοιχεία που έκαναν πολλούς να μιλούν για βίους παράλληλους. Θα έπρεπε να περάσουν κοντά είκοσι χρόνια για να συνειδητοποιήσω το λάθος. Οι πορείες τους δεν είναι παράλληλες αλλά διαδοχικές: μία ξεκινά από εκεί που σταματά η άλλη. Είναι οι «σκυταλοδρόμοι» του νεοφιλελευθερισμού.

Σε Αργεντινή και Βραζιλία, η Λατινοαμερικανική Δεξιά στα καλύτερα της

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στο απόσπασμα του ΔΝΤ ξανά η Αργεντινή

Δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί η δήλωση του νεοφιλελεύθερου δεξιού προέδρου της Αργεντινής, Μαουρίσιο Μάκρι, έστω κι αν ξεχείλιζε σκοπιμοτήτων καθώς με αυτήν επιχείρησε να χρυσώσει το χάπι της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την έναρξη των συνομιλιών με τον μισητό διεθνή οργανισμό, το οποίο ειδικά στη χώρα που γέννησε το τάγκο και τον Τσε συναγωνίζεται σε δημοφιλία μόνο την …Αγγλία.

Είπε κατά λέξη: «Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων είχαμε ένα πολύ ευνοϊκό διεθνές πλαίσιο, αλλά σήμερα αυτό αλλάζει. Οι παγκόσμιες συνθήκες γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκες λόγω πολλών παραγόντων: τα επιτόκια κι η τιμή του πετρελαίου αυξάνονται, τα νομίσματα των αναδυόμενων χωρών υποτιμούνται. Είναι μεταβλητές που δεν ελέγχουμε». Ισχύουν και με το παραπάνω οι αιτιάσεις του!!!

Επιστροφή Αργεντινής στην πρέσα του ΔΝΤ

Του Βασίλη Γαλούπη

Γιατί η οικονομία της βρίσκεται ξανά σε αδιέξοδο σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Στις 8 Μαΐου κι ενώ το πέσο ήταν σε ελεύθερη πτώση, ο Πρόεδρος της Αργεντινής Μαουρίτσιο Μάκρι απευθύνθηκε μέσω τηλεοπτικού διαγγέλματος στους πολίτες της χώρας: Η κυβέρνηση ξεκίνησε επίσημα τη διαδικασία με το ΔΝΤ για άνοιγμα πιστοληπτικής γραμμής ώστε «να αποφευχθεί μια κρίση σαν αυτές που έχουμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν».

Τα νέα για την είσοδο του ΔΝΤ σταθεροποίησαν το πέσο. Αλλά επανέφεραν επώδυνες μνήμες στον κόσμο και έβαλαν σε επισφαλή θέση το πολιτικό μέλλον του Προέδρου.

Η σχέση ΔΝΤ – Αργεντινής είναι ιδιαίτερα φορτισμένη. Πρακτικά η Αργεντινή φοβάται το ΔΝΤ και το ΔΝΤ την Αργεντινή. Η χώρα έχει μια ιστορία διαδοχικών οικονομικών κρίσεων. Η νυν κυβέρνηση επιχείρησε να εφαρμόσει οικονομικές «μεταρρυθμίσεις», αλλά δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Ελλείμματα ακατέβατα, πληθωρισμός που επιμένει, το εθνικό νόμισμα κατρακυλάει, συρρίκνωση αποθεματικών – όλα αυτά οδήγησαν επειγόντως στο ΔΝΤ.

Μια νύχτα μαγική

Πολλά χρόνια μετά την χρεοκοπία, την εξαθλίωση, τις τρομακτικές κοινωνικές εντάσεις και τον φοβερό αγώνα για την ανάρρωση μιας κατεστραμμένης οικονομίας, η Αργεντινή ξαναζεί τον ίδιο εφιάλτη.

Μία ακόμα χρεοκοπία, μια ακόμα οικονομική κατάρρευση, μια ακόμα επιστροφή του ΔΝΤ στον τόπο του εγκλήματος.

Δεν υπάρχει σωτηρία για όσους έχουν βυθιστεί μέσα στην άβυσσο του χρέους.

Πολύ περισσότερο, όταν οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται ούτε τους κινδύνους ούτε φυσικά και τους εχθρούς που τους απειλούν.

Πληρώνονται στην πραγματικότητα όλα, όχι μονάχα οι επιλογές που κάνεις, μα και οι επιλογές για τις οποίες διστάζεις να αναλάβεις το ρίσκο.

Αργεντινή; Σσστ. Τζιζ..

του Διονύση Ελευθεράτου

Ο «φιλελές» Μάκρι καλεί ΔΝΤ  και «απορία ψάλτου βηξ»…

Βρίσκεστε, ας πούμε, στο Μπουένος Άιρες και αρχίζετε συζητήσεις για το ΔΝΤ, με τους περαστικούς. Οι περισσότεροι θα αντιδράσουν, τηρουμένων των αναλογιών, όπως θα έκαναν και κάτοικοι της Χιροσίμα, εάν τους μιλούσατε για την ατομική ενέργεια. Ίσως και εντονότερα, δοθέντος ότι δεν παρήλθαν καν δυο δεκαετίες από την οικονομική – κοινωνική καταστροφή, την οποία προκάλεσε στην Αργεντινή η μονεταριστική, απολύτως πιστή στις οδηγίες του ΔΝΤ, πολιτική του Κάρλος Μένεμ, στη δεκαετία του ’90.

Κι όμως… Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ περιβάλλουν με λακωνική ψυχρότητα την είδηση ότι κτυπά, τώρα, την πόρτα του ΔΝΤ η Αργεντινή. Η κατ’ εξοχή χώρα που έχει καταγραφεί παγκοσμίως από τον Δεκέμβριο του 2001 (χρεοκοπία, εξέγερση, αποκαθήλωση τεσσάρων προέδρων σε… 13 ημέρες) ως απόλυτη απομυθοποίηση του «ευαγούς» Ταμείου…

Αργεντινή: Ποιος τρομάζει ποιον;

Με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων πραγματοποιήθηκε προχθές διαδήλωση στο Μπουένος Άιρες ενάντια στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις του δεξιού προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι και κατά της κρατικής τρομοκρατίας, που έχει φτάσει σε «εξαφανίσεις» και δολοφονίες ακτιβιστών.

Αργεντινή: Χουντικοί απόστρατοι καταδικάστηκαν για τα εγκλήματα της δικτατορίας Βιδέλα

Σαράντα οκτώ πρώην στρατιωτικοί καταδικάστηκαν την Τετάρτη να εκτίσουν ποινές κάθειρξης—οι 29 ισόβιας κάθειρξης—για εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί στη σχολή μηχανικού (ESMA) του Πολεμικού Ναυτικού της Αργεντινής, το σημαντικότερο κέντρο βασανιστηρίων αντιφρονούντων κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (1976-1983).

Ανάμεσα στα πρόσωπα που καταδικάστηκαν να εκτίσουν ισόβια φιγουράρουν τρεις άνδρες που είχαν ήδη καταδικαστεί να παραμείνουν στη φυλακή για το υπόλοιπο της ζωής τους σε προηγούμενες δίκες για τα εγκλήματα της δικτατορίας: ο Αλφρέδο Αστίς, 67 ετών, που είχε την εποχή εκείνη το προσωνύμιο «ο ξανθός άγγελος του θανάτου», ο Χόρχε Ακόστα, 76 ετών, ο Ρικάρντο Καβάλο, 66 ετών.

Ο άσχημος Καναδός

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Δεν υπάρχει ούτε μία χώρα του παγκόσμιου Νότου όπου οι καναδικές εταιρείες να μην πυροδότησαν τοπικές συγκρούσεις

Ιβς Ενγκλερ

Για τους περισσότερους κατοίκους αυτού του πλανήτη –και ιδίως για τους Αγγλοσάξονες– ο Καναδάς αποτελεί μια μάλλον βαρετή χώρα με καλούς -πλην ιδιαίτερα αγαθούς- πολίτες. Οι Μόντι Πάιθον παρουσίαζαν τον βόρειο γείτονα των ΗΠΑ σαν μια χώρα ξυλοκόπων (αν και με ομοφυλοφιλικές τάσεις), για τον Μάικλ Μουρ αποτελούσε το πρότυπο του κράτους πρόνοιας, ενώ το South Park παρουσιάζει μια γκροτέσκα καρικατούρα των Καναδών που ζουν σε μια χώρα που δεν συμβαίνει τίποτα σημαντικό.

Την εικόνα αυτή επιχείρησε να ανατρέψει πριν από μερικά χρόνια ο συγγραφέας, Ιβς Ενγκλερ, στο βιβλίο του The Ugly Canadian («Ο άσχημος Καναδός»), το οποίο υποθέτουμε αποτελεί λογοπαίγνιο του περίφημου «Ησυχου Αμερικανού» του Γκράχαμ Γκριν.