Αποχή: Σιωπηλή υπόμνηση της μη κανονικότητας

Του Δημήτρη Γκάζη

Όπως όλοι ανέμεναν το ποσοστό της αποχής στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου ξεπέρασε το 42%, σημειώνοντας ένα απ’ τα μεγαλύτερα ποσοστά στην Μεταπολίτευση. Σε απόλυτους αριθμούς από τους 9,9 εκατομμύρια εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους, προσήλθαν στις κάλπες λίγο πάνω από τα 5,6 εκατομμύρια. Συνυπολογίζοντας την αποχή, η Ν.Δ. μόλις που ξεπερνά το 23%, με τον ΣΥΡΙΖΑ να αγγίζει το 18%, ποσοστά που αποτελούν μια πιο πραγματική εκτίμηση της δύναμής τους μέσα στην κοινωνία.

H μειοψηφία κυβερνά και η πλειοψηφία χτενίζεται

του Περικλή Κοροβέση

Ολοι μιλούν για πρόοδο, ανάπτυξη και επενδύσεις. Και υπάρχει παράδοση σε αυτή τη χώρα, όσο πιο άσχετος είναι κάποιος τόσο πιο περιζήτητος να γίνεται στα κανάλια. Ας ενταχθώ κι εγώ σε αυτό το κυρίαρχο ρεύμα και ας θέσω ένα ερώτημα: Θα αγόραζε κάποιος μια επιχείρηση που έχει χρέος 359 εκατ. και τζίρο 184 εκατ.;

Επιπλέον, θα υπήρχε ένα κυμαινόμενο ποσό που θα έπρεπε να καταβάλλεται ετησίως στους δανειστές και που θα έφτανε μέχρι και τα 12,2 εκατ. Και αυτή η κατάσταση θα ήταν σταθερή μέχρι το 2060. Στις μεγάλες επιχειρήσεις που λειτουργούν στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού, τα πράγματα κινούνται τελείως διαφορετικά. Βάζουν στόχο ένα υψηλό ποσοστό κέρδους 500%-1.000% ή ακόμα παραπάνω για το τρέχον οικονομικό έτος.

Κυρίαρχος ή κυριαρχούμενος λαός;

Του Περικλή Κοροβέση

Σε όλα τα δημοκρατικά Συντάγματα του κόσμου, εδώ και περίπου δυόμισι αιώνες, αναγράφεται ρητά: «Ολες οι εξουσίες εκπηγάζουν από τον λαό». Και αυτό έχει περάσει στην τρέχουσα ρητορική των κομμάτων που μιλούν πάντα για τον «κυρίαρχο λαό». Αν πάρουμε σοβαρά αυτήν τη διατύπωση και την ερμηνεύσουμε σωστά, τότε αυτό σημαίνει ξεκάθαρα: τι καπιταλισμός, τι τράπεζες, τι υπουργεία, στρατός ή αστυνομία και πράσινα άλογα, όλα αυτά έχουν καμιά σημασία μπροστά στον πανίσχυρο και παντοδύναμο λαό;

Απλώς είναι υπηρεσίες του κυρίαρχου λαού που τις χρησιμοποιεί για την ευημερία του. Η εξουσία όμως είναι σαν την περιουσία. Ουδέποτε παραχωρείται οικειοθελώς. Δεν έχουμε δει ποτέ κανέναν τραπεζίτη να μοιράζει τις μετοχές του σαν τα φέιγ βολάν ενός Κνίτη. Ούτε βέβαια κάποιο δικτάτορα να μοιράζει υπουργεία σε πολιτικούς, όπως κάνει ο παπάς της ενορίας μου με τις μερίδες του συσσιτίου προς τους απόρους.

Αποχή από τις εκλογές;

Του Ηλία Φιλιππίδη

Μπορούμε να ανατρέψουμε το υπάρχον πολιτικό σύστημα με αποχή;

1. Η πολιτική υπανάπτυξη της χώρας μας

Κυκλοφορεί η πρόταση για αποχή από τις ερχόμενες εκλογές, όποιο μήνα και αν γίνουν. Τα επιχειρήματα είναι δύο: το πολιτικό επιχείρημα και το νομικό επιχείρημα.

Το πολιτικό επιχείρημα υποστηρίζει, ότι η παρακμή του μνημονικού πολιτικού σκηνικού έχει αχρηστεύσει όλο το συνταγματικό πλαίσιο εκφράσεως της πολιτικής βουλήσεως του λαού της Μεταπολιτεύσεως, χωρίς να υπάρχει στον ορίζοντα η ελπίδα συγκροτήσεως ενός παλλαϊκού, δημοκρατικού πατριωτικού, αντισυστημικού μετώπου, το οποίο θα αναλάμβανε με αξιοπιστία την ευθύνη για την ουσιαστική έξοδο της χώρας μας από την κρίση και την αποκατάσταση της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Όταν η χώρα σου έχει γίνει προτεκτοράτο, στις εκλογές κάνεις αποχή

Η πρόσφατη Ιστορία της χώρας μας έχει διδάξει πως χρειάζεται κάθε φορά μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το νέο Μνημόνιο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου πέρασε το Μνημόνιο και έπεσε στις εκλογές. Η κυβέρνηση Σαμαρά πέρασε ένα Μνημόνιο και έπεσε στις εκλογές.

Η κυβέρνηση Τσίπρα πέρασε ένα Μνημόνιο και θα πέσει στις επόμενες εκλογές, για να έρθει μια νέα κυβέρνηση να περάσει το νέο Μνημόνιο.

Το θέμα είναι πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές.

Η πολύμηνη αποχή των δικηγόρων αποδεικνύει πως η Δικαιοσύνη είναι περιττή

Οι δικηγόροι και οι συμβολαιογράφοι απέχουν από τα καθήκοντά τους εδώ και τρεις μήνες -διαμαρτυρόμενοι για το Ασφαλιστικό- αλλά δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην Δικαιοσύνη.

Μια χαρά λειτουργεί η Δικαιοσύνη και χωρίς δικηγόρους.

Δεν καταλαβαίνεις την διαφορά.

Και δυο χρόνια να κάνουν αποχή οι δικηγόροι, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Τρεις προϋποθέσεις για μια βιώσιμη εκλογική νίκη της Αριστεράς

του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ

Η προοπτική εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εθνικές εκλογές έχει ενισχυθεί σημαντικά, μετά τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Η ανεπανόρθωτη συντριβή του κυβερνητικού συνασπισμού έχει οδηγήσει σε θεαματική ανατροπή του εκλογικού συσχετισμού, ενώ και η ίδια η δυναμική του αποτελέσματος λειτουργεί υπέρ του νικητή των εκλογών. Το εκλογικό σώμα συνειδητοποίησε ότι η αντιπολίτευση κερδίζει και η κυβέρνηση χάνει. Πρόκειται μάλλον για σημείο μη-επιστροφής, όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν και 3 φορές, κατά την τελευταία δεκαπενταετία, συγκεκριμένα το 2001, το 2008 και το 2009.

Το χρονικό διάστημα μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές είναι προφανώς εξαιρετικά κρίσιμο. Τόσο, διότι θα ξεκαθαρίσει η φυσιογνωμία και η «κυβερνητική ταυτότητα» του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και διότι τώρα θα διαμορφωθεί το κοινωνικό πλαίσιο που θα κρίνει το μέλλον μιας πιθανής ανάληψης της διακυβέρνησης από την Αριστερά ή με κορμό την Αριστερά. Είναι αναπόφευκτο, ότι η ενεργοποίηση ποικίλων επιρροών και η άσκηση πιέσεων (εσωτερικών και εξωτερικών) στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ενταθούν, με σκοπό την ιδεολογική και πολιτική του απονεύρωση, τη σύγκλισή του στο «Κέντρο» και τον εγκλωβισμό του σε κάποια εκδοχή «νέας» συνεργατικής διαχείρισης του υπάρχοντος.

Φόβοι για μαζική αποχή από τις φορολογικές δηλώσεις

του Σπύρου Δημητρέλη

Μεγάλη αποχή ετοιμάζουν οι Έλληνες. ‘Όχι από τις εθνικές εκλογές. Αλλά από την υποβολή της φετινής φορολογικής δήλωσης. Πολλοί φορολογούμενοι όταν πληροφορούνται το αποτέλεσμα της εκκαθάρισης από τον φοροτεχνικό τους του δίνουν την εντολή να μην υποβάλει τη φορολογική δήλωση και να την «αφήσει για αργότερα».