Περί εκλογών και άλλων δαιμονίων

Του Χάρη Ζάβαλου

Στις 15 Ιουλίου του 1965, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, Γεώργιος Παπανδρέου, αρχηγός του κόμματος της «Ένωσης Κέντρου» παραιτείται από το αξίωμα του, μετά την άρνηση του βασιλιά Κωνσταντίνου να αναλάβει μαζί με τη  πρωθυπουργία και το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, μετά την αποπομπή του Πέτρου Γαρουφαλιά και την αντικατάσταση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στρατηγού Ιωάννη Γεννηματά, από αξιωματικό της εμπιστοσύνης του Παπανδρέου.

Ακολουθούν τα γνωστά «Ιουλιανά» και τα γεγονότα της «Αποστασίας του ‘65».

I Willi Am says: Η δημοκρατία που δεν απαίτησες

by I Willi Am

«Στη σπηλιά μας δεν έχουμε δημοκρατία…» 

Το μάτι του One Eyed Bert, με κοίταξε με απορία, ενώ To Skouliki Tom, που κατάλαβε τι τους περίμενε, κράτησε την αναπνοή του. Είχα θυμώσει που υπεξαίρεσαν τις οικονομίες μας για να πάνε να τις φάνε στις διακοπές αλλά οι απειλές και οι τιμωρίες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, όταν δεν υπάρχει συναίσθηση της ευθύνης. Κι όπως άρχισα το κήρυγμα για το ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το πώς συμβιώνουμε, ξέχασα ότι το θέμα ήταν η υπεξαίρεση.  Πήγα στην επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας, που γιορτάζει σήμερα ο homo sapiens.

Από την πολλή παρέα με τους ανθρώπους έχουμε αρχίσει να αποκτάμε τα ελαττώματά τους. Έχουμε απαξιώσει την παιδεία και την ικανότητα και έχουμε αποθεώσει τον κυνισμό, την ελάχιστη προσπάθεια και τη λαμογιά – η χρηστή ηγεσία είναι το αντίθετο όλων αυτών που είχαμε αποθεώσει και τώρα την αναζητάμε απεγνωσμένα, αλλά δε θα επανέλθει εύκολα.  Κι ο λόγος που δε θα επανέλθει εύκολα είναι ότι δεν είναι θεσμικά διασφαλισμένη.