«Ντιμπέιτ» για αιολικά και Natura

Του Γιώργου Λιάλου

Το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν πρέπει να αδειοδοτήσει νέα αιολικά πάρκα σε περιοχές Natura, προκειμένου να προστατεύσει επαρκώς τα φυσικά οικοσυστήματα και τα απειλούμενα είδη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, οι ανεμογεννήτριες που ήδη βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδότησης για περιοχές εκτός Natura επαρκούν για να υπερκαλυφθεί κατά δύο έως τρεις φορές ο εθνικός στόχος για το 2030. Παρά ταύτα, αυτή τη στιγμή εκκρεμεί η αδειοδότηση για επιπλέον 5.514 ανεμογεννήτριες μέσα σε προστατευόμενες περιοχές.

Η ιδιωτικοποίηση της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ θα στείλει τα τιμολόγια στα ύψη

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σημείο τομής στα ενεργειακή πολιτική της Ελλάδας αποτελεί πλέον ο νόμος για την ιδιωτικοποίηση της λιγνιτικής παραγωγής, που ψηφίστηκε στη Βουλή στις 25 Απριλίου από μια οριακή πλειοψηφία 151 βουλευτών, με τον ανεξάρτητο από το Ποτάμι, αλλά σταθερά στρατευμένο στον νεοφιλελευθερισμό,  βουλευτή Χάρη Θεοχάρη, να προσφέρει στην κυβέρνηση  την κρίσιμη ψήφο.

Η μετεγγραφή της τελευταίας στιγμής, που απαιτήθηκε για να περάσει ο νόμος που ιδιωτικοποιεί τη ΔΕΗ, δεν είναι μόνο σύμβολο καιροσκοπισμού, αλλά και επιστέγασμα της πολιτικής εξαπάτησης εκ μέρους των στελεχών της σημερινής κυβέρνησης, τα οποία έχτισαν το πολιτικό τους κεφάλαιο, αντιδρώντας στο ξεπούλημα της μεγαλύτερης βιομηχανίας της χώρας για να αποδειχθούν ιδανικοί νεκροθάφτες της. Οι δηλώσεις του ίδιου του Αλ. Τσίπρα στον Ατμοηλεκτρικό Σταθμό του Αμυνταίου το 2014, «η ΔΕΗ θα είναι το κύκνειο άσμα μιας κυβέρνησης που ήδη ψυχορραγεί και σε λίγους μήνες δεν θα είναι παρούσα», θα αποτελούν κορυφαίο παράδειγμα πολιτικής κοροϊδίας, με στόχο την υφαρπαγή της ψήφου!

Οι ανεμογεννήτριες και το τοπίο

του Γιάννη Σχίζα

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Γουϊλιαμ Βαν Χορν, πιονιέρος διευθυντής των καναδικών σιδηροδρόμων έλεγε: «Αφού δεν μπορούμε να εξάγουμε το τοπίο, θα εισάγουμε τους τουρίστες». Το τοπίο είναι ουσιαστικό πλεονέκτημα μιας πολιτικής προσέλκυσης τουριστών, η δε διατήρησή του, περιλαμβάνει όλες τις ενέργειες περιφρούρησης της αρτιότητάς του! Υπενθυμίζω την υπόθεση του Δελφικού Χώρου το 1987, που ήλθε στην επιφάνεια λόγω της σοβιετικής επένδυσης στην Αλουμίνα: Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την επενδυτική πρόταση απλώς και μόνο γιατί η επένδυση υπεισέρχονταν «στην άκρη» του Δελφικού Τοπίου, εμποδίζοντας την ιστορική αναπόληση…

ΑΠΕ: «Καθαρή» ενέργεια για «βρώμικες» δουλειές (ΙΙ. Κλιματική αλλαγή και ο δρόμος που άνοιξε η Θάτσερ)

Μπορεί ο Νορβηγός νομπελίστας φυσικός Ivar Giaever¹, o βραβευμένος από τη ΝΑSA κλιματολόγος John Raymond Christy² και εκατοντάδες άλλοι διαπρεπείς επιστήμονες³ από όλον τον κόσμο να καταγγέλλουν επίσημα τη θεωρία της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής ως «ψευδοεπιστήμη», αμφισβητώντας την ορθότητα των μοντέλων που προφητεύουν
τρομερές καταστροφές από την υπερθέρμανση του πλανήτη, οι αριθμοί όμως είναι συντριπτικά εναντίον τους.

Το IPCC⁴ στις αρχές της δεκαετίας υπολόγιζε ότι οι παγκόσμιες επενδύσεις για ΑΠΕ θα κυμανθούν από 1.360 έως 5.100 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2020 και από 1.490 έως 7.180 δισεκατομμύρια δολάρια την δεκαετία 2021 – 2030. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 30.11.2016⁵ ανακοίνωσε ότι μόνο το 2015 ο τομέας των «καθαρών» μορφών ενέργειας προσέλκυσε συνολικές επενδύσεις άνω των 300 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ε.Ε. και το Bloomberg NEF στην πρόσφατη έκθεση του (New Energy Outlook – NEO 2018)⁶ προβλέπει ότι  μεταξύ του 2018 και του 2050 θα πραγματοποιηθούν παγκόσμιες επενδύσεις ύψους 11,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Από αυτά, 8.4 τρισεκατομμύρια δολάρια θα επενδυθούν σε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά και 1.5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε άλλες τεχνολογίες που δεν παράγουν διοξείδιο του άνθρακα (υδρογόνο, πυρηνικά). Επιπλέον προβλέπει ότι λόγω της αύξησης της διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα μέχρι το 2050, θα επενδυθούν 548 δισεκατομμύρια δολάρια σε μπαταρίες., εκ των οποίων τα δύο τρίτα αφορούν τα δίκτυα ηλεκτροδότησης και το ένα τρίτο συστήματα αποθήκευσης μετά τον μετρητή, δηλαδή για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Η μεγάλη απάτη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Δημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο για δύο λόγους: Πρώτον γιατί δείχνει ότι αντιδράσεις κατά των ΑΠΕ  για το κόστος που προκαλούν στους καταναλωτές δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα (μάλιστα στη χώρα μας εμφανίστηκαν και με μεγάλη καθυστέρηση) και δεύτερον γιατί εξηγεί με πολύ κατανοητό τρόπο τους λόγους που η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ είναι οικονομικά ασύμφορη. Επισημαίνουμε ότι οι αναφορές του άρθρου στην πυρηνική ενέργεια αφορούν  τη Γαλλία  και  συνεπώς, αν θέλουμε να κάνουμε αναγωγή στην ελληνική πραγματικότητα,  θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας ότι το αντίστοιχο φθηνό καύσιμο για εμάς είναι ο εγχώριος λιγνίτης.

Το άρθρο το βρήκαμε στον ιστότοπο « Le blog de descartes» και η μετάφρασή του στα ελληνικά έγινε για τη σελίδα μας από τη φίλη Σόνια.

Η μεγάλη απάτη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

AΠΕ : «Καθαρή» ενέργεια για «βρώμικες» δουλειές (Ι. ΑΠΕ vs. Υδρογόνου)

Τι έχετε ακούσει για το εργοστάσιο της ENEL στην Fusina ή για το πιλοτικό εργοστάσιο που σκοπεύει να κατασκευάσει το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ σε συνεργασία με την αμερικανική εταιρεία Commonwealth Fusion Systems-CFS; Το πρώτο λειτουργεί από τον Αύγουστο του 2009 και καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες 20.000 νοικοκυριών με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 100% από καύση υδρογόνου που δεν προκαλεί ρύπους. Το δεύτερο, το οποίο θα είναι, όπως διακηρύσσουν οι εμπνευστές του, συμπληρωματικό του διεθνούς προγράμματος ITER, θα κατασκευαστεί μέσα στην επόμενη 15ετία  και θα χρησιμοποιεί την πυρηνική σύντηξη, προκειμένου να παράγει απεριόριστη «καθαρή» ενέργεια, που δεν απαιτεί καύση και δεν θα μολύνει το περιβάλλον.

Και οι δύο αυτές τεχνολογίες υπόσχονται λύση τόσο για το πρόβλημα της «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής» ¹, όσο και για το πρόβλημα της εξάντλησης των ορυκτών καυσίμων, χωρίς να δημιουργούν τα προβλήματα και τις «προκλήσεις» για την ενεργειακή ασφάλεια των δικτύων που προκαλούν οι ΑΠΕ λόγω της μεταβλητής και διαλείπουσας παραγωγής τους. Το υδρογόνο υπάρχει άφθονο σε ενώσεις όπως το νερό, το πετρέλαιο και, το φυσικό αέριο. Η καύση του δεν προκαλεί ρύπους και ως ιδανική ενεργειακή εφαρμογή του θεωρούνται οι κυψέλες καυσίμου, οι οποίες παράγουν ηλεκτρισμό από την ένωση υδρογόνου και οξυγόνου που υπάρχει στον αέρα. Η πυρηνική σύντηξη είναι το αντίστροφο της πυρηνικής σχάσης που χρησιμοποιείται στις πυρηνικές βόμβες και στα πυρηνικά εργοστάσια σήμερα και βασίζεται στη συγχώνευση ατόμων υδρογόνου, που δημιουργούν το βαρύτερο ήλιο και παράλληλα απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, η οποία στη συνέχεια μετατρέπεται σε «καθαρό» ηλεκτρισμό.

Ζευγαρώνουν οι Αγορές; Μαύρα μαντάτα για τους καταναλωτές!

Κανόνας είναι,  οι θεσμικές αλλαγές που  επιβαρύνουν τους καταναλωτές  για να εξυπηρετήσουν  τα συμφέροντα των «αγορών», να μη   συζητούνται  πέρα από τον στενό κύκλο του «ιερατείου» των ειδικών .  Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι η σύζευξη των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας Ελλάδας – Ιταλίας, η οποία θα υλοποιηθεί εντός του 2018 ή το αργότερο εντός του 2019 και η οποία, παρότι θα φέρει αυξήσεις  «σοκ» στην  τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας,  είναι  ελάχιστα γνωστή στο ευρύ κοινό.

Τι είναι η «σύζευξη των αγορών» («market coupling»);

Η ιδιωτικοποίηση οδηγεί τη ΔΕΗ σε χρεοκοπία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σημείο τομής και προάγγελο κακών οιωνών αποτέλεσαν για την μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του 2017.

Με βάση την ανακοίνωση της ΔΕΗ, τα κέρδη μετά από φόρους ανήλθαν σε 14 εκ. ευρώ. Αν όμως αφαιρεθεί το τίμημα που εισέπραξε από την πώληση του ΑΔΜΗΕ και σε επίπεδο ομίλου ανέρχεται σε 172 εκ. (μη επαναλαμβανόμενο γαρ) τότε το αποτέλεσμα ήταν ζημιογόνο κατά 158 εκ. ευρώ!

Το χειρότερο ωστόσο για τη ΔΕΗ δεν είναι το αποτέλεσμα του πρώτου εξαμήνου, άλλα όσα ακολουθούν. Οι υποχρεώσεις ειδικότερα που έχουν αναληφθεί είτε μέσω των μνημονίων, είτε απ’ ευθείας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της περίφημης απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας καθιστούν βέβαιο ότι οι ζημιές θα συνεχίσουν να αυξάνονται και η ΔΕΗ να περιέρχεται σε όλο και πιο δυσχερή θέση. Εξέλιξη που μπορεί να είναι σε όφελος των ιδιωτών που εποφθαλμιούν τα περιουσιακά της στοιχεία και το πελατολόγιό της, αλλά θα αποδειχθεί πολλαπλά αρνητική για την ενεργειακή κυριαρχία της χώρας και το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών σε φθηνή και καθαρή ενέργεια.

Ηλεκτρικό πεδίο θα κάνουν το Βέρμιο

της Κριστίνα Ηλέκτρα Μακνέα*

Το El Dorado της αιολικής ενέργειας στην Κεντρική Μακεδονία

Η διαχείριση των συμβατικών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ήταν και είναι από τα σημαντικότερα ζητήματα που καθόρισαν και θα καθορίζουν τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει βρεθεί στο επίκεντρο ανταγωνισμών των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ κυρίως λόγω των μεγάλων δυνατοτήτων που προκύπτουν από τη γεωγραφική της θέση. Η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη όσον αφορά στην παραγωγή αλλά και τη διαχείριση ενέργειας, λόγω της δρομολογημένης απελευθέρωσης της συγκεκριμένης αγοράς, σε συνδυασμό με τις δεσμεύσεις της χώρας, μέσω των μνημονίων που επέβαλε η Ε.Ε.

Στα χρόνια προβλήματα που πηγάζουν από τη χρήση των συμβατικών πηγών ενέργειας, με αποκορύφωμα το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η αξιοποίηση των ήπιων ή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) ήταν η μοναδική λύση που προτάθηκε από την επιστήμη. Μιλάμε για την υδροηλεκτρική ενέργεια, την αιολική ενέργεια, την ηλιακή ενέργεια, τη βιομάζα, τη θαλάσσια ενέργεια και τη γεωθερμική ενέργεια. Η τεχνολογία των ΑΠΕ, ως προς τον τρόπο αποθήκευσης της ενέργειας που παράγουν, δεν έχει λύσει το συνολικό ενεργειακό πρόβλημα. Η αξιοποίηση τους μπορεί να συνδυασθεί με την προσπάθεια εξοικονόμησης των συμβατικών πηγών ενέργειας και με την ορθολογική διαχείριση των υφιστάμενων ενεργειακών πόρων.

Συγκεκριμένα, η αιολική ενέργεια έχει τεράστια δύναμη και μπορεί να συμβάλλει θετικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Περιοδικό «Έξτρα αρπαχτή» του ΑΠΕ

του Κώστα Εφήμερου

«Το Πρακτορείο» ή ίσως και «Έξτρα τηλεγράφημα» λέγεται το νέο εβδομαδιαίο περιοδικό του ΑΠΕ, και αν δεν είμαστε σίγουροι είναι γιατί και τα δύο ονόματα παίζουν δίπλα-δίπλα στην κορυφή του εξωφύλλου, μαζί δηλαδή με το λογότυπο του ΑΠΕ/ΜΠΕ και αυτό της… Τράπεζας Πειραιώς.

Και αν δεν έχετε ξαναδεί διαφήμιση τράπεζας πάνω στο λογότυπο του περιοδικού κρατηθείτε λίγο ακόμα, γιατί το «Έξτρα τηλεγράφημα» ξεπερνάει κάθε λογική και φτάνει στα όρια του σκανδάλου.

Σύμφωνα με το editorial που υπογράφει ο Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του ΑΠΕ, Μιχάλης Ψύλος, το 16σελιδο περιοδικό θα κυκλοφορεί κάθε εβδομάδα με τιράζ 40.000 και θα διανέμεται δωρεάν στους κεντρικούς σταθμούς του ΜΕΤΡΟ και σε κεντρικά βιβλιοπωλεία στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (εκεί θα δυσκολευτούν λίγο με το ΜΕΤΡΟ) και στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Πόση παθογένεια χωράει σε μια «Μικρή ΔΕΗ»;

της Ζωής Βροντίση

Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια και εμείς στη θάλασσα του παραλόγου. Το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής, παραδοσιακά το εργατικότερο όλων, αναλαμβάνει τις «καυτές πατάτες» όταν οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν. Έτσι, η κυβέρνηση δείχνει στους πολίτες ότι ο «πίσω δρόμος» είναι πάντα η καλύτερη λύση. Αν το θέμα είναι επίφοβο να συζητηθεί στην Ολομέλεια, ας συζητηθεί καλύτερα όταν κάποιοι θα έχουν πάει διακοπές. Το καλοκαιράκι όλες οι δυσκολίες ξεπερνιούνται. Ακόμα και η δύσκολη περίπτωση της «Μικρής ΔΕΗ» όπου ο «πίσω δρόμος» ήταν τραχύς.

Η πρόσβαση ιδιωτών σε λιγνιτικά κοιτάσματα και λιγνιτική και υδροηλεκτρική παραγωγή δεν είναι μια απαίτηση που πρωτοεμφανίστηκε με το Μνημόνιο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ζητήσει μέτρα για την άρση του μονοπωλίου της ΔΕΗ και της μοναδικότητας πρόσβασης σε λιγνίτη ήδη από το 2000. Το ορυχείο της Βεύης μάλιστα, που πρόκειται να τροφοδοτεί τον μελλοντικό σταθμό παραγωγής Μελίτη ΙΙ, είχε προκηρυχθεί για εκμίσθωση το 2006 και το 2010, ενώ μόλις το 2013, μετά από κατηγορίες βουλευτών για σκάνδαλο υπέρ εγχώριων μεγαλοκεφαλαιούχων, εγκρίθηκε η εκμίσθωση του. Οι προσπάθειες απελευθέρωσης της πρόσβασης στο εθνικό μας καύσιμο έχουν μακρά ιστορία, καταγράφοντας μια καταδικαστική απόφαση της ΕΕ κατά της χώρας σχετικά με την αποκλειστική παραχώρηση δικαιωμάτων πρόσβασης σε λιγνίτη στη ΔΕΗ το 2008 αλλά και μια μεταγενέστερη νίκη της ΔΕΗ Α.Ε., ύστερα από έφεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου η Επιτροπή δεν κατάφερε να αποδείξει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης που κατέχει η εταιρία στην αγορά ηλεκτρισμού της χώρας.

(ΑΠΕ)ραντα κέρδη με κρατική επιχορήγηση

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου

Οι όμιλοι Κοπελούζου-Μυτιληναίου και μια παλιά γνώριμη της ελληνικής, αλλά και της γερμανικής Δικαιοσύνης, η πολυεθνική Enercon, θα λάβουν ζεστό χρήμα και φοροαπαλλαγές για να «επενδύσουν» στα αιολικά πάρκα σε Λάρισα, Αγρίνιο, Πάρο, Νάξο, Δελφούς και Βόνιτσα.

Ο Αίολος δεν λατρεύτηκε ποτέ σ’ αυτή τη χώρα σαν θεός, παρ’ όλα αυτά ήταν σεβαστός, αφού έπαιζε τον ρόλο του «ταμία των ανέμων». Προφανώς, αυτή η ιδιαίτερη σχέση των ανέμων με το ταμείο εμπνέει και τους επιγόνους των αρχαίων Ελλήνων, που εσχάτως ανακάλυψαν τις μπίζνες του αέρα. Δουλειές καθόλου για αεριτζήδες ωστόσο, αφού τα αιολικά πάρκα που ετοιμάζεται να σπείρει η κυβέρνηση θα επιδοτούνται με εκατομμύρια ζεστά ευρώ.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: «ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΝΑ ΣΒΗΣΩ ΤΗ ΛΕΞΗ “ΛΙΤΟΤΗΤΑ” ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ»

Η δημοσιογράφος Φαίη Ι. Καραβίτη, ανταποκρίτρια του ΑΠΕ από τη Γερμανία, αναφέρει σε επιστολή της στον πρόεδρο του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι δέχθηκε πιέσεις για να κάνει διαφορετική μετάφραση στις δηλώσεις της Μέρκελ και να σβήσει τη λέξη “λιτότητα”.

Πώς τα μέτρα “λιτότητας”, έγιναν “μέτρα εξυγείανσης”:

“Το απόγευμα της Παρασκευής (11.4.2014) δέχθηκα τηλεφώνημα από τον συνάδελφο Αρχισυντάκτη Ιωάννη Νάνο, ο οποίος μου μετέφερε την «δυσαρέσκεια κύκλων της κυβέρνησης» για την απόδοση ανακοίνωσης της Καγκελαρίας σε σχέση με την επίσκεψη της γερμανίδας Καγκελαρίου Α. Μέρκελ στην Αθήνα.

Κατά τους «κύκλους», ο όρος «Sparmaßnahmen», ο οποίος αναφερόταν στην ανακοίνωση, έπρεπε να αποδοθεί ως «μέτρα εξυγίανσης» και όχι «λιτότητας», όπως είχα γράψει εγώ. Αμέσως έστειλα με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τόσο στον κ. Νάνο όσο και στον Διευθυντή Σύνταξης Πέτρο Δημητρόπουλο το πρωτότυπο κείμενο στα γερμανικά, αλλά, ως πρώτο δείγμα, και το λήμμα των όρων από το έγκυρο ηλεκτρονικό λεξικό «Linguee», το οποίο αποδίδει όρους σε πλαίσιο πραγματικών κειμένων. Στα αγγλικά, ο όρος ήταν ξεκάθαρα «austerity measures», χωρίς αμφιβολία, δηλαδή, «μέτρα λιτότητας» και αναφερόταν μάλιστα σε κείμενα οικονομικοπολοτικά, με θέμα την Ευρωζώνη και την κρίση στην Ελλάδα.

Μια ηλεκτρική ιστοριούλα

Μια φορά κι έναν καιρό, σε τούτον εδώ τον τόπο υπήρχε μια πολυεθνική που την έλεγαν ΠΕΣΙΝΕ. Η ΠΕΣΙΝΕ επεξεργαζόταν βωξίτη κι έβγαζε αλουμίνιο και λεφτά. Μόνο που για να βγάλεις αλουμίνιο χρειάζεται μια διαδικασία η οποία απαιτεί πολύ ηλεκτρικό ρεύμα κι έτσι, επειδή το ρεύμα κοστίζει, δεν βγάζεις όσα λεφτά θα ήθελες. Έτσι, λοιπόν, τα αφεντικά τής ΠΕΣΙΝΕ ήσαν πολύ στενοχωρημένα και δεν ήξεραν πώς να τα φέρουν βόλτα.