Ο λόγος του… μνημόνιο: Χρονιά – ορόσημο με ταξικό το πρόσημο

του Γεράσιμου Χολέβα

 «Το 2018 είμαι βέβαιος ότι θα είναι για όλους μας μια χρονιά-ορόσημο, μια χρονιά-σταθμός, ένα έτος γεμάτο προκλήσεις…»

   «…χρειάζεται σκληρή δουλειά, ώστε να είναι όχι μόνο ένα έτος-ορόσημο, αλλά και ένα έτος δικαίωσης για τις θυσίες του ελληνικού λαού…»

  «…Μέσα στο επόμενο διάστημα και με ορόσημο αυτή τη συνεδρίαση την κρίσιμη του Eurogroup στις 22 του Γενάρη, ολοκληρώνουμε τη διαδικασία της 3^ης αξιολόγησης και περνάμε στο τελευταίο κεφάλαιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, το οποίο συμφωνήσαμε, υπό γνωστές συνθήκες, το καλοκαίρι του 2015…».

   «…Την ίδια στιγμή, όμως, και νομίζω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό, η οικονομία συνολικά έχει μπει σε φάση ανάκαμψης…»

Το (ασήκωτο) κόστος της τρίτης αξιολόγησης

του Δημήτρη Μηλάκα

Τον Ιούλιο του 2014 ο αρχηγός τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας δήλωνε σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης των Σαμαρά – Βενιζέλου να προχωρήσει στην αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ:

«Το σχέδιο εκποίησης – ξεπουλήματος της στρατηγικής σημασίας επιχείρησης για την ελληνική οικονομία και της υψίστης σημασίας επιχείρησης για την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, όπως είναι η ΔΕΗ, είναι ένα εθνικό έγκλημα που πρέπει να αποτραπεί και θα αποτραπεί μόνο αν υπάρξει μια πλατιά παλλαϊκή κοινωνική και πολιτική ενότητα».

Συμφωνία εποπτευόμενης λεηλασίας

Του Δημήτρη Μηλακα

Μετά τη συμφωνία με τους θεσμούς η ελληνική Βουλή θα πρέπει να ψηφίσει ένα πλέγμα μέτρων που συνθέτουν το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να κινηθούν στο εξής το πολιτικό σύστημα, η οικονομία και η κοινωνία της χώρας. Με άλλα λόγια η εν λόγω συμφωνία δεν είναι τίποτε περισσότερο από τη συμπλήρωση και ενίσχυση των προβλέψεων των προηγούμενων μνημονίων.

Τα 140 «προαπαιτούμενα» που έχει δεσμευτεί να φέρει στη Βουλή και να ψηφίσει η κυβέρνηση θα μπορούσε κάποιος να τα ταξινομήσει, με βάση τους στόχους, ως εξής:

Τα είπε όλα!

Tου Νίκου Μπογιόπουλου

«Στην αρχή η κυβέρνηση διαβεβαιώνει το γνωστό: Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Στη συνέχεια αρχίζει να υποχωρεί μιλώντας για μέτρα μεν, αλλά ανώδυνα δε. Αργότερα όλοι δηλώνουν αιφνιδιασμένοι, σοκαρισμένοι : “Μα πόσο σκληρή είναι τελικά αυτή η τρόικα”. Τέλος, διακόπτουν για λίγο τις συνομιλίες για να το ξανασκεφτούν. Και τότε αρχίζει το γνωστό σήριαλ της κινδυνολογίας: Τι θα γίνουμε χωρίς αυτούς, τι θα γίνουμε χωρίς τα λεφτά τους, θα μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις, θα καταστραφούμε.

Η νέα διάταξη δυνάμεων στο μπλοκ των δανειστών

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ποιοι συγκλίνουν σε πολιτική βούληση για ολοκλήρωση της αξιολόγησης, ποιοι παραμένουν σε γκρίζα ζώνη- Τριμερές «μνημόνιο» για το χρέος απαιτούν ΕΚΤ και ΔΝΤ

Κατά τα φαινόμενα και τις πληροφορίες, κυβέρνηση και κουαρτέτο θα έχουν καταλήξει στα κείμενα συμφωνίας- μνημόνια και τεχνικά μνημόνια- μέχρι την Πρωτομαγιά. Θα απομένει ένα δεκαήμερο διαβούλευσης μεταξύ των δανειστών, και ιδιαίτερα του λεγόμενου «Washington Group» (ΔΝΤ, Eurogroup, ESM, EKT, Κομισιόν και υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας), για να κλείσουν την τελευταία «τρύπα»- και πρακτικά τη μεγαλύτερη- της λεγόμενης «ολικής συμφωνίας»: τα μεσοπρόθεσμα μέτρα παρέμβασης στο χρέος μετά το 2018. Αυτό θα γίνει το αργότερο μέχρι τις 11-13 Μαΐου, οπότε θα πραγματοποιηθεί η σύνοδος του G7, σε επίπεδο υπουργών Οικονομικών, στο Μπάρι της Ιταλίας.

Η Κομισιόν και το Eurogroup

Ακριβώς γύρω από το μείζον ζήτημα της αξιολόγησης, το θέμα του χρέους, έχει καταγραφεί μια αξιοσημείωτη αναδιάταξη των δυνάμεων στο μπλοκ των δανειστών, ιδιαίτερα εντός Ευρωζώνης.

«Ξετσιπωσιά»; Όχι, καλέ, μια απλή δερματίτιδα…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Πριν από 25 τόσα χρόνια, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μαθηματική αποτύπωση της κοροϊδίας ήταν εκείνο το απίθανο 0+0 ίσον… 14%!

Σήμερα, σε συνθήκες… «Αριστεράς», ο πασοκισμός, αυτό το αειθαλές μοντέλο παραποίησης της αλήθειας – είτε κυβερνούν οι μεν, είτε κυβερνούν οι δε – εκφράζεται έτσι: Σας αυξάνουμε τους φόρους (κι άλλο), σας μειώνουμε τις συντάξεις (κι άλλο), αλλά το αποτέλεσμα θα είναι… «δημοσιονομικά ουδέτερο»!

Οι κύριοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αυτοί που έκαναν τις «κόκκινες γραμμές» τους ροζ κομφετί κορδελίτσες για το καρναβάλι, έβαλαν την κατ΄αρχήν υπογραφή τους σε ένα ακόμα πακέτο κοινωνικής ανθρωποφαγίας και πάνε να το περάσουν κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την λέξη «αντισταθμίσματα».

Αλήθεια, ποιο είναι το «αντιστάθμισμα» στη βαρβαρότητα; Τι λέει το «αριστερό» εγχειρίδιο του Τσακαλώτου; Τι λέει ο καθρέφτης του κ.Τσίπρα; Ο ίδιος καθρέφτης μέσα από το οποίο μας ζήτησε ο υπουργός του, ο κ.Νίκος Παππάς, να δούμε τα πράγματα;…

Ένα βήμα σημειωτόν, δύο βήματα πίσω

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η επιστολή Τσακαλώτου αποτελεί πρόλογο νέων -μόνιμων και όχι εφάπαξ- δεσμεύσεων που θέλουν οι δανειστές να αναλάβει η κυβέρνηση στο συμπληρωματικό Μνημόνιο και αποδοχή πρόσθετης «πολιτικής επιτροπείας» στις κινήσεις της

Η χθεσινή δημοσιοποίηση της επιστολής Τσακαλώτου προς το Eurogroup και τον ESM εκ πρώτης όψεως ήταν μια κίνηση επαναφοράς στην προτέρα κατάσταση. Δηλαδή, στην κατάσταση πριν την «απόφαση» του ESM (δηλαδή του Σόιμπλε) να παγώσει τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Έτσι, τουλάχιστον, την προέβαλε η κυβέρνηση. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου έτσι. Οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνει είναι κατά πολλά «κλικ» δυσμενέστερες σε σχέση με αυτές που περιελάμβανε τόσο το αρχικό Μνημόνιο, όσο και η επικαιροποίησή του, μετά την πρώτη αξιολόγηση το περασμένο καλοκαίρι.

Επιτέλους, έρχεται η αξιολόγηση που όλοι περιμέναμε

Tου Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Επιτέλους!

Διαβάζοντας το Προεδρικό Διάταγμα το σχετικό με  την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, καταλάβαμε πόσο πολύ πασχίζει ετούτη εδώ η κυβέρνηση, όπως άλλωστε και οι προηγούμενες, να βελτιώσει την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, προς όφελος των μαθητών και της κοινωνίας, αλλά και των ίδιων των εκπαιδευτικών, βεβαίως, βεβαίως.