Ειδική δράση εναντίον του «αριστερού εξτρεμισμού»

Του Δημήτρη Τζιαντζή

Την ώρα που σε όλη την Ευρώπη πληθαίνουν οι ρατσιστικές και σεξιστικές επιθέσεις ακροδεξιών εναντίον μεταναστών, ομοφυλόφιλων και άλλων, την ατζέντα της υπό σλοβενική προεδρία Ευρωπαϊκής Ένωσης απασχολεί η βία… της Αριστεράς και των αναρχικών. Το πολύ σοβαρό αυτό θέμα αποκάλυψε το Παρατηρητήριο Statewatch, που εδώ και 30 χρόνια ασχολείται με τη συστηματική καταγραφή και αποκάλυψη των δραστηριοτήτων των Συμβουλίων της ΕΕ.

Αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με έναν τενεκέ;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Παρατήρηση 1^η: Υπάρχει κάτι πιο γελοίο από τον γελοίο; Υπάρχει. Ο γελοίος που με εξυπνακισμούς πάει να παραστήσει τον ξύπνιο.

Παρατήρηση 2^η: Το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν βρίσκεται και στα καλύτερά του. Αυτή η «ήττα», όμως, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, έχει και κάτι το θετικό. Έχει αποθρασύνει τους σμπίρους του συστήματος.

Οι τελευταίοι λόγω της αμορφωσιάς τους περί την γεωμετρία της Ιστορίας και θεωρώντας αμετάβλητους τους συσχετισμούς υπέρ της τάξης της οποίας αποτελούν τους οργανικούς διασκεδαστές της, δεν νιώθουν την ανάγκη των προσχημάτων. Έτσι μας παρέχουν αφειδώς τα διαπιστευτήρια και της χυδαιότητας και της μαυρίλας τους.

ΗΠΑ: Απαγόρευση σε μέλη Κομμουνιστικών Κομμάτων να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ

Ο αντικομμουνισμός καλά κρατεί στις ΗΠΑ, γνωρίζοντας και νέες «λαμπρές» σελίδες. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης των ΗΠΑ με οδηγία της που εκδόθηκε στις 2 Οκτώβρη, επικαιροποιεί νόμο του 1952, απαγορεύοντας την είσοδο στις ΗΠΑ με σκοπό τη μόνιμη παραμονή σε πολίτες που είναι ή υπήρξαν μέλη Κομμουνιστικών Κομμάτων στο εσωτερικό ή το εξωτερικό.

Οι “κομμουνιστοσυμμορίτες”, οι κατσαπλιάδες του Βαν Φλιτ και τα τσιράκια του Πάιατ

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Σημείο 1ο: Κατ’ αρχάς να το ορίσουμε: Γιορτές μίσους δεν είναι αυτές όπου οι άνθρωποι συναθροίζονται για να τιμήσουν τους νεκρούς τους και να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες. Γιορτές μίσους είναι εκείνες που οι οργανωτές τους τις στήνουν για να κραυγάσουν το μίσος κατά των αντιπάλων τους, για να διακορεύσουν την Ιστορία, για να παραχαράξουν την αλήθεια, για να ξεφαντώσουν με αλλαλαγμούς και ψεύδη υπέρ του μισανθρωπισμού.

Σημείο 2ο: Η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) που ιδρύθηκε με τον μεταξικό φασιστικό Αναγκαστικό Νόμο 1287/38 και συνεχίζει την πορεία της με τον επίσης χουντικό Αναγκαστικό Νόμο 1171/72 των  συνταγματαρχών και που για τη λειτουργία της εκδόθηκε ο επίσης Αναγκαστικός Νόμος 1172/75, ορίζεται στο άρθρο 6 του καταστατικού της ότι “είναι Ν.Π.Δ.Δ. και υπάγεται υπό τον ΥΕΘΑ (για του Α/ΓΕΣ)” (εδω: http://www.eaas.gr/index.php/istoriko)

Ευρωπαϊκή Ένωση κατά «ριζοσπαστικοποίησης»

Η «ριζοσπαστικοποίηση που γεννάει την τρομοκρατία», στην οποία συμπεριλαμβάνονται οι «ακραίες και βίαιες ιδεολογίες», αποτελεί την κύρια «διάσταση» της «αντιτρομοκρατικής πολιτικής της ΕΕ». Αυτή η «διάσταση» αξιοποιείται παραπέρα για την ποινικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ριζοσπαστικής δράσης των εργαζομένων, με κύρια αιχμή την αντιμετώπιση της «ριζοσπαστικοποίησής» τους. Εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις στα κράτη – μέλη της κυνικά και απροκάλυπτα επιχειρούν να συνδέσουν την «τρομοκρατία» και τη «βία» με την αγωνιστική και επαναστατική πολιτική δράση. Ο όρος «ριζοσπαστικοποίηση» που προσπαθεί να καθιερώσει η ΕΕ ως συνώνυμο της «τρομοκρατίας» ή «αντικοινωνικής», «προβληματικής» συμπεριφοράς, δεν αφορά στενά την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», χρησιμοποιείται σκόπιμα για να συκοφαντήσει αρχικά και στη συνέχεια να ποινικοποιήσει κάθε αγωνιστική φωνή, ιδεολογική αντίληψη και δράση που αμφισβητεί το καπιταλιστικό σύστημα και πολύ περισσότερο που παλεύει για την ανατροπή του.

Α.Ανδριανόπουλος: Και ψεύτης, και ανιστόρητος, δηλαδή ένας κανονικός αντικομμουνιστής

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, παλιός βουλευτής και  υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, σε μια επιφυλλίδα  του με τίτλο «Η τύχη των αγωνιστών» μέσα από μια σειρά διαστρεβλώσεις, αποσιωπήσεις και μισές αλήθειες επιχειρεί να αγιοποιήσει τον Κώστα Σπέρα, με άμεσο στόχο να πλήξει το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ. Παρουσιάζει τον Σπέρα ως έναν αναρχοσυνδικαλιστή αγωνιστή, απλό και ανιδιοτελή, που το ΚΚΕ τον δολοφόνησε το 1943 επειδή είχε ιδεολογικές διαφορές με αυτό, επειδή «αρνήθηκε την κομματική μονοκρατορία». Το γραπτό του Ανδριανόπουλου, με τις αποκρύψεις που κάνει, είναι πλήρως ανιστόρητο, υπηρετεί μόνο την αντι-ΚΚΕ εμπάθεια.

Ο Κώστας Σπέρας (1893-1943) είχε γεννηθεί στη Σέριφο, μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου απέκτησε και σημαντική για την εποχή μόρφωση, αποφοιτώντας από τη Λεόντειο, όπου πρωτογνωρίστηκε με τις αναρχοσυνδικαλιστικές απόψεις τις οποίες και υποστήριξε. Το 1916 εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του λεγόμενου Εθνικού Διχασμού στην Ελλάδα, βρέθηκε ξανά στη Σέριφο όπου πήρε μέρος στην απεργία των μεταλλωρύχων, η οποία βάφτηκε στο αίμα, δίπλα στον ηρωισμό και την αυτοθυσία των εργατών, αρνητικό σημείο είναι ότι οι απεργοί ζήτησαν την προστασία των δυνάμεων της Αντάντ.

Η Νατάσσα και ο αληταράς

του Νίκου Μπογιόπουλου

Κατ’ αρχάς αποτελεί αναγνωρίσιμο τίτλο τιμής να σε πιάνει στο βρωμόστομά της η βοθροφυλλάδα που λέγεται “Μακελειό”.  Οχι βέβαια ότι τον είχε ανάγκη, αλλά κι αυτόν τον τίτλο τιμής τον κατέκτησε η Νατάσσα Μποφίλιου. Βλέπετε η Νατάσσα, εκτός από σπουδαία καλλιτέχνης, εκτός από όμορφη γυναίκα με άποψη, εκτός από ντόμπρα, έχει κι αλλο ένα “ελάττωμα” για μερικά σκουλήκια: Ψηφίζει και ΚΚΕ.

Ως εκ τούτου, με αφορμή την δήλωσή της για την θρησκεία (εδω:  https://www.imerodromos.gr/natassa-mpofilioy-to-paramythi-tis-thriskeias-den-me-aggizei-se-kanena-epipedo/) προκλήθηκε το παρακάτω έμεσμα:

Η κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ είναι η απάντηση στον άθλιο αντικομμουνισμό

Υπερψηφίστηκε στο ευρωκοινοβούλιο το άθλιο αντικομμουνιστικό ψήφισμα – Τι ψήφισαν οι Έλληνες ευρωβουλευτές

Με 535 ψήφους υπέρ, 66 κατά και 52 λευκά εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, την Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη, το άθλιο αντικομμουνιστικό ψήφισμα από το ευρωκοινοβούλιο (διαβάστε εδώ το περιεχόμενο του). Εμείς έχουμε να σημειώσουμε το εξής: Η κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ είναι η απάντηση στον άθλιο αντικομμουνισμό των ψηφισμάτων της παραχάραξης της Ιστορίας.

Το ψήφισμα κατέθεσαν οι πολιτικές ομάδες του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων και των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών, με αφορμή τα 80 χρόνια από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιδιώκοντας στην ουσία αντικομμουνιστικά μέτρα όπως απαγόρευση συμβόλων, μνημείων, καταστολή σε βάρος Κομμουνιστικών Κομμάτων.

(Νεο)Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός

Του Περικλή Κοροβέση

Ποιος το περίμενε ποτέ από ένα κόμμα, εν προκειμένω τη Ν.Δ. (για την οποία μπορούμε να διαπιστώσουμε μια σειρά ανακολουθίες, εντούτοις πρέπει να το παραδεχτούμε) πως σε ένα πράγμα θα ήταν απολύτως συνεπές: στον αντικομμουνισμό. Ως κυβέρνηση όμως αξιοποιεί την εμπειρία των μπολσεβίκων ως προς το κυβερνητικό μοντέλο.

Ολα ελέγχονται από τον πρωθυπουργό, σε ρόλο γενικού γραμματέα, και κάθε υπουργείο έχει τον κομισάριό του για να καθοδηγεί και να ελέγχει αν εφαρμόζεται η εντολή του αρχηγού. Παράλληλα έχει καθιερωθεί εκ των πραγμάτων ένα σύστημα προπαγάνδας από όλα τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα, που ελέγχονται από τους μεγαλοκαπιταλιστές, συν την κρατική τηλεόραση που γίνεται το προσωπικό κανάλι του πρωθυπουργού, μέσω του δημοσιογράφου-υπαλλήλου του, κ. Ζούλα.

Το «σχισμένο παραπέτασμα» του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι «φέικ νιουζ». Την Πέμπτη 9 Μάη, ανήμερα της επετείου της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης των λαών, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στη Ρουμανία ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε μαζί με τους ηγέτες της ΕΕ (και τους ακροδεξιούς Βίκτορ Όρμπαν και Σεμπάστιαν Κουρτς) κοινή διακήρυξη που κάνει λόγο για «γκρέμισμα του Σιδηρού Παραπετάσματος»!

«Σιδηρούν Παραπέτασμα»…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ας αφήσουμε τα κότερα, ας τελειώνουμε (όπως αρμόζει: με ένα φτύσιμο) με τις αθλιότητες του Μητσοτάκη για τον πατέρα του Τσίπρα. Κι ας μιλήσουμε πολιτικά:

Ανήμερα της 9ης Μάη, Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης, η ΕΕ εξέδωσε διακήρυξη. Εκεί, ανάμεσα στα άλλα, η ΕΕ διατυπώνει όλο το αντικομμουνιστικό της «αφήγημα» πανηγυρίζοντας διότι:

Ο ακροδεξιός Καμμένος και τα «όργανα» (Παπάγος, Πλαστήρας, Καραμανλής, Παπανδρέου) του… «διεθνούς κομμουνισμού»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Είχαμε ακούσει τα πάντα. Αλλά ότι ο Πιπινέλης και ο Παπάγος, ο Τσαλδάρης και ο Σοφ.Βενιζέλος, ο Πλαστήρας και ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Καραμανλής  και ο Ράλλης έδρασαν στο «Μακεδονικό» περίπου σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού», αυτό μόνο ως παραλήρημα ενός ψεκασμένου θα μπορούσε να ακουστεί. Και ακούστηκε! Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή:

    Ο Καμμένος, ο ακροδεξιός συνεταίρος μέχρι χτες του κ.Τσίπρα, ο κύριος που κατηγορούσε τους ομοίους του ότι υπέγραφαν μνημόνια στα τέσσερα ενώ αυτός τα υπέγραψε… όρθιος, ο ίδιος που ως υπουργός Αμυνας μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιδιάβαινε σε ένδειξη «πατριωτισμού» τα ακριτικά νησιά έχοντας συνοδεία τους ναζί Κασιδιάρη και Παππά, κατά την ανακοίνωσή της παραίτησής του, και παρά το δράμα του για την αποκόλλησή του από την καρέκλα, φρόντισε να παράσχει τόσο τα πολιτικά όσο και τα… ιστορικά του διαπιστευτήρια.

Έφυγε καβάλα στον …Βουκεφάλα με αντικομμουνισμό παλιάς κοπής

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Αντικομμουνιστικές αναφορές από τον πρώην υπουργό ‘Άμυνας για να «χαϊδέψει» ακροδεξιά ακροατήρια. Μίλησε για ψέματα «του διεθνούς κομμουνισμού και του ναζισμού»

Δεν πρόλαβε καλά – καλά να φύγει από την κυβέρνηση και ήδη ψάχνει ψήφους στο σκληρό ακροδεξιό ακροατήριο ο Πάνος Καμμένος. Τέτοιες προσπάθειες όμως «πάνε πακέτο» με τον αντικομμουνισμό.

Ο Μπολσονάρο υπόσχεται να ενώσει τους αντικομμουνιστές της Λατινικής Αμερικής

Ο Ζαϊρ Μπολσονάρο, ο μελλοντικός πρόεδρος της Βραζιλίας, δήλωσε ότι θα συνεργαστεί με άλλους ηγέτες με σκοπό να καταπολεμήσει τον κομμουνισμό στη Λατινική Αμερική, μιλώντας το Σάββατο στη Σύνοδο Κορυφής των Συντηρητικών.

Ο Μπολσονάρο υποσχέθηκε ότι «θα εδραιώσει τη νέα πολιτική γραμμή» της Λατινικής Αμερικής, γραμμμή που γεννήθηκε στις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου, όταν ο ίδιος εκλέχθηκε.

Η Σύνοδος Κορυφής των Συντηρητικών της Λατινικής Αμερικής φιλοξενείται στη βραζιλιάνικη πόλη Φοζ ντε Ιγκουασού. Τη διοργάνωση έχει αναλάβει ο ένας από τους γιούς του Ζαϊρ Μπολσονάρο, ο ακροδεξιός Βραζιλιάνος γερουσιαστής Εντουάρντο Μπολσονάρο, καλώντας συντηρητικούς ηγέτες, αλλά και εκείνους της άκρας δεξιάς από όλη τη Λατινική Αμερική.

Τα Αντικομμουνιστικά Ευαγγέλια

Του Κώστα Λουλουδάκη(Ιουλιανού)

Κυρίες και κύριοι…

Θα ξεκινήσω ετούτο το σημείωμα από… το τέλος!

Αντι-κομμουνισμός είναι μια δεύτερης διαλογής ιδεολογία που αφορά ένα παρελθόν που το παρόν του υφίσταται ακόμα. Άλλωστε, οι διαμάχες για το παρελθόν είναι τόσο εξέχουσες, που προκαλούν σοβαρές αντιπαραθέσεις γιατί αφορούν τις σημερινές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Γι’ αυτό, πρέπει να σπιλωθεί και να εξαφανιστεί η ιδεολογία που οδηγεί σε λαϊκές εξεγέρσεις. Σύμφωνα με τον σπουδαίο εγκέφαλο του Νίκου Μαραντζίδη: «Η ιδεολογία αποτελεί τον παράγοντα εκείνο, που πέρα από την ατομική ιδιοσυγκρασία, ευθύνεται περισσότερο για την ανικανότητα κάποιου ατόμου να διαχωρίσει το καλό από το κακό (…). Στη σύγχρονη εποχή, τίποτε δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί σε γοητεία τις μεγάλες μεσσιανικές ιδεολογίες: κομμουνισμός, αναρχισμός, φασισμός, φονταμενταλισμός. Όλες οι παραπάνω εγκαθίδρυσαν ολοκληρωτικά καθεστώτα όπου κατέλαβαν την εξουσία». (Νίκος Μαραντζίδης, Η Κοινοτοπία του Κακού και το πνεύμα του ολοκληρωτισμού, 06.07.2014)

Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ τιμά… τον αντικομμουνισμό της Ένωσης Κέντρου

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Δεν θα σχολιάσουμε το περιεχόμενο του μηνύματος που ανέβασε στο twitter η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο των δυο χρόνων από το δημοψήφισμα που πρόδωσε ο αρχηγός τους (δείτε στο τέλος του κειμένου). Οι εκατοντάδες απαντήσεις που λαμβάνουν στο twitter είναι υπέρ αρκετές για αυτό.

Μου κάνει εντύπωση όμως ότι αποφάσισαν να ξεκινήσουν με ένα σύνθημα του ακραίου αντικομμουνιστή Γεωργίου Παπανδρέου: «Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες».

Ενώ, δηλαδή, ο Αλέξης Τσίπρας πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του προσπαθώντας να «ισορροπήσει» την καθημερινή ταπείνωση μιμούμενος τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου, η νεολαία πηγαίνει ένα βήμα πιο πίσω και τσιτάρει Ένωση Κέντρου.

Ας θυμηθούμε, λοιπόν, μερικές ιστορίες από το έργο του Γεωργίου Παπανδρέου.

ΠΩΣ ΘΑ ΘΕΣΠΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ;

Ένα διαχρονικό κείμενο του Μπα Κιν από το 1921

Τη σήμερον ημέρα οι λέξεις «ελευθερία και ισότητα» είναι μέρος του λεξιλογίου του καθενός μας. Αλλά κάντε μερικές έρευνες και ρωτήστε: Τί είναι ελευθερία; και θα σας ειπωθεί «Ελευθερία σημαίνει ελευθερία της γνώμης, ελευθερία του τύπου, ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι, η ελευθερία του απορρήτου της επικοινωνίας.»

Ρωτήστε: Τί είναι ισότητα; και θα σας ειπωθεί: «Όλοι οι πολίτες να είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, χωρίς καμία διαφορά μεταξύ του υψηλής καταγωγής και του χωριάτη». Τώρα, τέτοιοι στενοί ορισμοί δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ελευθερία, την πραγματική ισότητα. Δεν με πιστεύετε; Διαβάστε τότε το παρακάτω.

Η καπνιά πάνω από την ελευθερία των ανθρώπων είναι το Κράτος. Από τότε που το Κράτος ήρθε στην ύπαρξη, έχουμε σταματήσει να είμαστε ελεύθεροι. Ασχέτως τι κάνουμε ή τι λέμε, το Κράτος χώνει τη μύτη του. Το μόνο που ζητάμε είναι να ζούμε με αγάπη με τα αδέλφια μας από άλλα έθνη, αλλά το Κράτος θα μας είχε πατριώτες πάση θυσία, θα μας δήλωνε στους στρατούς του και θα μας ανάγκαζε να δολοφονούμε τους γείτονές μας. Και εδώ στην Κίνα η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη: εδώ έχουμε Κινέζους να δολοφονούν άλλους Κινέζους. Για αρκετά χρόνια τώρα, στη Χουνάν και τη Σαανσί και τη Σετσουάν, «το ρεύμα του αίματος έχει φουσκώσει και τα πτώματα συσσωρεύονται».

Αντικομμουνισμός είναι το κερασάκι του φασισμού

Του Α.Κακαρά, συγγραφέα

Αντικομουνισμός είναι το σαρδόνιο γέλιο των χορτασμένων, είναι το άλλοθι των δειλών, το αλάτι των άνοστων επαναστατών, το επιχείρημα των άσχετων και ανίδεων, είναι η καταφυγή των αναθεωρητών της ανάγκης και της υποχρέωσης για αντίσταση και αγώνα, τον χρησιμοποιούν όσοι φτύνουν εκεί που πρώτα έτρωγαν…

Αντικομουνισμός είναι η δόλια βρώμικη τακτική σπίλωσης όσων παλεύουν να τελειώσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι η τροχοπέδη στην εξέγερση των καταπιεσμένων, των αδικημένων, είναι το κερασάκι του φασισμού, είναι η μέθοδος ανέλιξης όσων δεν έχουν τη λύσσα να παλέψουν για να γίνουν αφεντικά στη θέση των αφεντικών και προτιμούν τη θέση των κλακαδόρων….

Εθνικόφρονας Νεοφιλελευθερισμός

Ορισμένα συμπεράσματα μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου…

Στις 30-3-2014 έγινε η ψηφοφορία του πολυνομοσχεδίου που ενσωματώνει πλήθος αντιδραστικών ρυθμίσεων στα εργασιακά, το ασφαλιστικό, τη δυνατότητα πώλησης των ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών σε ιδιώτες μετόχους, αλλά και σε ένα μεγάλο εύρος τομέων όπου αίρονται περιορισμοί που πλέον ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές. Το πολυνομοσχέδιο πέρασε με οριακή πλειοψηφία αφού κυβερνητικοί βουλευτές καταψήφισαν το νομοσχέδιο, καταγγέλλοντας ότι εξυπηρετεί συμφέροντα (“Δεν νομοθετώ με εντολή της τρόικα”).

Κάτι παραπάνω από επικίνδυνοι

Διαχρονικό γνώρισμα της Ελλάδας είναι ότι σε αυτή τη χώρα είσαι ότι δηλώσεις. Πρόκειται για ένα σύμπτωμα το οποίο βασίζεται κυρίως στην εξευτελιστικά κοντή μνήμη όσων αποκαλούμε “κοινή γνώμη”. Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης, Τάκη Μπαλτάκο, ο οποίος επιλέγει να δηλώσει “αντικομμουνιστής”. Και μάλιστα, αισθάνεται τόσο υπερήφανος γι’ αυτό, όπου είναι διατεθειμένος να πάρει την “ιδιότητά” του μέχρι τον τάφο του.

Στην Ευρώπη όπου ο ναζισμός βγαίνει στους δρόμους παρέα με υπουργούς Εξωτερικών και Αμερικανούς γερουσιαστές για να πολεμήσει υπέρ των δικαιωμάτων του άριου πολίτη, ο “αντικομμουνισμός” είναι ένα παράσημο το οποίο φέρουν τιμητικά οι πλέον επικίνδυνες ανθρώπινες καρικατούρες – όπως ο πιο στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά.