Λάθος, ήταν 99.364.289…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Αντικομμουνισμός: Όσο πιο φαιός, τόσο πιο φαιδρός.

Παρατήρηση 1^η: Το άθροισμα των «θυμάτων του κομμουνισμού» δεν είναι «100 εκατομμύρια» όπως πληροφόρησε τους αναγνώστες της η «Εστία». Είναι 99.364.289… Ούτε ένας λιγότερος. Αλλά ούτε κι ένας περισσότερος.

Παρακαλούμε την «Εστία» να συγκρατήσει τον αριθμό, να μην ξανακάνει λάθος, γιατί σε αυτά τα θέματα πρέπει να είμεθα (ωραίο το λογιο-καθαρευουσιάνικο;) έγκυροι, έγκριτοι και ακριβείς.

Όταν ο… «ασπόνδυλος» Κυμπουρόπουλος διασύρει τον («σπονδυλωτό»…) Δοξιάδη

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια εισαγωγικά. Τα κείμενα που ακολουθούν καταφέρνουν να αποτυπώσουν το θέμα. Χαρακτηρίζουν σε όλα τα επίπεδα εκείνους που τα έγραψαν.

Από τη μία ο κύριος Απόστολος Δοξιάδης, ο οποίος συνηθίζει να καμώνεται πως διαθέτει μια πνευματική ανωτερότητα, και από την άλλη ο κύριος Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, με τον οποίο, προφανώς, κι έχουμε ιδεολογική και πολιτική απόσταση (και σε αποσπάσματα του κειμένου που ακολουθεί)

Σας καλούμε να διαβάσετε τα δύο κείμενα (και το τρίτο – του Δοξιάδη – το οποίο προέβλεψε ο Κυμπουρόπουλος…). Αφορούν το αντικομμουνιστικό ψήφισμα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και τη στάση που κράτησαν οι Έλληνες ευρωβουλευτές.

Ντελίριο ωμού αντικομμουνισμού και άθλια παραχάραξη της Ιστορίας

Σε νέα επίπεδα εκτοξεύουν τον αντικομμουνισμό τα κατάπτυστα ψηφίσματα που κατατέθηκαν προχτές στο Ευρωκοινοβούλιο από τις ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (CR) και των Φιλελευθέρων (Renew Europe), ζητώντας με αφορμή την επέτειο από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και με το βλέμμα στραμμένο στο σήμερα και το αύριο ακόμα πιο σκληρά αντικομμουνιστικά μέτρα, απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων και μέτρα καταστολής κατά των Κομμουνιστικών Κομμάτων, που χαρακτηρίζουν εγκληματικές οργανώσεις!

Η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, αντιδρώντας άμεσα με επιστολή της προς τους Έλληνες και Κύπριους ευρωβουλευτές, τους καλεί να καταδικάσουν και να καταψηφίσουν τα άθλια αυτά ψηφίσματα.

Αισχρός αντικομμουνισμός από την ΕΡΤ

Αυτές τις μέρες στην ΕΡΤ (στην ΕΡΤ1) προβάλλεται το ντοκιμαντέρ «Την ημέρα που…», σε επανάληψη.  Πρόκειται για τον ορισμό της παραχάραξης της Ιστορίας, με τους πιο χυδαίους όρους και με «υλικά» αντικομμουνισμού παλιάς κοπής. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος παρουσιάζεται «ανάποδα» και (σε 5 επεισόδια) οι τηλεθεατές παρακολουθούν κάτι σαν… σίριαλ με κουτσουμπολιό! Κι όλα αυτά για μια περίοδο που σημάδεψε την ανθρωπότητα, εξοντώθηκαν και θυσιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι.

Το ντοκιμαντέρ έχει τη σφραγίδα του «ιστορικού», παρόλο που η αυθαίρετη καταγραφή γεγονότων είναι αυτή που κυριαρχεί. Για την ακρίβεια, παρουσιάζεται η προσέγγιση των ΗΠΑ και της Βρετανίας με τον πιο ωμό και άθλιο αντικομμουνισμό. Ο στόχος είναι προφανής: Η αναπαραγωγή της θεωρίας των δύο άκρων, δηλαδή η εξύψωση του ρόλου των Αμερικανών και των Άγγλων απέναντι στους «κακούς» της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, που εξομοιώνονται!

Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ: Άκου (κρυφο)φασιστάκο

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Παρατήρηση 1^η: Ο φασισμός γεννιέται μέσα στους υπονόμους του συστήματος της καπιταλιστικής αγριότητας, της εκμετάλλευσης, της σήψης, της διαφθοράς. Ειδικά, δε, σε συνθήκες κρίσης αυτού του συστήματος, του καπιταλιστικού συστήματος, ο φασισμός γιγαντώνεται και αξιοποιείται από τις κυρίαρχες οικονομικές ελίτ ώστε να διατηρήσουν την κυριαρχία τους με μοχλό τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία.

    Παρατήρηση 2^η: Ανάλογα με το μέγεθος της κρίσης ορίζονται και οι ανάγκες της οικονομικής ολιγαρχίας. Για να τσακίσει τις αντιστάσεις ή για να ξεστρατίσει την οργή που προκαλεί η πολιτική της, με την οποία μετακυλύει τα βάρη της κρίσης στο λαό, ο φασισμός αξιοποιείται είτε ως επικουρικός παρακρατικός μηχανισμός της εξουσίας της, είτε ακόμα και ως επίσημη μορφή πολιτικής διαχείρισης των υποθέσεών της.

Μίκης Θεοδωράκης: «…κάτω από την Κόκκινη Σημαία»

«…η στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί την ιερότερη περίοδο της ζωής μας, που είχε ένα και μόνο στόχο, να κάνει τον Λαό μας ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευτυχισμένο» γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης, σε επιστολή του στην εφημερίδα «Τα Νέα», σημειώνοντας την «αντικομμουνιστική υστερία που κατακλύζει την εφημερίδα».

Δημοσιεύουμε ολόκληρη την επιστολή:

«Ως νέος κομμουνιστής είχα την τιμή να παλέψει μέσα απ’ τις γραμμές του ΕΑΜ για την κατάκτηση της Ελευθερίας. Αργότερα, την εποχή της Χούντας, μέσα από το Πατριωτικό Μέτωπο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Όμως για την πάντοτε ενιαία εθνικοφροσύνη και για σας που την εκπροσωπείτε μαζί με τα υπόλοιπα ΜΜΕ δεν έχουν καμιά σημασία οι όποιες πράξεις με αριστερό πρόσημο, ακόμα και οι πιο σημαντικές, όσο και αν αυτές βοηθούν και τιμούν την πατρίδα και το λαό μας. Ακόμα και την αναγνωρισμένη από εχθρούς και φίλους, ντόπιους και ξένους προσφορά μας στην ανάδειξη του νεοελληνικού πολιτισμού, την αγνοείτε επιδεικτικά. Το μόνο που μετράει για σας είναι η ήττα μας στον Εμφύλιο και η ενόχλησή σας γιατί η ιδεολογία της Αριστεράς εξακολουθεί να υπάρχει, να δρα και να επιδρά ύστερα από τόσους και τόσους διωγμούς.

Αχ αυτές οι «αξίες»…

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Αυτό που γίνεται τις ημέρες αυτές στην Εσθονία, δεν είναι ζήτημα φανατικών Εσθονών αλλά η μεθόδευση μιας πολιτικής επιλογής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. O ναζισμός είναι πάντοτε χρήσιμο εργαλείο όταν θέλεις να υποδουλώσεις εργάτες και λαούς.

Στα 1943 ο τότε πρωθυπουργός του ναζιστικού καθεστώτος της Ελληνικής Πολιτείας, ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, αρθρογραφούσε στο περιοδικό Νέα Ευρώπη για τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες. Αν και γιατρός –καθηγητής της μαιευτικής– θεωρούσε τον εαυτό του επαρκώς μορφωμένο ώστε να συγγράψει περί των αρχαίων αμφικτυονιών και να θεμελιώσει επ’ αυτών την πεποίθησή του ότι η ναζιστική Νέα Ευρώπη αποτελεί ένα είδος «Κοινού των Ευρωπαίων» προορισμένου να καλλιεργήσει το ευρωπαϊκό πνεύμα και να αναδείξει τις κοινές αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το σχετικό του άρθρο κόσμησε τις σελίδες του περιοδικού δίπλα σε διάσημα ονόματα του ναζισμού από όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης.