Στο «μικροσκόπιο» η εξαγορά της Fitbit

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το ιστορικό της συμφωνίας με τη Google, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι ένας ύποπτος αποκλεισμός.

Η εξαγορά της Fitbit από την Google δρομολογήθηκε το περασμένο φθινόπωρο, έναντι 2,1 δισ. δολαρίων, και έκτοτε έχει ξεκινήσει ο αναπόφευκτος μαραθώνιος εγκρίσεων από τις αρχές ανταγωνισμού στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και τώρα στην Ε.Ε. Η επίσημη υποβολή της αίτησης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε στις 15 Ιουνίου και το χρονοδιάγραμμα έγκρισης είναι ασαφές.

Η Fitbit, παρά τη δυναμική εκκίνησή της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης το 2015, ακριβώς τέτοια εποχή, πέρασε μια φάση παρακμής, χάνοντας μεγάλο μέρος της χρηματιστηριακής της αξίας. Κι αυτό, παρ’ ότι οι φορητές συσκευές της -ψηφιακά ρολόγια ή βραχιόλια, «έξυπνα» ακουστικά και άλλοι φορητοί ανιχνευτές φυσικής κατάστασης- που έχουν πουληθεί σε όλο τον κόσμο είναι πάνω από 100 εκατ. και οι χρήστες της πάνω από 28 εκατ.

Οι εικονικές εκτελέσεις του ανταγωνισμού

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Το νέο σύστημα διορισμών στην εκπαίδευση, που προωθεί η κυβέρνηση, παρουσιάζεται σαν «αντικειμενικό» και «μετρήσιμο» (Γαβρόγλου), ενώ στην πράξη εμπεδώνει τη λογική του διαρκούς ανταγωνισμού μέχρι αλληλοεξοντώσεως για τη συλλογή προσόντων.

Η εξουσία των πάνω μένει στο απυρόβλητο, προωθείται η αλληλοσφαγή των κάτω

Όταν το 1949 ο αστικός στρατός οργάνωνε εκκαθαρίσεις εναντίον του ΔΣΕ στην Πελλοπόνησο, πολλοί συλληφθέντες αγωνιστές πέρασαν από το βασανιστήριο των εικονικών εκτελέσεων. Τους έβαζαν οι δεσμώτες τους, έτσι όπως ήταν πληγωμένοι και εξουθενωμένοι, να τρέχουν σε μια απόσταση. Όποιος τερμάτιζε τελευταίος θα τον εκτελούσαν….

Αμερικάνος έτοιμος για όλα

Το ψόφιο κουνάβι έβαλε την πρώτη υπογραφή του στην κήρυξη εμπορικού πολέμου μεγάλης κλίμακας. Υπέγραψε την περασμένη Παρασκευή ένα γενικό σχέδιο “έρευνας και δράσης” για την αντιμετώπιση των εμπορικών ελλειμμάτων των ηπα. Το 2016 στο σύνολό του αυτό το έλλειμμα ήταν 471 δισ. ευρώ (502 δισ. δολάρια), αυξημένο κατά 1,9 δισ. δολάρια σε σχέση με το 2015. Τα μέτρα θα στραφούν εναντίον όσων ανταγωνιστών τολμάνε να τα τα καταφέρνουν καλύτερα (από εμπορική άποψη) απ’ τις εταιρείες που έχουν έδρα τις ηπα. Γερμανία, κίνα, αλλά και καναδάς, ιαπωνία είναι στο στόχαστρο. Ήδη σ’ αυτό το πρώτο σετ “άμυνας” προβλέπονται αυξημένοι δασμοί στις εισαγωγές χάλυβα απ’ την γερμανία, την ιαπωνία, τη νότια κορέα, την ταϊβάν και άλλα τέσσερα κράτη.

Μαθήματα οικονομικού εθνικισμού από Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Απρόθυμες να περιοριστούν στο ρόλο του απλού παρατηρητή της κινέζικης οικονομικής επέλασης εμφανίζονται οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης. Με επιστολή που έστειλαν στην επίτροπο Εμπορίου, Σεσίλια Μάλμστρομ, όπως ανακοίνωσε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, ζητούν να ανοίξει ο διάλογος για τα νομικά εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι εθνικές κυβερνήσεις ώστε να παρεμβαίνουν σε περιπτώσεις άμεσων επενδύσεων εκ μέρους δημοσίων επιχειρήσεων.

Η ανησυχία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων κορυφώθηκε με αφορμή την εξαγορά της εταιρείας κατασκευής ρομπότ Kuka, έναντι του ιλιγγιώδους ποσού των 4,5 δισ. ευρώ. Και δεν ήταν το μοναδικό παράδειγμα. Ο κινέζικος πυρετός αποτυπώνεται στην έκρηξη που παρατηρήθηκε το 2016 στη συνολική αξία των εξαγορών γερμανικών επιχειρήσεων που από 530 εκ. ευρώ το 2015 το 2016 εκτινάχθηκαν σε 12,6 δις. με τη Γερμανία να αναδεικνύεται στον πλέον δημοφιλή προορισμό της πλημμυρίδας ρευστού που εκβάλλεται από την Κίνα. Οι εισροές άγγιξαν επίπεδα ρεκόρ παρότι δεν έλειψαν τα βέτο εκ μέρους του Βερολίνου όπως συνέβη τον Οκτώβριο του 2016 με αφορμή την προσπάθεια του Πεκίνου να εξαγοράσει την εταιρεία κατασκευής τσιπ Aixtron, που βρήκε όμως εμπόδιο σε αμερικανικές παρεμβάσεις λόγω της πιθανότητας να χρησιμοποιηθούν τα προϊόντα της Aixtron στο κινέζικο πυρηνικό πρόγραμμα.

Το πνεύμα του ανταγωνισμού

«Στο κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα πα­ρα­γω­γής, ό­λα εί­ναι α­ντα­γω­νι­σμός, α­γώ­νας: α­κα­τά­παυ­στος α­γώ­νας που γί­νε­ται με­τα­ξύ κα­πι­τα­λι­στών, με­τα­ξύ ερ­γα­τών και με­τα­ξύ ερ­γα­τών και κα­πι­τα­λι­στών. Α­γώ­νας με­τα­ξύ αν­θρώ­πων, πε­ρι­φε­ρειών, ε­θνών. Εί­ναι έ­νας α­δυ­σώ­πη­τος πό­λε­μος, στον ο­ποί­ο ο θά­να­τος του ε­νός εί­ναι η ζω­ή του άλ­λου». Κ. Κα­φιέ­ρο

Ο α­ντα­γω­νι­σμός α­πο­τε­λεί κι­νη­τή­ρια δύ­να­μη του κα­πι­τα­λι­σμού. Εί­ναι έ­να βα­σι­κό συ­στα­τι­κό στοι­χεί­ο χω­ρίς το ο­ποί­ο η ύ­παρ­ξη του κα­πι­τα­λι­σμού δε νο­εί­ται καν και σαν τέ­τοιο δια­πο­τί­ζει τις κοι­νω­νί­ες. Υ­πό αυ­τό το πρί­σμα, το πνεύ­μα του α­ντα­γω­νι­σμού φτά­νει να έ­χει α­να­χθεί και σε δο­μι­κό στοι­χεί­ο της ε­πι­κρα­τού­σας ι­δε­ο­λο­γί­ας και κοι­νω­νι­κής πρα­κτι­κής, δια­πο­τί­ζο­ντας τα με­μο­νω­μέ­να ά­το­μα. Πα­ρα­κά­τω, θα προ­σπα­θή­σου­με να ψη­λα­φί­σου­με την φύ­ση του α­ντα­γω­νι­σμού κα­θώς και το πώς πραγ­μα­το­ποιού­νται τα πα­ρα­πά­νω.

H Κατιούσα στο Χαλάνδρι: Ένα πολύτιμο μάθημα δημοκρατίας (και επιτελεστικής υπονόμευσης)

του Άκη Γαβριηλίδη

Στις 28 Οκτωβρίου 2014, όπως κάθε χρόνο από το 1944, το ελληνικό κράτος γιόρτασε επίσημα την επέτειο της εισόδου της Ελλάδας στον β΄ ΠΠ με παρέλαση των μαθητών όλων των σχολείων. Στο δήμο Χαλανδρίου, οι νεαροί μαθητές των τοπικών σχολείων παρήλασαν υπό τους ήχους –όπως έγραψαν τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία αφιέρωσαν σημαντική κάλυψη στο γεγονός- του «ύμνου του ΕΑΜ».

Όπως βέβαια μπορεί να διαπιστώσει κανείς εάν παρακολουθήσει τα σχετικά βίντεο, ο ύμνος αυτός παίχθηκε μόνο από μπάντα, χωρίς τραγουδιστή ή χορωδία. Το σάιτ protagon.gr, το οποίο σκανδαλίσθηκε και εντός ωρών έσπευσε να οργανώσει ηλεκτρονική δημοσκόπηση για το θέμα, στο εισαγωγικό του κείμενο μας πληροφορεί ότι «οι μαθητές παρέλασαν υπό τον ύμνο του ΕΑΜ που, όπως είναι γνωστό, η μελωδία του ανήκει στην ‘Κατιούσα’, ένα παραδοσιακό ρωσικό τραγούδι. Οι στίχοι είναι του Βασίλη Ρώτα».

Ο Ανταγωνισμός και το Πλιάτσικο

Γράφει ο Ίουλιανός

Η διαφήμιση προστάζει και επιβάλει έναν ολοκληρωτισμό υποχρεωτικό για όλους: καταναλώστε! Και ενώ η εντολή είναι υποχρεωτική για όλους ταυτόχρονα είναι και ανέφικτη για την πλειοψηφία των πολιτών λόγω φτώχειας και σκληρής οικονομικής ανισότητας.

Όμως όποιος δεν καταναλώνει δεν υπάρχει. Στο βασίλειο της αγοράς πρέπει να έχεις αυτοκίνητο μάρκας, παπούτσια μάρκας, αρώματα μάρκας, ρούχα μάρκας, iPhone Apple, να καταναλώνεις την βιομηχανία κουλτούρας Lady Gaga, fast food, Goody’s ή McDonald’s και καφέ καλυτέρα από το Starbucks παρά από το Mikel : «Το Mikel δεν έχει βέβαια αυτό το διεθνές προφίλ και την ενδιαφέρουσα ιστορία (σ.σ. του Starbucks) αλλά έχει κάτι άλλο. Προφανώς είναι πολύ ελκυστικό στους νέους, ιδιαίτερα στις φοιτήτριες και τους φοιτητές. Σε μια ελεύθερη αγορά αυτό μετράει πολύ.»

Η βροχή των βατράχων

Γράφει η Mpanana

Πετάγεται στο timeline μου το λογότυπο της εταιρείας που με απέλυσε. Βράζω και μόνο που το βλέπω. Κάποιες μέρες μετά την απόλυση μου, σχεδόν ονειρευόμουν, να καταστραφούν. Να γίνει κάτι και να καταστραφούν. Επέτρεπα στον εαυτό μου να θυμώσει, χωρίς καμία τύψη, εξάλλου είχα κάθε λόγο, με είχαν απολύσει.

 

Άσε που πίστευα κιόλας  πως η δουλειά μου εκεί μέσα ήταν πολύ πιο έντιμη από των περισσοτέρων. Μετά είπα στον εαυτό μου να μην συνεχίζει να παίζει το χαρτί του θυμού. Όσο σκέφτεσαι τέτοια τόσο δηλητηριάζεσαι, έλεγα και ξανάλεγα. Να πάνε να γαμηθούν, στην τελική χάρη σου κάνανε, δεν τους άντεχες.

Ολη η διαβούλευση εξαντλήθηκε στο γάλα

Η μεθαυριανή ψήφιση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα μέτρα φέρνει στο νου τη μέρα της μαρμότας: όλα έχουν ξαναγίνει με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο. Η κατεπείγουσα εισαγωγή ενός πολυνομοσχεδίου 191 σελίδων με εκατοντάδες νομοθετικές ρυθμίσεις που αλλάζουν ριζικά τη διοίκηση, την εργασία, την αγορά· η ζητούμενη ψήφισή του εντός 48 ωρών χωρίς διαβούλευση· η σχεδόν καθολική άγνοια των βουλευτών για το περιεχόμενο τόσο σημαντικών νόμων· το θρίλερ για την εξασφάλιση των 151 ψήφων. Ολα έχουν ξανασυμβεί: ακόμη και η υπόσχεση ότι αυτό είναι το τελευταίο μαζικό νομοθέτημα που δοκιμάζει το κύρος του κοινοβουλίου και την υπόσταση των βουλευτών.

Εξέγερση εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων

της Χριστίνας Πάντζου από την “ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ” , 7 Νοεμβρίου 2012

“Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας συμβάλλει στην ανάπτυξη, καθιστώντας την περιοχή πιο ανταγωνιστική στο διεθνές τοπίο.Οι πόροι από την πώληση μιας περιουσίας που σήμερα αποδίδει ελάχιστα μπορούν να προοριστούν για σημαντικά έργα”. Η επιχειρηματολογία για την αναγκαιότητα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας θυμίζει τον Αντώνη Σαμαρά και θα μπορούσε άνετα να αφορά, π.χ., την προωθούμενη εκποίηση του Ελληνικού.Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση άνηκε στον πρόεδρο του Παναμά, τον επιχειρηματία Ρικάρντο Μαρτινέλι, που, ακολουθώντας τις ίδιες νεοφιλελεύθερες επιταγές, επιχείρησε να νομοθετήσει την πώληση δημοσίων εκτάσεων στη Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου του Κολόν.Μάταια, καθώς μια δίχως προηγούμενο στη χώρα κινητοποίηση πολιτών, συνδικάτων, της αντιπολίτευσης, ακόμη και του Εμπορικού Επιμελητηρίου και της Εκκλησίας, ανέτρεψε τα σχέδια και ανάγκασε την κυβέρνηση να ακυρώσει τον νόμο.

ΟΧΤΩ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΣΤΗΝΑΝ ΓΙΑ 14 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ

Δύο χρόνια μετά την έναρξη των ερευνών και ακόμη δεκατεσσάρων παραβατικής συμπεριφοράς, αποκαλύφθηκε η δράση του καρτέλ της πτηνοτροφίας από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Όπως αναφέρει ο “Ελεύθερος Τύπος”, το καρτέλ είχαν συγκροτήσει εφτά ή οχτώ μεγάλες επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις που είχε συγκεντρώσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οργάνωση δρούσε από το 1996 μέχρι το 2010, καθορίζοντας τις τιμές χονδρικής και λιανικής στην εγχώρια πτηνοτροφία και μοιράζοντας μεταξύ τους τα κανάλια ητς μεταξύ τους πελατείας.

Γλωσσάρι ελληνικού φιλελευθερισμού

πηγή :    περιοδικό ΜΟΝΟ

Ανταγωνισμός: Το ιερό Γκράαλ κάθε κυβέρνησης που σέβεται τον εαυτό της και ομνύει στο φάντασμα της ελεύθερης αγοράς. Στην πραγματικότητα, όμως, η ελληνική θεωρείται, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η πλέον «καρτελοποιημένη» αγορά στην Ευρώπη. Πρόσφατα ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού, Δημήτρης Κυριτσάκης, σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ μίλησε για «παράλυτο κράτος» και «καρτέλ που θεριεύουν χάρη στο νόμο της σιωπής που κυριαρχεί στην αγορά». Χαρακτηριστικά παραδείγματα κυριαρχίας καρτέλ τα τελευταία χρόνια είναι οι τομείς των καυσίμων, των γαλακτοκομικών, των σούπερ μάρκετ κ.λπ.

Αξιοποίηση κρατικής περιουσίας: Αποτελεί τον ευφημισμό για το πλιάτσικο και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου με βάση τα πιο ακραία νεοφιλελεύθερα δόγματα.