Η απάτη των αντίμετρων

Του Μιχάλη Σιάχου

Απαιτείται εξευτελιστική έγκριση από τους δανειστές για να μοιράζουν ξεροκόμματα στους κατοίκους της αποικίας

Μαζί με το τέταρτο μνημόνιο και με την κλασική πλέον τακτική της κυβέρνησης για ανακάλυψη νέων όρων, μπήκαν στη ζωή μας και τα αντίμετρα. Η πρώτη κενολογία που εφεύραν ήταν το «μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα» (sic!), το οποίο προκύπτει από τα αρνητικά μέτρα μείον τα θετικά αντίμετρα! Ένα μπαίνει, ένα βγαίνει, δηλαδή… Τα αντίμετρα, βέβαια, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα λεκτικό τέχνασμα, δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Απάτη 1η: Μέχρι πριν μια βδομάδα, το κυβερνητικό επιτελείο μιλούσε για «μηδενικό ισοζύγιο μέτρων», ισχυριζόμενο ότι για κάθε ένα ευρώ μέτρα υπάρχουν ισόποσα αντίμετρα. Αποδείξαμε με στοιχεία ότι κάτι τέτοιο είναι αστείο ακόμα και να εκφωνείται (βλέπε Δρόμος της Αριστεράς 6/5/2017 «Προκλητικά ψεύτικη η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης»). Με την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου προαπαιτούμενων, οι επιδόσεις της οικονομίας και της κυβέρνησης βελτιώθηκαν ως δια μαγείας. Τα μέτρα είναι 5 δισ. αλλά τα αντίμετρα 7,5 δισ. Δηλαδή θα έχουμε και κοινωνικό πλεόνασμα. Ισχυρίζονται ότι για κάθε 1 ευρώ νέα μέτρα θα επιστρέφουν στην κοινωνία 1,5 ευρώ. Στη λαϊκή γλώσσα αυτό λέγεται «το δούλεμα πάει σύννεφο».

Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ …συνέτριψε για μια ακόμη φορά τον Σόιμπλε

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αν κάποιος περίμενε να καταλάβει από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που διεξήχθη την Κυριακή 9 Απριλίου 2017 τι αποφασίσθηκε στη σύνοδο του Γιούρογκρουπ στην πρωτεύουσα της Μάλτας μόνο σαμπάνιες δε θα άνοιγε για τη νέα …ήττα που υπέστησαν οι δανειστές.

Οι διατυπώσεις που περιέχονται στην Πολιτική Απόφαση (δες εδώ) ισοδυναμούν με συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Σταχυολογούμε δύο μόνο από τα μαργαριτάρια που περιέχονται, με τα οποία επιχειρήθηκε να συγκαλυφθεί η ταπεινωτική υποχώρηση της κυβέρνησης στη Βαλέτα: «Ολοκλήρωση του προγράμματος και έξοδος από επιτροπεία», «η συμφωνία δεν περιλαμβάνει επιπλέον δημοσιονομική προσαρμογή» και πολλά άλλα.

Στον αντίποδα της προσπάθειας εξωραϊσμού της κατάστασης η συμφωνία της Μάλτας είναι ζημιογόνα για τα λαϊκά συμφέροντα και προάγγελος νέας φτώχειας, όπως κάθε άλλη συμφωνία από το 2010 και μετά, για πέντε λόγους: