ΔΝΤ: Αναθεωρεί προς τα κάτω τις προβλέψεις για την παγκόσμια ανάπτυξη

Ο «εμπορικός πόλεμος» που μαίνεται ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, «σκοτεινιάζει» την εικόνα της παγκόσμιας οικονομίας, υπογράμμισε τη Δευτέρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σε έκθεση του, αναθεωρώντας επί τα χείρω τις προβλέψεις του για τις προοπτικές της ανάπτυξης το 2018 και το 2019.

Το ΔΝΤ προβλέπει πλέον ανάπτυξη του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 3,7% για την καθεμιά από δύο χρονιές (-0,2% σε σχέση με την προηγούμενη πρόβλεψη), που θα είναι περίπου ίση με το 2017.

«Ανάπτυξη»: Για ποιόν;

του Νίκου Μπογιόπουλου

Σωτηρία». «Μεταρρυθμίσεις». «Ανάπτυξη». Και εσχάτως: «Επενδύσεις». Για χρόνια οι λέξεις αυτές κλίνονται καθημερινά σε όλες τις πτώσεις από τους επαϊοντες της «σωτηρίας» μας.

Μόνο που είναι προφανές ότι στο πλαίσιο της διαρκούς αποκολοκύνθωσης λέξεων και εννοιών, τα ίδια λόγια – για να παραφράσουμε τον ποιητή – δεν έχουν το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές και σ’ όλα τα χείλη.

Προδήλως η ακολουθούμενη πολιτική ήταν «σωτήρια». Αλλά για ποιόν; Για τις τράπεζες και όσους προκάλεσαν την κρίση, σίγουρα. Για τους μισθωτούς, όμως;

Tα φέρετρα της ανάπτυξης

Της Εύης Νικολοπούλου

100 χιλιάδες άνθρωποι σην Κινα,όπως διαβάσαμε προ ημερών στην Guardian,ζουν μέσα σε δωμάτια-κουτιά, δωμάτια-κλουβιά, που ονομάζονται και δωμάτια-φέρετρα, καθώς το μήκος της, ας την πούμε, κρεββατοκάμαρας δεν ξεπερνάει και πολύ το μήκος του ανθρώπινου σώματος. Τα δωμάτια αυτά δεν έχουν παράθυρα. Και όπως και στην Ελλάδα, οι φτωχοί άνθρωποι που αναγκάζονται λόγω φτώχειας να ζουν σε συνθήκες τέτοιου απάνθρωπου εγκλεισμού, στιγματίζονται κοινωνικά ως τεμπέληδες. Παρόλο που τα ενοικιάζουν εργαζόμενοι που υποαμείβονται. Στην Κίνα που αποτελεί το παγκόσμιο παράδειγμα οικονομικής ανάπτυξης, την δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, 82 εκατομύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα.

PSI & αποθεματικά Ασφαλιστικών Ταμείων και Δημόσιων Υπηρεσιών

Του Γιώργου  Πάσογλου

Δικηγόρου

Σχετικά με την ανταλλαγή των ομολόγων των ασφαλιστικών  ταμείων και των άλλων δημόσιων υπηρεσιών  με νέα ελληνικά ομόλογα είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη μερικά γεγονότα, τα οποία αποσιωπούνταν  από τους  τραπεζίτες, το κράτος  και τους  συνδικαλιστές.

Καταρχήν πρέπει να διαχωρίσουμε τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων υπηρεσιών (π.χ. νοσοκομεία, πανεπιστήμια κτλ.) από τα ομόλογα των επενδυτών και κοινώς των κερδοσκόπων. Σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσιονομικού δικαίου τα δημόσια δάνεια διαχωρίζονται σε αναγκαστικά και εκούσια. Αναγκαστικό είναι ένα δάνειο, όταν το κράτος επιβάλλει με νόμο στο εσωτερικό του την αγορά ομολόγων. Εκούσιο είναι ένα δάνειο όταν ένας επενδυτής αγοράζει με ελεύθερη θέληση σύμφωνα με το συμφέρον του ομόλογα από ένα  κράτος – δανειολήπτη.