Δύσκολη η ανακύκλωση έξυπνων συσκευών

Του Γκρεγκ Νόρμαν

Επιμέλεια: Δήμητρα Κυρανούδη

Tα ηλεκτρονικά απόβλητα των έξυπνων συσκευών αυξάνονται ανά τον κόσμο. Η ανακύκλωσή τους είναι μια δύσκολη υπόθεση, σε μεγάλο βαθμό γιατί περιέχουν σπάνιες γαίες που είναι δυσεύρετες και δύσκολα ανακυκλώσιμες.

Κάθε smartphone, tablet, φορητός υπολογιστής και τηλεόραση περιέχουν μέσα τους πολύτιμα χημικά στοιχεία, κάτι που δεν είναι πολύ γνωστό στους περισσότερους καταναλωτές. Όταν οι συσκευές εμφανίζουν ελαττώματα ή αντικαθίστανται με νέες, οι σπάνιες γαίες που περιέχουν καταλήγουν συνήθως να ξεχαστούν σε κάποιο συρτάρι. Μια εταιρεία ανακύκλωσης από το Ηνωμένο Βασίλειο, η Electrical Waste Recycling Group, μαζεύει κινητά τηλέφωνα και άλλες έξυπνες συσκευές που καταλήγουν στα αζήτητα. Οι εγκαταστάσεις της βρίσκονται σε ένα παλιό εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, κοντά στη μικρή πόλη Χάντερσφιλντ της βόρειας Αγγλίας.

Απαγορευμένα υλικά για τους μπλε κάδους της ανακύκλωσης

Οι μπλε κάδοι της ανακύκλωσης συσκευασιών, συχνά φορτωμένοι με κάθε είδους σκουπίδι, δίνουν μια εικόνα των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ακόμα η ανακύκλωση στη χώρα μας. Φανερώνουν όμως και τη σύγχυση για το τι πρέπει να πέφτει ή όχι στον μπλε κάδο, την οποία έχουν ακόμα και πολίτες που θέλουν να συμμετέχουν στην ανακύκλωση. Υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης, με αποτέλεσμα αρκετοί πολίτες να ρίχνουν στους κάδους της ανακύκλωσης (μπλε ή άλλων συστημάτων και χρωμάτων) υλικά τα οποία δεν ανακυκλώνονται στο συγκεκριμένο σύστημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ακατάλληλα υλικά δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στο σύστημα: καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο, διαμορφώνουν σύμμεικτο φορτίο το οποίο είναι πολύ δύσκολο ή και αδύνατο να ανακυκλωθεί, λερώνουν και καταστρέφουν τα ανακυκλώσιμα υλικά, απειλούν με τραυματισμό τους εργαζομένους στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ).

Τα λάθη που κάνουμε κατά την ανακύκλωση στην Ελλάδα

Του Γιάννη Γεωργακόπουλου

Η χώρα μας ανακυκλώνει μόνο το 16% των απορριμάτων της

Αν και πάρα πολλοί από μας ανακυκλώνουμε σε καθημερινή βάση, εντούτοις ακολουθούμε λάθος βήματα, με αποτέλεσμα να πηγαίνει χαμένη η όλη προσπάθεια.

Υπάρχουν υλικά, τα οποία ναι μεν προέρχονται από ανακυκλώσιμα υλικά, αλλά δεν ανακυκλώνονται και πρέπει να τα τοποθετούμε στους συμβατικούς κάδους σκουπιδιών. Να επισημάνουμε πως λόγω ελλιπούς ενημέρωσης, τα τοποθετούμε στους μπλε κάδους, με αποτέλεσμα να κάνουμε κακό στο περιβάλλον.

Οπως το να πετάμε λερωμένες συσκευασίες ή σπασμένα γυαλιά , λάθη, που στην ουσία εμποδίζουν, την όλη διαδικασία.

Ο μπλε κάδος και η μαφία της ανακύκλωσης στην Ελλάδα

Των Βαγγέλη Στογιάννη και Ηλέκτρας Κλείτσα

Πριν από λίγο καιρό, είδαμε και φωτογραφήσαμε ένα απορριμματοφόρο να μαζεύει έναν μπλε κάδο ανακύκλωσης και έναν πράσινο κάδο μαζί! Με αφορμή αυτό το κάθε άλλο παρά μεμονωμένο περιστατικό, ας πούμε μερικά πράγματα για το πώς (δεν) γίνεται η ανακύκλωση στη χώρα μας.

Η εικόνα του μπλε και του πράσινου κάδου που μαζεύονται μαζί, δεν αποτελεί το σύνολο του προβλήματος, αλλά είναι ενδεικτικό της κατάστασης της ανακύκλωσης στη χώρα μας. Μια κατάσταση τραγική, η οποία επιβεβαιώνεται, κατ’ αρχήν, από το ποσοστό των απορριμμάτων που ανακυκλώνονται.

Σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat, υπολογίζεται ότι το 2016 τα απορρίμματα που ανακυκλώθηκαν ήταν μόλις 17% τουσυνόλου. Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία(!) που προκύπτουν από τους αριθμούς που δίνουν οι δήμοι και οι εταιρείες ανακύκλωσης οι οποίοι έχουν κάθε λόγο, όπως θα φανεί και στην συνέχεια, να τα φουσκώνουν!

Στην πράξη, το ποσοστό αυτό είναι ακόμη μικρότερο – αυτό καταγγέλλουν άλλωστε πολλά περιβαλλοντικά κινήματα ανά την Ελλάδα.

Everything you’ve been told about plastic is wrong – the answer isn’t recycling

By Sirena Bergman

Recycling is an easy cop-out for governments and large corporations, but the truth is that we have to take very different action if we want to stop irreversibly poisoning the planet

Head to the kitchen, open your fridge and cupboards, and take out everything that’s made of plastic. Bags of pasta, rice (or quinoa, if that’s your jam), bottles of olive oil or soy sauce, blocks of cheese, cartons of milk and juice, packaging around meat and fish, bags of spinach, two-packs of avocados, punnets of cherry tomatoes, herb and spice jars (at the very least the lids), washing up liquid bottles, sponges (the packets and, often, the sponge itself). The list goes on – and that’s just one room.

It’s fine though, right? Because you recycle. Or so goes the story we’ve all been brainwashed into accepting: that if we all just get a few containers and separate out our waste, it will be taken by some nice people who will magically make it go away without any negative consequences. Recycling is the grown-up version of squeezing our eyes shut, sticking our fingers in our ears and shouting “lalalalalala!”. Meanwhile our marine life is fast becoming extinct, our air is so polluted that limits and benchmarks are becoming laughable, natural disasters are more devastating than ever and, of course, the planet is hurtling ever closer to “disastrous” levels of global warming.

Με αφορμή έναν μπλε κάδο: η μαφία της ανακύκλωσης στην Ελλάδα

Του Βαγγέλη Στογιάννη

Πριν από λίγο καιρό, είδαμε και φωτογραφήσαμε ένα απορριμματοφόρο να μαζεύει έναν μπλε κάδο ανακύκλωσης και έναν πράσινο κάδο μαζί! Με αφορμή αυτό το κάθε άλλο παρά μεμονωμένο περιστατικό, ας πούμε μερικά πράγματα για το πώς (δεν) γίνεται η ανακύκλωση στη χώρα μας.

Η εικόνα του μπλε και του πράσινου κάδου που μαζεύονται μαζί, δεν αποτελεί το σύνολο του προβλήματος, αλλά είναι ενδεικτικό της κατάστασης της ανακύκλωσης στη χώρα μας. Μια κατάσταση τραγική, η οποία επιβεβαιώνεται, κατ’ αρχήν, από το ποσοστό των απορριμμάτων που ανακυκλώνονται.

Σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat, υπολογίζεται ότι το 2016 τα απορρίμματα που ανακυκλώθηκαν ήταν μόλις 17% τουσυνόλου. Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία(!) που προκύπτουν από τους αριθμούς που δίνουν οι δήμοι και οι εταιρείες ανακύκλωσης οι οποίοι έχουν κάθε λόγο, όπως θα φανεί και στην συνέχεια, να τα φουσκώνουν!

Στην πράξη, το ποσοστό αυτό είναι ακόμη μικρότερο – αυτό καταγγέλλουν άλλωστε πολλά περιβαλλοντικά κινήματα ανά την Ελλάδα.

Ανακυκλωμένα Χριστούγεννα!

Του Γιάννη Μακριδάκη

Ανακυκλωμένα Χριστούγεννα! Έτσι ονομάζονται οι εκδηλώσεις στολισμού που κάνει με τα σχολεία ο Δήμος μας, φέτος που ανακάλυψε κι αυτός την ανακύκλωση. Και θα στολίσουν σήμερα το απόγευμα στην κεντρική πλατεία οι μαθητές των σχολείων χριστουγεννιάτικα δέντρα από υλικά ανακυκλώσιμα, από απορρίμματα δηλαδή που παρήγαγαν οι ίδιοι.

Ο Δήμος μας, σημειωτέον, διοικείται από τη νέα φουρνιά πολιτικών προσώπων, των σπουδαγμένων, των πολιτισμένων σαραντάρηδων της εποχής μας, είναι δηλαδή άνθρωποι που όταν τους δεις και τους μιλήσεις, δεν λες ότι είναι οπισθοδρομικοί και παλαιάς κοπής, όπως οι μέχρι πρότινος, αλλά δυστυχώς είναι κι αυτοί ολίγιστοι, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές ως τώρα, δεν έχουν ικανότητα να δουν ούτε τόσο δα μπροστά από την εποχή.

Στους εργολάβους το ψαχνό, στους δήμους ο κατιμάς…

Του ΤΑΣΟΥ ΚΕΦΑΛΑ*

Βούιξε το πανελλήνιο, στην προεκλογική περίοδο και μετά, με τα θέματα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Το σχέδιο της κυβέρνησης και των πειθήνιων σε αυτήν περιφερειών να οικοδομήσουν, με πανομοιότυπους διαγωνισμούς και ΣΔΙΤ 25-27 χρόνων, ένα φιλοεργολαβικό τοπίο, που θα «αποτελειώνει» την προδιαλογή και την ανακύκλωση και θα ενισχύει τα φαραωνικά εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, παραήταν χοντρό και σκανδαλώδες για να περάσει απαρατήρητο.

Αποκαλύφθηκε, σε μεγάλο βαθμό, όσο από την άλλη κέρδιζε έδαφος η λύση της αποκεντρωμένης διαχείρισης, με έμφαση στη διαλογή στην πηγή. Η επιλογή, δηλαδή, που τεκμηριώνει ότι όχι μόνο υπάρχει εναλλακτική λύση, άμεσα εφαρμόσιμη, αλλά και ότι η λύση αυτή ικανοποιεί το δημόσιο συμφέρον, είναι οικονομική, φιλοπεριβαλλοντική και ανοιχτή στο δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.

Συνεταιριστική διαχείριση απορριμμάτων από τους πολίτες: Το παράδειγμα της Μυκόνου

Τον Μάρτιο του 2013 ξεκίνησε η δραστηριότητα του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ, που δραστηριοποιείται στο νησί της Μυκόνου και στοχεύει στην κοινωνική διαχείριση των απορριμμάτων (με έμφαση στην ανακύκλωση) από τους ίδιους τους πολίτες, “από τα κάτω”, στον αντίποδα της ιδιωτικοποίησης, των χωματερών και των εργοστασίων καύσης.

Ο συνεταιρισμός λειτουργεί  με βάση τις αρχές της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας.

Η διακήρυξη και η σημερινή δραστηριότητα του συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ παρουσιάζονται παρακάτω.

Χρυσοφόρα …σκουπίδια!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Νεξους,Φεβ. 2013

Με το πρώτο άκουσμα το σχέδιο κατασκευής εντός του 2013 δέκα μονάδων διαχείρισης απορριμμάτων από την μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη μόνο αισθήματα ανακούφισης και θετικές αντιδράσεις μπορεί να προκαλεί σε όποιον τουλάχιστον είναι γνωστές οι πολλαπλές παθογένειες του ελληνικού συστήματος διαχείρισης σκουπιδιών. Η πραγματικότητα ωστόσο απογοητεύει. Οι διαγωνισμοί που είναι σε εξέλιξη μόνο επιπλέον δεινά θα προκαλέσουν μιας και αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε νέες επιπλοκές στη διαχείριση των σκουπιδιών καθώς (ενδεικτικά μόνο) δεν υφίσταται καμιά πρόβλεψη για προώθηση της ανακύκλωσης ενώ είναι θέμα χρόνου και μια γενναία αύξηση στα δημοτικά τέλη, που πολλοί γνώστες του χώρου εικάζουν ότι σύντομα θα αυξηθούν 2 ακόμη και 3 φορές από τα σημερινά επίπεδα! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…