Η μεγάλη ληστεία των τραπεζικών ανακεφαλαιοποιήσεων

Του Μάκη Βάσιλα

Άλλα κόλπα συνέβησαν στη διαδικασία των συνεχών ανακεφαλαιοποιήσεων των ελληνικών τραπεζών. Την εδραιωμένη αυτή πεποίθηση ήρθε όχι απλά να επιβεβαιώσει το Ελεγκτικό Συνέδριο της Κομισιόν, αλλά και να υπερακοντίσει στις πλέον σκληρές κριτικές που έχουν ακουστεί. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), όπως αναφέρει η Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ), που είδε το φως της δημοσιότητας την εβδομάδα που μας πέρασε, παρέσχε στις ελληνικές τράπεζες 45,4 δισ. ευρώ, από τα οποία, εξαιτίας συνεχών λανθασμένων χειρισμών και αποφάσεων, ανακτήσιμα είναι μόλις τα 5,7 δισ. ευρώ, ενώ η ζημιά από την όλη διαδικασία εκτιμάται ότι θα προσεγγίσει τα 36,4 δισ. ευρώ.

H εν λόγω έκθεση μας λέει απλά ότι οι ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν συντέλεσαν μεν στο να διασφαλιστεί έστω και βραχυπρόθεσμα μια σχετική σταθερότητα των τραπεζικών ιδρυμάτων, παρόλα αυτά θεωρεί πως δεν αντιμετωπίστηκαν οριστικά σοβαρές διαρθρωτικές αδυναμίες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Σαν τέτοιες θεωρεί τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, καθώς και τον τρόπο διοίκησης των τραπεζών. Επιπλέον η έκθεση θεωρεί πως τα μέτρα που υιοθετήθηκαν ήταν σαφώς πιο αποτελεσματικά στα πλαίσια του τρίτου προγράμματος (μεγάλε ΣΥΡΙΖΑ, έσκισες πάλι).

και αποχαιρέτησέ τις, τις τράπεζες που χάνεις …

Η κυβέρνηση της αριστεράς αποδεικνύεται πολύ χειρότερη από κάθε φαντασία. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής της στην αντιπολίτευση, η τωρινή κυβέρνηση επέκρινε με δριμύτητα τους χειρισμούς προηγούμενων κυβερνήσεων αναφορικά με την τραπεζική κρίση στη χώρα μας. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις με διάφορους νομικούς και λογικούς ακροβατισμούς είχαν κατορθώσει να αφήσουν τις παλιές διοικήσεις να κρατήσουν το έλεγχο των τραπεζών τις οποίες είχαν χρεοκοπήσει.

Χωρίς προηγούμενο παγκοσμίως η τραπεζική απαξίωση

του Τάσου Ζάχου

Πώς οι παλαιοί μέτοχοι, οι περισσότεροι Έλληνες μικροεπενδυτές, χάνουν τις περιουσίες τους, την ώρα που οι ξένοι επενδυτές αγοράζουν σχεδόν «δωρεάν» τις ελληνικές τράπεζες.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε την περασμένη Παρασκευή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ανάμεσα σε άλλα του εξέφρασε την απόλυτη ικανοποίησή του για την «επιτυχημένη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών». Στο μυαλό του κ. Τσίπρα, αλλά και των Ελλήνων καταθετών, οι οποίοι έζησαν επί δέκα μήνες με την απειλή του «κουρέματος» των καταθέσεων τους, μπορεί και να φαίνεται έτσι. Καθώς εδώ που φτάσαμε θεωρείται επιτυχία ότι η ανακεφαλαιοποίηση θα ολοκληρωθεί εντός του 2015 και άρα δεν θα ενεργοποιηθεί η κοινοτική οδηγία (bail in), που προέβλεπε ως έσχατο μέσο το «κούρεμα» των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ σε περίπτωση που οι τράπεζες δεν έβρισκαν τα απαιτούμενα κεφάλαια.

Πολλαπλές ζημιές στο δημόσιο από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Εξόχως ανησυχητικά ήταν τα μηνύματα που εξέπεμψαν τα συνεχή σφυροκοπήματα που δέχτηκαν οι τραπεζικές μετοχές την προηγούμενη εβδομάδα, χάνοντας σωρευτικά το 20% της αξίας τους, παρότι την Δευτέρα με το άνοιγμα του χρηματιστηρίου οι τιμές τους σημείωσαν άνοδο. Ήταν η πρώτη αντίδραση στα αποτελέσματα των τεστ αντοχής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που προκάλεσαν ανακούφιση καθώς εκτιμούσαν σε χαμηλά, διαχειρίσιμα επίπεδα το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (4,4 δισ. στο βασικό και 14,4 δισ. στο χειρότερο σενάριο), απομακρύνοντας ως προς το παρόν τον κίνδυνο άμεσης υπαγωγής τους στον ευρωπαϊκό Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό.

Πακτωλό χρημάτων δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις χρεοκοπημένες τράπεζες

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Με το ενδιαφέρον πλέον να επικεντρώνεται στο κατά πόσο θα συνεχίσουν να είναι σε ελληνικά χέρια οι τράπεζες μετά την ολοκλήρωση της αναγκαίας ανακεφαλαιοποίησης δόθηκαν στη δημοσιότητα χθες Σάββατο 31 Οκτωβρίου το πρωί τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής που διενήργησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις συστημικές τράπεζες.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις οι συνολικές ανάγκες και των τεσσάρων τραπεζών ανέρχονται σε 4,39 δισ. ευρώ με το βασικό σενάριο και σε 14,4 δισ. ευρώ με βάση το δυσμενές  σενάριο εξέλιξης της οικονομίας τα επόμενα χρόνια, ενώ η πλέον εκτεθειμένη τράπεζα είναι η Πειραιώς που χρειάζεται 2,21 και 4,93 δισ. ευρώ, αντίστοιχα. Οι ανάγκες των άλλων τραπεζών προσδιορίστηκαν σε 0,26 δισ. και 2,74 δισ. για την Άλφα, 0,34 και 2,12 για την Γιούρομπανκ και 1,58 και 4,60 για την Εθνική, αντίστοιχα. Οι διοικήσεις των τραπεζών έχουν διορία μέχρι την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου να ανακοινώσουν τα σχέδια κάλυψης των κεφαλαιακών τους αναγκών, με βάση τις προϋποθέσεις που όρισε ο νόμος για τις τράπεζες που ψηφίστηκε την ίδια μέρα, με τη διαδικασία κατεπείγοντος. Όπως ακριβώς είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις, με όλους σχεδόν τους βουλευτές να ψηφίζουν σαν γίδια, χωρίς να καταλαβαίνουν το παραμικρό…

Η διεθνής «πυραμίδα» των διασώσεων και η τρίτη ελληνική ανακεφαλαιοποίηση

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Από το 2008, οπότε κορυφώθηκε η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, τα καπιταλιστικό σύμπαν περιδινείται γύρω από διασώσεις. Όχι προσφύγων –αυτοί μπορούν να πνίγονται άκλαυτοι στα νερά της Μεσογείου–, αλλά διασώσεις τραπεζών. Ο λογαριασμός είναι ιλιγγιώδης. Η αμερικανική FED υποστηρίζει ότι το κόστος διάσωσης των χρεοκοπημένων αμερικανικών τραπεζών (όχι όλων, γιατί τουλάχιστον 500 αφέθηκαν να καταρρεύσουν) δεν υπερέβη τα 700 δισ. δολάρια. Ωστόσο, έρευνα του Ινστιτούτου Levy ανεβάζει το τελικό κόστος των αμερικανικών διασώσεων σε ένα ασύλληπτο ποσό: 29 τρισ. δολάρια.

Ακόμη κι αν αυτό φαίνεται υπερβολή, είναι αδιαμφισβήτητα τα στοιχεία για τις τραπεζικές διασώσεις στην Ε.Ε. Από το 2008 έχουν διατεθεί για τη στήριξη του τραπεζικού «Λεβιάθαν» 5,1 τρισ. ευρώ σε ρευστό, κρατικές εγγυήσεις, ενίσχυση ρευστότητας και αγορές περιουσιακών στοιχείων (μετοχών και ομολόγων).

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ο μύθος της ρευστότητας

Σχόλιο blog

Ακολουθεί μια απλουστευμένη συστεμική επεξήγηση του τι σημαίνει ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών με κρατικό χρήμα, με βάση το παράδειγμα της Κύπρου το 2013. Συνδιάστε το με τα capital control γιανα έχετε την εικόνα

Τις τελευταίες εβδομάδες εξελίσσεται μια φιλολογία γύρω από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, και πιο σχετικά με τις προσδοκίες ότι με την υπογραφή του ‘μνημονίου’ και την εισροή των κεφαλαίων από την τρόικα στις τράπεζες (μέσω του κράτος) θα ‘δοθούν’ χρήματα στην αγορά. Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Άλλο ανακεφαλαιοποίηση και άλλο ρευστότητα.

Ένας τραπεζικός οργανισμός το 2006-2009 μπορούσε να δανείσει έως και 10 φορές τα ‘ιδία κεφάλαια’. Με λίγα λόγια, αν είχε €1 εκατ. σε ιδία κεφάλαια τότε θα μπορούσε να δώσει δάνεια έως και €10 εκατ. Γενικά, θα πρέπει για κάθε δάνειο (οποιασδήποτε κατηγορίας) η τράπεζα να έχει το 10% σε δικά της κεφάλαια (χρήματα). Η λογική είναι ότι αν το δάνειο είναι προβληματικό και κινδυνεύσει ο συγκεκριμένος οργανισμός να ‘χάσει’ κάποια από τα χρήματα που δάνεισε, τότε χρειάζεται να έχει αυτό το απόθεμα για να μπορεί να καλύψει τους πελάτες/ καταθέτες του (όπως πιθανόν να γνωρίζετε, σχεδόν αποκλειστικά, οι κυπριακές τράπεζες δανείζουν χρησιμοποιώντας τις καταθέσεις των πελατών τους).

Το μέλλον των τραπεζών, το μέλλον της χώρας

Τα αποτελέσματα των δοκιμασιών (stress tests) των ευρωπαϊκών συστημικών τραπεζών, που διεξήγαγαν οι ΕΒΑ και ΕCB, παρουσιάζονται σαν μισογεμάτο ή μισοάδειο ποτήρι. Λόγου χάριν, διεθνή Μέσα και αναλυτές κάνουν λόγο για έντεχνο μακιγιάζ της πραγματικής κατάστασης των ευρωπαϊκών τραπεζών. Στην περίπτωση των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών που εξετάστηκαν, η συμβατική ανάγνωση των ξένων Μέσων είναι ότι τρεις τράπεζες δεν πέρασαν το στατικό σενάριο και ότι θα απαιτηθούν συνολικά περίπου 8,7 δισ. ευρώ πρόσθετα κεφάλαια, ενώ μία τράπεζα, η Eurobank, απέτυχε και στο δυναμικό σενάριο και μετά τη σχεδιαζόμενη κεφαλαιακή ενίσχυση.

Τράπεζες: τα σαπρόφυτα σε ρόλο τιμωρού

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΑΓΩΔΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΩΡΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΟΠΩΣ  ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.

26 Ιανουαρίου 2014

Σκέτη κοροϊδία είναι οι συνεχείς εκκλήσεις του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά και του υπουργού Ανάπτυξης (κατ’ ευφημισμό το τελευταίο) Κ. Χατζηδάκη προς τις τράπεζες να ανοίξουν τις στρόφιγγες των δανείων και να ρίξουν ρευστό στην πραγματική οικονομία, ώστε να γίνει η πολυπόθητη επανεκκίνηση και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Αντίθετα με τις προσδοκίες που καλλιεργούν, ώστε να εμφανίσουν κοινωνικά επωφελή την χρηματοδότησή τους με ποσά που ξεπερνούν την αξία ενός ΑΕΠ από το 2008, η πραγματικότητα είναι πως οι τράπεζες θα συνεχίσουν να αποτελούν μαύρη τρύπα για την οικονομία και να επιβιώνουν σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού και των δημόσιων πόρων. Ακόμη χειρότερα, από την στιγμή που εγκαίρως (όταν δηλαδή κατέρρεαν), δεν κρατικοποιήθηκαν κι ακολουθήθηκε η οδός που επιλέγηκε σε ΗΠΑ, Αγγλία και την υπόλοιπη ΕΕ (της στήριξής τους με δημόσιο χρήμα) τώρα, αυτές ακριβώς οι τράπεζες που αποτελούν υπόδειγμα αποτυχημένης επιχείρησης έρχονται να καθοδηγήσουν την αναδιάρθρωση και στην υπόλοιπη οικονομία, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις στην χρεοκοπία.

Τράπεζες και Ενεργητική Νομιμοποίηση

Tης Εύας Αμπαζή

Οι τέσσερις συστημικές  τράπεζες έλαβαν συνολικά για την ανακεφαλαιοποίησή τους, περίπου 52 δις Ευρώ. Ο σκοπός της χρηματοδότησης τους ή άλλως της  ανακεφαλαιποιήσης τους σύμφωνα με τα άρθρα 27α και 28 του Ν.3601/2007 ήταν η αποκατάσταση των ζημιών των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών που υπέστησαν και από τα μη-εξυπηρετούμενα ληξιπρόθεσμα δάνεια των φυσικών προσώπων .

Με την προβλεπόμενη από τον Ν.  4093/2012, (ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012) (3ο Μνημόνιο)  και την  από 13-11-2012 σχετικής με αρ. 38 απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΦΕΚ Α` 223/12-11-2012) διαδικασία ανακεφαλοποίησης των τραπεζών από το Ελληνικό Δημόσιο, οι τράπεζες έχουν καλύψει πλήρως τις ζημίες και το κενό των «ιδίων κεφαλαίων»  τους  έως και την 31-12-2012,. Αυτές οι ζημίες προήλθαν και από τα ληξιπρόθεσμα κι απαιτητά δάνεια των οφειλετών τους,

22 δις από τις τσέπες μας δώρο στους τραπεζίτες!

Του Θανάση Μαρίνη*

Όπως είναι γνωστό το Ελληνικό Δημόσιο, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έχει αναλάβει πλήρως το κόστος διάσωσης των 4 συστημικών τραπεζών, Εθνική, Πειραιώς, Eurobank και Alpha, καθώς οι τελευταίες μετά την άκρατη κερδοσκοπία των προηγούμενων ετών με δάνεια και ομόλογα είχαν στην πραγματικότητα χρεοκοπήσει.

Για το λόγο αυτό την τελευταία περίοδο το δημόσιο δανείστηκε το αστρονομικό ποσό των 40 δισ. ευρώ προκειμένου να καλύψει τις μαύρες τρύπες, τις άστοχες επενδύσεις, τα «θαλασσοδάνεια» και εν γένει τις επισφάλειες των ιδιωτικών τραπεζών.

Τα θαλασσοδάνεια φέρνουν φουρτούνα

Oι ασκηθείσες διώξεις κατά της διοίκησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για θαλασσοδάνεια της περιόδου 2008-09, ύψους άνω των 300 εκατ. ευρώ, πιθανότατα αποτελούν το προοίμιο στην εκ θεμελίων αναδιάταξη του τραπεζικού συστήματος. Οι δικαστές κινήθηκαν ταχύτατα στηριζόμενοι, καθώς φαίνεται, σε ελεγκτικό υλικό της εταιρείας Black Rock, η οποία ελέγχει τα οικονομικά στοιχεία των ελληνικών τραπεζών επί μακρό διάστημα, πολύ πριν ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίησή τους.

ΕΘΝΙΚΗ – ΓΙΟΥΡΟΜΠΑΝΚ: Γερμανική επέλαση στο τραπεζικό σύστημα

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Εφ. Πριν, 14.4.13

Σε σημείο τομής, ιστορικού χαρακτήρα εξελίσσεται για τον ελληνικό καπιταλισμό η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, καθώς μετά τις ανατροπές των τελευταίων ημερών η Εθνική Τράπεζα, τουλάχιστον, θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι θα πουληθεί σε ανταγωνιστή της στο εξωτερικό. Πρόκειται για γεγονός τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας καθώς η Εθνική Τράπεζα, με ιστορία 172 ετών, είχε τη διακριτική ευχέρεια να αφήνει τους νόμους της αγοράς να λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο για τους απλούς πελάτες, ενώ από την άλλη για τμήματα της αστικής τάξης να λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας παρέχοντας πλήθος διευκολύνσεων που υποβοηθούσαν την επιχειρηματική δραστηριότητα, εξαφανίζοντας ενίοτε ακόμη και την ίδια την έννοια του επιχειρηματικού κινδύνου.

Τι είναι ο προϋπολογισμός,τι σημαίνει “ανακεφαλαιοποίηση” των Τραπεζών, ποιος την πληρώνει;;;

Ξεκινώντας με τον Εθνικό προϋπολογισμό, οφείλουμε, να διευκρινίσουμε τα “αυτονόητα” για λίγους ειδικούς, όχι όμως για την πλειοψηφία των πολιτών, δηλαδή τί είναι και σε τι συνίσταται ένας κρατικός προϋπολογισμός.

Κρατικός προϋπολογισμός αποκαλείται ο τυπικός νόμος με τον οποίο προσδιορίζονται τα όρια των εσόδων-εξόδων ενός κράτους, για κάθε οικονομικό έτος.

Ο προϋπολογισμός αποτελεί και τη βραχυχρόνια υλοποίηση του δημοσιονομικού προγράμματος της κυβέρνησης.

Είναι δεσμευτικός, λεπτομερής και έχει διάρκεια ενός έτους.