Μετανάστης είσαι κι εσύ, ηλίθιε

Πίσω από τα κάγκελα της μισαλοδοξίας και του κομπλεξισμού σου, ταμπουρωμένος μέσα στο υπερεγώ σου, αποκλεισμένος από την ουσία της ζωής και του όποιου θεού σου, μιλάς για τη ζωή σα να τη ζεις, και για τους ανθρώπους της σα να τους ξέρεις. “Να φύγουν”, “είναι τρομοκράτες” και “να τους πάρετε σπίτια σας” ξέρεις να λες, και ας πάει να γαμηθεί ο πλανήτης ολόκληρος. Εσύ να είσαι καλα.

Εχεις ιδέα τι άντερα χρειάζεσαι για να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά και να την παλέψεις, όταν εκ των προτέρων ο υπόλοιπος κόσμος σε καταδικάζει;

Ένιωσες ποτέ την απόγνωση που φέρνει η συνειδητοποίηση πως δε χωράς πουθενά. Μια στιγμή θα αρκούσε για να δώσεις τέλος στη ζωή σου, ”φίλε”. Ή μήπως εάν σε κυνηγούσε το καθεστώς στη χώρα σου θα καθόσουν να σε φάνε. Και τέλος πάντων, όταν με τόση ευκολία καταδικάζεις ανθρώπινες ζωές, ξέρεις για τι μιλάς, υπάνθρωπε;

Αγάπη μου, κατάργησα τα ΜΑΤ

by Leia Organa Solo

Κάποτε, θυμάμαι, όχι πολύ παλιά, ούτε 3 μήνες πριν, ο τωρινός Πρωθυπουργός έκανε βαρύγδουπες δηλώσεις για αφοπλισμό των ΜΑΤ στις πορείες και τις συγκεντρώσεις. Ελάτε, τώρα, μη γελάτε. Πραγματικά το είχε πει. Βέβαια μια βδομάδα πριν τις εκλογές έκανε κάποιες άλλες δηλώσεις για εξοπλισμό της Αστυνομίας, γενικά, αλλά εντάξει. Give him a break. Όλοι κάνουν λάθη την πρώτη φορά.

Κάποιοι εγκάθετοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν την–τότε- soon to be Πρωθυπουργάρα αυτού του έρμου κράτους. Είχαν πολύ πλάκα οι ΣΥΡΙΖΑίοι που έπαθαν νευρικό κλονισμό και άρχισαν να κράζουν προς πάσα κατεύθυνση δικαιολογώντας την πρώτηφορά αριστερά κυβέρνηση. 

Ρέκβιεμ για την Αμυγδαλέζα

Του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου

Περίπατος στην περιφέρεια της συνενοχής.

Στο νεκροταφείο της ερμηνείας οι βρικολακιασμένες έννοιες έψαχναν νόημα για να ξεδιψάσουν

Ο ήλιος ψεύδεται, επιχρυσώνοντας το επίγειο σκοτάδι με την απατηλή του λάμψη

Ο συνεσταλμένος δισταγμός είναι μια εκδήλωση περιφρόνησης που βυσσοδομεί εναντίον της ίδιας της ζωής

Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας

Της Μαρίας Παρέντη

Διεύθυνση: Θρακομακεδόνων 99, Αχαρνές , Αμυγδαλέζα. Eκεί είναι χτισμένο το λεγόμενο Κέντρο Φιλοξενίας Μεταναστών και Προσφύγων. Έτσι ντυμένο με ένα τίτλο βολικό μπήκε στον κατάλογο. Ναι, εκεί  όπου αναζητάς ένα θέατρο, μια ταβέρνα, ένα ιατρείο, εκεί ακριβώς βρίσκεις κι αυτό. Το έφτιαξαν με περηφάνια περισσή και κόμπασαν για την επιτυχία του. Εσύ δεν ξέρεις τί είναι ακριβώς, θαρρείς από τον τίτλο πως βοηθάει τους ανθρώπους. Φιλο- είναι το πρώτο συνθετικό της λέξης, σε φίλους λες, φιλικά θα απευθύνεται.

Πας εκεί και το ψάχνεις, όλοι το αποκαλούν πια Αμυγδαλέζα. Πάντα αναρωτιόσουν πώς γίνεται χώροι ανελευθερίας να έχουν τόσο όμορφα ονόματα. Μπαίνουν σε κλουβιά οι κορυδαλλοί ή περιορίζονται από τα σύρματα οι ανθοί των αμυγδαλιών; Το βρίσκεις σε ένα προάστιο της κωμόπολης, σε ένα τοπίο επαρχιακό. Η αίσθηση του χώρου σού θυμίζει εκείνη την επίσκεψη στο Νταχάου πριν από χρόνια. Σαν να πλανώνται στον αέρα ταλαίπωρες ψυχές.

Κολαστήριο ‘’H ΕΛΛΑΣ’

By Fruitful Justice

Κάποιοι ακόμα και αυτήν την ώρα θέλουν να ασχολούμαστε με νούμερα και αριθμούς. Με προγράμματα και γέφυρες.

Αλλά κάποιοι μας είπαν πως οι άνθρωποι είναι πάνω απ’ όλα. Κάποιοι φώναζαν για τα απαράδεκτα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την Ελλάδα, με πιο ‘’γνωστά’’ αυτά σε Αμυγδαλέζα και Κόρινθο. Κάποιοι τα αποκαλούσαν κολαστήρια.

ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ

Ένα από αυτά είναι το θέμα των «φιλοξενουμένων» στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, των φυλακισμένων στα κολαστήρια, των συλληφθέντων που χωρίς δίκη σαπίζουν σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων επειδή… δεν χωράνε άλλους τα κολαστήρια. Έχουμε κολλήσει στην κόλαση του Δάντη, στην κόλαση των απάνθρωπων, στην κόλαση της αδιαφορίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση υπερασπίστηκε θερμά όλους αυτούς τους ανθρώπους, τα δικαιώματά τους, την αξιοπρέπειά τους. Οι άλλοι το μόνο που υπερασπίστηκαν ήταν η εξαφάνιση αυτών των ανθρώπων. Τους περίσσευαν. Τους ενοχλούσαν. Τους μισούσαν. Τους χλεύαζαν. Τους σκότωναν.

Η νέα κυβέρνηση δεν αρκεί να θέλει να υπερασπιστεί αυτούς τους ανθρώπους. Είναι κυβέρνηση πλέον. Πρέπει να το κάνει. Μπορεί να το κάνει. Χρήματα και συμφωνίες μπορούν να μπαίνουν υπό διαπραγμάτευση. Άνθρωποι όχι! Και αυτό είναι η Αριστερά. Έπρεπε χτες, προχτές, τη Δευτέρα μετά τις εκλογές να είχε λυθεί το πρόβλημα. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

Η κράτηση κοστίζει και δεν επιλύει

Η είσοδος μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα έχει απασχολήσει με πολλούς τρόπους την ελληνική κοινωνία και την πολιτική διοίκηση, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, πλην, τις περισσότερες φορές, ατελέσφορα. Στις προσεγγίσεις συχνά περίσσευαν η προχειρότητα και οι βραχυπρόθεσμες διευθετήσεις, μαζί με συγκάλυψη των πραγματικών διαστάσεων του προβλήματος. Συχνά επίσης το μεταναστευτικό έγινε πεδίο ιδεολογικής αντιπαράθεσης και χειρισμού φοβιών. Ελλειψε η ολοκληρωμένη μελέτη και ένα σχέδιο διαχείρισης με συνοχή, διάρκεια και προσαρμοστικότητα.

Μόνο μετά το 2010, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τη δοαφοροποιημένη ροή, έχουμε μια πρώτη απόπειρα ολοκληρωμένης πολιτικής: αυστηρός έλεγχος των συνόρων, οργανωμένα κέντρα κράτησης και επαναπατρισμός, εθελούσιος και υποβοηθούμενος ή αναγκαστικός. Σε αυτή τη στροφή συνέβαλε η αύξηση της κοινοτικής χρηματοδότησης, για υποδομές και νέες λειτουργίες.

Μετανάστης είσαι κι εσύ, ηλίθιε

Πίσω από τα κάγκελα της μισαλοδοξίας και του κομπλεξισμού σου, ταμπουρωμένος μέσα στο υπερεγώ σου, αποκλεισμένος από την ουσία της ζωής και του όποιου θεού σου, μιλάς για τη ζωή σα να τη ζεις, και για τους ανθρώπους της σα να τους ξέρεις. “Να φύγουν”, “είναι τρομοκράτες” και “να τους πάρετε σπίτια σας” ξέρεις να λες, και ας πάει να γαμηθεί ο πλανήτης ολόκληρος. Εσύ να είσαι καλα.

Εχεις ιδέα τι άντερα χρειάζεσαι για να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά και να την παλέψεις, όταν εκ των προτέρων ο υπόλοιπος κόσμος σε καταδικάζει;

Όταν ο ρατσισμός γίνεται επίσημη κρατική πολιτική

Κυκλοφόρησε μια φωτογραφία του πρωθυπουργού Σαμαρά από τις εθιμοτυπικές επισκέψεις που δέχεται τις μέρες των γιορτών το Δεκέμβριο 2013 από πολιτιστικούς συλλόγους και μαθητές. Η συγκεκριμένη φωτογραφία του Σαμαρά να σκύβει πάνω από μαθήτρια για το πλάνο αποτυπώνει την προπαγανδιστική εκμετάλλευση από το επιτελείο του στα πλαίσια του επικοινωνισμού μπας και τσιμπήσει κανένας ψηφοφόρος, πέρα από την εκλογική βάση των νεοναζί και φασιστών που προσπαθεί να πλιατσικολογήσει το επιτελείο της ΝΔ.

Ο Κινέζος, οι πλειστηριασμοί και η Αμυγδαλέζα

Η είδηση πέρασε στα ψιλά: «Υπογράφηκε την Πέμπτη 8 Αυγούστου το πρώτο συμβόλαιο που αφορά την πώληση ακινήτου στην Αττική σε Κινέζο υπήκοο, με βάση τον νέο νόμο 4146/2013, ο οποίος προβλέπει τη χορήγηση αδειών παραμονής σε πολίτες μη Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν αυτοί προβούν σε αγορά ακινήτων αξίας άνω των 250.000 ευρώ».

Σκέφτομαι αυτή την είδηση, σε σχέση με δυο μεγάλες ειδήσεις αυτών των ημερών: τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και την Αμυγδαλέζα. Τραγική ειρωνεία.

Τα πράγματα είναι απλά: είσαι αλλοδαπός, αγοράζεις σπίτι στην Ελλάδα αξίας άνω των 250 χιλιάδων ευρώ και παίρνεις άδεια παραμονής.

Φάκελος “Κλειστή φιλοξενία”. Αεροστεγώς

Του Χρήστου Δεμέτη

Να βάλουμε λίγο κάποια πράγματα στη θέση τους. Απόδραση από “κέντρο φιλοξενίας”, δεν νοείται. Μόνο από κέντρο κράτησης. Ή μάλλον, αν όντως μιλάμε για “απόδραση”, τότε μιλάμε πράγματι και για κέντρο κράτησης και όχι φιλοξενίας. Απλή λογική.

Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα είναι η πιο “καυτή πατάτα” των τελευταίων είκοσι (αν όχι παραπάνω) χρόνων. Το να σκεφτεί κανείς ότι κέντρα σαν την Αμυγδαλέζα μπορούν να δώσουν τη λύση στον επαναπατρισμό πολιτικών προσφύγων, αιτούντων ασύλου και παράνομων μεταναστών που κάποιοι τους έφεραν στην Ελλάδα τάζοντας τους μια Γη της επαγγελίας, είναι τουλάχιστον αστείο.

Οι μετανάστες εξεγέρθηκαν όταν έμαθαν πως ο χρόνος κράτησής τους θα παραταθεί στους 18 μήνες, από 12 που ήταν μέχρι σήμερα.

Εξεγέρθηκαν επίσης γιατί κάποιοι φρόντισαν να τους αφήσουν χωρίς κλιματισμό εν μέσω καύσωνα σε κοντέινερς – φούρνους μικροκυμάτων. Ναι σωστά, αν ήταν Έλληνες θα είχαν κάθε δικαίωμα να εξεγερθούν για τα παραπάνω δύο. Αλλά είναι μετανάστες. “Λαθρομετανάστες” όπως εμμένουν να τους αποκαλούν κάποιοι. Λαθραίοι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Ας υπενθυμίσουμε και πάλι, τα αυτονόητα.