Γιατί ήταν τόσο οριακό το αποτέλεσμα στις αμερικανικές εκλογές;

Του Stephen Millies για το Struggle La Lucha

Ενώ ο Τραμπ προσπαθεί ακόμα να κλέψει τις εκλογές, έχασε τη λαϊκή ψήφο με πάνω από τέσσερα εκατομμύρια ψήφους. Οι ψηφοι των Μαύρων, των Ιθαγενών και των Λατίνων ήταν το κλειδί για την ήττα του Τραμπ. Αλλά γιατί το αποτέλεσμα ήταν τόσο οριακό;

Για πέντε χρόνια, ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται στην εθνική σκηνή διαδίδοντας μίσος. Η κυβέρνησή του σκότωσε δεκάδες χιλιάδες από την εσκεμμένη κακή διαχείριση της πανδημίας του COVID-19.

Γιατί λοιπόν περισσότεροι από 70 εκατομμύρια άνθρωποι ψήφισαν υπέρ αυτού του επικίνδυνου ανόητου ρατσιστή ;

Η σκανδαλώδης κάλυψη ενός σκανδάλου

infowar

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Eνα σκάνδαλο δευτερεύουσας πολιτικής σημασίας φέρνει στο προσκήνιο τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης αλλά και οι μεγαλύτερες πλατφόρμες του Διαδικτύου το τρομακτικό ενδεχόμενο επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ: με τρόμο αλλά και σκιές λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας

Η ταξική διάσταση των αμερικανικών εκλογών

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, η νίκη του Τζο Μπάιντεν διαγραφόταν βέβαιη. Παρότι επωφελήθηκε από την τύχη για να κερδίσει με οριακή διαφορά κρίσιμες πολιτείες που του δίνουν την πλειοψηφία στο εκλεκτορικό κολέγιο, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη λαϊκή του νομιμοποίηση. Ο πρώην αντιπρόεδρος του Ομπάμα πήρε πάνω από 74,5 εκατομμύρια ψήφους, περισσότερους από κάθε άλλο υποψήφιο στην ιστορία των ΗΠΑ και τουλάχιστον 4 εκατομμύρια περισσότερους από τον Τραμπ. Η διαφορά τους είναι αυτή τη στιγμή στο 3% και αναμένεται να αυξηθεί με την καταμέτρηση των ψήφων που υπολείπονται- χοντρικά θα είναι η μισή από εκείνη που προέβλεπε ο μέσος όρος των τελευταίων δημοσκοπήσεων, πάντως όχι ασήμαντη. Όλα αυτά, σε μια άκρως πολωτική αναμέτρηση, όπου η λαϊκή συμμετοχή έφτασε το 66%, το μεγαλύτερο ποσοστό από το 1900.

Εκλογές ΗΠΑ: Μια κοινωνία σε αποσύνθεση

του Νίκου Μπογιόπουλου

Οι εκλογές στις ΗΠΑ είναι σε εξέλιξη και, ανεξαρτήτως του τελικού νικητή και επόμενου Αμερικανού προέδρου, το γεγονός προσφέρεται για να παρατηρήσει και να αναλύσει κανείς, με όσο περισσότερα στοιχεία γίνεται, τι συμβαίνει στη χώρα – υπερδύναμη του πλανήτη.

Αν δεν μας βγαίνουν οι εκλογές… θα φταίνε οι Ρώσοι

Ο παροξυσμός ηγετικών στελεχών του Δημοκρατικού κόμματος στις ΗΠΑ, που αναζητούσαν ρωσικό δάκτυλο πίσω από την εκλογική τους ήττα, φαίνεται πως κάνει μετάσταση και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έκθεση της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης και Συνταγματικών Θεμάτων, της βουλής των κοινοτήτων φωτογραφίζει χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα για τεχνικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν πριν από το δημοψήφισμα για το Brexit.

Χωρίς να παρουσιάζουν κανένα απολύτως τεκμηριωμένο στοιχείο αναφέρουν ότι η κατάρρευση του συστήματος ηλεκτρονικής εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους, η οποία σημειώθηκε λίγο πριν λήξει η σχετική προθεσμία, θα μπορούσε να οφείλεται σε επίθεση τύπου DDOS στους υπολογιστές του συστήματος.

Ξορκίζουν τον Τραμπ που επώασαν

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, στις 8 Νοεμβρίου 2016, αποκάλυψαν πόσο κίβδηλη και κενή περιεχομένου είναι η αστική δημοκρατία. Δημοκρατία κατ’ ευφημισμόν!

Αρχικά αξίζει να δούμε ότι πρόεδρος δεν θα εκλεγεί αυτός που συγκέντρωσε τις περισσότερους ψήφους! Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής 61.201.031 ψήφους (47% του εκλογικού σώματος) και με βάση τις προβολές 306 εκλέκτορες (ή 56,88% του σώματος των εκλεκτόρων που αποτελείται από 538 μέλη). Η Χίλαρι Κλίντον συγκέντρωσε 62.523.126 ψήφους (48% του εκλογικού σώματος), αλλά σε επίπεδο εκλεκτόρων, με βάση τις προβολές, 232 εκλέκτορες (ή 43,12% του σώματος των εκλεκτόρων).

Το πρώτο λοιπόν που παρατηρούμε είναι ότι αντίθετα με τη …δημοκρατική Ευρώπη, όπου συνήθως μια μικρή διαφορά 1 ποσοστιαίας μονάδας στις ψήφους οδηγεί σε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες 5 ή και 10 ποσοστιαίων μονάδων, στις ΗΠΑ κερδίζει ο …χαμένος. Η Κλίντον συγκέντρωσε 1.322.095 ψήφους περισσότερους από τον Τραμπ και παρ’ όλ’ αυτά θα μπαίνει στον Λευκό Οίκο μόνο κατόπιν πρόσκλησης.

Η «βόμβα» Τραμπ

του Γιώργου Δελαστίκ

Ντόναλντ Τραμπ ονομάζεται, λοιπόν, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Νίκησε τη Χίλαρι Κλίντον, παρ’ όλο που αυτή πήρε οριακά περισσότερους ψήφους στο σύνολο της χώρας. Οι ψηφοφόροι οι Αμερικανοί δεν είναι «αντισυστημικοί». Κάθε άλλο. Υπέρ του καπιταλισμού τάσσονται. Στις συνθήκες όμως της οικονομικής κρίσης έχουν υποστεί βίαιη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Τάχθηκαν λοιπόν αυτήν τη φορά κατά του πολιτικού τους συστήματος όχι επειδή είναι «αντισυστημικοί», αλλά επειδή θέλουν καλύτερη και δικαιότερη κατανομή του πλούτου που παράγει η χώρα τους. Αυτό εξέφρασαν και με την ψήφο τους.

Το Αμερικανικό Όνειρο

by To Skouliki Tom

Σοκαρισμένη είναι η υφήλιος από την εκλογή Τραμπ, αφού οι ίδιοι δημοσκόποι που είχαν προβλέψει ΝΑΙ στο ελληνικό δημοψήφισμα και ΟΧΙ στο Brexit, έπεσαν έξω και στις αμερικανικές εκλογές.

Μετά την εκλογή του πρώτου μαύρου προέδρου στην Ιστορία της, η καλύτερη αστική δημοκρατία του κόσμου – εδώ γελάμε -, απέτυχε να εκλέξει και την πρώτη γυναίκα πρόεδρο στην Ιστορία της αλλά δεν πειράζει, αφού εξέλεξε το πρώτο χρυσόμαλλο τέρας στην Ιστορία της κι αυτό είναι οπωσδήποτε μια επιτυχία.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, αφού κατάφερε να πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων και βρέθηκε πίσω με 25% έναντι 75% της Χίλαρι Κλίντον στις αρχικές προβλέψεις – δηλαδή 1 προς 3 -, κατόρθωσε να ανατρέψει τα προγνωστικά και να εκλεγεί πρόεδρος, όπως ακριβώς και οι Cleveland Cavaliers που επέστρεψαν από το 1-3 κόντρα στους Golden State Warriors και κατέκτησαν το πρωτάθλημα του ΝΒΑ.

Μια συγκλονιστική συνέντευξη του Ασάνζ…

Τρεις μέρες πριν τις εκλογές στις ΗΠΑ, ο Ασάνζ μιλά στον βραβευμένο αυστραλιανής καταγωγής δημοσιογράφο Τζον Πίλτζερ και αποκαλύπτει ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Aυτή η συνέντευξη βιντεοσκοπήθηκε στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου βρίσκεται ο Τζούλιαν Ασάνζ ως πολιτικός πρόσφυγας και ανέβηκε στο You Tube στις 5 Νοεμβρίο 2015.

Τα δηλητηριώδη mail…Οι πολιτικές βιτρίνες…& Τα πεδία του παγκόσμιου πολέμου

Τα δηλητηριώδη mail

Πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα στις ηπα την επόμενη Δευτέρα δεν μπορούμε να κάνουμε. Επιπλέον, ανάμεσα στη Σκύλα και την Χάρυβδη δεν μπορούμε να ελέγξουμε αν είναι σε εξέλιξη κάποια σύγκρουση διαφορετικών μηχανισμών με διαφορετικές ιμπεριαλιστικές πολιτικές ή μια σύγκρουση για το ποιος / ποια θα αποδειχθεί μεσομακροπρόθεσμα ο καταλληλότερος για να υπογράφει την μία, ενιαία, πολιτική του αμερικανικού βαθέος κράτους (εάν είναι ενιαίο…) Το ότι η σύγκρουση γίνεται με «βγαλμένα τα γάντια» είναι, υποθέτουμε, σαφές. Το τι σημαίνει (αν σημαίνει κάτι…) θα το μάθουμε, κι όχι μόνο εμείς, στο πετσί μας.

Μια ιστορική υπενθύμιση μόνο, που ίσως αποδειχθεί χρήσιμη. Με τις εκλογές του 2000 εν όψει, ο τότε αντιπρόεδρος του Κλίντον Αλ Γκορ ήταν μακράν το φαβορί. Στις δειγματοληψίες η υπεροχή του απέναντι στον υποψήφιο των συντηρητικών Μπους το νεώτερο ήταν συντριπτική.
Ο Γκορ έκανε ό,τι μπορούσε για να χάσει. Δεν τα κατάφερε: κέρδισε τελικά 500.000 ψήφους παραπάνω. Όμως έπρεπε να γίνει ο Μπους ο Β πρόεδρος των ηπα… Χρειάστηκε κάτι σαν δικαστικό πραξικόπημα plus σχεδόν νοθεία, μετά τις εκλογές, στην επανακαταμέτρηση των ψήφων, για να κερδίσει ο Μπους ο Β την (συνήθως «δημοκρατική») Φλόριντα, τους εκλεκτορές της, και μαζί την προεδρία. Ο Γκορ δεν διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτό. Αποδέχτηκε τη λαθροχειρία ιπποτικά…
Το τι έγινε τους πρώτους μήνες της προεδρίας του Μπους του Β, το 2001, είναι γνωστό. Το τι ακολούθησε επίσης. Κανείς δεν (ξέρουμε να) ασχολήθηκε με το ερώτημα αν αυτά που έγιναν μετά τις εκλογές του 2000 και την επικράτηση των συντηρητικών είχαν σχέση με το ότι έπρεπε οπωσδήποτε, ακόμα και με το ζόρι, να κερδίσουν εκείνες τις εκλογές…

Γιατί θα ψηφίσω τον Ντόναλντ Τραμπ

Από την ημέρα που μετανάστευσα στις ΗΠΑ, η μόνη μου σκέψη είναι πως πρέπει να γίνει πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ. Πιστεύω πως η ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να προχωρήσει.

Ευτυχώς, έχω και την αμερικανική υπηκοότητα -με είχε βοηθήσει να πάρω την αμερικανική υπηκοότητα το αφεντικό μου, ο Τζορτζ ο Σόρος-, οπότε θα ψηφίσω τον Τραμπ στις εκλογές του Νοεμβρίου.

Θα ψηφίσω τον Ντόναλντ Τραμπ γιατί γαμάει.

Η Χίλαρι Κλίντον υπόσχεται να πει την αλήθεια για τους εξωγήινους

Αίσθηση έχει προκαλέσει η υπόσχεση της Χίλαρι Κλίντον πως, αν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, θα δώσει στη δημοσιότητα όλα όσα γνωρίζουν οι αμερικανικές κυβερνήσεις για τους εξωγήινους.

Η Χίλαρι Κλίντον είπε ότι είναι πολύ πιθανόν να μας έχουν επισκεφτεί εξωγήινοι αλλά εμείς ήμασταν πολύ απασχολημένοι με τους εαυτούς μας και δεν τους δώσαμε σημασία, γιατί εκείνη την ώρα κοιτούσαμε το κινητό για να δούμε αν απάντησε στο Facebook η Άντζελα, με την οποία θέλουμε να φασωθούμε.

Η Χίλαρι Κλίντον είπε ακόμα πως η μεγαλύτερη ένδειξη πως οι εξωγήινοι επισκέφτηκαν τη Γη, είναι η αρχαία Ελλάδα.

Νόαμ Τσόμσκι: Θέματα τα οποία ο Ομπάμα και ο Ρόμνεϊ αποφεύγουν

Του Νόαμ Τσόμσκι

Με το υπερθέαμα των προεδρικών εκλογών να κορυφώνεται, αξίζει πλέον να τεθεί το ερώτημα πως οι πολιτικές εκστρατείες χειρίζονται τα πιο καίρια ζητήματα που αντιμετωπίζουμε. Η απλή απάντηση είναι ότι δυστυχώς δεν τα αγγίζουν καθόλου. Έτσι λοιπόν κάποια σημαντικά ερωτήματα εγείρονται: γιατί και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για αυτό;

Υπάρχουν δυο θέματα με τεράστια σημασία επειδή η τύχη του είδους μας βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο: περιβαλλοντική καταστροφή και πυρηνικός πόλεμος.

Το πρώτο είναι μονίμως στα πρωτοσέλιδα. Στις 19 Σεπτεμβρίου, ο Τζάστιν Γκίλις έγραψε στους New York Times ότι το λιώσιμο των πάγων στην αρκτική θάλασσα σταμάτησε για αυτό τον χρόνο “αλλά όχι πριν καταρρίψει το φετινό ρεκόρ – και να θέσει νέες προειδοποιήσεις για την ταχεία αλλαγή στην περιοχή”.

Λύκοι στο παζάρι

 

Καθώς βρισκόμαστε έναν μήνα πριν από τις αμερικα­νικές εκλογές, δηλαδή σε μια από πολλές απόψεις εξαιρετικά ευαίσθητη περίοδο, και καθώς είναι κάτι παραπάνω από φανερή η κλιμάκωση της οικονομικής κρί­σης στην ευρωζώνη, οι ανταγωνισμοί των ισχυρών δυνάμε­ων στη σκακιέρα της Μέσης Ανατολής αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς φωτίζονται από μια ιδιαίτερη σκοπιά με κάποιες πληροφορίες που δημοσίευσε – διένειμε το αμερι­κανικό ινστιτούτο στρατηγικής πρόβλεψης Stratfor το περα­σμένο Σαββατοκύριακο. Ας τους ρίξουμε μια ματιά, καθώς ένα τμήμα τους αφορά άμεσα και την Ελλάδα.

Σύμφωνα λοιπόν με το Stratfor (αποκαλούμενο από τους άσπονδους φίλους του και ως «σκιώδης CIA»), έχει στη διά­θεσή του πολλές αναφορές για αξιοπρόσεκτες στρατιωτικές κινήσεις αμερικανικών και γαλλικών δυνάμεων.