Πανικόβλητη η ΕΕ έναντι του Τραμπ

της Ιωάννας Καρδάρα

Ηχηρές απουσίες στη Σύνοδο των Υπουργών Εξω­τερικών της ΕΕ που διεξήχθη πριν λίγες μέρες στις Βρυξέλλες με πρωτοβουλία της Γερμανίας και των Βρυξελλών, για μια πρώτη συλλογική αντίδραση στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Από την έκτακτη σύνοδο απείχαν η Με­γάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Ουγγαρία.

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόν­σον, αιτιολόγησε την απουσία του δηλώνοντας ότι η συνεδρίαση αποπνέει έναν αέρα πανικού, ενώ ο ομόλογός του της Γαλλίας, Ζαν Μαρκ-Ερό, προτίμη­σε να μείνει στο Παρίσι και να συναντηθεί με τον νέο γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, Πέτερ Σγιάρ­το, εκ μέρους της μόνης ευρωπαϊκής κυβέρνησης που είχε λάβει ανοικτά θέση υπέρ του Τραμπ πριν τις εκλογές, μποϊκόταρε επίσης τη σύνοδο, χαρα­κτηρίζοντας τις αντιδράσεις πολλών ευρωπαίων ηγετών «υστερικές». Σύμφωνα με πληροφορίες, και η Πολωνία με δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της συντάχθηκε με την άποψη άλλων χωρών, όπως η Ουγγαρία και η Βρετανία, σύμφωνα με τις οποίες η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερί­κα Μογκερίνι βιάστηκε να συγκαλέσει μια έκτακτη σύνοδο των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών, καθώς η εξωτερική πολιτική του Τραμπ δεν έχει ακόμη γίνει γνωστή. Συγκεκριμέ­να, ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, Βίτολντ Ουασικόφσκι, δήλωσε ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήμα­τα από την εκλογή στην προεδρία των ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος «δεν είναι ένα προβλημα­τικό παιδί».

Δεν μπορώ να αναπνεύσω

Του Νίκου Παπαδογιάννη

To πλουμιστό ΝΒΑ έχασε ξαφνικά την πολυχρωμία του και ενώθηκε κάτω από μία μαύρη σημαία

Η κοινή συνισταμένη ήταν το μαύρο του πένθους, αλλά και το μαύρο χρώμα του δέρματος των αθλητών που ενώθηκαν για να καταγγείλουν την αστυνομική αυθαιρεσία.

Το κύμα της φυλετικής βίας, καμουφλαρισμένο πίσω από γαλόνια, στολές και όπλα, θυμίζει τις τελευταίες μέρες καπάκι που ξεχείλισε και γέμισε την Αμερική με οργή. Δεν είναι βέβαια οι νοικοκυραίοι αυτοί που ξεσηκώθηκαν: αυτοί κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, με το ένα χέρι στο ευαγγέλιο και το άλλο στη νόμιμη και σχεδόν ιερή καραμπίνα.

Τα πέντε θανάσιμα αμαρτήματα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ‏

του Stephan Richter

Απόδοση: Δήμητρα Παναγοπούλου

Ένα από τα χειρότερα πράγματα στην πολιτική είναι, η παγκόσμια ηγετική δύναμη να δρα σαν μαθητευόμενος μάγος. Και ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός, η συγκεκριμένη ηγετική δύναμη -εν προκειμένω οι Ηνωμένες Πολιτείες- να επιτελεί το έργο της παγκόσμιας καθοδήγησης για σχεδόν τρία τέταρτα του αιώνα.

Αμάρτημα #1: Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής λόγω υπερκινητικότητας

Τα γεγονότα στο Ιράκ και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, καθιστούν απλό το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν όλες τις στοιχειώδεις δυνάμεις που έχουν εγείρει.

Το «άλλο» απαρτχάιντ της Αμερικής

Του Γιώργου Τσιάρα

ΝΤΙΤΡΟΪΤ – Η δημοτική αρχή της πόλης κόβει το νερό σε περίπου 3.000 νεόπτωχους καταναλωτές κάθε εβδομάδα

Στο Ντιτρόιτ, όπου η ανεργία είναι πλέον ενδημική και η φτώχεια πιο διαδεδομένη από ποτέ, η πρόσβαση στο πόσιμο νερό -ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα-εμποδίζεται τεχνητά για σημαντικό τμήμα του πληθυσμού

Με τη χρεοκοπία του Ντιτρόιτ, της μεγάλης αμερικανικής εργατούπολης, και τη συστηματική καταστροφή των δημοσίων υποδομών της από τον διορισμένο «Αναγκαστικό Διαχειριστή» Κέβιν Ορ, η εγχώρια δημοσιογραφία δεν έχει δυστυχώς ασχοληθεί αρκετά – παρά το γεγονός ότι η περίπτωση της «Motor City» έχει πολλές ομοιότητες με τα όσα δραματικά συμβαίνουν στην Ελλάδα των μνημονίων. Ομως η είδηση πως η δημοτική αρχή του Ντιτρόιτ κόβει το νερό σε περίπου 3.000 νεόπτωχους καταναλωτές κάθε εβδομάδα και πως άλλα 30.000 νοικοκυριά θα αντιμετωπίσουν μέσα στους επόμενους μήνες την ίδια τραγική μοίρα, ανάγκασε ακόμη και τα πιο «μνημονιακα» ελληνικά ΜΜΕ να θυμηθούν το αμερικανικό όνειρο που έγινε εφιάλτης.

ΣΥΝΘΗΚΗ – ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΚΟΜMΕΝΗ ΚΑΙ ΡΑΜMΕΝΗ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ Η ΕΠΩΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΚΟΙΝΗ ΑΓΟΡΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

«Ο πανικός εξαπλώνεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λες και κάποιο κουνάβι εισέβαλε στο κλουβί με τα κουνέλια. Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινής αγοράς, που θα ενσωματώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα σχέδιο που εξελισσόταν θαυμάσια, χωρίς κανείς να πάρει είδηση, ήρθε ξαφνικά στο φως της ημέρας. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι λαοί διερωτώνται γιατί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί κανείς δεν ζητάει τη γνώμη τους; Ποιους να εξυπηρετεί, άραγε, αυτή η ιστορία»;

Υπαρκτός καπιταλισμός

Του ΧΡΟΝΗ Ι. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ*

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ

Η λεγόμενη «χρηματιστικοποίηση » της οικονομίας, που είναι όντως ιδιαίτερα επιρρεπής σε χρηματοοικονομικές κρίσεις και καταρρεύσεις όπως έδειξε ο Χαϊμαν Μίνσκι , δεν μπορεί να νοηθεί ανεξάρτητα από τις διαδικασίες παραγωγής η τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία

Ο υπαρκτός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που υπερασπίζεται με πάθος τα συμφέροντα του 1% έναντι των συμφερόντων της υπόλοιπης κοινωνίας. Αποτελούν απλά συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008 τα μεγάλα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα -ύφεση ή στάσιμη ανάπτυξη, ραγδαία αυξανόμενη ανεργία, χαμηλές προοπτικές για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, έλλειψη ζήτησης, διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων, κοινωνικός αποκλεισμός- που αντιμετωπίζουν σήμερα τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Παλαιότερα οι Αμερικανοί μας ρωτούσαν για την πιό όμορφη χώρα του κόσμου. Τώρα για τη Χρυσή Αυγή…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ενοχλεί αφάνταστα η δράση της «Χρυσής Αυγής», ιδιαίτερα όταν συναντούμε πολιτικούς, δημοσιογράφους και διπλωμάτες στην Ουάσιγκτον, οι οποίοι θέτουν το θέμα με τρόπο ως να είμαστε ένοχοι όλοι οι Ελληνες για την παρουσία της ναζιστικής οργάνωσης στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. ‘Η είμαστε ένοχοι και απλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει; Ο ισχυρισμός είναι υπαρκτός καθώς μας «ενοχοποιούν» συλλήβδην, αλλά είναι πάνω απ’ όλα και άδικος.

Η δυναμική της Χ.Α. οφείλεται αποκλειστικά στην οικονομική κρίση και πιστεύω ότι ούτε οι νοικοκυραίοι που την ψηφίζουν, ούτε οι νεολαίοι που την ακολουθούν, είναι ποτισμένοι με το ίδιο μίσος, όπως αυτό που χαρακτηρίζει τους επικεφαλείς της οργάνωσης και δη τους βουλευτές της, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ρεμάλια, αμόρφωτοι, μισάνθρωποι, άρα και επικίνδυνοι για την Ελληνική Δημοκρατία. Το έχω καταθέσει άπειρες φορές και είναι μία μεγάλη αλήθεια: χρησιμοποιούν τις ελευθερίες που τους προσφέρει απλόχερα η Δημοκρατία για να την καταλύσουν. Και ΔΕΝ πρέπει να το επιτρέψουμε.

Αν δεν είχαμε τόσα βάσανα θα φτιάχναμε στομάχι από τα γέλια…

Είναι η Ελλάδα του success story. Είναι η Ελλάδα που όπου νάναι θα παρουσιάσει πλέονασμα και ανάπτυξη. Είναι η Ελλάδα που περικυκλωμένη από τις φλόγες του πολέμου, θα γίνει το προπύργιο ασφαλείας, ο επίγειος Παράδεισος.

Ενα μικρό σημείο στο χάρτη, όπου μέσα κατοικεί ένας λαός που περιμένει στην ουρά να περάσει από το κρεβάτι του Προκρούστη, να τον τραβήξουν αν είναι πολύ κοντός, να τον πετσοκόψουν αν περισσεύει από τα νούμερα των απανταχού συμμοριών, ντόπιων και ξένων, ένας λαός που κινείται ανάμεσα στη κατάθλιψη και τη παράνοια, με μια Πολιτεία που ταξιδεύει σε άλλους γαλαξίες….

Γύρω από αυτό το τοπίο κινούμενης άμμου, έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το μεγάλο μακελειό. Μια Ευρώπη γερασμένη, υποταγμένη στα παιχνίδια των κερδοσκόπων, μια ανατολή που φλέγεται, ένας χωροφύλακας που χρωστάει της Μιχαλούς σε όλο το πλανήτη και ζητάει και τα ρέστα. Μια σήψη παντού. Η ανθρωπότητα πρωταγωνιστής σε ένα ριάλιτυ τρόμου. Κι εμείς οι τρεις στο καφενέ…

Τρεις «γάιδαροι» μαλώνανε…

Ο Γόρδιος Δεσμός, όπως είναι γνωστό, λύθηκε με το σπαθί του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες θέλει ευρεία μόρφωση και επιδεξιότητα στον χειρισμό του. Τα προβλήματα που άπτονται των εθνικών συμφερόντων απαιτούν τομές και πολύ καλή ανάλυση των δεδομένων.

Ο συνδυασμός όλων αυτών αποτελεί και τη βάση για την επιλογή της καλύτερης λύσης στο θέμα της μελλοντικής εικόνας που θα έχει η αγορά φυσικού αερίου στη χώρα μας και κατ’ επέκταση το ενεργειακό μας σύστημα.

Η κουλτούρα της βίας στην Αμερική

Τα  δημοσιεύματα και σχόλια του αμερικάνικου τύπου κυρίως, μετά το πρόσφατο μακελειό στο δημοτικό σχολείο του Κονέκτικατ, μοιάζουν σαν ξαναζεσταμένο φαΐ  Δεν λένε τίποτε καινούργιο, παρά επαναλαμβάνουν τα χιλιοειπωμένα, αυτά που έχουμε ήδη ακούσει και διαβάσει μετά από κάθε παρόμοιο περιστατικό, έτσι που να καθίσταται αδύνατον να διακρίνουμε αν αφορούν το Columbine, το Virginia Tech, το σινεμά Aurora, το ναό των Σιχ στο Wisconsin, ή τελευταία το Newtown. Μόνιμη επωδός, τα δάκρυα και οι κοπετοί, οι υποσχέσεις για τον περιορισμό των όπλων, για τον αυστηρότερο έλεγχο στη χορήγηση αδειών, για την ψυχιατρική εξέταση των υποψήφιων αγοραστών, αλλά μιλιά για τυχόν απαγόρευσή τους. Αν είναι δυνατόν να παραβιαστεί το Σύνταγμα, άσχετο αν παραβιάζεται συχνά-πυκνά, αν είναι δυνατόν να τροποποιηθεί, άσχετα αν έχει τροποποιηθεί καμιά τριανταριά φορές ως τα τώρα για άλλους λόγους. 

Τ’ αστέρια ξεθωριάζουν

Tου Nικου Γ. Ξυδακη

Κάθε Ελληνας που ζει σε αυτήν τη χώρα μετά τη δεκαετία του ’70 είναι ευρωπαϊστής· πολύ πριν πάρει στα χέρια του βυσσινί διαβατήριο με αστέρια Ευρωπαϊκής Ενωσης, πολύ πριν βάλει στην τσέπη ευρώ. Πόσο ακόμη; Η Μεταπολίτευση σφραγίστηκε από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, παρά τις ρητορικές αντιρρήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος άλλωστε μόλις πήρε την εξουσία ελίχθηκε ακαριαία και άρχισε να εκμεταλλεύεται τις κοινοτικές εισροές. Η ένταξη στην ΕΟΚ ήταν στρατηγική επιλογή, σε μια χρονική στιγμή που η Ελλάδα έβγαινε λαβωμένη ηθικά από τη δικτατορία και κυρίως βρισκόταν χωρίς την αναπτυξιακή πνοή της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης και χωρίς άλλο εθνικό παραγωγικό σχέδιο. Σε περιβάλλον Ψυχρού Πολέμου και με την Ελλάδα υστερούσα ακόμη σε πολιτειακές και προνοιακές υποδομές, η ένταξη ήταν αναγκαστική επιλογή.

Η Αμερική ζει με κουπόνια

Πηγή : Αντισυμβατικά Νέα

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Και το γράφημα που θα παραθέτουμε τα λέει όλα:

Οι ουρές για τροφή στην Αμερική είναι αόρατες χάρη στους υπολογιστές και τις ηλεκτρονικές κάρτες του SNAP, του προγράμματος διανομής τροφής.

Walt Disney: Ο σκοτεινός πρίγκιπας του Χόλιγουντ

Στις 24 Οκτωβρίου 1947, ο δημιουργός του θρυλικού Mickey Mouse καταθέτει ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, καταδεικνύοντας ως κομουνιστές καλλιτέχνες του Χόλιγουντ για λογαριασμό του Edgar Hoover. Μυστικός πράκτορας και πληροφοριοδότης του FBI ήδη από το Νοέμβριο του 1940, ο Walt Disney αποδείχτηκε ακραίος αντισημίτης κι αντικομμουνιστής.
τη δημοσιοποίηση εγγράφων από τον Mark Eliot, συγγραφέα της βιογραφίας του Walt Disney «Ηollywood’s Dark Prince», των οποίων η αυθεντικότητα εξακριβώθηκε. Ο Disney εργαζόταν για λογαριασμό της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων που διερευνούσε κατά πόσον «αντιαμερικανικές» ιδεολογίες είχαν παρεισφρύσει στους αμερικανικούς θεσμούς και ειδικότερα κατά πόσο κομουνιστικές ιδέες είχαν διεισδύσει στον κινηματογράφο.

Με τη συνδρομή του αρκετοί καλλιτέχνες μπήκαν στη «μαύρη λίστα» της Επιτροπής και παρακολούθησαν την καριέρα τους να καταστρέφεται. Και μάλιστα το 1950 καταδικάστηκαν δέκα σεναριογράφοι και σκηνοθέτες για προσβολή προς το Κογκρέσο, επειδή τρία χρόνια νωρίτερα είχαν αρνηθεί να εμφανιστούν ενώπιον της Επιτροπής, επικαλούμενοι το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης γνώμης.