Πλέον το «Μαζί τα φάγαμε» επιβάλλεται και δικαστικώς

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Πρόκειται για μια είδηση η οποία πιθανότατα πέρασε ως συνήθως «στα ψιλά», καθώς η δημόσια συζήτηση μοιράζεται μεταξύ βοσκότοπων, καναλαρχών, θαλασσοδανείων και (προ πολλού) χρεοκοπημένων τραπεζών: μια 51χρονη καταδικάστηκε στη Λάρισα σε 15 χρόνια κάθειρξη, επειδή προ 20 ετών είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο Δημοτικού της, προκειμένου να προσληφθεί ως καθαρίστρια σε κρατικό παιδικό σταθμό θεσσαλικού δήμου.

Συγκεκριμένα, όπως διευκρινίστηκε, είχε τελειώσει την Ε΄ όχι όμως και την ΣΤ΄Δημοτικού, κάτι που θεωρείτο «απαραίτητο  προσόν» για τη συμμετοχή της σε διαγωνισμό πρόσληψης τακτικού προσωπικού για τον τομέα της καθαριότητας κατά το μακρινό 1996.

Εφεδρικό μνημόνιο: Κάποιος να τελειώσει τη δουλειά

του Αλέξανδρου Ζέρβα

Εκεί λοιπόν που όλοι στο κυβερνητικό στρατόπεδο περίμεναν «την εκτόξευση της ελληνικής οικονομίας» μετά από το πολυαναμενόμενο κλείσιμο της αξιολόγησης, ήρθε η σύνοδος της Ουάσινγκτον να τους επαναφέρει απότομα στη σκληρή πραγματικότητα.

Δεν πρόκειται απλά για τη ματαίωση ενός ακόμη success story, αλλά παράλληλα για την επαναφορά της πολιτικής αβεβαιότητας. Άλλωστε, ήταν ήδη ορατή δια γυμνού οφθαλμού η αμηχανία στο εσωτερικό της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ακόμη και μπροστά στο αρχικό πακέτο που  ετοιμαζόταν να φέρει «καλώς εχόντων των πραγμάτων» μέσα στο Πάσχα ο Αλέξης Τσίπρας. Φανταστείτε τι έχει να γίνει εφόσον τους φορεθεί κάνα καπέλο έξτρα σκληρών μέτρων, όπως εκείνα του εφεδρικού μνημονίου που συμφώνησαν οι δανειστές (ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης) στην αμερικάνικη πρωτεύουσα. Κάπως έτσι επανέρχονται σενάρια ακόμη κι ενός νέου δημοψηφίσματος. Μόνο που δυστυχώς πλέον είναι πολύ λιγότεροι εκείνοι που πιστεύουν ακόμη στις καλές προθέσεις της κυβέρνησης…

Η επέλαση της «υγιούς επιχειρηματικότητας»

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Πρόκειται για μια ακόμη περίπτωση που αποδεικνύει το προφανές: πως στα επανειλημμένα εγκλήματα της σύγχρονης «ελεύθερης» οικονομίας μπορεί να υπάρχουν πολλοί θύτες, αλλά κατά κανόνα βρίσκουμε ένα και μόνο θύμα: τους εκάστοτε εργαζόμενους. Από το Λαναρά και τα Κλωστήρια Νάουσας μέχρι την οικογένεια Μάνεση και τη Χαλυβουργία μπορεί κανείς να χάσει το μέτρημα. Κάπως έτσι λοιπόν βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη «επί ξύλου κρεμάμενοι» κι οι εργαζόμενοι της Ηλεκτρονικής Αθηνών μετά την ανακοίνωση πτώχευσης της εταιρίας, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν αν και πότε θα λάβουν αποζημιώσεις. Οφείλουμε ωστόσο να ομολογήσουμε πως σε αυτήν την περίπτωση το νέο «θαύμα» της περίφημης «υγιούς επιχειρηματικότητας» υπήρξε καλά σχεδιασμένο.

Wag the dog (ή αλλιώς, δώστε κάνα Πούλιτζερ, ρε αχάριστοι)

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

«Αυτό το περιστατικό δείχνει την αντίληψη που έχουν αυτοί οι άνθρωποι για τη ζωή, τα παιδιά, τις γυναίκες» υποστήριζε το απόγευμα της Τετάρτης από το στούντιο του ΣΚΑΪ ο Άρης Πορτοσάλτε αναφερόμενος στους πρόσφυγες, με αφορμή το περιστατικό με τον Αφγανό και το μωρό στο λιμάνι του Πειραιά. Πρόσθεσε μάλιστα με προφανή αγανάκτηση πως δε θα ζητήσει την άποψη της ΕΣΗΕΑ για να εκφράζει τις θέσεις του.

Την ίδια στιγμή, η ανακοίνωση της προσωρινής διαγραφής του ίδιου καθώς και των Σταμάτη Μαλέλη και Νίκου Κονιτόπουλου από τα μητρώα της Ένωσης είχε προκαλέσει ξέσπασμα «ιερής οργής» από μεγαλοδημοσιογράφους, πολιτικούς αρχηγούς κι οικονομικούς παράγοντες. Και τι δεν ακούσαμε, για πολιτικές διώξεις, για καθεστώτα Βορείου Κορέας μέχρι κι αναφορές στη Χούντα.

Οι «επενδυτές» των πάσης φύσεως Μανωλάδων

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Φαίνεται πως, πέραν από το γελοίον της δήλωσης Μάρδα, αποκαλύπτεται σιγά-σιγά μια κρυφή ατζέντα που ενυπάρχει πίσω από τη συνολική διαχείριση του προσφυγικού. Κρυφή βέβαια παραμένει μόνο στην Ελλάδα, γιατί σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Άνγκελα Μέρκελ έχει φανερά επιδοθεί -εδώ κι αρκετό καιρό και κατά παραγγελία προφανώς των Γερμανών βιομηχάνων- στην προσπάθεια προσέλκυσης των φτηνών εργατικών χεριών προσφύγων και μεταναστών.

Η κρυφή ατζέντα των εγχώριων «επενδυτών»

Η εν λόγω κρυφή ατζέντα υπαγορεύει τη λογική ότι «από τη στιγμή που θα μας κατσικωθούν δεκάδες χιλιάδες από δαύτους για κάποια χρόνια, γιατί να μην τους αξιοποιήσουμε για την τόνωση της εγχώριας οικονομίας;». Με ανάλογη, άλλωστε,  λογική δεν είχε χτιστεί πριν από κάποια χρόνια η ισχυρή Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων; Με τέτοιες πρακτικές δεν πλούτιζαν οι μεγαλοτσιφλικάδες στις πάσης φύσεως Μανωλάδες ανά την επικράτεια; Έχει κανείς την ψευδαίσθηση πως σήμερα θα διακινδυνεύσουν να χάσουν αυτήν την ευκαιρία για νέες «επενδύσεις»;  

Brexit: Μια συζήτηση με άκρως επικίνδυνες προεκτάσεις

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Υπάρχουν προφανώς πάρα πολλοί λόγοι για τους οποίους η ευρωπαϊκή αλλά και η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει σημειωμένη την 23η Ιουνίου. Η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος στη Μεγάλη Βρετανία με θέμα την παραμονή ή μη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται να αποτελέσει τροχιοδεικτικό για τις μελλοντικές εξελίξεις σε αυτό που ονομάζεται Ενωμένη Ευρώπη. Το δυστύχημα ωστόσο είναι πως η συγκεκριμένη συζήτηση, έχοντας ξεκινήσει από εντελώς λανθασμένη βάση, έχει λάβει πια άκρως επικίνδυνες διαστάσεις.

Ο «αναλώσιμος» Κάμερον και το χρηματοπιστωτικό σύστημα

Γιατί είναι δεδομένο πως αυτή η επίδειξη ακραίου καιροσκοπισμού εκ μέρους του Ντέβιντ Κάμερον πάνω στο ζήτημα, μπορεί μεν να πατάει σε ένα κύμα συντηρητισμού και ξενοφοβίας που έχει κυριεύσει ένα κομμάτι της αγγλικής κοινωνίας, κρύβει όμως τις πραγματικές επιδιώξεις της εκεί αστικής τάξης. Αυτή λοιπόν είναι εμφανές πια πως αντιμετωπίζει τον Βρετανό πρωθυπουργό ως απολύτως αναλώσιμο. Αφού δηλαδή τον χρησιμοποίησε για να ανοίξει επισήμως το ζήτημα, τώρα ετοιμάζεται να τον αποσύρει σε περίπτωση επικράτησης του Brexit, για να τον αντικαταστήσει με τον εκκεντρικό, δημοφιλή δήμαρχο Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος λειτουργεί πια ως μπροστάρης του λεγόμενου «Vote Leave» (Ψήφισε Έξοδο).

Η Δύση μπροστά στη Λερναία Ύδρα, που η ίδια δημιούργησε

του Αλέξανδρου Ζέρβα

Είναι κυνικά ανατριχιαστικός ο τρόπος που έχουν επιλέξει οι ηγέτες της «πολιτισμένης» Δύσης να διαχειρίζονται την επαναλαμβανόμενη φρίκη που βλέπουμε γύρω μας, είτε αυτή λαμβάνει χώρα στα σύνορα των Ευρωπαϊκών κρατών είτε στην καρδιά των πρωτευουσών της Γηραιάς Ηπείρου. Κι η συγκεκριμένη διαδικασία επαναλαμβάνεται τόσο μονότονα, που μοιάζει κάθε φορά νομοτελειακό πως πολύ σύντομα θα δούμε ξανά τέτοιες εικόνες.

Από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν μέχρι τις Βρυξέλλες

Τι είδαμε και τι ακούσαμε λοιπόν μετά το διπλό δολοφονικό χτύπημα στις Βρυξέλλες; Πάνω-κάτω ό,τι είδαμε κι ακούσαμε πριν από μόλις τέσσερις μήνες μετά από τις επιθέσεις στο Παρίσι: οι ευρωπαϊκές πόλεις μετατρέπονται η μια μετά την άλλη σε πόλεις-φαντάσματα, η τρομοϋστερία στα ΜΜΕ χτυπάει «κόκκινο», οι ηγεσίες δηλώνουν αποφασισμένες να πατάξουν την τρομοκρατία, ενώ η απανταχού ακροδεξιά ενισχύεται έτι περαιτέρω υποσχόμενη σταυροφορίες εναντίον των απανταχού ισλαμιστών. Κατά τ’ άλλα, βέβαια, ο ISIS συνεχίζει ουσιαστικά ανενόχλητος το έργο του.

Ο βούρκος με τις γάτες

Tου Αλέξανδρου Ζέρβα

«Ποτέ μην τα βάζεις μ’ έναν ηλίθιο. Θα πέσεις στο επίπεδο του και θα σε κατατροπώσει λόγω πείρας» είχε πει ο Mark Twain. Σε αυτή τη βάση θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να διαπιστώναμε την άποψη του Αμερικάνου συγγραφέα σχετικά με τον τρόπο που μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το σημερινό σύστημα διαπλοκής, χωρίς να δίνει την αίσθηση πως έχει βυθιστεί στον ίδιο βούρκο με τους πάσης φύσεως εκπροσώπους του. Κι είναι δεδομένο πως αυτοί έχουν τεράστια πείρα στο να κάνουν το «άσπρο-μαύρο».

Ιρλανδία: Ένα ακόμη success story που πήγε κατά διαόλου

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

«Δείτε πόσο καλά τα καταφέρνει η Ιρλανδία» ήταν όλα τα τελευταία χρόνια μια συνήθης επωδός όσων επιχειρούσαν να πείσουν πως μπορεί να βρεθεί άκρη μέσα από τις ακραίες πολιτικές λιτότητας. Είναι αλήθεια πως το ιρλανδικό παράδειγμα φαινομενικά είχε δώσει στην ευρωπαϊκή ελίτ αλλά και στο ΔΝΤ το ιδανικό success story, το οποίο για πολύ καιρό απεγνωσμένα αναζητούσαν.

Πράγματι, η κυβέρνηση του Έντι Κένι «τα είχε κάνει όλα τέλεια», για τα μνημονιακά πρότυπα: εφάρμοσε πολύ σκληρά μέτρα με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερες κοινωνικές αντιδράσεις, κράτησε πολύ χαμηλά το φορολογικό συντελεστή των επιχειρήσεων, προσέλκυσε ξένες επενδύσεις, παρουσίασε μείωση στα ποσοστά ανεργίας. Μετά απ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε γύρω στα τέλη του 2013 την πρόωρη έξοδο από το Μνημόνιο και κατάρτισε έναν ισορροπημένο προϋπολογισμό, αναμένοντας μάλιστα αύξηση του ΑΕΠ. Όπως έγραφαν χαρακτηριστικά οι NYT, η Ιρλανδία «πήρε τα φάρμακά της, έφτιαξε ένα παραμύθι όπου η υπομονή ανταμείβεται».

Μια Ευρώπη ανάποδα

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Η – κατά κοινή ομολογία – καταστροφική διαχείριση της προσφυγικής κρίσης εκ μέρους της ευρωπαϊκής ελίτ έρχεται ως μια ακόμη σοβαρή απόδειξη ότι το μόρφωμα που πολλοί ονομάζουν «Ενωμένη Ευρώπη» βρίσκεται πλέον σε απόλυτο αδιέξοδο. Ακόμη και το τελευταίο έντονο διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας κι Αυστρίας, που οδήγησε στην ανάκληση της Ελληνίδας πρέσβεως στη Βιέννη, καταδεικνύει πως το φάσμα της διάσπασης είναι πλέον παραπάνω από ορατό.

Αποφάσεις Συνόδων μένουν πλέον «στα χαρτιά»

Ήταν ανατριχιαστική άλλωστε η ευκολία με την οποία κάποιες χώρες (προεξάρχουσας της Αυστρίας) έσπευσαν να αγνοήσουν τις αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής, κλείνοντας τα σύνορα. Όπως επίσης χαρακτηριστική ήταν κι η αμηχανία των κορυφαίων αξιωματούχων απέναντι σε αυτή την κίνηση, καθώς μετά τους αρχικούς λεονταρισμούς απέναντι στην αυστριακή κυβέρνηση, ο ένας μετά τον άλλο παραδέχονται πως η Συνθήκη Σένγκεν ουσιαστικά έχει καταρρεύσει. Επιπλέον, για να μην τα ρίχνουμε όλα στις λεγόμενες «χώρες του Βίσεγκραντ», να υπενθυμίσουμε πως μόλις πριν λίγες μέρες ήταν το Βέλγιο που ανακοίνωσε την επαναφορά των ελέγχων στα σύνορά του με τη Γαλλία, προκειμένου να αποτρέψει την είσοδο προσφύγων και μεταναστών από το στρατόπεδο του Καλαί.

Το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, η χώρα σε νέο ναρκοπέδιο

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Αν παραβλέψει κανείς το μικροπολιτικό παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη με επίκεντρο την ανάληψη ευθύνης εκ μέρους του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών στο Αιγαίο, είναι προφανές ότι αυτή αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της αμηχανίας με την οποία η κυβέρνηση Τσίπρα αντιμετωπίζει τα φλέγοντα ζητήματα.

Αρκετοί θεωρούν μάλιστα πως η χώρα ζει κατά κάποιο τρόπο τη «μέρα της μαρμότας», καθώς τα αλλεπάλληλα τελεσίγραφα που μας απευθύνει επισήμως πλέον το ευρωπαϊκό διευθυντήριο για έξοδο της Ελλάδας από την συνθήκη Σένγκεν αλλά και για κλείσιμο των συνόρων φέρνουν πολύ έντονα στο μυαλό τους εκβιασμούς του καλοκαιριού για Grexit. Ο στόχος και στις δυο περιπτώσεις είναι πάνω κάτω κοινός: προ «ασύμμετρων απειλών» να γίνει αποδεκτή η επιβολή «έκτακτων μέτρων» στον ελληνικό λαό.

Κι οι τραπεζίτες, κύριε; Δεν είναι μέρος της διαπλοκής;

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Είναι αλήθεια πως ο λυσσώδης αγώνας παραπληροφόρησης που διεξάγει η πλειοψηφία των παλιών συστημικών ΜΜΕ εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα (με τον Μπόμπολα να δείχνει πάντως αξιοσημείωτη ανοχή απέναντί της) αποτυπώνει πλήρως τη μάχη επιβίωσης που δίνει το τελευταίο διάστημα.

Όπως εμφανείς είναι κι οι σχέσεις αλληλεξάρτησης που έχει ακόμη το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα υπό τη νέα ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, με όλο αυτό το σύστημα της διαπλοκής. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση αρκετοί δικαίως δηλώνουν τη στήριξή τους στο κυβερνητικό μπλοκ, παρότι αυτό δείχνει να έχει προκαλέσει με την πολιτική του έντονο κοινωνικό αναβρασμό. Είναι δεδομένο επίσης, ότι ο παραμορφωτικός φακός, μέσω των οποίων τα εν λόγω ΜΜΕ προβάλλουν τις πρόσφατες κινητοποιήσεις, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά αλλά και σύγχυση σε μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης, στη συνείδηση της οποίας οι περισσότεροι φορείς ενημέρωσης έχουν πλήρως απαξιωθεί.

Αφού δεν συμφωνεί η πραγματικότητα μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την ίδια

Οι προχθεσινές μαζικές κινητοποιήσεις στις περισσότερες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας ενάντια στο υπό επεξεργασία Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου ήρθαν να αποδείξουν εκείνο που ακόμη και τα κυβερνητικά στελέχη γνωρίζουν: ότι κάτι δεν πάει πλέον καθόλου καλά όσον αφορά στις κοινωνικές συμμαχίες που είχε χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια κι οι οποίες τον ανέδειξαν στην εξουσία.

Θα περίμενε κανείς υπό άλλες συνθήκες, πως ένα τέτοιο γεγονός θα αποτελούσε μια καλή αφορμή για τον Αλέξη Τσίπρα και το ηγετικό επιτελείο της κυβέρνησης για να επανεξετάσει κάποιες, βασικές έστω, πολιτικές επιλογές των τελευταίων μηνών. Ίσως πάλι να ήταν πράγματι μια καλή ευκαιρία για την ελληνική κοινωνία για ένα «σοβαρό διάλογο», όπως διατείνονται αρκετά κυβερνητικά στελέχη, με επίκεντρο ένα θέμα που αφορά όλες σχεδόν τις κοινωνικές ομάδες αλλά κι όλες ανεξαιρέτως τις γενιές.

Η Frontex στην εξουσία

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Είναι αλήθεια πως δε χρειάστηκαν παρά μόνο ελάχιστοι μήνες για να πέσουν οριστικά οι μάσκες στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών ηγεσιών όσον αφορά στην προσφυγική κρίση. Την ώρα που η ελληνική κοινωνία παρακολουθούσε μια ακόμη τραγωδία με 26 νεκρούς πρόσφυγες στα νερά του Αιγαίου, η ηγεσία της Κομισιόν συνέχιζε τους εκβιασμούς απέναντι στη χώρα μας, επιδίδοντας εκβιαστικά τελεσίγραφα στην κυβέρνηση Τσίπρα ζητώντας να «βάλει τάξη στα θαλάσσια σύνορά της». Σε διαφορετική περίπτωση η ευρωπαϊκή ελίτ βάζει επισήμως αυτή τη φορά στο τραπέζι το χαρτί της αναστολής της Συνθήκης Σένγκεν, δημιουργώντας αίσθηση απομόνωσης της Ελλάδας.

Τι ωραίο πλιάτσικο #metonkyriakokioximono

του Αλέξανδρου Ζέρβα

Η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη μάχη για την προεδρία της ΝΔ αποδεικνύει στην πράξη αυτό που έχουμε αντιληφθεί εδώ κι αρκετά χρόνια. Το γεγονός δηλαδή ότι στη σημερινή ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός αποτελεί την κυρίαρχη πολιτική αφήγηση. Ήταν εκκωφαντική άλλωστε η αφωνία του Βαγγέλη Μεϊμαράκη σχετικά με τη συγκεκριμένη πολιτική φυσιογνωμία που θα επεδίωκε ο ίδιος να αποκτήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε περίπτωση που κέρδιζε αυτός την ηγεσία της συντηρητικής παράταξης. Γιατί το «να μη βγει ο άλλος, γιατί είναι νεοφιλελεύθερος» ούτε στοιχειώδη πολιτική πλατφόρμα συγκροτούσε, αλλά δεν μπορούσε και να κινητοποιήσει ικανή μερίδα του κομματικού ακροατηρίου για να τον οδηγήσει στη νίκη.

Μήπως είναι τελικά καλύτερα να είσαι πορτιέρης στη ΝΔ;

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Αν κάτσει κι εξετάσει κανείς προσεκτικά όλες τις πτυχές του δημόσιου διαλόγου που διεξάγεται εσχάτως στο εσωτερικό της ΝΔ ενόψει της εκλογής νέου προέδρου, θα αντιληφθεί πως έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός «μαγαζιού», όπως αποκαλεί συχνά-πυκνά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το δικό του απαράμιλλο στυλ ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Διαθέτει δηλαδή παλιούς ιδιοκτήτες, νέους μετόχους, ενίοτε πέφτουν απειλές απολύσεων, υπάρχουν εκείνοι που σκέφτονται να στήσουν δική τους επιχείρηση, ενώ τελευταία συζητιέται ιδιαίτερα κι η πρόσληψη πορτιέρη. Και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία πως εκεί στη Συγγρού την κατέχουν την τέχνη του επιχειρείν, έχουν ρίξει κι ένα γερό φέσι σε τράπεζες, αφού πρώτα ουσιαστικά το «χρεοκόπησαν το μαγαζί».

Απασφαλίζοντας το 2016

του Αλέξανδρου Ζέρβα

Την ώρα που διανύουμε τις πρώτες ημέρες μιας χρονιάς, από την οποία η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας όχι μόνο δεν έχει προσδοκίες, αλλά μάλλον περιμένει τα χειρότερα, ο πολιτικός κόσμος κινείται μεταξύ έκδηλης αμηχανίας κι υφέρποντος πανικού. Το θέατρο του παραλόγου που μόλις ξεκίνησε (κι αναμένεται να ξετυλιχτεί σε όλο του το μεγαλείο το αμέσως προσεχές διάστημα) όσον αφορά στην επονομαζόμενη «μάχη του ασφαλιστικού» θα αναδείξει πιθανότατα όλες τις πτυχές του εν λόγω αδιεξόδου.

Θυμάστε την περίφημη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προ ενός περίπου μηνός, με τους παράλληλους μονόλογους όλων ανεξαιρέτως των συμμετεχόντων; Ε κάπως έτσι, αλλά σε περισσότερα επεισόδια…

Οι εξάρσεις βαρβαρότητας του μετριοπαθούς Κέντρου

του Αλέξανδρου Ζέρβα

Ξαφνικά, μετά από αρκετά χρόνια στη ναφθαλίνη, το μετριοπαθές Κέντρο έγινε ξανά της μόδας. Ιδιαίτερα μετά την Κυριακή παρατίθενται περισπούδαστες αναλύσεις γύρω από το μήνυμα των ψηφοφόρων της ΝΔ για «στροφή προς το Κέντρο», καθώς και για την ανάγκη, μετά την εκλογική τους επιτυχία, οι Podemos στην Ισπανία να προσεγγίσουν τον μεσαίο χώρο συνεργαζόμενοι με τους Σοσιαλιστές αλλά και με τους Ciudadanos για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Είναι αλήθεια πως στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπάρχουν αρκετοί που δείχνουν πραγματικά ανακουφισμένοι από το γεγονός ότι παραμερίστηκαν στην πράξη οι πλέον ακραίες περιπτώσεις, όπως η υποψηφιότητα του Άδωνι Γεωργιάδη αλλά κι εκείνη του Απόστολου Τζιτζικώστα, που είχε τη στήριξη του Μάκη Βορίδη αλλά και του Τάκη Μπαλτάκου. Είναι επίσης πραγματικότητα ότι έχει ιδιαίτερη σημασία στον πολύπαθο Ευρωπαϊκό Νότο, μετά τον Πέδρο Πάσος Κοέλιο στην Πορτογαλία, να μείνει εκτός κυβέρνησης στην Ισπανία και ο Μαριάνο Ραχόι.

Τα «μαύρα μεσάνυχτα» των μαύρων ράσων (κι όχι μόνο)

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Παρακολουθώντας κανείς τον «ιερό πόλεμο» που έχει κηρύξει τις τελευταίες μέρες η επίσημη Εκκλησία εναντίον των ομοφυλόφιλων, μάλλον φτάνει αβίαστα στο συμπέρασμα πως ο τζιχαντισμός δεν αποτελεί «προνόμιο» μόνο των οπαδών του Ισλαμικού Κράτους. Δε χρειάζεται να σταθεί κάποιος στα παραληρηματικά κηρύγματα εκ μέρους πολλών επιφανών εκπροσώπων της, όπως ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος.

Πιο χρήσιμο θα ήταν να ρίξει μια ματιά στην επίσημη θέση που έλαβε πριν λίγες μέρες η Ιερά Σύνοδος, ετοιμαζόμενη να ανοίξει μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης με αφορμή την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Πιο συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση της δε μένει μόνο σε αυτό το ζήτημα, κάνοντας γενικότερα λόγο για  «φαινόμενα – εκτροπές του οικογενειακού θεσμού, όπως ο πολιτικός γάμος, η μονογονεϊκή οικογένεια, η ελεύθερη συμβίωση και ο λεγόμενος γάμος των ομοφυλοφίλων».

Μεσαίωνας εν μέσω «ευρωπαϊκής πορείας»

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Έχει αρχίσει να βρομάει πια η υπόθεση: την ώρα που πτώματα μεταναστών δεν ξεβράζονται πια μόνο στα νησιά του Αιγαίου, αλλά εμφανίζονται και στα ελληνοσκοπιανά σύνορα στην Ειδομένη, το κυρίαρχο πολιτικό και μιντιακό σύστημα δείχνει πανικόβλητο σχετικά με το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από τη συνθήκη του Σένγκεν.

Η εν λόγω υπόθεση έχει μάλιστα τόσα κοινά στοιχεία με εκείνο καλοκαιρινό σίριαλ του Grexit (κι εδώ για προσωρινή αναστολή της συνθήκης για κάποια χρόνια κάνουν λόγο οι πληροφορίες), που έχω αρχίσει να πιστεύω πως οι εκάστοτε «ακραίοι κύκλοι» της Ευρώπης δεν διαθέτουν καν λίγη φαντασία. 

Όταν το πολιτικό σύστημα (ξανα) «κράσαρε»

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Δεν έχει περάσει καλά – καλά ένας χρόνος από τη μέρα που ο Μάκης Βορίδης, μιλώντας στη Βουλή αντί του Αντώνη Σαμαρά κατά τη διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην τότε συγκυβέρνηση, δήλωνε με υπερηφάνεια πως η ΝΔ «έχει μαζί της τους καλούς Έλληνες».

Από τότε, βέβαια, έχει ήδη αποδειχθεί αρκετές φορές πως οι «κακοί» – κατά Βορίδη – Έλληνες, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, υπερτερούν σε μεγάλο βαθμό αριθμητικά. Σαν να μην έφτανε αυτό, όλα δείχνουν πως προχθές το συνολικό σύστημα της ΝΔ κράσαρε σε τέτοιο βαθμό, που χάθηκε ακόμη κι η βάση δεδομένων με τις λίστες των εναπομείναντων «καλών Ελλήνων». Κι άντε τώρα να βγουν στη γύρα τα γαλάζια στελέχη να τους ξαναβρούν…

Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως η φαρσοκωμωδία που παρακολουθούμε τις τελευταίες δυο μέρες μετά το φιάσκο με τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου στη ΝΔ φέρνει στην επιφάνεια με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη βαθιά κρίση που διέρχεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν μπλόκαρε απλά το ηλεκτρονικό σύστημα της εταιρίας Infosolutions, που ανέλαβε την όλη εκλογική διαδικασία στη ΝΔ.

Η λύση «Παπαδήμου» βγήκε πάλι απ’ το ψυγείο

του Αλέξανδρου Ζέρβα

«Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται και το απροσδόκητο πάντα συμβαίνει, πόσο ανεπίδεκτος μαθήσεως από την εμπειρία είναι ο άνθρωπος;» Μπέρναρντ Σω

Μόλις δυο μήνες έχουν περάσει από την επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής στη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και ήδη βλέπουμε να καταγράφεται το χρονικό ενός προαναγγελθέντος μνηνονιακού αδιεξόδου. Η κυβερνητική πλειοψηφία στην Βουλή είναι πλέον οριακή μετά τις απώλειες στην πρόσφατη ψηφοφορία για μια ακόμη δέσμη σκληρών μέτρων, μεταξύ των οποίων βρέθηκε ένα ζήτημα που δεν είχαν τολμήσει να αγγίξουν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, όπως η απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Το παράλληλο πρόγραμμα έχει ήδη παραπεμφθεί στις καλένδες, η κοινωνία έχει αρχίσει να δυσανασχετεί, ενώ «κι οι πέτρες ξέρουν» ότι το πρόγραμμα απλά δε βγαίνει.

Οι γερμανικές μπίζνες του προσφυγικού

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Την ώρα που οι φόβοι για ακόμη πιο δραματική εξέλιξη του προσφυγικού ζητήματος μετά το μακελειό στο Παρίσι εντείνονται, η Γερμανία εξακολουθεί να επιδεικνύει έντονη αμφιθυμία γύρω από τη διαχείριση μιας τόσο κρίσιμης υπόθεσης.

Πρόκειται για μια χώρα που είναι o κορυφαίος προορισμός στην Ευρώπη για τα τεράστια κύματα των προσφύγων. Όχι άδικα, αν σκεφτεί κανείς(εκτός της οικονομικής της ανάπτυξης)πως σε όλες τις μεγάλες γερμανικές πόλεις ζουν σήμερα εκατομμύρια μετανάστες. Από την εποχή που η Δυτική Γερμανία ξαναχτιζόταν κι αναζητούσε φτηνά εργατικά χέρια, φρόντισε να γίνει πόλος έλξης για πολίτες από λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. 

Αχ αυτές οι αυταπάτες

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

«Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαρατίθεται στις ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές» δήλωσε ο γραμματέας του μεγαλύτερου κυβερνητικού κόμματος, Παναγιώτης Ρήγας, από τη χθεσινή απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος. Παράλληλα, μας πληροφόρησε ότι «η κυβέρνηση στην παρούσα φάση, της σκληρής διαπραγμάτευσης, θέλει αυτές τις κινητοποιήσεις ως μέσο πίεσης απέναντι στα σκληρά μέτρα που η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη θέλει να επιβάλλει στους λαούς».

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, οι εκπρόσωποι των λεγόμενων «θεσμών» προσπαθούσαν μαζί με κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης να κλείσουν ένα ακόμη πακέτο μέτρων, που έρχεται ως ουρά της νέας μνημονιακής συμφωνίας. Τα «μέτωπα» γνωστά: η απελευθέρωση των πλειστηριασμών (ακόμη και της πρώτης κατοικίας) και το ουσιαστικό ξήλωμα της ρύθμισης των 100 δόσεων, ενώ είναι δεδομένο πως θα ακολουθήσει άμεσα και το ζήτημα του Ασφαλιστικού, με τις προβλέψεις σχετικά με το μέλλον των συντάξεων να είναι ακόμη πιο δυσοίωνες. Κάτι μου λέει, λοιπόν, πως η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη είναι για τα καλά εγκατεστημένη δίπλα και στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κι ετοιμάζεται να αποτελειώσει το έργο της. Αλλά άντε να το εξηγήσεις αυτό σε κάποιους εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πολιτικό καθαρτήριο της συζήτησης (;) «περί γενοκτονιών»

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Η κυβέρνηση αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τουρκίας» απεφάνθη χτες μιλώντας σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή μια βουλευτής της ΝΔ, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Νίκου Φίλη σχετικά με τη γενοκτονία των Ποντίων.

Την Τρίτη το απόγευμα είχε σπεύσει μάλιστα μαζί με άλλους 44 βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητήσουν από τον πρωθυπουργό το «κεφάλι» του υπουργού Παιδείας. Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο ζήτημα φάνηκε να αφύπνισε ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, ο οποίος έδειχνε μέχρι πρότινος ουσιαστικά υπνωτισμένος, παρ’ όλη την κοσμογονία που έχει επέλθει (κι αναμένεται να ενταθεί) εντός της ελληνικής κοινωνίας. Ξεχασμένοι πολιτευτές της ευρύτερης δεξιάς κι ακροδεξιάς, τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ, ακόμη κι οι «συγκυβερνώντες» ΑΝΕΛ άρχισαν ξαφνικά να λειτουργούν ως κύμβαλα αλαλάζοντα. Για ποιο άλλο θέμα να αντιδράσουν άλλωστε; Για τον κίνδυνο κατασχέσεων μισθών και περιουσιακών στοιχείων των μη εχόντων, για την περαιτέρω συμπίεση του μέσου οικογενειακού εισοδήματος ή για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας;