«Α ρε Γιάννη, τι αδυναμία σου έχω»

«Α ρε Γιάννη, τι αδυναμία σου έχω». Αυτό αναφώνησε απευθυνόμενος στον ιδιοκτήτη του ΣΚΑΙ και μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Παναθηναϊκού Γιάννη Αλαφούζο, ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης!!!

Δείτε το βίντεο στο 39ο δευτερόλεπτό:

Αφιέρωμα: ιδιόκτητα γήπεδα με «ευγενική» χορηγία του κράτους

Των  Μάκη Γεωργιάδη, Κυριάκου Νασόπουλου

Το ποδόσφαιρο αποτελεί εκτός από μια αδιαμφισβήτητη διαταξική, διαφυλετική και διαπολιτισμική «θρησκεία», ένα ακόμη πεδίο πλουραλισμού και καπιταλιστικής κερδοφορίας. Για την ακρίβεια, ειδικότερα σε ότι αφορά το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, είναι ίσως η χαρακτηριστικότερη περίπτωση εφαρμογής του σχήματος «κρατικοποίηση των χρεών και ιδιωτικοποίηση των κερδών». Βεβαίως επειδή το ποδόσφαιρο εξαπλώθηκε γρήγορα και έγινε το πιο δημοφιλές σπορ, δεν άργησαν να αναπτυχθούν άμεσες και έμμεσες διαπλοκές με την πολιτική. Πολιτική ασκείται εκεί που υπάρχουν πλήθη και μαζικότητα, συνεπώς διαχρονικά οι ευνοημένοι της πολιτικής, μετά τη μεταπολίτευση, ήταν και εξακολουθούν να είναι οι τρείς μεγάλοι του πάλαι ποτέ ΠΟΚ (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ), αλλά και ο ΠΑΟΚ ως το ισχυρότερο σωματείο της Θεσσαλονίκης και κατ’ επέκταση της Βόρειας Ελλάδας. Στον αστερισμό του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, σχεδόν καμία ΠΑΕ δεν έχει μείνει παραπονεμένη από το δόγμα «χαρίζω οικόπεδα, χαρίζω χρέη», η οποία διαχρονικά ακολουθείται από τις κυβερνήσεις ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Πλήθος νομοθετικών ρυθμίσεων, ειδικών νόμων και τροπολογιών κατατέθηκαν, ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν εδώ και περίπου σαράντα χρόνια προκειμένου να χαριστούν χρέη και οφειλές Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών (ΠΑΕ) κυρίως προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ από την άλλη σκανδαλώδεις νόμοι, σε οικονομικό αλλά και σε πολεοδομικό επίπεδο ψηφίστηκαν προκειμένου να κατασκευαστούν γήπεδα για ΠΑΕ και ΚΑΕ. Από το σκάνδαλο Κοσκωτά ως το κλειστό της Πυλαίας και από τα φαραωνικά σχέδια για τα γήπεδα της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού σε Νέα Φιλαδέλφεια και Βοτανικό αντίστοιχα ως τα άρθρα 33 και 99 και την «κολυμβήθρα διαγραφής χρεών», όπως έγινε η Γ΄ Εθνική κατηγορία, η ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου βρίθει τέτοιων σκανδάλων.

Αίμα, Τιμή, Αλαφούζος και Χρυσή Αυγή

Πέντε γεγονότα και μια ερώτηση:

1. Τα κανάλια και οι εφημερίδες στηρίζουν τα συμφέροντα των εργοδοτών τους.

2. Ο ΣΚΑΪ και η Καθημερινή ανήκουν στον όμιλο Αλαφούζου.

3. Ο Όμιλος Αλαφούζου είναι εφοπλιστικός όμιλος.

4. Η Χρυσή Αυγή στηρίζει τους εφοπλιστές.

5. Η Χρυσή Αυγή άνοιξε γραφεία σε όλη την Ελλάδα.

και τώρα η ερώτηση:

Ποιός χρηματοδοτεί τη Χρυσή Αυγή;

Αλαφούζοι – 8. Οικολογικές “ευαισθησίες”

Αλήθεια, την είδατε την τρέχουσα καμπάνια τού Σκάι για καινούργιες φυτεύσεις δένδρων; Αν όχι, δεν πειράζει, δεν χάνετε κάτι σημαντικό. Άλλωστε, δεν μπορεί, κάποια από τις ατελείωτες οικολογικές και φιλοπεριβαλλοντικές καμπάνιες τού σταθμού θα έχετε δει. Πότε με φυτεύσεις, πότε με διανομή οικολογικών (;;) λαμπτήρων και πότε με καθαρισμό ακτών, ο όμιλος Αλαφούζου βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο με τέτοιες δραστηριότητες, οι οποίες -βεβαίως- προβάλλονται και με το παραπάνω από τα έντυπα (Καθημερινή) και ηλεκτρονικά (Σκάι ραδιόφωνο-τηλεόραση-διαδίκτυο) μέσα που διαθέτει ο όμιλος. Γι’ αυτό και το skai.gr καμαρώνει σε μια παλιότερη ανάρτησή του:

Αλαφούζοι – 5. Η σκανδαλώδης σύμβαση Minerva

Ας επιστρέψουμε στις αρχές τής δεκαετίας τού ’90, τότε που ο στρατηγός Γρυλλάκης κάνει ό,τι μπορεί για να βολέψει τα πράγματα ώστε οι έλληνες λεφτάδες να καρπωθούν όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι από τον ρουμανικό πλούτο, τον οποίο βγάζει στο σφυρί η ξεπουλημένη μετακομμουνιστική πολιτική εξουσία. Οι Αλαφούζοι βάζουν μπροστά τον Γιάννη, τον πρωτότοκο του Αριστείδη, ο οποίος πείθει τον τότε υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου να υπογράψει μια εξαιρετικά συμφέρουσα για το αλαφουζαίηκο σύμβαση.

Ανοίγουμε παρένθεση. Ο Μπασέσκου δεν είναι παρά ένα από τα πολλά καθοίκια που αναδείχτηκαν στην μετακομμουνιστική εποχή, επειδή στην κομμουνιστική εποχή δεν θα είχαν καμμιά τύχη. Πιο διεφθαρμένος κι από τον διαπιστωμένα διεφθαρμένο πρωθυπουργό Πέτρε Ρόμαν, ο οποίος τον έκανε υπουργό μεταφορών, έχει συνδέσει το όνομά του με έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό σκανδάλων. Για πάρτη του θα μιλήσουμε στο επόμενο σημείωμα. Κλείνει η παρένθεση.

Αλαφούζοι – 4. Κόντρα και φλερτ με τον Καρατζαφύρερ

Λέγαμε χτες ότι οι Αλαφούζοι έβαλαν στο μάτι τον ρουμανικό στόλο, ο οποίος ξεπουλιόταν από την πουλημένη “δημοκρατική” κυβέρνηση της μετακομμουνιστικής Ρουμανίας. Πριν συνεχίσουμε με τις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες τής ιστορίας, ας κάνουμε ένα διάλειμμα για να γελάσουμε λιγάκι. Δηλαδή, όχι και λιγάκι. Με την ψυχή μας θα γελάσουμε.

Πάμε πίσω, στο 2011. Ο αρχικωλοτούμπας τής συγχρονης πολιτικής μας ιστορίας, ο Καρατζαφύρερ, έχει στην μπούκα το αλαφουζαίηκο επειδή οι μηντιάδες τού Φαλήρου τα χώνουν στον ΛαΟΣ, τόσο μέσα από την Καθημερινή όσο και μέσα από τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες του Σκάι. Μάλιστα δε, το τότε πρωτοπαλλήκαρο του Καρατζαφύρερ, ο Άδωνις, πνέει μένεα κατά τής “Ελληνοφρένειας”, η οποία τον ξεσκίζει σχεδόν καθημερινά.

Αλαφούζοι – 2. Η κόντρα με τον Μητσοτάκη

Καθώς η θητεία τής κυβέρνησης Μητσοτάκη (ίσως της πιο αλλοπρόσαλλης κυβέρνησης ολόκληρης της μεταπολιτευτικής περιόδου) πλησιάζει στο τέλος της, οι -μέχρι τότε άριστες- σχέσεις τού Αριστείδη Αλαφούζου με τον “αρχάγγελο της κάθαρσης” διαταράσσονται και σύντομα οι δυο άντρες φτάνουν στην ολική ρήξη. Αιτία είναι η άρνηση του Μητσοτάκη να λύσει -επ’ ωφελεία Αλαφούζου, φυσικά- τα προβλήματα που υπάρχουν με τις πανελλαδικές συχνότητες τόσο του ραδιοφωνικού όσο και του τηλεοπτικού Σκάι, ο οποίος βρίσκεται στα σπάργανα.

Οικονομική εξουσία και ΜΜΕ στην εποχή της κρίσης : μια άσκηση χαρτογράφησης

Το 2008, πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, είχα ξεκινήσει μια προσπάθεια χαρτογράφησης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ελληνικών ΜΜΕ.

Το άρθρο που ανέβασα σε αυτό το ιστολόγιο τότε προκάλεσε αρκετά σχόλια και το παρακάτω απλοποιημένο σχήμα συγκέντρωσης που το συνόδευε κυκλοφόρησε αρκετά. Βρέθηκαν μάλιστα άνθρωποι που το βελτίωσαν και το εμπλούτισαν.

Το βασικό συμπέρασμα ήταν ότι ο έλεγχος των ΜΜΕ στην Ελλάδα ασκείται από μια δεκάδα χρηματιστικών πόλων/οικογενειών των οποίων τα συμφέροντα έχουν διακλαδώσεις στο σύνολο σχεδόν της οικονομίας.