Βαθύς προβληματισμός για τις καταστροφικές επεμβάσεις στην Ακρόπολη και από τον τεχνικό σύμβουλο της UNESCO

Την έντονη ανησυχία του σχετικά με τις συνεχιζόμενες παρεμβάσεις στην Ακρόπολη εκφράζει με ανακοίνωσή του το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, λίγες ημέρες αφότου η δυσαρέσκεια της UNESCO, της οποίας αποτελεί τον επίσημο τεχνικό σύμβουλο, έκανε ξανά τον γύρο του κόσμου. Την ίδια ώρα, το ICOMOS επικρίνει τις ενέργειες του Προέδρου της Επιτροπής Αναστήλωσης και Συντήρησης των Μνημείων της Ακρόπολης, Μανώλη Κορρέ, που φαίνεται πως σχεδιάζει την ευρύτερη μεταποίηση ενός από τα εμβληματικότερα μνημεία του κόσμου.

Τον βαθύ προβληματισμό του σχετικά με τις «εργασίες αναστήλωσης» που πραγματοποιούνται στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης εκφράζει με ανακοίνωσή του το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS – International Council on Monuments and Sites) και επίσημος τεχνικός σύμβουλος της UNESCO, ορμώμενο από τις πληροφορίες που μεταδίδονται διεθνώς για την κατασκευή οδοστρώματος από οπλισμένο σκυρόδεμα στον χώρο, σε συνέχεια πληθώρας παρεμβάσεων, λίγες μόλις ημέρες αφότου ήρθε στο φως της δημοσιότητας ρεπορτάζ του Αμερικανικού Δικτύου PBS που καταδεικνύει την δυσαρέσκεια της UNESCO για τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης.

UNESCO: Να σταματήσουν οι επεμβάσεις – “τσιμέντωμα” της Ακρόπολης

Σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο PBS, η UNESCO είναι δυσαρεστημένη με τις επεμβάσεις στην Ακρόπολη. Μάλιστα, λειτουργεί επιβαρυντικά το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν την ενημέρωσε και, μέσω πηγών της, εκφράζει την επιθυμία να σταματήσουν οι επεμβάσεις στο μνημείο.

Αποκάλυψη: Εγκρίθηκαν τεχνικό δελτίο και πιστώσεις για τη “διαμόρφωση της δυτικής πρόσβασης” στην Ακρόπολη

Του Άλκη Κόκκινου

Αθόρυβα και τμηματικά μεθοδεύει το υπουργείο Πολιτισμού δραματικές και χωρίς μελέτη αλλαγές στην πρόσβαση στο μνημείο.

Νέα τσιμέντα στην Ακρόπολη

Του Άλκη Κόκκινου

Συνεχίζεται το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, με μεγάλες ποσότητες τσιμέντου που ενισχύεται με σιδερένια πλέγματα, σύμφωνα με το υλικό που φέρνει στη δημοσιότητα το “Κοσμοδρόμιο”

Η αισθητική της ελληνικής αστικής τάξης

του Βασίλη Λιόση

Η αισθητική που σχετίζεται με τον πολιτισμό μιας κοινωνίας και τις γενικότερες αξίες, συνδέεται με τις κοινωνικές τάξεις. Αν και αυτό δεν γίνεται με έναν απόλυτο τρόπο υπάρχουν διαγραφόμενες τάσεις. Και τουλάχιστον όσον αφορά την ελληνική κοινωνία η αισθητική της αστικής τάξης είναι οικτρή.

Τη γνωρίσαμε από την αντιπαροχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή που μετέτρεψε την Αθήνα, μία πόλη που θα μπορούσε να είναι μία από τις πιο όμορφες στην Ευρώπη, σε μία τσιμεντένια τερατούπολη.

Τη γνωρίσαμε από τις αρχαιόπληκτες και γελοίες παραστάσεις της χούντας με τις καρικατούρες Αρχαίων Ελλήνων στα στάδια.

Το Ερειπωμένο Έθνος και τα Φαντάσματα της Ελληνικής Αρχαιολογίας

Της Μίκας Αγραφιώτου

Ήταν Ιούλιος του 1951, όταν ο πασίγνωστος Γάλλος σχεδιαστής μόδας, ChristianDior, θα φωτογράφιζε τη νέασυλλογή του στον βράχο της Ακρόπολης. Πανέμορφα μοντέλα με υπερπολυτελή ενδύματα, μαζί με τους πιο γνωστούς φωτογράφους και τεχνικούς της εποχής απάρτιζαν ένα φιλόδοξο πρότζεκτ, αρκετά πρωτόγνωρο για τα ελληνικά χρονικά. Η Ελλάδα, για πρώτη φορά στην ιστορία της, θα γινόταν το πραγματικό επίκεντρο της διεθνούς showbusiness, συνδυάζοντας το ένδοξο ιστορικό της παρελθόν με ένα καλοδεχούμενο και πολλά υποσχόμενο ευρωπαϊκό και δυτικοτραφές μέλλον. Ωστόσο, η μεταπολεμική και μετεμφυλιακή πραγματικότητα του 1950 δεν περιείχε τίποτα από αυτή την επιτηδευμένη μεγαλομανή γκλαμουριά. Αντίθετα, χαρακτηριζόταν από τα δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης στα ξερονήσιαόπου οι ελληνικές κυβερνήσεις εξόριζαν τους αντιφρονούντες κομμουνιστές. Οι φυλακές ήταν γεμάτες από πολιτικούς κρατούμενους και μαζικές εκτελέσεις λάμβαναν χώρα σχεδόν καθημερινά, έπειτα από στρατοδικεία-παρωδίες.

Από τον Δεκέμβριο του 1950, η σύλληψη και η δίκη του κομμουνιστή Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του θα λάβουν την διεθνή ανταπόκριση όλου του προοδευτικού κόσμου. Μπορεί στον Christian Dior και στους ομοίους του να μη καιγόταν καρφάκι για την κατάληξη του Νίκου Μπελογιάννη, αυτή η υποκριτική αναισθησία, όμως, δεν ίσχυε για τη γαλλική διανόηση και πρωτοπορία, που σύσσωμη θα προσπαθήσει να μεταπείσει τις ελληνικές κυβερνήσεις να αποτρέψουν την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Λίγους μήνες αργότερα από την γελοία φωτογράφιση μόδας, η ευρωπαϊκή πρωτοπορία και ο τύπος θα διακινούσαν το σκίτσο του Πικάσο για τον Μπελογιάννη, τον ‘’άνθρωπο με το γαρύφαλλο’’. Μέσα σε αυτό το ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο δόθηκε η άδεια στον σχεδιαστή μόδας να κάνει ντεφιλέ και φωτογράφιση στον βράχο της Ακρόπολης. Λίγοι μήνες μετά από αυτές τις ενδοφλέβιες ενέσεις αστικής χλιδής, ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του θα εκτελούνταν πριν την αυγή στο στρατόπεδο του Γουδή.

Τελικά ήταν όπως νομίζαμε…

Της Δήμητρας Μυριλλα

Όταν πριν από ένα μήνα ακριβώς ο οίκος Dior ανακοίνωνε μέσω της ιστοσελίδας του ότι η επόμενη παρουσίαση της κολεξιόν του θα ήταν στην Αθήνα,οργίαζαν οι φήμες πως λέγοντας Αθήνα, εννοεί Ακρόπολη. Τότε το  Υπουργείο Πολιτισμού έσπευσε να διαβεβαιώσει πως δεν γνωρίζει τίποτα, πως ο οίκος Dior πηγαινοέρχεται στην Αθήνα και επισκέπτεται αρχαιολογικούς χώρους για… κανέναν λόγο, πως κανένα αίτημα για παραχώρηση της Ακρόπολης στον οίκο δεν έχει κατατεθεί και εν τέλει πως δεν είναι αυτό που νομίζουμε (βλ.  https://www.imerodromos.gr/den-einai-ayto-poy-nomizete/)

Φωτογραφικό σόου Barbieτσιώτη στην Ακρόπολη

Οι φωτογραφίες με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη στην Ακρόπολη κάνουν το γύρο του διαδικτύου.

Ακρόπολη: η Libération, η «διάψευση» και νέες καταστροφές!

Του Άλκη Κόκκινου

Νέα καταγγελία για καταστροφικές ενέργειες στον Βράχο της Ακρόπολης, λίγο πριν από το “άνοιγμα” του τουρισμού.

Η «Μνημειακή αναφορά» μας. Μια βιο-κοινωνική διαδικασία (1ο μέρος)

Του Μανώλη Κλώντζα

Ο  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝ-ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ

Η παρακάτω προσέγγιση αποτελεί συνοπτική περίληψη πραγμάτευσης για την κληρονομιά και συγκεκριμένα του τμήματος για την Μνημειακή Αναφορά ως βιο-κοινωνική διαδικασία. Μια δουλειά που προέκυψε στην βάση της ίδιας της ανάγκης υπεράσπισης της κληρονομιάς μας. Των φυσικών ιστορικών τοπίων μας, και των πολιτιστικών μνημείων μας ως αδιάσπαστη ενότητα. Μια αδιάσπαστη ενότητα που συν-διαμορφώνει ιστορικά την σχέση μας με την φύση. Που συν-διαμορφώνει την ίδια την εξελικτική διαδικασία ως τέτοια.  Θέλει να συμβάλει στην ολόπλευρη στοιχειοθέτηση στα πλαίσια της υπεράσπισης της πανανθρώπινης κληρονομιάς μας από λογής συλλογικότητες που με διαφορετικά ελατήρια δίνουν ένα κοινό πανανθρώπινο και δύσκολο αγώνα ενάντια στην αυξάνουσα βία που ασκούν μορφώματα εντελώς ξένα με την ίδια την φύση, εντελώς ξένα με τις πραγματικές ανάγκες μας.

Liberation για Ακρόπολη: Η ομορφιά τσιμεντοποιημένη και παραμορφωμένη

Στις τερατώδεις «παρεμβάσεις» του υπουργείου Πολιτισμού με το …τσιμέντωμα της Ακρόπολης αναφέρεται σε ρεπορτάζ της η γαλλική εφημερίδα Liberation.

Το ρεπορτάζ φιλοξενεί δηλώσεις της πρόεδρου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων Δέσποινας Κουτσούμπα και του αρχιτέκτονα Τάσου Τανούλα, ο οποίος επί 44 χρόνια εργάστηκε για την αποκατάσταση της Ακρόπολης.

Δεν είναι αυτό που νομίζετε…

Ο Οίκος Dior, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και η «τσιμεντωμένη» Ακρόπολη

Ο οίκος Dior ανακοίνωσε το εξής: «Ο Οίκος επέλεξε την Αθήνα, προορισμό εξαιρετικού χαρακτήρα, κοιτίδας του δυτικού πολιτισμού και των ευρωπαϊκών τεχνών, για την κολεξιόν Croisière 2022». Μάλιστα η ημερομηνία της εκδήλωσης έχει οριστεί στις 17 Ιουνίου.

Στη φημολογία που κυκλοφόρησε, αμέσως μετά την ανακοίνωση του διάσημου οίκου, ότι το εν λόγο ντεφιλέ θα γίνει στην Ακρόπολη, το Υπουργείο Πολιτισμού απάντησε τα εξής: «στελέχη του οίκου μόδας Dior έχουν ζητήσει να επισκεφθούν στις 26, 27 και 28 Απριλίου αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία. Συγκεκριμένα, την Ακρόπολη, το Ηρώδειο, τον Ναό του Ηφαίστου, το Παναθηναϊκό Στάδιο, τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και τον Ναό του Δία, στη Νεμέα.

«Βελτίωση της πρόσβασης στην Ακρόπολη»

της Ισμήνης Τριάντη

Κείμενο-παρέμβαση της Ισμήνης Τριάντη, Επίτιμης Εφόρου Ακροπόλεως, για την προτεινόμενη «βελτίωση της πρόσβασης στην Ακρόπολη».

Η πρόσφατη απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) με θέμα «βελτίωση της πρόσβασης στην Ακρόπολη» (2/2/2021), όπως παρουσιάστηκε στον τύπο, αφορά την περιοχή του βράχου που ορίζεται στα δυτικά από την Πύλη Beulé, στα νότια από τον πύργο της Νίκης, στα βόρεια από το βάθρο του μνημείου του Αγρίππα και στα ανατολικά από τα Προπύλαια, τη μνημειακή είσοδος στο ιερό. Σήμερα, το κάτω μέρος αυτής της περιοχής έχει μια μαρμάρινη πλατειά σκάλα στην εσωτερική πλευρά της πύλης Βeulé, ενώ από τη νότια είσοδο, η πρόσβαση γίνεται με ένα ανηφορικό επίπεδο βράχου και τσιμεντόστρωσης και πιο πάνω πλακόστρωσης.

Τερατογενέσεις

Της Δήμητρας Μυριλλα

Δεν είναι μόνο ο μπετοναρισμένος βράχος της Ακρόπολης.

Δεν είναι μόνο οι πινακίδες (οι οποίες οσονούπω θα τοποθετηθούν) με το όνομα του ευεργέτη – Ιδρύματος από πάνω και της υπουργού Πολιτισμού από κάτω… Αν και αυτό το τελευταίο το ΥΠΠΟ το διαψεύδει και μας λέει πως όσα αναγράφονται στην σύμβαση δωρεάς μεταξύ ΥΠΠΟ και Ιδρύματος Ωνάση τελικα είναι fake news (δεν είναι αυτό που διαβάζουμε, αλλά κάτι άλλο που δεν καταλάβαμε οι πτωχοί τω πνεύματι) και πως η αλήθεια είναι ότι οι πινακίδες θα γράφουν μόνο το όνομα του Ιδρύματος… Δηλαδή, τί να πρωτοδιαλέξει κανείς; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Οι παρανομίες στην σύμβαση Υπ. Πολιτισμού – Ιδρύματος Ωνάση για τα έργα στην Ακρόπολη

Του Αλκη Κόκκινου

Σοβαρά ζητήματα εγκυρότητας της σύμβασης δωρεάς που έχει υπογράψει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη με το Ίδρυμα Ωνάση και την ελεγχόμενη από αυτό εταιρεία ΑΡΙΟΝΑ ΕΛΛΑΣ ΑΕ για την υλοποίηση των έργων που εκτελούνται στην Ακρόπολη της Αθήνας προκύπτουν από την πρώτη ανάγνωση της απάντησης και των συνοδευτικών σε αυτήν εγγράφων που υποχρεώθηκε να δώσει στην Βουλή η υπουργός.

Συγκεκριμένα, η υπουργός Πολιτισμού υποχρεώθηκε στις 31 Μαρτίου 2021 να απαντήσει εγγράφως σε ερώτηση που είχαν καταθέσει σχετικά 38 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις 18 Φεβρουαρίου 2021 , συνοδεύοντας την απάντησή της με ένα σώμα εγγράφων 127 συνολικά σελίδων που φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα.

Μενδώνη διαψεύδει Μενδώνη: «Αφαιρεί» το όνομα της από την επιγραφή στην Ακρόπολη – Το «ίδρυμα Ωνάση» παραμένει

Για «στοχοποίηση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη» και «δολοφονία χαρακτήρος» κάνει λόγο το υπουργείο Πολιτισμού, αναφερόμενo στο γεγονός ότι – σύμφωνα με σύμβαση – θα έμπαινε το όνομα της Λίνας Μενδώνη και του ιδρύματος Ωνάση, στην Ακρόπολη.

Με λίγα λόγια η υπουργός διαψεύδει τον εαυτό της, μιλώντας για «fake news». «Καμία πινακίδα δεν θα αναρτηθεί επί του Βράχου της Ακροπόλεως. Δίνονται στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες των πινακίδων, που σύμφωνα με τον προγραμματισμό, θα  αναρτηθούν εντός των επομένων ημερών», αναφέρεται. Ολόκληρη η ανακοίνωση εδώ.

Μυστικές Συμβάσεις και Αδιαφάνεια στο Βράχο της Ακρόπολης

Της Έφης Μουγκαράκη

Ο αρχαιολογικός νόμος απαγορεύει καταρχήν κάθε ενέργεια σε ακίνητο μνημείο, η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του, ενώ για κάθε εργασία και επέμβαση σε αυτά, ακόμη και αν δεν επέρχεται κάποια από τις παραπάνω δυσμενείς επιπτώσεις, απαιτείται έγκριση που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του αρμόδιου Συμβουλίου

Η έντονη κριτική που έχει δεχτεί το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για τις εκτεταμένες επεμβάσεις στην Ακρόπολη από μεγάλη μερίδα της επιστημονικής κοινότητας και της κοινωνίας ανοίγει μοιραία και το θέμα της τήρησης της νομιμότητας των επεμβάσεων στην Ακρόπολη.

Για τις εργασίες στην Ακρόπολη

του Δρ. Αθανάσιου Νακάση

Κείμενο – παρέμβαση του Δρ. Αθανάσιου Νακάση, προέδρου του ελληνικού τμήματος του ICOMOS

Πάσά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία τις και ου σοφία φαίνεται

(Πλάτων)

Τα στερνά τιμούν τα πρώτα

(Λαϊκή παροιμία)

Υπουργείο Πολιτισμού: Έργα βιτρίνας, επίδειξης και νεοπλουτισμού

Παραίτηση του Κυριάκου Κατζουράκη, ζωγράφου και ομότιμου καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, από το ΔΣ του Μουσείου της Ακρόπολη – Η επιστολή παραίτησής

Την παραίτησή του από το ΔΣ του Μουσείου της Ακρόπολης ανακοίνωσε ο ζωγράφος και Ομότιμος καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, Κυριάκος Κατζουράκης, ο οποίος κάνει λόγο για «κακομεταχείριση της κοινής μνήμης μας και απαξίωση βασικών αρχών» από την πλευρά του Υπουργείου Πολιτισμού, το οποίο όπως αναφέρει «αφοσιώνεται σε βιαστικά έργα βιτρίνας, επίδειξης και νεοπλουτισμού».

Αναλυτικά ο Κ. Κατζουράκης αναφέρει στην επιστολή παραίτησής του:

Ο Έλγιν και το windsurfing

Του Γιάννη Νικολόπουλου

Πετυχημένο το roof garden με πισίνα στον Ιερό Βράχο, αντάξιο των εγκαταστάσεων με νερό στον «Νέο Παρθενώνα» του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Περίπου δυόμιση χιλιάδες χρόνια στέκονται (σχεδόν) όρθια ο Παρθενώνας, το Ερεχθείο και τα Προπύλαια. Άντεξαν τις μετατροπές τους σε χριστιανική εκκλησία, σε τζαμί, σε πυριτιδαποθήκη, σε κατοικία του Οθωμανού καδή της Αθήνας και σε δεσμωτήριο των επαναστατημένων Ελλήνων, δεν ισοπεδώθηκαν από τα κανόνια του Μοροζίνι, δεν εξαφανίστηκαν από προσώπου γης κατά τη λεηλασία του Έλγιν και τα πολεμικά σχέδια του Φαβιέρου που ήθελε να κόψει τις κολώνες και να τις κάνει βόμβες, ανέβηκαν και οι Βαυαροί με τα κρέατα για να διαπιστώσουν αν η υγρασία ευνοεί την ανακατασκευή του Ιερού Βράχου σε παλάτι του Όθωνα και ευτυχώς αυτά σάπισαν νωρίς και γλίτωσε ο Βράχος από τις γερμανικές εργολαβίες.

Πλημμύρισε η ‘τσιμεντωμένη’ Ακρόπολη!

Του Άλκη Κόκκινου

Βίντεο από την Ακρόπολη που πλημμύρισε σήμερα, στην πρώτη νεροποντή μετά την εκτεταμένη τσιμεντόστρωση.

Ένα νέο μεγάλο πρόβλημα προστίθεται, σε όσα μέχρι τώρα έχουν επισημανθεί, από την εκτεταμένη τσιμεντόστρωση του Βράχου της Ακρόπολης. Με την πρώτη νεροποντή πλημμύρισε! Αδιάψευστος μάρτυρας της τραγικής αυτής εξέλιξης αποτελούν τα βίντεο που δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα.

Ακρόπολη: νέα στοιχεία εκθέτουν την κυβέρνηση για το τσιμέντωμα

Του Άλκη Κόκκινου

Νέα, εξόχως επιβαρυντικά για την κυβέρνηση στοιχεία προκύπτουν από την δημόσια τοποθέτηση του ελληνικού τμήματος του ICOMOS, αλλά και από τις πληροφορίες σχετικά με τις αντιδράσεις εντός της αρχαιολογικής υπηρεσίας, για την επιλογή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού να προχωρήσει χωρίς διαβούλευση και νόμιμες διαδικασίες έγκρισης σε εκτεταμένες εργασίες και παρεμβάσεις στον Βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών. Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν στο σύνολό τους τις επισημάνσεις που εξαρχής είχαμε κάνει σε προηγούμενο δημοσίευμά μας και εκθέτουν ανεπανόρθωτα, εντός και εκτός της χώρας, την κυβέρνηση και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που συνεχίζει απτόητη να υπερασπίζεται τις βλαπτικές για το κορυφαίο μνημείο του κλασικού κόσμου επιλογές της.

Η μορφή του τσιμέντου και το περιεχόμενο της αγοράς

Της Δήμητρας Μυριλλα

Αυτό που παρακολουθούμε να συμβαίνει στην Ακρόπολη τις τελευταίες ημέρες είναι μια μείζονα παρέμβαση, αλλά και μια μείζονα και προμελετημένη παραπλάνηση που συμβαίνει επί του μνημείου και με εργαλείο το μνημείο.

Θα παραβλέψουμε, επί του παρόντος, το ανάρμοστο, ειρωνικό, χλευαστικό, αλαζονικό ύφος με το οποίο κατ’ αρχήν απάντησε το Υπουργείο Πολιτισμού πριν προβεί σε μια δεύτερη ανακοίνωση στην οποία εκθέτει τα γεγονότα. Δεν θα μιλήσουμε για το γεγονός ότι κατέστη ολοφάνερο πως άλλα ειπώθηκαν, άλλα αποφασίστηκαν, άλλα έγιναν και άλλες τελικά ήταν οι πραγματικές στοχεύσεις.

Τσιμέντο στην Ακρόπολη – Το περιβάλλον που ζούμε και δρούμε καθορίζει τις επιλογές μας

του Μανώλη Κλώντζα*

Το κείμενο αυτό αποτελεί μια πάρα πολύ σύντομη προσπάθεια συμβολής για την κατανόηση των φυσικών, ιστορικών, κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες ήρθε στο φως της δημοσιότητας η παρέμβαση από τις ελληνικές κρατικές δομές στον χώρο της Ακρόπολης των Αθηνών με χρήση τσιμέντου. (Δεν θα γίνει αναφορά στο ιστορικό των αποφάσεων και στην ασυμφωνία λόγων και πράξεων γιατί αυτό έγινε με αρκετές δημοσιεύσεις και με άριστο τρόπο από τους Έλληνες συναδέλφους και ανθρώπους του Πολιτισμού. Δεν υπάρχει λόγος επανάληψης).

Αντίθετα εδώ θα προσπαθήσουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε άλλες πλευρές . Για αντικειμενικούς αλλά και για πρακτικούς λόγους, κυρίως χώρου θα γίνει μια προσπάθεια με πολύ συνοπτικό τρόπο να φτάσουμε σε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα.

Τσιμέντο να γίνει;

Της Δήμητρας Μυριλλα

Το πώς κάποιος– και αυτός ο κάποιος είναι η επίσημη Πολιτεία διά των κρατικών οργάνων της και οι επιστήμονες – διαχειρίζεται όχι μόνο κορυφαία μνημεία όπως η Ακρόπολη, αλλά κάθε υλικό φορέα της μνήμης δεν είναι ένα απλό θέμα που λύνεται με προαποφασισμένες βεβαιότητες.

Η μόνη βεβαιότητα είναι ότι η κάθε παρέμβαση επί οποιοδήποτε μνημείου, οφείλει να είναι τέτοια που να μην το βλάπτει ή να αλλοιώνει την μορφή του, να είναι ήπια, αναστρέψιμη και αισθητικά συμβατή.