Του Θάνου Καμήλαλη
Οι νομικές ασυλίες σε σειρά προσώπων με ισχυρότατη εξουσία (βλ.ΤΑΙΠΕΔ, τραπεζίτες κ.α.) είναι ένα σκανδαλώδες προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς. Κατ’εξαίρεση, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς, υπάρχει ένα λογικό και συζητήσιμο επιχείρημα υπέρ της διάταξης που προσφέρει το ακαταδίωκτο στα μέλη της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων. Όντως, το σενάριο να διωχθεί επιστήμονας «επειδή απλά είπε την γνώμη του» θα ήταν πράγματι προβληματικό, αλλά μοιάζει και ανύπαρκτο, ενώ μάλιστα πανδημία και «ψεκασμένους» έχουμε εδώ και 14 μήνες. Η τροπολογία δεν αφορά την «επιστημονική ελευθερία» των «Ειδικών», στοιχείο που λειτουργεί εδώ ως φύλλο συκής για την νομικά πρωτοφανή διάταξη που δεν επιτρέπει ούτε καν την εξέταση των επιστημόνων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως κάνει καθημερινά εδώ και πολλούς μήνες, επικαλείται προσχηματικά την επιστήμη, με τον πιο ακραίο πολιτικά τρόπο: Ψηφίζει μόνη της τη δική της πλήρη ασυλία και προσπαθεί να εξασφαλίσει ότι δεν θα ελεγχθεί ποτέ πραγματικά για το τι συνέβη στην πανδημία.