«Κατά μήκος της διαδρομής»: Η «σκοτεινή» πλευρά του Διαδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου (ΤΑΡ)

Του Xavier Sol* 

Μετάφραση: Ιωάννα Δασκαλοπούλου

Υπάρχει ένας Έλληνας, ένας Ιταλός και ένας Αζέρος. Κάπως σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά όχι, αυτό δεν είναι η αρχή ενός παλιού αστείου. Υπάρχει μια διαδρομή που συνδέει τη ζωή τους και πρόκειται σύντομα να πάρει τη μορφή ενός μακριού αγωγού, αυτού του Νότιου Διάδρομου Φυσικού Αερίου.

Ένας από τους μεγαλύτερους αγωγούς που σχεδιάστηκε ποτέ, ο διάδρομος φυσικού αερίου υποτίθεται ότι πρέπει να εκτείνεται σε 3500 χλμ. από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία μέσω της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Αλβανίας και να προμηθεύει την Ευρώπη με φυσικό αέριο για πολλές δεκαετίες. Διαφημισμένη ως υψηλή προτεραιότητα για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, αυτή η γιγαντιαία υποδομή έχει προγραμματιστεί για ενίσχυση 8,27 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τράπεζες ανάπτυξης, εκ των οποίων τα 2 δισεκατομμύρια εξετάζονται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μόνο για το δυτικό της τμήμα, τον Διαδριατικό Αγωγό Φυσικού Αερίου (TAP). Και αυτό θα μπορούσε να είναι μόνο η αρχή: οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πιθανό να τοποθετήσουν πολύ περισσότερα χρήματα, αν κληθούν να καλύψουν την εγγύηση ιδιωτικών τραπεζών που μπορούν να αποφασίσουν να χρηματοδοτήσουν τον Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου.

Sioux: O αγώνας συνεχίζεται!

Πρόσφατα ο αμερικάνικος στρατός ανακοίνωσε ότι δεν θα δώσει άδεια για την διέλευση του πετρελαιαγωγού από την περιοχή των Sioux. Η απόφαση στηρίχθηκε στην ανάγκη εξεύρεσης εναλλακτικής διαδρομής, καθώς η περιοχή της λίμνης Oahe –η οποία είναι μέρος του ποταμού Missouri– βρίσκεται υπό την εποπτεία του τμήματος πολιτικών έργων του αμερικανικού στρατού με την κατασκευή φραγμάτων και καναλιών ύδρευσης. Να σημειωθεί ότι αγωγός έχει σχεδόν ολοκληρωθεί εκτός από το κομμάτι που περνά από το Standing Rock.

Η συγκεκριμένη απόφαση επαναδρομολόγησης, έδωσε αφορμή για πανηγυρισμούς. Ειδικότερα οι ελάχιστες ελληνικές κινηματικές ιστοσελίδες, που αναφέρουν για το θέμα, αναλώνονται στην λεγόμενη νίκη των Sioux, χωρίς να μπουν στον κόπο να αναφέρουν πoιά είναι αυτή η νίκη και τί λένε οι ίδιοι οι Sioux γι’ αυτή την απόφαση.[1]

Με ενεργειακή αγάπη από τη Ρωσία…

Της Βάλιας Μπαζού

Επέστρεψε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κίνηση που θέτει, τουλάχιστον, σε αμηχανία ΗΠΑ και Κομισιόν, αφού θέτει υπό αμφισβήτηση το σφικτό ενεργειακό πλαίσιο στο οποίο κινούμαστε ως χώρα μέχρι σήμερα..

Ο υπουργός ΠΑΠΕΝ, ανακοίνωσε ότι η Ρωσία δεσμεύθηκε να συμμετάσχουν εταιρείες της στον διαγωνισμό για τις έρευνες υδρογονανθράκων στα 20 θαλάσσια οικόπεδα στη Δυτική Ελλάδα και την Κρήτη, εξέλιξη που χαρακτηρίζεται ως σημαντική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο διαγωνισμός για τους υδρογονάνθρακες παρατάθηκε για δυο μήνες, απόφαση που ανακοινώθηκε στις 30 Μαρτίου και ενώ ο Παναγιώτης Λαφαζάνης βρισκόταν ακόμα σε επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα.

Αγωγός TAP: Ενεργειακή σφήνα στη Ρωσία η Ελλάδα

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος οι συμφωνίες με το Αζερμπαϊτζάν

Με την παροχή των σχετικών διαβεβαιώσεων προς τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα διαλύθηκαν οι αβεβαιότητες που πλανιόνταν πάνω από τις δύο συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών. Η πρώτη αφορά την μεταβίβαση του 66% του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ΑΕ), έναντι 400 εκ. ευρώ στην κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων του Αζερμπαϊτζάν, Σοκάρ. Η δεύτερη συμφωνία σχετίζεται την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου που διερχόμενος απ’ όλη την Βόρεια Ελλάδα θα περνάει στην Αλβανία και θα καταλήγει στην Ιταλία, παρέχοντας την δυνατότητα σε όλη την Δυτική Ευρώπη να προμηθεύεται τούρκικο φυσικό αέριο.

Αλήθειες που πονάνε πίσω από τη νέα «Μεγάλη Ιδέα» του TAP

Κάποτε η «Μεγάλη Ιδέα» ήταν η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Πριν από μια δεκαετία ήταν η είσοδος στην Ευρωζώνη. Η πρώτη κατέληξε στη Μικρασιατική Καταστροφή και η δεύτερη στην οικονομική γενοκτονία που βιώνουμε σήμερα. Ποιά θα είναι, άραγε, η κατάληξη της νέας «Μεγάλης Ιδέας», δηλαδή ο αγωγός TAP, που ευαγγελίζεται ο Αντώνης Σαμαράς προκειμένου να κρατήσει στην εξουσία όσο γίνεται περισσότερο τη νέα δικομματική κυβέρνησή του; Κανείς δε μπορεί να μιλήσει με σιγουριά τώρα, ωστόσο πίσω από τους πανηγυρισμούς, τις ανοιγμένες σαμπάνιες και τις κορώνες «για την Ελλάδα που μπαίνει στον ενεργειακό χάρτη» κρύβονται αρκετές παγίδες τις οποίες δύσκολα μπορεί να αποκρύψει ακόμα κι ο καλύτερος επικοινωνιακός μηχανισμός.

Από τη μια η κυβέρνηση υποστηρίζει πως ο TAP (Trans Adriatic Pipeline), θα είναι μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που έχουν γίνει ποτέ στην χώρα μας και θα σηματοδοτήσει τη δυναμική επανατοποθέτηση της Ελλάδας στο γεωστρατηγικό περιβάλλον και στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής. Επιπλέον, η Ελλάδα δηλώνει παρούσα στις εξελίξεις που αφορούν την εκμετάλλευση των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Κασπίας και καθίσταται ενεργειακός κόμβος κι άξονας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, αφού πέραν της μεταφοράς τράνζιτ αερίου προς τη Δυτική Ευρώπη θα υπάρχει η δυνατότητα διανομής ποσοτήτων στα Βαλκάνια μέσω διασυνδετηρίων αγωγών. Τα κυβερνητικά παπαγαλάκια, εξάλλου, διαρρέουν πως ο TAP σημαίνει μία πρόσθετη πηγή, άρα αύξηση των επιλογών και της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας μας έναντι των προμηθευτών της, ενώ αποτελεί άμεση ξένη επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ, η οποία θα δημιουργήσει άμεσα 2.000 νέες θέσεις εργασίας και 10.000 έμμεσα.