Ας αφανιστούν και οι αγρότες ως “αναγκαιότητα” των πολιτικών της ΕΕ. Γιατί τελικά “μένουμε Ευρώπη” και με Σύριζα. (updated)

Επειδή παρατηρώ συσκότιση και στρεψοδικία στο θέμα της φορολόγησης των αγροτών από διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια για να αποφύγουνε τα ουσιώδη, το οποίο είναι το εξής ένα αν μπορούν να επιβιώσουν οι αγρότες με το νέο σύστημα, κάθησα και προσπάθησα να το μαθητικοποιήσω το θέμα όσο πιο απλά μπορούσα.

Ας δούμε λοιπόν τι λένε οι αριθμοί που είναι δεδομένοι σύμφωνα με το νέο σύστημα φορολόγησης λογιστικού εισοδήματος με βάση την υποχρεωτική τήρηση βιβλίων, με το οποίο όλοι οι αγρότες αντιμετωπίζονται ως ατομικοί επιχειρηματίες. Εφόσον τα φορολογικά και ασφαλιστικά rates είναι αυτά που προβλέπονται από την νομοθεσία προς ψήφιση-νομίζω χωρίς αμφισβήτηση-, τότε αν Χ τα μικτά λογιστικά κέρδη οποιουδήπουτε αγρότη (πριν τις ασφαλιστικές εισφορές, που εκπίπτουν μόνο αν πληρωθούν εμπρόθεσμα αφού έχουν πληρωθεί όλα τα άλλα κόστη) τότε ο φόρος και οι εισφορές συνολικά είναι:

Μας είπαν ότι είμαστε άχρηστοι και αντιπαραγωγικοί και το κατάπιαμε αμάσητο

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι προσυπογράφω την επιστολή του Ηλία προς τους αγρότες.
Αν οι αγρότες αντιληφθούν τη δύναμη τους, μπορούν να πετύχουν πάρα πολλά.
Αυτό ισχύει και για τους υπόλοιπους πολίτες, αλλά δεν θέλω να ξαναπώ πράγματα που ειπώθηκαν καλύτερα από άλλους.

Πάντως τόσοι αγρότες και δεν αναρωτιούνται:

Δέκα αγρότες μας παράγουν όσα παράγει το Λουξεμβούργο και κάθονται σαν χάνοι να παρακαλάνε υποτακτικές κυβερνήσεις.

Και το λέω από αγάπη, είναι κρίμα για τον αγρότη από παραγωγός να μετατρέπεται σε ικέτη.

Ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η απαξίωση του πρωτογενούς τομέα στην Ελλάδα από το κουαρτέτο και την κυβέρνηση;

Της Σοφίας Σακοράφα

Η ελληνική γεωργία θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας- η οποία υποτίθεται ότι είναι και η επιδίωξη της πολιτικής των μνημονίων. Στην πραγματικότητα όμως, οι πολιτικές που επιβάλλουν τα μνημόνια λειτουργούν στην αντίθετη κατεύθυνση και καθιστούν την ελληνική γεωργία μη ανταγωνιστική σε σχέση με άλλα κράτη-μέλη, οδηγώντας την σε συρρίκνωση.

Είναι σαφές,  για όποιον μελετήσει τα δεδομένα, ότι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών της δεν προωθεί το συμφέρον του ελληνικού πρωτογενούς τομέα αλλά τον απαξιώνει.

Πιστεύει πραγματικά η ΕΕ ότι τα μέτρα αυτά μπορεί να λειτουργήσουν υπέρ της ελληνικής αγροτικής οικονομίας;

Η ερώτηση αναλυτικά:

Προς τους αγρότες επιστολή

Φίλε Πιτσιρίκο,
Από μακριά κοιτώντας την πατρίδα, βλέπω γνώριμες από το παρελθόν καταστάσεις, απελπισία, οργή και αγανάκτηση. Οι αγρότες στους δρόμους, αποκλείουν ξανά τις εθνικές οδούς –όχι όμως τα λιμάνια και τα αεροδρόμια– και απαιτούν την απόσυρση όλου των διατάξεων του νομοσχεδίου που τους αφορά.

Θεμιτό, βέβαια, αν ξεχάσουμε το γεγονός πως και η αγροτιά πίστεψε με ελαφρά την καρδία την προεκλογική μπαρουφολογία του Τσίπρα και της παρέας του.

Το πώς θεώρησαν ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις του ένα κόμμα κι ένας πολιτικός που την επομένη του δημοψηφίσματος έκανε το 62% του ΟΧΙ, ένα πελώριο «Ναι» προδοσίας και υποταγής, είναι πραγματικά απορίας άξιο.