«Παραγωγική» και «άγονη» αγροτική γη

«…από τη δεκαετία του 1990 στη χώρα μας (όπως και στην Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία αλλά όχι στη Γερμανία), παρατηρούμε μια σταδιακή υποχώρηση της ποσοστιαίας συμμετοχής στο ΑΕΠ των παραγωγικών τομέων, όπως μεταποίηση, γεωργία, αλιεία, εξορύξεις, ενέργεια κ.ά. και τις υπηρεσίες προς αυτές, π.χ. μεταφορές, από 19% το 1995 σε 12,2% το 2015. Αντιθέτως οι δραστηριότητες που ανήκουν στις προσοδοθηρικές δραστηριότητες (κερδοφορία μέσω πάσης φύσεως ενοικίων όπως χρηματοοικονομικά, ασφαλίσεις, ακίνητα, ενοικιάσεις, real estate και τις υπηρεσίες προς αυτές), γνωρίζουν μια σταθερή ποσοστιαία αύξηση, από 18,8% το 1995 σε 25,2% το 2015.» (1)

Ωστόσο, η αγροτική γη δεν προστατεύεται. Αυτές τις μέρες, μια διάταξη του νομοσχεδίου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που φέρνει νέες «απλουστεύσεις» της νομοθεσίας, παραδεχόμενη ότι υπάρχουν «νομίμως υφιστάμενα» (!) κτήρια και εγκαταστάσεις στην αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, δίνει τη δυνατότητα «να αλλάξουν χρήση ώστε να αξιοποιηθούν για μεταποίηση αγροτικών προϊόντων.»

«Θαυματουργό» φάρμακο τα σκοτώνει όλα

Της Μαρίας Τσολακίδη

Οι ζημιές που παρατηρήθηκαν στις καλλιέργειες, στο Αρκάνσας και όλες τις μεσοδυτικές πολιτείες είναι ανυπολόγιστες. Ο Clay Mayes, αγρότης στην περιοχή, επισκεπτόμενος τις καλλιέργειές του διαπιστώνει το μέγεθος της καταστροφής και μονολογεί: «Αυτό είναι μια τρέλα, αν συνεχιστεί όλα θα είναι νεκρά».

Η νέα μεγάλη κρίση στην αμερικανική γεωργία ονομάζεται Dicamba. Είναι το νέο ζιζανιοκτόνο που θα έδινε οριστική λύση και θα έλυνε για πάντα τα προβλήματα των ζιζανίων. Αντ’ αυτού κατέστρεψε εκατομμύρια στρέμματα σόγιας και άλλων ειδών, κάνοντας τους ανθρώπους να μιλάνε για την μεγαλύτερη «ανθρωπογενή καταστροφή» όλων των εποχών.

Οι υποστηρικτές των αγροτών ισχυρίζονται πως το Dicamba εγκρίθηκε από τις αρχές χωρίς επαρκή στοιχεία και δοκιμές. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι κατασκευαστές Monsanto και BASF απαντούν πως όλα λειτούργησαν βάση νόμων και οδηγιών εγκεκριμένων από το Κογκρέσο.

Συμβολαιακή γεωργία: θεσμοθετημένη τραπεζική κερδοσκοπία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πέρα για πέρα δίκιο είχαν οι αγρότες στα μπλόκα της Ελλάδας τον περσινό χειμώνα που κατήγγειλαν την κυβέρνηση ότι με τα μέτρα που θα εφαρμόσει στη γεωργία κι όσα έχει ήδη εφαρμόσει (αύξηση συντελεστή φορολόγησης αγροτικού εισοδήματος από 13% στο 20% για το 2016 και στο 26% για το 2017, αύξηση ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα κι εφόδια από 13% σε 23% και κυρίως αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών από 7% στο 20%, κ.α.) θα αναγκάσει χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες να βγουν από την παραγωγή. Ωστόσο, η επαπειλούμενη συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού είναι η μια όψη των δρομολογούμενων εξελίξεων στην αγροτική παραγωγή. Και δεν είναι η κυρίαρχη…

Η άλλη όψη, που είναι η δεσπόζουσα μάλιστα, σχετίζεται με την εκ βάθρων αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα. Κοινό γνώρισμα αυτών των τάσεων είναι το ξαναστήσιμο γενικότερα της αγροτικής παραγωγής (συμπεριλαμβανομένης της αλιείας και της κτηνοτροφίας) σε αμιγώς επιχειρηματικές βάσεις. Ξεχάστε εν ολίγοις τις μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις που ήταν στημένες με επίκεντρο την οικογενειακή εργασία. Η αναδυόμενη γεωργία θα είναι οργανικά συνδεδεμένη με την υπόλοιπη οικονομία και τους ακρογωνιαίους λίθους της, όπως είναι οι τράπεζες.

Λαθρομαρούλια και στραβά αγγούρια

Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Κλιμακώνεται ο πόλεμος για τον απόλυτο έλεγχο της τροφής από τις πολυεθνικές εταιρίες. Αγρότες από όλη την Ευρώπη συντονίζονται προκειμένου να πείσουν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να καταψηφίσουν νομοθετική πρόταση που θα απαγορεύει στους αγρότες να χρησιμοποιούν δικούς τους σπόρους, αναγκάζοντάς τους να αγοράζουν υβρίδια ή «πατενταρισμένους» σπόρους από τις πολυεθνικές…

Μια δόση από Νοέμβρη πραγματικό

Αυτές τις μέρες η μισή Ελλάδα παράγει στο φουλ. Ελιές, λάδια, καυσόξυλα, σούμες και  τσίπουρα. Νοέμβρης, ωραίος μήνας, γεμίζει τα πυθάρια.

Η άλλη μισή Ελλάδα ζει στον κόσμο της, όπως έκανε πάντα, μόνο που τώρα είναι λιγάκι πιο μίζερος. Και νομίζουν κιόλας πως αυτός είναι ο κόσμος ολάκερος.

Ακούσατε κανέναν από τους πολιτικάντηδες που κόπτονται για την ανάπτυξη της χώρας και για τη σωτηρία της, να μιλάει για παραγωγή; Προσωπικά μονάχα για ξεπουλήματα και για προσέλκυση ξένων επενδύσεων ακούω.

Γιατί; Διότι αυτοί που ζούνε στον κόσμο τους, μακριά (από την γη και) την παραγωγή, μάθανε να εξαγοράζουν τη ζωή και τον καθημερινό τους βίο. Κι όταν εξαγοράζεις, ξεπουλάς κιόλας σαν έρθει η ώρα. Κι όταν έχεις ξεπουληθεί συνειδησιακά, ξεπουλάς τα πάντα δίχως τσίπα, δίχως αξιοπρέπεια. Άγνωστη λέξη.

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΩΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ! Τα χωριά θα πάρουν την εκδίκησή τους;

Εκπληκτική εισήγηση του Αθανασίου Θεοδωράκη, πολιτικού επιστήμονα στο Συνέδριο «Να κάνουμε τη γεωργία τρόπο ζωής», που ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ…

Η τιμή που μου έγινε  από την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου είναι μεγάλη και ευχαριστώ θερμά όλα τα μέλη της. Το βιβλίο μου «Πίσω στο χωριό…Η απάντηση στην κρίση είναι η αγροτική παραγωγή» αποτελεί μια νέα προσέγγιση της ανάπτυξης που βασίζεται σε τρεις παραμέτρους:

-Πρώτη είναι  η παράμετρος της κρίσης. Η κρίση είναι βαθιά, συστημική, και για την Ελλάδα τίθεται πλέον άμεσα το θέμα της επιβίωσης μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Δεν πρέπει συνεπώς να μείνουμε στα καθιερωμένα και στο πολιτικώς ορθό, αλλά ως επιστήμονες, πρέπει να έχουμε την παρρησία να προειδοποιήσουμε την Πολιτεία και την κοινωνία και να αναδείξουμε τις εφικτές λύσεις. Έρχονται χρόνια δύσκολα, σκληρά και πρέπει να ετοιμασθούμε κατάλληλα. Η διεθνής κρίση εντείνει εξάλλου σε πολλές περιοχές του πλανήτη την επισιτιστική κρίση κι αυτό δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στο θέμα που μας απασχολεί.

-Δεύτερη παράμετρος είναι η αγροτική  παραγωγή, ως συνιστώσα μιας ανάπτυξης νέου τύπου: τοπικής,  εθνικής,  παραγωγικής, δυναμικής  με βάση κυρίως το παραδοσιακό μας οπλοστάσιο και την βαθιά ιστορική εμπειρία, με παράλληλη βέβαια χρήση των νέων μεθόδων και με σεβασμό στο οικοσύστημα.