Άνοιξε η όρεξη των εργοδοτών

Το σύνθημα «έριξε», αμέσως μετά την ευρωκάλπη, η Goldman Sachs:

«Το ρίσκο υψηλότερου κόστους εργασίας, μείωσης στην ευελιξία της αγοράς εργασίας και επιδείνωσης της ανταγωνιστικότητας μισθών (sic) εξαφανίζεται με μια κυβέρνηση υπό τη Νέα Δημοκρατία», ανέφερε ανάλυση της γνωστής τράπεζας επενδύσεων, λίγες ώρες μετά την προαναγγελία των πρόωρων εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου στη χώρα μας.

Η ανυπομονησία για επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα δεν έμεινε μόνο σε επίπεδο ανάλυσης. Ήδη, εμφανίστηκαν τα πρώτα σημάδια «βιασύνης» των εργοδοτών για ρεβάνς.

Η πρώτη εβδομάδα μετά τη νίκη της ΝΔ στις ευρωεκλογές βρήκε τους εργαζόμενους στην τράπεζα Πειραιώς ξανά στους δρόμους.

Το συμβολικό κεφάλαιο ενός άνεργου πτυχιούχου

Σε κάθε ελληνική οικογένεια υπάρχει ένας τουλάχιστον άνεργος. Συνήθως είναι ένα «παιδί», 20, 25, 30, 30-κάτι χρονών, που μπορεί να μην έχει προλάβει καν να μπει στον κόσμο της εργασίας· να σπούδασε 4, 5, 10 χρόνια, να κρέμασε τα πτυχία, τα μάστερ και τα ντοκτορά και τώρα να αποστέλλει βιογραφικά, όλο και πιο μελαγχολικά. Δεν είναι υπόθεση, δεν είναι μεγεθυμένη προβολή, είναι εμπειρία καθημερινή και διαρκής, σε εκατοντάδες νοικοκυριά συνομηλίκων.

Κύριε Τέλλογλου, Μετά από τέσσερα χρόνια κρίσης ούτε μένω ούτε φεύγω από την αγορά εργασίας. Λέω να την ανατρέψω.

Με ρωτάει το τρέιλερ της εκπομπής του Τέλλογλου: “Μετά από 4 χρόνια κρίσης μένεις ή φεύγεις από την αγορά εργασίας”; Αφενός μου απευθύνει άμεσα τον λόγο κι αφετέρου δεν λέει: “μένεις ή φεύγεις από τη χώρα;” ή ακόμα πιο εθνομελό: “μένεις ή φεύγεις από την πατρίδα;”.

Ήταν μια πραγματικά ευχάριστη έκπληξη το ότι ο Τέλλογλου του ΣΚΑΙ_ΝΑΖΙ και των φακέλων του Παπαγελάς λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Φυσικά, δεν έχει πλέον πρόβλημα, αφού τα πράγματα έχουν τόσο πολύ χάσει την όποια επίφασή τους, που η επίκλησή τους αφορά πλέον μόνο τύπους σαν τον σαμαροβενιζέλο, το φασιστικό παρεάκι τους και κάτι κιτς φιγούρες όπως ο Αυτιάς, όταν απευθύνονται στην αγελαία πελατεία τους για να αποδεχτεί ησύχως, ίσως και με ανακούφιση, την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και εξαίρεσης.

Εσωτερική υποτίμηση: Η αλήθεια που δεν λέγεται

Του Γιώργου Παπανικολάου 

 Ενόσω οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ομιλούν περί της ανάπτυξης (που προς το παρόν παραμένει κρυμμένη πίσω από την επόμενη… γωνία), στην οικονομία συνεχίζεται η σκληρή διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης, διαδικασία της οποίας οι βαθύτερες συνέπειες θα φανούν τα επόμενα χρόνια.

Όταν γίνεται λόγος για εσωτερική υποτίμηση η σκέψη των περισσοτέρων πηγαίνει αυτόματα στις τρέχουσες τιμές των ακινήτων και των αγαθών, ή και στη συντελεσθείσα συμπίεση του επιπέδου των μισθών.

Με αυτά τα δεδομένα, οι επιπτώσεις φαντάζουν ως τώρα μάλλον περιορισμένες, ιδίως στις τιμές. Ωστόσο οι διαδικασίες που έχουν τεθεί σε κίνηση είναι πολύ βαθύτερες και δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές.

Η κυβέρνηση της τρόικας έχει τελειώσει

Του Δημήτρη Μηλάκα

«Οι πολίτες έχουν δίκιο να μην εμπιστεύονται την τρόικα», καθώς «ριζικές αποφάσεις, όπως η απόλυση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, δεν μπορεί να λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες», δηλώνει σε συνέντευξή της στην «Καθημερινή της Κυριακής» η αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βίβιαν Ρέντινγκ. Και δεν είναι μόνο οι αποφάσεις για τις απολύσεις που λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες…

Για την ακρίβεια, πρόκειται για ειλημμένες (έξωθεν) αποφάσεις τις οποίες η κυβέρνηση της χώρας υλοποιεί μετατρέποντας της χώρα σε αποικία χρέους και τον πληθυσμό της σε δουλοπάροικους.

Ας ρίξουμε καταρχήν   μια ματιά (στοιχεία από την εφημερίδα το Έθνος)  στην αγορά εργασίας:

Η καλύτερη εταιρεία για να δουλέψεις

Βγήκε προ ημερών η λίστα με τις δέκα καλύτερες εταιρείες για να δουλέψει κανείς στην Ελλάδα.
Την έρευνα διεξήγαγε το… έγκυρο το Work Institye Hellas, με την ακαδημαϊκή υποστήριξη του ALBA Graduate Business School.
(λεπτομέρειες στο: http://www.neolaia.gr/2013/04/08/ereyna-oi-kalyterew-etairies-na-doyleyeis/#ixzz2RNkzGd3G )
Ανάμεσα στις “δέκα καλύτερες εταιρείες για να δουλέψει κανείς” λοιπόν είναι και μία στην οποία είχα δουλέψει κάποτε κι εγώ.
Πριν σχεδόν δέκα χρόνια.

Χάρηκα πολύ που είδα, ανάμεσα στις καλύτερες, την εταιρεία που μου έδωσε ψωμί κάποτε.
Γι’ αυτό θα σας πω τί ωραίες αναμνήσεις έχω απ’ αυτήν.

Εκρηκτική αύξηση ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων

Εκρηκτική αύξηση σημείωσαν οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας κατά το β΄ δεκαπενθήμερο του Μαΐου, οδηγώντας σε ταχύτατη συρρίκνωση μισθών που αγγίζει και το 50%, συμπιέζοντάς τους στα όρια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Σημειώνεται ότι μετά τις 14 Μαΐου έληξε η μετενέργεια στην πλειονότητα των κλαδικών συμβάσεων, οδηγώντας είτε σε αυτόματες μονομερείς μειώσεις είτε σε υπογραφή ατομικών συμβάσεων υπό το φόβο της απόλυσης.