Θα ονειρεύομαι νηστική

Της Νόρας Ράλλη

Δεν ξανατρώω βράδυ. Το αποφάσισα μόλις. Ξεπιτάω όλη τη μέρα (ηπειρώτικο είναι αυτό, «ξεπίτησε το παιδί, βάλτε του να φάει», έλεγε η γιαγιά μου… το λέει ακόμα δηλαδή), τρώω γυρίζοντας σπίτι αργά, βαραίνω και αρχίζει το μυαλό και φέρνει σβούρες εφιαλτικές. Προχθές είδα, λέει, πως ο μικρός από το «Μόνος στο σπίτι» στέφθηκε «τελευταίος αυτοκράτορας». Και πριν προλάβει να χαρεί τον θρόνο του, κατέφθασε ο Τραμπ με στολή Αϊ-Βασίλη και του διάβασε, για να κοιμηθεί, τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς παραλλαγμένη, όπου στο τέλος ο Εμπενίζερ Σκρουτζ γίνεται ακόμα πιο πλούσιος και ζει αυτός καλά και οι άλλοι χειρότερα. Και ο μικρός τρόμαξε και άρχισε να κλαίει και τα πήρε ο Τραμπ και του έστειλε τη Θάτσερ να τον ησυχάσει. Και έμεινε ο θρόνος άδειος και κατσικώθηκε ο τυπάς πάνω του και δεν έλεγε να φύγει.

Τι τον τράβαγαν από τις γενειάδες, τι από τα σκουφιά, τίποτα αυτός. Και αποφάσισε, λέει, ως νέος αυτοκράτωρ, να κάνει την πέμπτη σταυροφορία: έβγαλε τα κόκκινα, ήπιε μια κρύα Κόλα Κόλα, ντύθηκε ιππότης της Αποκαλύψεως (τη στολή τού τη δάνεισε ο Μαρκουλάκης, που τη φύλαγε για το συνέδριο της Ν.Δ.) και πήγε να πάρει την Ιερουσαλήμ από τους άπιστους. Και κει που ήταν στα τείχη, πετάγεται ο Μαρξ ντυμένος σπάιντερμαν για να τα υπερασπιστεί και κάπου εκεί, μεταξύ παραζάλης, ιπποσύνης και κομμουνιστικής παραφροσύνης, ξύπνησα.

Έθιμα της Πρωτοχρονιάς

by To Skouliki Tom

Με μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα γιορτάζεται σε ολόκληρο τον κόσμο η Πρωτοχρονιά, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που την ώρα της αλλαγής αυτοκτονούν για να τους πάει έτσι όλη η χρονιά.

Tα χρόνια πριν την κρίση η Πρωτοχρονιά είχε απομακρυνθεί από τις παραδόσεις της πατρίδας μας αλλά τώρα που οι εποχές που κάναμε ρεβεγιόν στα μπουζούκια παρέα με τους επί σκηνής σκύλους έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, ήρθε η ώρα να θυμηθούμε τα παλαιότερα έθιμα του τόπου μας.

Παραδοσιακά, κατά την ημέρα αυτή γίνεται ανταλλαγή επισκέψεων και δώρων, οπότε είναι η καλύτερη μέρα για να δηλητηριάσετε συγγενείς που απεχθάνεστε και να τους φάτε την κληρονομιά ή να ξεφορτωθείτε – με τη μορφή δώρων – όλη τη σαβούρα που μαζέψατε τη χρονιά που πέρασε.

Ήθη και έθιμα του Δεκαπενταύγουστου

Η Κοίμηση της Θεοτόκου αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης -αφού δίνει περιθώρια για χοντρή κονόμα- και γιορτάζεται σε όλη των χώρα με ελπίδα, κατάνυξη, ευλάβεια και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια.

Τα ήθη και τα έθιμα του Δεκαπενταύγουστου είναι αναρίθμητα, αφού ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, μιας και εμείς οι Έλληνες είμαστε αναρχικοί.

Στη Σιάτιστα στην Κοζάνη υπάρχει το έθιμο των καβαλάρηδων που στολίζουν τα άλογά τους σαν λατέρνες και πάνε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Καβαλάρισσας, για να προσκυνήσουν.

Κυριακή των Βαΐων

Η Κυριακή των Βαΐων πήρε το όνομά της από τα βάγια με τα οποία υποδέχτηκαν οι Ιουδαίοι τον Χριστό, κατά την θριαμβευτικής εισόδου Του στην Ιερουσαλήμ. Βέβαια, αυτές οι θριαμβευτικές υποδοχές πρέπει να σε προβληματίζουν κάπως, γιατί έτσι θριαμβευτικά είχαν μπει και οι Έλληνες φαντάροι στην Σμύρνη το 1919, και μετά από τρία χρόνια έτρεχαν να σωθούν.

Ο Χριστός μπήκε στην Ιερουσαλήμ καβάλα σε ένα γαϊδουράκι αλλά οι μαθητές Του είχαν ξεποδαριαστεί γιατί ο Χριστός ήταν τεμπελχανάς και βαρέθηκε να πολλαπλασιάσει το γαϊδούρι –όπως τα ψάρια-, ώστε να μπουν με 13 γαϊδούρια στην Ιερουσαλήμ και να πάθουν πλάκα οι Ιουδαίοι.