Δίνοντας σπίτι στους άστεγους και επανακτώντας το δικαίωμα στην κατοικία

Του Γιάννη Νικολόπουλου

Η άνεργη δημοσιογράφος, Τζένιφερ Μπένετς πολέμησε την αδικία στη Φιλαδέλφεια και έδωσε φωνή και σπίτι στους εξαθλιωμένους της αμερικανικής στεγαστικής πολιτικής.

Πριν από μερικές μέρες, συγκεκριμένα την τελευταία του Μαρτίου, ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της μαζικής εγκατάστασης Αμερικανών πολιτών χωρίς σπίτι και οικογενειών σε στεγαστική επισφάλεια στον πρώτο επίσημα και κατοχυρωμένα κοινοτικό χώρο στέγασης στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις βόρειες συνοικίες της Φιλαδέλφειας. Έπειτα από έναν πολυετή και μαχητικό αγώνα για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή κατοικία, η 34χρονη άνεργη δημοσιογράφος και μητέρα δυο παιδιών, Τζένιφερ Μπένετς μπορούσε να χαμογελάσει ικανοποιημένη. Πολλές αν όχι όλες οι αρχικές προσδοκίες της είχαν εκπληρωθεί και πρώτα ο δήμος και κατόπιν και κυρίως η τοπική Δημόσια Υπηρεσία για τη Στέγαση (Public Housing Agency, PHA) είχαν υποχωρήσει στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του κινήματος που εμπνεύστηκε και καθοδήγησε η ίδια για κατοικία και στέγη για όλους τους αναξιοπαθούντες της πόλης της.

Το «άλλο» Λος Άντζελες – Εκρηκτική αύξηση των αστέγων μέσα σε 1 χρόνο

Ο αριθμός των αστέγων αυξήθηκε σημαντικά μέσα σε ένα χρόνο στη κομητεία του Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν την Παρασκευή, αλλά είχαν συγκεντρωθεί πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού.

Η τοπική οργάνωση για τους αστέγους LAHSA κατέγραψε 66.433 ανθρώπους χωρίς μόνιμη κατοικία (+13% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά).

Χαμένοι και στην κρίση και στην ανάπτυξη οι εργαζόμενοι των ΗΠΑ

Ο πληθυσμός των αστέγων μόνο στην κομητεία του Λος Άντζελες αυξήθηκε φέτος σε περίπου 60.000 ανθρώπους, παρά την αναπτυσσόμενη οικονομία του έθνους και μια σημαντική επένδυση για την καταπολέμηση της κρίσης.

Ο αριθμός αυτός είναι αυξημένος κατά 12% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με μια έκθεση που εκδόθηκε από την Αρχή υπηρεσιών Αστέγων του Λος Άντζελες .

“Είναι ύψιστη αντίφαση εν μέσω μεγάλης ευημερίας σε ολόκληρο το Χρυσό Κράτος, να βλέπουμε επίσης πρωτοφανείς αυξήσεις στην έλλειψη στέγης”, δήλωσε ο Mark Ridley-Thomas. Η κρίση έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια αλλά το αποτύπωμα της παραμένει έντονο.

Οι πορείες των αστέγων στη Μαδρίτη

Από τον περασμένο Απρίλιο στους δρόμους της Μαδρίτης συναντά κανείς ένα όχι και τόσο συνηθισμένο θέαμα. Δεκάδες άστεγοι της ισπανικής πρωτεύουσας έχουν συσπειρωθεί και διοργανώνουν πορείες. Στόχος τους να γίνουν «ορατοί» στις αρχές της ισπανικής πρωτεύουσας ζητώντας έμπρακτη βοήθεια. «Ήδη συμμετέχουν 150 με 200 άνθρωποι» λέει περήφανος ο 72χρονος Πάπι, που ζει εδώ και χρόνια στους δρόμους της Μαδρίτης. Ήδη η πρωτοφανής κινητοποίηση των αστέγων έχει ξεπεράσει τις 100 μέρες.

Ο νέος δήμαρχος της Μαδρίτης, Χοσέ Λουίζ Μαρτίνεζ-Αλμέιδα, που διαδέχθηκε την αριστερή δήμαρχο Μανουέλα Καρμένα, βλέπει καθημερινά από το γραφείο του τα πανό των αστέγων. «Κύριε Αλμέιδα είμαστε εδώ» γράφει ένα από αυτά. Η ξαφνική αυτοοργάνωση των αστέγων και οι κοινές διαμαρτυρίες τους είναι ασυνήθιστες. Συνήθως οι άστεγοι επιλέγουν να ζουν απομονωμένοι. «Κάποιοι περαστικοί μας δίνουν τρόφιμα και άλλα πράγματα. Αλλά παρόλα αυτά εμείς πρέπει κάθε μέρα να μεριμνήσουμε μόνοι για το φαγητό μας», λέει χαρακτηριστικά ο Κόνσταντιν. Ο 32χρονος Ρουμάνος άστεγος ασκεί έντονη κριτική στους Ισπανούς πολιτικούς αλλά και την εκκλησία. «Δεν έχουμε ακούσει και δεν έχουμε δει ακόμη τίποτα από αυτούς» αναφέρει. «Είμαστε αόρατοι».

Η ενορία έκοψε το νερό στους αστέγους!

Η Στέγη Αστέγων στη Νεάπολη Εξαρχείων

Του Κώστα Ζαφειρόπουλου

Αντί να βρει λύση, όπως υποσχόταν, η Ενορία φιλόπτωχου ταμείου της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου Πευκακίων για τους δέκα φιλοξενούμενους της Στέγης Αστέγων στη Νεάπολη Εξαρχείων ώστε να μη μείνουν στον δρόμο, τους άφησε από χθες το πρωί χωρίς νερό. Ακόμα έχουν στέγη βέβαια, χωρίς νερό ωστόσο.

Με έκπληξη αντίκρισαν χθες οι κάτοικοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι είτε υπέργηροι, είτε σωματικά ανάπηροι, είτε ψυχικά ασθενείς, το συνεργείο της ΕΥΔΑΠ να ξηλώνει το ρολόι της ύδρευσης εξαιτίας ανεξόφλητων οφειλών.

Περισσότεροι άστεγοι στην Ευρώπη

Η ψαλίδα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς ανοίγει κι άλλο στην ευρωπαϊκή αγορά ακινήτων. Νέα έρευνα καταδεικνύει αύξηση του αριθμού των αστέγων. Το φαινόμενο παρατηρείται και στη Γερμανία.

Σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη είναι γνώριμη η εικόνα αστέγων που αναγκάζονται να περάσουν τη νύχτα στους δρόμους, συχνά υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες, που θέτουν -ειδικά τον χειμώνα- σε κίνδυνο τη ζωή τους. Ο αριθμός των αστέγων και των ανθρώπων χωρίς σταθερή κατοικία, εκείνων δηλαδή που βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση καταλύματος, φαίνεται να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτή η αίσθηση που έχουν πολλοί περαστικοί στους δρόμους των ευρωπαϊκών πόλεων, επιβεβαιώνεται και από αριθμητικά δεδομένα. Σύμφωνα με νέα έκθεση της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας οργανώσεων που ασχολούνται με αστέγους (FEANTSA) σε συνεργασία με τη γαλλική οργάνωση μέριμνας αστέγων Abbe Pierre, ο κοινωνικός αποκλεισμός στην ευρωπαϊκή αγορά ακινήτων έχει οξυνθεί. Η ψαλίδα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και σε αυτό το πεδίο ανοίγει ολοένα και περισσότερο.

Πρόστιμο στους άστεγους που κοιμούνται σε κεντρικά σημεία στη Φρανκφούρτη

Το δημοτικό συμβούλιο της Φρανκφούρτης αποφάσισε ότι θα επιβάλλεται πρόστιμο σε όποιον άστεγο κοιμάται σε κεντρικά σημεία της πόλης, καθώς θεωρούν ότι η εικόνα των χιλιάδων αστέγων πλήττει την εικόνα της πόλης. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ δηλώνει ότι θα πρέπει να σταματήσει η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών.

Αυξήθηκαν κατά 140% σε δύο χρόνια οι άστεγοι της Γερμανίας

Tο 2016 οι άστεγοι στη Γερμανία ήταν 860.000 άνθρωποι, αριθμός αυξημένος κατά 140% σε σχέση με το 2014. Περισσότεροι από τους μισούς ήταν πρόσφυγες, ενώ το 8% ανήλικοι ή παιδιά.

Φινλανδία: Σπίτι σε κάθε άστεγο

Της Αθηνάς Λεβέντη

Η χώρα που αντί να αναλώνεται στο να διαχειρίζεται «το φαινόμενο των αστέγων», αποφασίζει να το σταματήσει

Η Φινλανδία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου το πρόβλημα των αστέγων έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια και μάλιστα όχι με προσωρινές λύσεις όπως ξενώνες και σπίτια φιλοξενίας. Στο τέλος του 2015 ο αριθμός των αστέγων ήταν για πρώτη φορά κάτω από 7.000 ενώ ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει και τους ανθρώπους που ζουν προσωρινά με φίλους και συγγενείς, οι οποίοι αποτελούν το 80% του συνόλου των αστέγων. Που οφείλεται η εξέλιξη αυτή; Κατά κύριο λόγο σε ένα εθνικό πρόγραμμα που έχει ως σκοπό να εξασφαλίσει μόνιμα σπίτια σε όλους.

Ποιοι είναι η πλέμπα της κοινωνίας;

Tης Ιφιγένεια Κοντού

Η είδηση έρχεται και πάλι από το μετρό του Βερολίνου. Επτά νεαροί από 15 έως 21 ετών, θεώρησαν σωστό να βάλουν φωτιά για να κάψουν ζωντανό έναν μεθυσμένο, άστεγο 37χρονο άντρα, στον σταθμό Schönleinstraße.
Μετά την ενέργειά τους αυτή, οι νεαροί δράστες πήραν το τρένο και εξαφανίστηκαν. Ίσως γύρισαν στα σπίτια τους, στο ζεστό τους σαλόνι, έπεσαν στην αγαπημένη τους πολυθρόνα ή στον καναπέ τους, χάζεψαν τα εορταστικά προγράμματα στην τηλεόραση…

Η αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες τους. Θέμα χρόνου ήταν να εντοπιστούν από τις αρχές όπως εντοπίστηκε και ο τύπος που κλώστησε στην πλάτη μια γυναίκα στις σκάλες [πάλι στο μετρό του Βερολίνου], να συλληφθούν και να τους βγουν ξινά τα γέλια που έκαναν μετά την επίθεση, μέσα στο βαγόνι, όταν διασκέδαζαν με το αστείο τους…

Σας παρακαλώ βάλτε με στη φυλακή

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η είδηση ότι ένας 47χρονος άστεγος από τον Βόλο έκλεψε ένα αυτοκίνητο προκειμένου να φυλακιστεί και να σωθεί από το κρύο ξάφνιασε αρκετούς.

Πρόκειται όμως για μια συνήθη πρακτική που ακολουθείται εδώ και αιώνες, όταν κυβερνήσεις φροντίζουν οι συνθήκες στον δρόμο να είναι χειρότερες από αυτές στη φυλακή.

Ενα από τα πράγματα που μαθαίνεις στη φυλακή είναι ότι τα πράγματα είναι όπως είναι και θα είναι όπως θα είναι

Οσκαρ Ουάιλντ

Μπαίνοντας στις φυλακές του Κιλμέινχαμ στο Δουβλίνο, που σήμερα λειτουργούν ως μουσείο, σου έρχεται αυτομάτως ένα ισχυρό συναίσθημα deja vu. Είσαι σίγουρος ότι έχεις ξαναδεί αυτή την αρχετυπική πτέρυγα με τους τρεις ορόφους κελιών που κοιτάζουν σε έναν κεντρικό διάδρομο.

Η φιλανθρωπία που… δαγκώνει!

Tου Χρήστου Κάτσικα

Όπως σημειώνει ο Μακιαβέλι στο βιβλίο του «O ηγεμόνας», το καλό πρέπει να το κάνεις με δόσεις για να σε θυμούνται και να σ’ ευγνωμονούν.

Το κακό πρέπει να το κάνεις αποφασιστικά, γρήγορα και δραστικά.

Έτσι κάπως σκέφτηκε η τηλεοπτική φιλανθρωπία, μέρες που είναι, και βάλθηκε να παρουσιαστεί με τη λεοντή του κοινωνικού παρηγορητή. Αυτό άλλωστε γινόταν ανέκαθεν.

Οι ισχυροί με το ένα χέρι μοίραζαν τη φτώχεια, το θάνατο και το περιθώριο και με τ’ άλλο πρόσωπο, σαν Ιανός, εμφανίζονταν να αγαθοεργούν και να απαλύνουν τα κοινωνικά τραύματα.

Η φιλανθρωπία των «ωσαννά», το ενσταντανέ για λίγο γάλα σε λίγους, η καλλιέργεια της υπέρκοσμης ελπίδας.

Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να ζεσταθεί ένας άστεγος;

Του Ηρακλή Οικονόμου

Μεσάνυχτα Δευτέρας 9/2, γυρίζω σπίτι. Δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας βλέπω έναν άστεγο άνδρα, ξαπλωμένο. Του μιλάω για να δω αν ζει, απαντάει κάτι ακατάληπτο, τον ρωτάω αν έχει σπίτι, έχει λέει, δεν βγάζω άκρη, τέλος πάντων, ζει. Φοράει ζεστά ρούχα – αλλά η νύχτα προμηνύεται άγρια με τέτοιο ψοφόκρυο, και το μάρμαρο του πεζοδρομίου φαντάζει απειλητικό.

Ανεβαίνω λοιπόν στο σπίτι: «θα πάρω κάποια υπηρεσία για τους αστέγους, να έρθουν να τον μαζέψουν τον άνθρωπο, να τον πάνε κάπου ζεστά». Απλό δεν ακούγεται; Googlάρω τα σχετικά, και πέφτω πάνω σ’ αυτήν την είδηση:

Slum tourism: η φτώχεια ως θέαμα τώρα και στην πόλη μας

Νιώθοντας πως γράφω για κάποιο τσίρκο που θα περάσει και από την Αθήνα, ήρθε η ώρα που τα μυαλά αυτής της χώρας που “βλέπουν μπροστά” σκέφτηκαν να μεταφέρουν και στην Ελλάδα ένα τουριστικό προϊόν που έχει τις ρίζες του στην αποικιοκρατία, τον ρατσισμό και την εκμετάλλευση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου. Slum tourism ή τουρισμός των παραγκουπόλεων λοιπόν, προσαρμοσμένο στους “αόρατους” της Αθήνας.

Τη δυνατότητα να περπατήσουμε την Αθήνα με οδηγούς άστεγους συμπολίτες μας μάς προσφέρει το πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα πρόγραμμα «Αόρατες Διαδρομές» που θα ξεκινήσει να υλοποιεί από τις 20 Σεπτεμβρίου το περιοδικό δρόμου «Σχεδία». Με οδηγούς τους ίδιους τους αστέγους οι «Αόρατες Διαδρομές» θα περιλαμβάνουν στάσεις στα συσσίτια, στα υπνωτήρια, στα κέντρα απεξάρτησης, στα κέντρα ημέρας κ.ά…

Ένας άλλος κόσμος (δεν) είναι εφικτός

by To Skouliki Tom

Σήμερα που το πατριωτικό ντελίριο έχει κοπάσει κάπως και δεν κινδυνεύω να λιντσαριστώ από οπαδοταλιμπάν που προσκυνούν σώβρακα και φανέλες, νομίζω ότι μπορώ να γράψω μερικά πράγματα, ξεκινώντας από τη προχθεσινή επιτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.

Μπορείς να πανηγυρίζεις για την πρόκριση της Εθνικής στους “16” του Μουντιάλ αλλά πρέπει να ξέρεις ότι τα γήπεδα μέσα στα οποία διαδραματίζεται αυτό το Μουντιάλ έχουν χτιστεί με το αίμα ανθρώπων, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους ή δολοφονήθηκαν ακριβώς για να μπορείς εσύ να φουσκώνεις από εθνική περηφάνια.

Καταστρέφοντας το χριστουγεννιάτικο πνεύμα

Αυτοί οι τύποι που ασχολούνται με την, εσχάτως δυστυχώς διάσημη μόδα του yarn bombing, είναι επιεικώς για πέταμα.

Δεν υπάρχει επιχείρημα υπέρ μιας ομάδας ανθρώπων που ενώ

α) τους αρέσει το πλέξιμο και

β) θέλουν να φτιάξουν διάφορα ωραία πράγματα, επιλέγουν αντί να φτιάξουν πουλόβερ για τους αστέγους, να ντύσουν δέντρα. Άνθρωποι οι οποίοι, έστω και σε επίπεδο φιλανθρωπίας, έστω και χωρίς καμία πολιτική σκέψη, έχουν την δυνατότητα να βοηθήσουν κάποιους λίγους να κρυώνουν λιγότερο, επιλέγουν να ντύσουν δέντρα.  Η πραγματικότητα μας τρολλάρει κανονικά τελευταία. Θα ήταν χαλαρά για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα.

Άριστοι και Ιθαγενείς

Πόσο γρήγορα ξεφτίζουν τα  τσιτάτα. Οι Τεχνοκρατες. Η Αριστεία. Με πόσες παράταιρες ιστορικά αθλιότητες έχουμε βομβαρδιστεί από τους ιεροκήρυκες?
Και τι καταλάβαμε  από τα συμπεράσματα της κοινής συνεδρίας Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου-Παγκόσμιας Τράπεζας, στο Τόκιο?
Ότι η παγκοσμιοποίηση θρυμματίζει την αλαζονεία της Δύσης. Ξαφνικά οι οικονομίες χρειάζονται ένα σύστημα διακυβέρνησης. Μαθαίνουμε δια στόματος Λαγκαρντ ότι δεν υπάρχει οικονομία χωρίς πολιτική.
Μαθαίνουμε ότι όταν οι οικονομικές εξουσίες εγκαταλείπουν πληθυσμούς σε συνθήκες επισφαλείας τίποτα δεν μπορεί να είναι …φυσιολογικό. Οι εγκαταλελειμμένοι συγκροτούν ένα «Εμείς» που καμιά …τεχνοκρατική  λύση δεν μπορεί να το αποτρέψει από το να συγκρουστεί με κατασκευασμένα  ή αυθεντικά «Εσείς».

Άστεγοι Έλληνες στους δρόμους της Στοκχόλμης

Το… σουηδικό όνειρο αποδεικνύεται εφιάλτης για πολλούς συμπατριώτες μας

Αν κάποιος σκεφτόταν να χρησιμοποιήσει τη φράση «Από δήμαρχος-κλητήρας», τότε αυτή ίσως να ταίριαζε ιδανικά στους 1.200 Έλληνες μετανάστες, που αναμένεται μέχρι το τέλος του 2012 να αναζητήσουν την τύχη τους στις 500 ελληνικές επιχειρήσεις καθαριότητας της Στοκχόλμης και άλλων πόλεων της σουηδικής επικράτειας.
Κι αυτό, γιατί, αν κάποιοι σκέφτηκαν να φύγουν από την… πληγωμένη Ελλάδα αναζητώντας το όνειρο στον… σκανδιναβικό παράδεισο, μάλλον θα συναντήσουν μια δυσάρεστη έκπληξη πηγαίνοντας εκεί.

Πολλοί συμπατριώτες μας, πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών, αλλά και απλοί εργάτες, έχουν την ευκαιρία ισάξιας αντιμετώπισης λίγο διαφορετικής από εκείνην, που ίσως φαντάζονταν…

Η εμφανής μεθόδευση

του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΙΔΑΚΗ

Χτες βγήκε για πρώτη φορά μια είδηση για το πόσο κοστίζει ετησίως η ανεργία στην Ελλάδα και μάθαμε ότι το εν λόγω κόστος ανέρχεται στα 4 δις ευρώ. Οι ασφαλιστικές εισφορές που χάνονται συν τα επιδόματα ανεργίας που χορηγούνται, είναι οι συνιστώσες αυτού του κόστους.

Η είδηση φαίνεται συνηθισμένη αλλά δεν είναι. Είναι το πρώτο βήμα για την στοχοποίηση των ανέργων από ένα σύστημα που “υποδεικνύει” στους ναζιστές θύτες του τα υποψήφια θύματά τους για να αρχίσουν αυτοί τη βρομοδουλειά.

Όπως το ίδιο σύστημα στοχοποίησε τις οροθετικές πόρνες και τους μετανάστες, τώρα θέτει εμπρός στο στόχαστρο των ναζί συνεργών του τους άνεργους.