H λιτότητα σκοτώνει

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.

Από τον Ραμσή Β’ στον Σαμαρά

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Κάθε κοινωνία δείχνει το επίπεδο του πολιτισμού της στην πολιτική ασύλου

Σχεδόν ένας αιώνας έχει περάσει από την στιγμή που η αρχαιολογική σκαπάνη του Θεόδωρου Μακρίδη, του «Οθωμανού Έλληνα αρχαιολόγου» όπως τον αναφέρουν αρκετές εγκυκλοπαίδιες, χτύπησε σε μια από τις 10.000 πύλινες πλακέτες στην περιοχή του Μπογάζκαλε – την πρωτεύουσα των Χετταίων. Μπροστά του βρισκόταν το μεγαλύτερο διπλωματικό αρχείο της αρχαιότητας και ανάμεσα στα άλλα ευρήματα η παλαιότερη «διακρατική» συμφωνία για την έκδοση πολιτικών προσφύγων ανάμεσα στο βασίλειο της Αιγύπτου και των Χετταίων.

Καναδάς: Η αποικιοκρατία έρχεται και στην Ελλάδα

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Κατηγορίες για χρήση σκλάβων, ομαδικούς βιασμούς και καταστροφή του περιβάλλοντος αντιμετωπίζουν οι καναδικές εταιρείες εξορύξεων.

Για τους Αμερικάνους είναι ο βαρετός βόρειος γείτονας, τον οποίο θαυμάζουν οι Δημοκρατικοί για το σύστημα υγείας και μισούν οι Ρεπουμπλικάνοι για το κράτος πρόνοιας. Για τους Ευρωπαίους είναι μια μάλλον αδιάφορη χώρα η οποία σπάνια απασχολεί τα νυχτερινά δελτία ειδήσεων. Πίσω από τους καλοκάγαθους κατοίκους του Καναδά όμως κρύβεται η μεγαλύτερη βιομηχανία εξορυκτικών δραστηριοτήτων του πλανήτη η οποία κατηγορείται ότι συμπεριφέρεται σαν στυγνός αποικιοκράτης στις πιο αδύναμες χώρες του πλανήτη. Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν από ομαδικούς βιασμούς γηγενών μέχρι την πρόκληση ανυπολόγιστων περιβαλλοντικών καταστροφών που οδηγούν ολόκληρους πληθυσμούς στην οικονομική εξαθλίωση.

Τζουλιάνο: Σαμποτάζ στην ελληνική επικράτεια

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Ποιός βρισκόταν πίσω από την επιχείρηση σαμποτάζ της ελληνικής αποστολής για τη Γάζα το 2011; Ποιός ο ρόλος των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών και γιατί αδιαφόρησαν τα ελληνικά ΜΜΕ;

Μια Νυρεμβέργη για δημοσιογράφους και επιχειρηματίες

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Πίσω από την επέτειο για τις δίκες της Νυρεμβέργης κρύβεται επιμελώς μια παράλληλη διαδικασία που έφερε στο εδώλιο εκδότες, επιχειρηματίες, αλλά και δικαστές. Χωρίς αυτούς, ο φασισμός δεν θα είχε καμία ελπίδα επικράτησης στη Γερμανία.

«Μόνο ο όχλος και οι ελίτ προσελκύονται από τον απολυταρχισμό. Για τον υπόλοιπο κόσμο χρειάζεται προπαγάνδα.
Χάνα Αρεν

Το 1961 κυκλοφορεί στις ΗΠΑ η ταινία «Η δίκη της Νυρεμβέργης» του Στάνλεϊ Κράμερ. Σε αντίθεση με την κοινή μέχρι τότε πρακτική, ο κινηματογραφικός φακός απομακρύνεται από το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο, που καταδίκασε τα ανώτατα στελέχη του ναζιστικού κόμματος, και αναζητά την ιστορία μιας παράλληλης διαδικασίας που πραγματοποιήθηκε μερικά χρόνια αργότερα, στα ίδια δικαστικά έδρανα αλλά με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.

Δυστοπία 2.0

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Όταν η lifestyle πολιτική συνάντησε τον φασισμό.

Γιατί να μην αντικαταστήσουμε το συνδικαλισμό με τη μαφία, στη διαχείριση των απορριμάτων; Γιατί να μην απαγορεύουμε την κυκλοφορία των πολιτών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης; Γιατί να μην αναθέσουμε στον αρχηγό Γενικού Επιτελείου τη διακυβέρνηση της χώρας; Γιατί ανεχόμαστε τους «εθνικομπολσεβίκους» και δυσφορούμε με τους εθνικοσοσιαλιστές;

Όλες οι παραπάνω προτάσεις κατατέθηκαν σε λιγότερο από ένα χρόνο σε κάποιο ελληνικό Free Press ή σε κάποια ιστοσελίδα που φιλοξενεί τις γνώμες των «πρωταγωνιστών» της ελληνικής δημοσιογραφίας και «διανόησης».

Αυλοκόλακες

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Από τις αυλές των αυτοκρατόρων μέχρι τα πάρτι εφοπλιστών, καραβιές φιλοσόφων, συγγραφέων και καλλιτεχνών προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκάστοτε εξουσία.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του

Κωνσταντίνος Καβάφης – «Η Σατραπεία»

«Μου προκαλεί φρίκη ο Βολταίρος με την Αικατερίνη του», έγραψε κάποτε ο Βρετανός συγγραφέας Οράτιος Γουόλπολ, βλέποντας ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του 18ου αιώνα να μετατρέπεται σε γλοιώδη υμνητή μιας ξένης αυτοκράτειρας.

Νερό με το ΑΤΜ

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Siemens, General Electric και Goldman Sachs εισέρχονται στο νέο πόλεμο του νερού. Τα συμφέροντα και οι καταστροφικές επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων.

Σε κάποιο χωριό της Ινδίας ένα παιδί περιμένει αυτή τη στιγμή υπομονετικά μπροστά σε ένα μηχάνημα που θυμίζει αρκετά τα ATM μιας τράπεζας. Με τη διάφορα ότι το μηχάνημα δεν δίνει χρήματα αλλά παίρνει λεφτά για να δώσει μικρές ποσότητες νερού. Για το βρετανικό περιοδικό Economist η συγκεκριμένη εικόνα αποτελεί ένα θαύμα της ιδιωτικής πρωτοβουλία, η οποία προσφέρει πόσιμο νερό σε περιοχές που για χρόνια αντιμετώπιζαν σημαντικά προβλήματα ύδρευσης. Για δεκάδες οργανώσεις και ερευνητές όμως είναι μια εικόνα από το μέλλον ενός πλανήτη όπου το νερό θα έχει πάψει οριστικά να αποτελεί δημόσιο αγαθό και η τελευταία σταγόνα του θα ελέγχεται από μια χούφτα πολυεθνικών.

Ήδη, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η Wall Street Journal, ορισμένες από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες αλλά και μερικά από τα γνωστότερα «αρπακτικά» της Γουόλ Στριτ επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια αγοράζοντας δίκτυα ύδρευσης ή τεράστιες ποσότητες νερού για ύδρευση και άρδευση. Αναμεσά τους συναντά κανείς ονόματα όπως της General Electric στις ΗΠΑ και της Siemens στην Ευρώπη ενώ τους τελευταίους μήνες αυξάνουν συνεχώς την παρουσία τους τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως η Goldman Sachs.

Λουξεμβούργο: αγαπημένο μου πλυντήριο

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Θα είναι το Λουξεμβούργο – ένα χωριό με 141 τράπεζες- το επόμενο θύμα μετά την Κύπρο στη σκακιέρα του Βερολίνου;

«Γνωρίζουμε τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος και γι’ αυτό έχουμε να σας προτείνουμε μια εναλλακτική πρόταση διαχείρισης τω επενδύσεών σας». Μηνύματα σαν κι αυτά έφταναν κατά δεκάδες στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο Ρώσων ολιγαρχών αμέσως μετά τον τραπεζικό σεισμό που έπληξε την Κύπρο. Αποστολείς των μηνυμάτων ήταν τράπεζες σε φορολογικούς παραδείσους της Ευρώπης, όπως η Μάλτα, το Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο αλλά ακόμη και το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου.

Πάλαστ: Στην Ελλάδα συντελέστηκε ένα έγκλημα

Συνέντευξη στον Αρη Χατζηστεφάνου

Ο δημοσιογράφος ερευνητής του BBC, που αποκάλεσε τον Πάγκαλο «χοντρό μπάσταρδο» μιλά για τις ιδιωτικοποιήσεις και το τελευταίο του βιβλίο.

Όταν τον συνάντησα στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ Catastroika, η εικόνα του παρέπεμπε περισσότερο σε ηθοποιό παρά σε δημοσιογράφο. Στις φωτογραφίες του στους τοίχους αλλά και στο οπισθόφυλλο του τελευταίου του βιβλίου, που μόλις είχε έρθει από το τυπογραφείο, φορούσε καμπαρντίνα και καπέλο ντετέκτιβ της δεκαετίας του ’40. Στην καριέρα του όμως ο Γκρεγκ Πάλαστ έχει παίξει ένα και μοναδικό ρόλο – αυτόν του δημοσιογράφου ερευνητή. Έχοντας θητεύσει στο Βρετανικό BBC αλλά και τον Observer συνεχίζει τα τελευταία χρόνια τις έρευνές του μέσα από ντοκιμαντέρ αλλά και εκδόσεις βιβλίων που καταλήγουν πάντα στα «ευπόλητα» των μεγαλύτερων βιβλιοπωλείων του κόσμου.

ΔΝΤ: Η βιομηχανία της συγγνώμης

Toυ Άρη Χατζηστεφάνου

Τρία χρόνια στην Ελλάδα το ΔΝΤ θριάμβευσε στην αποστολή που του ανέθεσε το ΠΑΣΟΚ και το διεθνές τραπεζικό σύστημα.

Από το τότε που βγήκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο έλεγε ένα παλιό ρητό. Στην περίπτωση του ΔΝΤ μαζί με το φιλότιμο χάθηκαν μερικά εκατομμύρια ζωές και ορισμένα τρισεκατομμύρια δολάρια. Κι’ όμως κατά την ταπεινή μας άποψη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα έπρεπε να ακολουθήσει μια παλιά συμβουλή του Μαχάτμα Γκάντι: «Ποτέ μην απολογείσαι αν είχες δίκιο».

Φανταστείτε έναν μάγειρα ο οποίος όποτε μπαίνει στην κουζίνα ακολουθεί κατά γράμμα μια αποδεδειγμένα αποτυχημένη συνταγή. Οι πελάτες του υποφέρουν από διάρροια και ορισμένοι πεθαίνουν. Αυτός, κάθε φορά, βγάζει μια ανακοίνωση στην οποία αναφέρει τα λάθη της συνταγής του, ζητά ταπεινά συγγνώμη και ξαναμπαίνει στην κουζίνα για να προετοιμάσει ένα ακόμη θανατηφόρο γεύμα.

Έχουμε πόλεμο! Γιατί δεν πολεμάτε;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

H πτώση του ΑΕΠ που “πέτυχε” η Τρόικα έχει παρατηρηθεί μόνο σε καιρό πολέμου. Aux armes citoyens

«Και εσείς τι κάνετε;». Η αναθεματισμένη ερώτηση ερχόταν ξανά και ξανά σε όλες τις προβολές και τις ομιλίες που πραγματοποιήσαμε στο πλαίσιο της περιοδείας του ντοκιμαντέρ Catastroika σε πέντε πόλεις της Γαλλίας.

Το κοινό κατανοούσε τις περιγραφές της φτώχειας, της εξαθλίωσης και του αυταρχισμού που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη, ήταν όμως εμφανές ότι περίμενε και μια δυναμική απάντηση. Πριν από ένα χρόνο αντιμετώπιζαν τους Έλληνες σαν την «επαναστατική πρωτοπορία» της Ευρώπης. Φέτος σαν να ψιλιάστηκαν ότι κάτι δεν πάει καλά.

O Σαμαράς στο Μαξίμου ο Μητσοτάκης στην εξουσία

Toυ Άρη Χατζηστεφάνου

Ο Μάνος, η ΑΓΕΤ και η 17Ν. Το πολιτικό σκηνικό βρικολακιάζει καθώς η κυβέρνηση επαναφέρει φθαρμένα στελέχη του Μητσοτάκη για το ξεπούλημα της χώρας.

Το να έχεις μια εταιρεία που κατασκευάζει πισίνες και να απαιτείς από το προσωπικό σου να σε αποκαλεί «καπετάνιο» ίσως να λέει πολλά για την προσωπικότητά ενός ανθρώπου. Στην περίπτωση όμως του Στέλιου Σταυρίδη, του επιχειρηματία που τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη να ξεπουλήσει την περιουσία του δημοσίου ως επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ λέει πολλά και για τις σχέσεις του πρωθυπουργού με το σκοτεινό, νεοφιλελεύθερο παρελθόν της κυβέρνησης Μητσοτάκη – Μάνου. Ένα επικίνδυνο κράμα που συνδυάζει τον νεοελληνικό θατσερισμό του Μάνου, το μακρύ χέρι του Μητσοτάκη και το ακροδεξιό προφίλ του Αντώνη Σαμαρά.

Jumbo μάγκες

Toυ Αρη Χατζηστεφάνου

Επιστρέψαμε πολλές φορές στο θέμα της σημαίας αυτή την εβδομάδα, με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί, αλλά συνεχώς προκύπτουν αφορμές για νέες σκέψεις.

Το τελευταίο περιστατικό ήταν η παρουσίαση στα καταστήματα παιχνιδιών Jumbo ενός πλαστικού σφυριού με την ελληνική σημαία. Σημαίνει άραγε τίποτα αυτή η επιχειρηματική κίνηση από μόνη της; Πιθανότατα όχι. Η εμφάνιση και η χρήση της σημαίας σε μια χώρα όμως δεν είναι ποτέ ένα εντελώς τυχαίο περιστατικό.

H λιτότητα σκοτώνει

Toυ Αρη Χατζηστεφάνου

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.

Ευρω – σκεπτικισμός: κλίνατε επ’ αριστερά;

Toυ Άρη Χατζηστεφάνου

Σε αντίθεση με την Ελλάδα η κριτική στην Ευρωζώνη είχε συνήθως συντηρητικά χαρακτηριστικά. Οι ισορροπίες όμως αλλάζουν

«Δεν υπάρχον μονόδρομοι, υπάρχει εναλλακτική» έλεγε με στεντόρεια φωνή ο Κόνραντ Άνταμ σε ένα πλήθος 1200 ατόμων που παρά το τσουχτερό κρύο και την βαριά χιονόπτωση είχαν μαζευτεί στη μικρή γερμανική πόλη του Στάντταλ για να ακούσουν τον επικεφαλής της πρωτοβουλίας «Εναλλακτική για την Ευρώπη».

Πριν από μερικούς μήνες κάθε φέρελπις πολιτικός που θα τολμούσε να μιλά εναντίον της ευρωζώνης θα αντιμετωπιζόταν τουλάχιστον σαν γραφικός εάν όχι σχιζοφρενής, στη Γερμανία. Ο Κόνραντ Άνταμ, όμως φαίνεται ότι κατάφερε να εκφράσει έναν ολοένα αυξανόμενο ευρωσκεπτικισμό ο οποίος κατακλύζει την Ευρώπη και κινείται από τις παρυφές του πολιτικού στερεώματος προς το κέντρο της πολιτικής σκηνής.

Αργεντινή: Εκτροχιασμός από το μέλλον… της Ελλάδας

Του Άρη Χατζηστεφάνου

H ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου στην Αργεντινή, με τις ευλογίες του ΔΝΤ, οδήγησε σε τρομακτική συρρίκνωση του δικτύου, καθυστερήσεις, αύξηση στα εισιτήρια και δεκάδες νεκρούς

Συνήθως ύστερα από ένα μεγάλο δυστύχημα, με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, ακολουθεί μια περίοδος εθνικού πένθους και περισυλλογής. Στην Αργεντινή όμως, μετά το τρομακτικό σιδηροδρομικό δυστύχημα του 2012 στο Μπουένος Αιρες, που άφησε πίσω του 51 νεκρούς και τουλάχιστον 700 τραυματίες, αντί του πένθους ακολούθησε μια μικρή εξέγερση.  Χιλιάδες άτομα συγκρούονταν για ώρες με την αστυνομία η οποία προσπαθούσε να συγκρατήσει το οργισμένο πλήθος κάνοντας χρήση δακρυγόνων.

«Αν θέλετε ευρώ ετοιμαστείτε να φύγετε»

Συνέντευξη στον Άρη Χατζηστεφάνου

Ο Χα Τζουν Τσανγκ, οικονομολόγος – «δάσκαλος» του Ραφαέλ Κορέα, μιλά για την ανύπαρκτη ελεύθερη αγορά και την ευρωζώνη

Στην «πιάτσα» των οικονομολόγων είναι γνωστός σαν «δάσκαλος» του προέδρου του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα. Με ένα πλούσιο βιογραφικό, όμως, που περιλαμβάνει διαφορετικά πόστα, από την Παγκόσμια Τράπεζα και το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ μέχρι ανθρωπιστικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, ο Χα Τζουν Τσανκ είναι κάτι περισσότερο από πηγή έμπνευσης για τους ηγέτες της Νότιας Αμερικής.
Στο τελευταίο του βιβλίο, με τίτλο Αλήθειες που δεν μας λένε για τον Καπιταλισμό (Εκδόσεις Καστανιώτη) καταρρίπτει 23 μύθους που έγιναν καραμέλα για χιλιάδες οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού. Μήπως ο πληθωρισμός είναι μια κάποια λύση για χώρες όπως η Ελλάδα;. Μπορεί ένα πλυντήριο ρούχων να είναι σημαντικότερο από το Ίντερνετ;

Νησί της Μεσογείου με πέντε γράμματα: Κούβα

Tου Άρη Χατζηστεφάνου

Ποιο καθεστώς αμφισβητεί τη αστική δημοκρατία και την ατομική ιδιοκτησία στην Ευρώπη;

Προσπαθήστε να φανταστείτε ένα καθεστώς στο οποίο οι ηγέτες (αυτοί που ασκούν τον πραγματικό έλεγχο και όχι οι αχυράνθρωποί τους) αμφισβητούν το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας, επιβάλλουν περιορισμούς στη ροή κεφαλαίων και δεν επιτρέπουν στους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού να αμφισβητήσουν καμία από αυτές τις αποφάσεις.

Εδώ και περίπου μισό αιώνα οι δυτικές κυβερνήσεις και η κυρίαρχη προπαγάνδα των ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι αυτό το καθεστώς βρίσκεται στην Κούβα. Από το Μάρτιο του 2013 βρίσκεται και στην Κύπρο.

ΕΟΖ: H νέα αποικιοκρατία

Toυ Άρη Χατζηστεφάνου

Η εμπειρία από τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες παραπέμπει σε εργασιακά κάτεργα με τεράστια επιβάρυνση για την οικονομία της χώρας υποδοχής.

Οι νεαρές εργάτριες ξυπνούν πολύ πριν ανατείλει ο ήλιος στο Ταμπαράμ της Ινδίας. Ένα φορτηγάκι τις μεταφέρει σε απόσταση 60 χιλιομέτρων μέχρι την ειδική οικονομική ζώνη του Μαντράς. Από εκεί μοιράζονται στα περίπου 100 εργοστάσια και χάνονται ανάμεσα σε άλλους 22.000 εργάτες. Τα γραφεία εύρεσης εργασίας που τις είχαν προσεγγίσει ζητούσαν εργαζόμενους που θα δέχονταν συμβόλαια πολύ μικρής διάρκειας, κυρίως όμως ζητούσαν επίμονα γυναίκες. Τότε δεν ήξεραν γιατί. Μετά κατάλαβαν.

Στάσου! Ανάπτυξη! Απαγορεύεται να δείτε αυτή τη φωτογραφία

Tου Αρη Χατζηστεφάνου

Σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση του ΕΣΡ τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης καλούνται να μην δείχνουν εικόνες εξαθλίωσης. Ως εκ τούτου η παραπάνω φωτογραφία του Γιάννη Κολεσίδη από τη δωρεάν διανομή τροφίμων… μεταξύ μας.

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 2/2/2013

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο μυστηριώδες από μια τηλεόραση σε ένα άδειο δωμάτιο. Είναι σαν να επικοινωνεί μαζί σου ένας άλλος πλανήτης».

Καταδικάζετε τα βασανιστήρια απ’όπου και αν προέρχονται;

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τη στιγμή που η Ελληνική Αστυνομία εξάρθρωσε ομάδα ακροδεξιών ληστών στη Βόρεια Ελλάδα. Αναρωτήθηκε άραγε κανένας γιατί εκείνοι οι συλληφθέντες δεν βασανίστηκαν, όπως συμβαίνει κατά συρροή με τη σύλληψη αντιφασιστικών, αναρχικών και άλλων ομάδων;

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση και οι μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι απλώς αρνούνταν τις κατηγορίες περί βασανιστηρίων και ενίοτε απειλούσαν με μηνύσεις όποιον υποστήριζε το αντίθετο. Από το Φεβρουάριο του 2013 μπορούμε χωρίς δεύτερη σκέψη να υποστηρίξουμε ότι οι πολιτικές και μιντιακές ελίτ στηρίζουν ανοιχτά την πραγματοποίηση βασανιστηρίων.

Οι «άθλιοι» του δημοσίου

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Τους είπαν κοπρίτες, άχρηστους και γραφειοκράτες. Ενας καλοστημένος μηχανισμός ανέλαβε να στιγματίσει κοινωνικά τους δημοσίους υπαλλήλους ανοίγοντας τις πύλες της ιδιωτικοποιήσης

Ο Τζέισον είναι πυροσβέστης στο Δουβλίνο. Όταν τον συνάντησα πριν από δυο χρόνια, στο πλαίσιο μιας αποστολής για την κατάρρευση του Κέλτικου Τίγρη, έδειχνε συντετριμμένος  Η κόρη του, μου εξήγησε, ντρεπόταν να πει στο σχολείο τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς της. Όχι γιατί ήταν πυροσβέστης, γιατί ήταν δημόσιος υπάλληλος. «Θα δείτε θα ξεκινήσει και σε εσάς» μου εξήγησε περιγράφοντας τα καθημερινά δημοσιεύματα του ιρλανδικού Τύπου, που κατηγορούσαν τους δημοσίους υπαλλήλους για ότι στραβό συνέβαινε στη χώρα – συχνά με προσβλητικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς.

Επίτροποι στις τράπεζες: Άντε και καλή τύχη μάγκες

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Ο αφελληνισμός των τραπεζών θέτει υπαρξιακά ερωτήματα για την αστική τάξη αναγκάζοντας ανθρώπους όπως ο Μπόμπολας και ο Ψυχάρης… να πάρουν τα όπλα.

Ήταν κοντά στα τέλη του 19ου αιώνα όταν ένας καλοντυμένος κύριος έκατσε έξω από το παράθυρο του νέου υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στη Σύρο. «Ενθυμούμαι ακόμη» θα γράψει αργότερα στα απομνημονεύματά του «μετά πόσης ευχαριστήσεως εστεκόμην προ των παραθύρων του υποκαταστήματος […] Εκεί εμετρούντο συνήθως τάλληρα πολλά και αδύνατον να εκφράσω πόσην ηδονήν ησθανόμην εις το άκουσμα του ήχου αυτών […]».

Το μαύρο ρωσικό κεφάλαιο, ο Σαμαράς και η Κύπρος

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Σαν κατάρα ακούστηκε η “ευχή” του Αντώνη Σαμαρά ότι η Κύπρος μπορεί να τα καταφέρει όπως η Ελλάδα.

Το να εύχεσαι σε μια χώρα να δει το προσδόκιμο ζωής των πολιτών της να μειώνεται για χάρη των τραπεζών, να πολλαπλασιαστούν οι αυτοκτονίες και οι άστεγοι και να φεύγει η νεολαία της σαν οικονομικός μετανάστης δεν είναι από εκείνες τις δηλώσεις που ενισχύουν το κλίμα καλής γειτονίας.