Η ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΣΗ

Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν υπάρξει τουλάχιστον 180 περιπτώσεις επαναδημοτικοποίησης υπηρεσιών ύδρευσης σε 35 χώρες, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων υψηλού προφίλ στην Ευρώπη τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική.

Πόλεις, περιοχές και χώρες σε όλο τον κόσμο επιλέγουν όλο και περισσότερο να κλείσει το κεφάλαιο για την ιδιωτικοποίηση του νερού και να επαναδημοτικοποιήσουν τις υπηρεσίες με την επανάκτηση υπό δημόσιο έλεγχο της διαχείρισης της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό είναι μια απάντηση στις ψεύτικες υποσχέσεις των ιδιωτικών φορέων και την αποτυχία τους να θέσουν τις ανάγκες των κοινοτήτων πριν από το κέρδος.

To σχέδιο του αιώνα: Ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης σε όλη την Ευρώπη

Tης Κρυσταλίας Πατούλη

«Οι σημαντικότερες πολιτικές αλλαγές, κρύβονται καμιά φορά στη λεπτομέρεια. Μυστικά, κρυμμένα σε μια οδηγία, που προσπαθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να περάσει το σχέδιο του αιώνα. Δεν πρόκειται για τίποτε λιγότερο από την ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης σε όλη την Ευρώπη.

Εάν περάσει το σχέδιο της Επιτροπής, το νερό από ένα συλλογικό αγαθό θα μετατραπεί σε αντικείμενο κερδοσκοπίας με το οποίο μπορούν να κερδηθούν και στη Γερμανία δισεκατομμύρια.

Φεύγει η Veolia από το Βερολίνο: Το νερό πίσω στον Δήμο

Η τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου και η Veolia ανακοίνωσαν την Τρίτη που μας πέρασε την αποχώρηση της εταιρίας από την Εταιρία Ύδρευσης του Βερολίνου. Αν και οι Γερμανοί ακτιβιστές είναι χαρούμενοι που η υπηρεσία περνάει 100% (ύστερα από την αποχώρηση της RWE που προηγήθηκε) πάλι στα χέρια του Δήμου, επώδυνο πρόκειται να είναι το κόστος που συνόδεψε το σπάσιμο του συμβολαίου που έληγε το 2028, που στην περίπτωση της RWE ήταν 650 εκατομμύρια. Ένα μάθημα από τους Βερολινέζους και για μας στην Ελλάδα. Κι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η ιδιωτικοποίηση πρέπει να αποφευχθεί τώρα, ώστε να μη χρειαστεί να πληρώσουμε εμείς οι πολίτες πολλαπλάσια την τιμή των υπηρεσιών ύδρευσης ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ όταν, βιώνοντας τις αρνητικές συνέπειες θελήσουμε να τις πάρουμε πίσω.

Δελτίο τύπου από Berliner Wassertisch, 16.05.2013

http://berliner-wassertisch.net

Η αρπαγή νερού και η χρηματοπιστωτική βιομηχανία

Το 2008 στο Economist o Andrew Liveris o CEO της εταιρίας χημικών DOW είπε ότι «Το νερό είναι το πετρέλαιο του 21ου αιώνα». Από το 2008 παρακολουθούμε μια αυξανόμενη τάση αγοράς γης και υδατοφόρων οριζόντων, αγοράς δικαιωμάτων νερού και ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης σε χώρες του τρίτου κόσμου αλλά και επενδύσεων σε σχετικές υποδομές από όλες τις μεγάλες τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια.

Το 2006, η UBS Investment Research, που ανήκει στη μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης από πλευράς περιουσιακών στοιχείων, εξέδωσε έκθεση 40 σελίδων «Q-Series ®: Νερό» – «Λειψυδρία: Η καθοριστική κρίση του 21ου αιώνα ; «(10 Οκτωβρίου 2006). H Aquaduct Alliance που αποτελείται από τη General Electric, τη Goldman Sachs και την Ουάσιγκτον με βάση το think tank World Resources Institute έχουν ξεκινήσει ένα προτζεκτ χαρτογράφησης του νερού το οποίο έχει ως στόχο να παρέχει στις εταιρείες και τους επενδυτές άνευ προηγουμένου λεπτομέρειες σχετικά με το νερό σε μερικές από τις μεγαλύτερες λεκάνες απορροής των ποταμών του κόσμου. Το καλοκαίρι του 2011, η Citigroup εξέδωσε έκθεση σχετικά με τις επενδύσεις του νερού.

Μελέτη: «Επαναδημοτικοποίηση: Επιστρέφοντας το νερό σε δημόσια χέρια»

Η έρευνα του Παρατηρητηρίου της Ευ­ρώπης των Πολυεθνικών (Corporate Europe Observatory – CEO), του Transnational Institute (TNI) και του Municipal Services Project , παρουσιάζει με συστηματική ανάλυση την τάση που ισχύει παγκοσμίως για την επιστροφή των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευ­σης στο Δημόσιο

Οι πόλεις σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν τις αποτυχίες της ιδιωτικοποίησης του νερού. Η άνιση πρόσβαση, η αθέτηση υποσχέσεων, οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι και τα σκανδαλώδη περιθώρια κέρδους, ωθούν τους δήμους και τους πολίτες να ξαναπάρουν τον έλεγχο αυτής της βασικής υπηρεσίας. Αυτό το νέο βιβλίο εξετάζει αυτήν την αναπτυσσόμενη τάση, κατά την οποία οι πόλεις παντού σε όλο τον κόσμο παίρνουν πίσω τον έλεγχο των συλλογικών συστημάτων του πόσιμου νερού. Αναλύεται η μετάβαση από την ιδιωτική στη δημόσια διαχείριση του πόσιμου νερού, εξετάζοντας τα παραδείγματα σε Παρίσι, Hamilton, Buenos Aires, Dar es Salaam και Μαλαισία. Στην πορεία προς τη βελτίωση της δημόσιας διαχείρισης του νερού απεικονίζονται τα οφέλη και οι προκλήσεις της δημόσιας ιδιοκτησίας, αλλά το βιβλίο αναδεικνύει επίσης τον ασφυκτικό κλοιό των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και του ελέγχου των εταιρειών, που επιχειρούν να βάλουν το νερό στο πλαίσιο της ευρύτερης συζήτησης σχετικά με τις «εναλλακτικές για την ιδιωτικοποίηση» και αντλεί διδάγματα από αυτές τις εμπειρίες για τη μελλοντική δράση υπέρ της δημόσιας διαχείρισης.

Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών : Οταν οι θεσμικοί δεν σέβονται τους θεσμούς

Με ένα έγγραφο γεμάτο ευχολόγια και παραμύθια για αφελείς τοποθετήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέναντι στο πολύ συγκεκριμένο αίτημα των Ευρωπαίων πολιτών να υπάρξει νομοθέτημα που να εντάσσει στο Ευρωπαϊκό σώμα νόμων το ανθρώπινο δικαίωμα σε νερό και υγιεινή για όλους τους πολίτες και την προστασία του πόρου από την εμπορευματοποίηση.

Κατώτεροι των περιστάσεων και αγνοώντας τους θεσμούς που οι ίδιοι δημιούργησαν προκειμένου να δώσουν έναν αέρα “δημοκρατίας” στην Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία των Βρυξελλών, οι Κομισάριοι απέδειξαν ποιανού αφέντη είναι υποτακτικοί μιας και αρνήθηκαν να πάρουν στα σοβαρά τα θέλω των Ευρωπαίων πολιτών και στην ουσία επέλεξαν να αδιαφορήσουν στο καθολικό αίτημα για προστασία του ανθρώπινου δικαιώματος στο νερό, μη παίρνοντας νομοθετικές πρωτοβουλίες.Από μόνη της αυτή τους η στάση υποδεικνύει για ποιων τα συμφέροντα κόπτονται.

Για την ιδιωτικοποίηση του νερού: ροές και σχήματα

Γιούρι Κάκισεφ, «Δίψα», 1998

Των Νικήτα Μυλόπουλου και Στέλιου Γκιάλη

Το νερό τρέχει προς τα πάνω, προς το χρήμα

(Ανώνυμο ρητό της αμερικανικής Δύσης)

Από τα πρώτα, και βασικότερα για τη φιλοσοφία τους, μέτρα των ελληνικών μνημονίων ήταν η ιδιωτικοποίηση των εταιρειών αστικού νερού. Για την ακρίβεια, η επίσπευση της ιδιωτικοποίησής τους, αφού αυτή είχε ήδη αρχίσει πολύ πριν από την εκδήλωση της πρόσφατης κρίσης. Η οποία λειτούργησε και σε αυτήν την περίπτωση ως καταλύτης, προκειμένου να επιταχυνθεί και να ολοκληρωθεί και στη χώρα μας μία διαδικασία που αναδείχθηκε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες σε  κεντρική στρατηγική της κεφαλαιακής συσσώρευσης στις χώρες της Δύσης, και όχι μόνο. Εκεί όπου με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, οι φυσικοί πόροι έχουν ιδιωτικοποιηθεί.

Μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης η ΕΥΑΘ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Του Νίκου Φωτόπουλου

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού αύριο, η «Εφ.Συν.» παρουσιάζει το βεβαρημένο «ποινικό μητρώο» των δύο εταιρειών που διεκδικούν το δίκτυο της Θεσσαλονίκης: της -διαβόητης διεθνώς- γαλλικής πολυεθνικής «Suez» και της κρατικής ισραηλινής «Mekorot», μολονότι δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί αν παραμένει στην… κούρσα διεκδίκησης

Αποφορά και δυσωδία αναδίδει η -ανά τον κόσμο- επιχειρηματική δραστηριότητα των δύο πολυεθνικών εταιρειών που προωθεί η κυβέρνηση για την πώληση της ΕΥΑΘ. Τα έργα και οι ημέρες της ισραηλινής «Μεκορότ», στην Παλαιστίνη και αλλού, όπως και της γαλλικών συμφερόντων «Σουέζ», που έχει εκδιωχθεί κακήν κακώς ακόμη και από το ίδιο το Παρίσι, σίγουρα δεν τις καθιστούν κατάλληλες, για να τους εμπιστευτεί κανείς τη διαχείριση του πολυτιμότερου αγαθού: του νερού!

22 Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα για το νερό: η ημέρα των πολιτών που μάχονται και κερδίζουν

Τη φετινή Παγκόσμια ημέρα για το νερό, θέλουμε να την αφιερώσουμε σε όλους εκείνους τους ανθρώπους, που αγωνίστηκαν, διεκδίκησαν και κέρδισαν μεγάλους και μικρότερους αγώνες κατά της εμπορευματοποίησης του σημαντικότερου συλλογικού μας αγαθού.

Κάτι τρέχει με το νερό!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τη Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου, στις 19.30, η πρωτοβουλία SAVEGREEKWATER για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα παρουσίασε την καμπάνια ενημέρωσης «Κάτι τρέχει με το νερό» στον κατάμεστο  πρώτο όροφο του πολυχώρου CAMP στην Πλατεία Κοτζιά. Πάνω από 150 άτομα παρευρέθησαν στην εκδήλωση, στην οποία παρουσιάστηκε η πρωτοβουλία και η δράση της ομάδας SAVEGREEKWATER και στη συνέχεια προβλήθησαν και ακούστηκαν τα έξι τηλεοπτικά και τέσσερα ραδοφωνικά σποτ.

Γιατί το νερό είναι πλέον πιο σημαντικό από το πετρέλαιο

Από την Καλιφόρνια έως και τη Μέση Ανατολή τεράστιες περιοχές στερεύουν. Τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ προειδοποιούν για πιθανές συγκρούσεις εξαιτίας της συρρίκνωσης των υδάτινων πόρων ενώ οι ειδικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο κόσμος βρίσκεται στο «χείλος του γκρεμού».

Στις 17 Ιανουαρίου, επιστήμονες συνέλεξαν νέα στοιχεία από ένα ζεύγος δορυφόρων της NASA και τα διένειμαν σε μια μικρή ομάδα ερευνητών που παρακολουθούν τα αποθέματα νερού ανά τον κόσμο. Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα την περασμένη εβδομάδα δείχνοντας ότι η Καλιφόρνια των ΗΠΑ βρίσκεται στα πρόθυρα ιστορικής για την περιοχή ξηρασίας. Τα εφεδρικά υπόγεια αποθέματα νερού έχουν μειωθεί τόσο πολύ που το γεγονός γίνεται αισθητό από τους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά 400 χλμ από την επιφάνεια της Γης.

ΕΥΑΘ/ Suez: Μία συνέντευξη που προδίδει ποιος αποφασίζει…

«Το χειρότερο για εμάς είναι να είμαστε σε μία χώρα που δεν σέβεται τον νόμο». «Το δημοψήφισμα είναι μεν σημαντικό, αλλά αποτελεί πράξη πολιτικής – να μείνουμε στο νομικό μέρος». Τάδε έφη η αναπληρώτρια γενική διευθύντρια της της Suez Environment Νταϊάν Ντ’ Αράς.

Το θα γίνει τελικά με την υπόθεση της πώλησης της ΕΥΑΘ, θα διαφανεί τελικά από το αν η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ προχωρήσουν στην πώλησή της στην κοινοπραξία των Γάλλων και του ομίλου Μπόμπολα, αγνοώντας επιδεικτικά τις μαζικές αντιδράσεις φορέων, δήμων και πολιτών του Νομού Θεσσαλονίκης.

Βάζουν ιδιώτες στο νερό της Πάτρας

Του Δημήτρη Τερζή

Αντί της δημιουργίας μιας διαδημοτικής επιχείρησης, η οποία θα διαχειρίζεται το έργο και τους υδάτινους πόρους του φράγματος Πείρου – Παραπείρου, στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας σκέφτονται να οργανώσουν μια εταιρεία με τη συμμετοχή ιδιώτη

Την ώρα που σε όλη την Ευρώπη διατυμπανίζεται ο χαρακτήρας του νερού ως δημόσιου αγαθού, την ώρα που στο Παρίσι επανέρχεται στην ευθύνη του δήμου το δίκτυο ύδρευσης το οποίο είχε ιδιωτικοποιηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, την ώρα που δίνεται μάχη στη Θεσσαλονίκη για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού, στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας σκέφτονται σοβαρά τη συμμετοχή ιδιωτών και συγκεκριμένα του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς στο νέο έργο του φράγματος Πείρου – Παραπείρου στην Αχαΐα.

Νερό: “ανθρώπινο” ή “εμπορεύσιμο” αγαθό;

Με όσα είπαμε τις τελευταίες μέρες, ίσως κάποιοι νομίσουν ότι το πρόβλημα με την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων αφορά τις φτωχές ή τις τριτοκοσμικές χώρες. Μέγα λάθος! Οι πολυεθνικές τού χώρου, μπορεί να συσσωρεύουν κέρδη ευκολώτερα σε τέτοιες χώρες αλλά δεν υστερούν και με τις χώρες τού ανεπτυγμένου κόσμου.

Στην παγκόσμια αγορά νερού κυριαρχούν δέκα πολυεθνικές. Οι δυο μεγαλύτερες είναι οι Suez και η Vivendi (τις οποίες είδαμε στο χτεσινό σημείωμα για την Αργεντινή) ενώ σημαντικού μεγέθους είναι οι βρεττανικές Thames Water και Wessex Water αλλά και η γαλλική Veolia. Η Suez δραστηριοποιείται σε 130 χώρες (και στην Ελλάδα) και η Vivendi σε 90. Η παγκόσμια αγορά υδάτινων πόρων εκτιμάται ότι πλησιάζει σε μέγεθος το ένα τρισεκατομμύριο δολλάρια.

Πάτρα: Σε ιδιώτες το νερό

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

Στα χέρια του Ομίλου Πειραιώς μέσω ΕΤΒΑ το Δημόσιο αγαθό

Στα χέρια του ομίλου της τράπεζας πειραιώς μεσω ΕΤΒΑ οδηγείται πλέον και με τη βούλα το νερό που θα πίνουν οι πατρινοί αλλά και οι κάτοικοι δύο ακόμα καλλικρατικών Δήμων της Αχαϊας.

Επανακτώντας το δημόσιο νερό

Του Γιώργου Αρχοντόπουλου

Ενδιαφέρουσα διεθνής σύσκεψη με σημαντικά συμπεράσματα στη Βαρκελώνη

Το μέλλον του δημόσιου νερού. Αυτός ήταν ο τίτλος της σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη, την περασμένη εβδομάδα, της ομάδας Reclaiming Public Water (Επανακτώντας το Δημόσιο Νερό) που αποτελείται από συλλογικότητες, ΜΚΟ, σωματεία, ιδρύματα από όλο τον κόσμο, τα οποία κοινό στόχο έχουν την καταπολέμηση της ιδιωτικοποίησης του νερού και την επανακρατικοποίησή του (ή επαναδημοτικοποίησή του). Παραβρεθήκαμε ως σωματείο εργαζομένων στην ΕΥΑΘ, όπου και κοινοποιήσαμε τη δημιουργία του SOSτε το Νερό και τις δράσεις μας το τελευταίο διάστημα.

#rbnews 12: Δημόσια και κοινωφελής υπηρεσία ύδρευσης

Η 12η εκπομπή #rbnews έχει και πάλι το νερό σαν κύριο αντικείμενο και σε συνέχεια της έρευνας του radiobubble news για τις ιδιωτικοποιήσεις της διαχείρισής του στη χώρα μας.

Αυτή τη φορά επικεντρωνόμαστε στην ΕΥΔΑΠ, της οποίας η ιδιωτικοποίηση περιμένει τη σειρά της μετά από εκείνη της ΕΥΑΘ. Στην εκπομπή ακούγονται αποσπάσματα από τις παρεμβάσεις των Βασίλη Τσόκαλη (εκπρόσωπος ΣΕΚΕ-Σ για Δημόσια ΕΥΔΑΠ), Δημήτρη Χρυσαφίδη (δρ. Χημείας Τροφίμων) και Έφης Σπυροπούλου  (μέλος πρωτοβουλίας SAVEGREEKWATER) στην εκδήλωση που οργάνωσε η doc4life την περασμένη Πέμπτη.

Πως οι πολυεθνικές απαξιώνουν το νερό της βρύσης

Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1.4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.

Το νερό και το #saveskouries

Του Γιάννη Ζαμπετάκη

Με αφορμή τη διεθνή ημέρα για τις Σκουριές (9.11.2013), μια συνοπτική παρουσίαση του προβλήματος, που έχει κάνει την περιοχή σύμβολο των περιβαλλοντικών αγώνων.

Ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος τον περνά μέσα σε αμφιθέατρα και βιβλιοθήκες. Σε αμφιθέατρα για να κάνει μάθημα στα νέα παιδιά της Ελλάδας και να μεταδώσει (όσο και όπως τον αφήνει η Ελληνική Πολιτεία…βλ. ΕΚΠΑ κλειστό εδώ και 9 εβδομάδες λόγω μιας λάθος ΚΥΑ!) την επιστημονική γνώση. Και σε βιβλιοθήκες για να ενημερώνεται για τη νέα γνώση που παράγεται στον «εργαστηριακό πάγκο» (όπως λέμε εμείς οι χημικοί) κάθε μέρα στα εργαστήρια όλης της υφηλίου. Παντρεύοντας τη γνώση με τη διδασκαλία, τότε μπορούμε να κάνουμε και καλύτερο μάθημα αλλά και να διδάσκουμε πράγματα που έχουν άμεση σχέση με την κοινωνία και την επιστήμη!

Πανστρατιά κατά των ιδιωτικοποιήσεων του νερού

Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ

Να σταματήσει η επί δύο δεκαετίες πολιτική της Παγκόσμιας Τράπεζας προώθησης της κερδοσκοπικής διαχείρισης του νερού έχουν ζητήσει με επιστολή τους από την Παγκόσμια Τράπεζα οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο με προεξάρχουσα προσωπικότητα την αντιδήμαρχο του Παρισιού, που επισκέπτεται Αθήνα και Θεσσαλονίκη προς ενίσχυση του ελληνικού μετώπου κατά των ιδιωτικοποιήσεων στον τομέα αυτό.

Η Anne Le Strat πρωτοστάτησε στους αγώνες για την επαναδημοτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας.

ΑΝ ΛΕ ΣΤΡΑΤ : «Η διαχείριση του νερού πρέπει να βασίζεται στο δημόσιο συμφέρον»

Συνέντευξη στην Ντίνα Δασκαλοπούλου

Η Αν λε Στρατ είναι αντιδήμαρχος Παρισιού και πρόεδρος της δημοτικής εταιρείας ύδρευσης. Ερχεται στην Αθήνα το Σάββατο για να μας μιλήσει για το φαινόμενο του ελληνικού σουρεαλισμού: πώς μια χώρα πουλά φτηνά στρατηγικής σημασίας κοινωνικά αγαθά για να σώσει μια κοινωνία καταστρέφοντάς την. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που έκαναν οι συμπολίτες της: την ώρα που εμείς χαρίζουμε σε ιδιώτες, οι Παριζιάνοι ξαναπαίρνουν το νερό στα χέρια τους. Ηταν Νοέμβριος του 2008 όταν στο Παρίσι ξεκίνησε η διαδικασία «επαναδημοτικοποίησης» της ύδρευσης. Η απόφαση αυτή ήταν έκφραση μιας ισχυρής πολιτικής και ιδεολογικής επιλογής: το νερό είναι ένα κοινό αγαθό και για αυτό η εκμετάλλευση και η διαχείρισή του πρέπει να είναι στα χέρια των πολιτών. Δύο χρόνια μετά, το σύνολο των υπηρεσιών ύδρευσης στο Παρίσι, από τα αντλιοστάσια έως τη βρύση, ελέγχεται πρώτη φορά από έναν ενιαίο φορέα, δημοτικό και δημόσιο. Σήμερα, η Eau de Paris με 930 υπαλλήλους είναι η μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση ύδρευσης της Γαλλίας. Το 2011 μείωσε την τιμή του πόσιμου νερού έπειτα από είκοσι πέντε χρόνια εκρηκτικών αυξήσεων των τιμολογίων και φέτος ψηφίστηκε ως η καλύτερη εταιρείας ύδρευσης της χώρας.

Η αντιδήμαρχος του Παρισιού στην Ελλάδα για το νερό!

Δύο συνεντεύξεις τύπου και επαφές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιήσει η αντιδήμαρχος Παρισιού και διευθύντρια της Eau de Paris, Ann LeStrat στη σύντομη επίσκεψή της στη χώρα μας ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Πουλαντζά και φορέων της κοινωνίας των πολιτών.

«Μην πουλάτε το νερό»

Του ΑΡΓΥΡΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ

Ξεκάθαρο μήνυμα να μην προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση στην πώληση των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, μετέφερε χθες στην Αθήνα η Κρίστα Χεκτ, διευθύντρια της ένωσης δημόσιων φορέων διαχείρισης υδάτων της Γερμανίας με έδρα το Βερολίνο.

Στη Γερμανία η ύδρευση ανήκει στο Δημόσιο, είπε χθες η Γερμανίδα Κρίστα Χεκτ (πρώτη στο πάνελ δεξιά) Τόνισε την αρνητική εμπειρία ιδιωτικοποίησης της εταιρείας ύδρευσης του Βερολίνου, που οδήγησε αρχικά σε υπερβολικές αυξήσεις της τιμής του νερού και εν συνεχεία, υπό την πίεση των αντιδράσεων των καταναλωτών, σε «σπάσιμο» του συμβολαίου με τους ιδιώτες, με ρήτρα 650 εκατομμυρίων ευρώ.

Ανυδρες ιδιωτικοποιήσεις διεθνώς, εμείς αντίθετα στο ρεύμα!

Του δρ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΧΑΡΤΖΟΥΛΑΚΗ,

γεωπόνου- ερευνητή

Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον στο οποίο όλα αλλάζουν με επιταχυνόμενους ρυθμούς, το νερό, η βασική πηγή ζωής, φαίνεται ότι θα αποτελέσει στοιχείο ανταγωνισμού και περιοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη στις επόμενες δεκαετίες.

Η ποσότητα του νερού που έχουμε, παραμένει σταθερή για χιλιάδες χρόνια ενώ ο αριθμός και ο τύπος των χρηστών έχει αυξηθεί μαζικά. Η παγκόσμια δυναμική -όπως η αύξηση του πληθυσμού, η αστικοποίηση, οι αλλαγές στη χρήση γης και η αλλαγή του κλίματος- δημιουργεί ανταγωνιστικές πιέσεις στον πεπερασμένο αυτόν φυσικό πόρο. Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά επανέρχεται στην επικαιρότητα το πρόβλημα της έλλειψης του νερού. Η ψευδαίσθηση της αφθονίας δεν επιτρέπει εύκολα να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ότι δηλαδή με την πάροδο του χρόνου το καλής ποιότητας νερό τείνει να μετατραπεί σε αγαθό εν ανεπαρκεία.

Υπό την πίεση της Τρόικας “κουρεύουν” το χρέος του Δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ για να την παραδώσουν στους ιδιώτες

Της Μαριάννας Τζάννε

Θα πληρωθούν μόνο τα 350 εκατ. ευρώ από οφειλές ύψους 1 δισ. ευρώ – Ερωτήματα όσον αφορά στην αξία πώλησης μετά του “κούρεμα” των απαιτήσεων

Με σκανδαλώδες “κούρεμα” χρέους, που κατά πληροφορίες εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο ύψος των 700 εκατ. ευρώ και πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών δήμων, περιφερειών και του Δημοσίου, χωρίς τα πρόστιμα και τις νόμιμες προσαυξήσεις, μεθοδεύεται το “νοικοκύρεμα” της ΕΥΔΑΠ προκειμένου να καταστεί ελεύθερη βαρών και να μοσχοπουληθεί σε ιδιώτες. Κατά τον τρόπο αυτόν, εφόσον η ΕΥΔΑΠ διαγράψει απαιτήσεις περί των 700 εκατ. ευρώ από το Δημόσιο, είναι φυσικό να μειωθεί και η αξία πώλησής της κατά την ιδιωτικοποίηση.

Η τρόικα πιέζει έντονα και η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας ύδρευσης είναι στις πρώτες προτεραιότητες, άμεσα.