Ο Παλιάτσος του δρόμου και η καρδερίνα- Το τέλος

του Χρήστου Επάμ. Κυργιάκη

«Όμως, καθώς περνούσε ο καιρός, ο Πέτρος άρχισε τα πάρε-δώσε με τα πλουσιόπαιδα της πόλης. Βλέπεις, στη γειτονιά που μετακόμισε οι γείτονές του δεν ήταν της σειράς. Γειτονιά πλουσίων και δυνατών. Εκεί έμενε ο μεγαλοεργολάβος της πόλης, ο διευθυντής της κλινικής, ο διευθυντής της τράπεζας και όλη η υπόλοιπη αφρόκρεμα της πόλης. Δεν του περίσσευε ούτε λεπτό για μένα. Ξεχνούσε να με ταΐσει και να μου αλλάξει το νερό.

Περνούσαν μέρες χωρίς να μου πει ούτε μία κουβέντα. Κάποτε οι φίλοι του τού πρότειναν να τον βοηθήσουν να γίνει Δήμαρχος γιατί εκτίμησαν πολύ τα προσόντα του, όπως του έλεγαν.»

«Δύσκολες οι φιλίες με τέτοιους ανθρώπους. Πρέπει κι εσύ να στοχεύεις στο χρήμα και τη δύναμη, όπως κι εκείνοι. Σε κάνουν παρέα όσο τους είσαι χρήσιμος. Μετά, σου λένε ¨γεια χαρά¨ και σε πετάνε στην άκρη.»

Θα ήθελα να σας μισήσω αλλά δεν μπορώ. Μόνο λύπηση σας ταιριάζει

του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Τα χαράματα τον είχαν βρει ξάγρυπνο. Δεν είχε μπορέσει να κλείσει μάτι ούτε για ένα λεπτό. Είχε σηκωθεί από το κρεβάτι σαν χαμένος κι έφτιαξε καφέ, όπως κάθε μέρα. Καπνίζοντας στο μπαλκόνι ούτε που κατάλαβε ότι πέρασε η ώρα. Ετοιμάστηκε βιαστικά και βγήκε από το σπίτι.

Όμως, εκείνη τη μέρα τα πόδια του, αντί να πάνε μπροστά με κατεύθυνση το σχολείο, του φαινόταν πως γύριζαν προς τα πίσω.

Ήταν μέρα απεργίας.

Βίλχελμ Ράιχ – Ο αετός και οι κότες

“Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμμα!

Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι’ ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα· πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωληά του θ’ ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει το λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ’ ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός. Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 17o (τελευταίο) μάθημα, Tο δικαίωμα στο παραλήρημα

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Σήμερα  ολοκληρώνουμε όχι μόνο τον 6ο κύκλο μαθημάτων ολοκληρώνοντας  με το 17ο μάθημα  αλλά και όλο το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998.

Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε πριν 3 χρόνια και ολοκληρώνεται με αρκετή καθυστέρηση (για την οποία απολογούμαστε) αλλά και αρκετή συγκίνηση. Ο δάσκαλος Εντουάρντο ήταν και θα είναι ένας  φάρος γνώσης, φωτεινής σκέψης, απλότητας, παρατηρητικότητας , σύνεσης και αποφασιστηκότητας.

Χωρίς να μπορούμε να το υποσχεθούμε θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε και άλλα από τα διδακτικά του έργα.

6ος Κύκλος  –  Tο δικαίωμα στο παραλήρημα

Σελίδες 360 – 365,  Μάθημα 17ο, : Tο δικαίωμα στο παραλήρημα

Η δημιουργία της τράπεζας

Του Βασίλη Ραφαηλίδη

Τράπεζα σημαίνει τραπέζι. Αυτό το ξέρουμε όλοι. Εκείνο που ίσως δεν ξέρουμε όλοι είναι γιατί η νέα ελληνική λέξη τραπέζι διαχώρισε το νόημά της από την αρχαία ελληνική λέξη τράπεζα. Κι ακόμα, γιατί η αρχαία τράπεζα ύψωσε σε κεφαλαίο το πρώτο γράμμα και έγινε Τράπεζα.

Βέβαια, όλοι ξέρουμε πως το κτίριο μιας τράπεζας δεν έχει τραπεζαρία για τους πελάτες. Έχει όμως και τώρα τραπέζια, δηλαδή μπάνκους, όπως θα έλεγαν οι Ιταλοί, οι δημιουργοί της πρώτης σύγχρονης Μπάνκας. Πάνω σ’ αυτά τα τραπέζια οι τραπεζικοί υπάλληλοι συνεχίζουν τη δουλειά που έκαμναν και οι αρχαίοι έλληνες τραπεζίτες, γνωστοί τον καιρό εκείνο σαν κερματισταί, διότι ασχολούνταν με κέρματα, δηλαδή κοψίδια, τεμάχια του ακέραιου νομίσματος.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 16o (ΝΕΟ) μάθημα, Γ μέρος : Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε σήμερα  τον 6ο κύκλο μαθημάτων ολοκληρώνοντας  το 16ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 17 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

6ος Κύκλος  –  Tο Αντί-σχολείο

Σελίδες 353 – 359,  Μάθημα 16ο, Γ μέρος : Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

---

Η διαδικασία δεν έχει τίποτα το θεαματικό, και συμβαίνει κυρίως σε τοπικό επίπεδο, αλλά σε όλα τα μέρη του κόσμου αναδύονται μύριες νέες δυνάμεις.

Αναδύονται από κάτω προς τα πάνω και από μέσα προς τα έξω. Αθόρυβα αναλαμβάνουν να επαναθεμελιώσουν τη δημοκρατία σαν γέννημα της λαϊκής συμμετοχής και ξεθάβουν τις περιφρονημένες παραδόσεις της ανεκτικότητας, της αλληλοβοήθειας και της συνύπαρξης με τη φύση. Ένας από τους εκπρόσωπους αυτών των δυνάμεων, ο Μάνφρεντ Μαξ-Νεφ, τις περιγράφει σαν ένα νέφος από κουνούπια, κινούμενο με ορμή κατά ενός συστήματος που δε θέλει οι άνθρωποι να αγκαλιάζονται αλλά να διαγκωνίζονται:

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 16o (ΝΕΟ) μάθημα, Β μέρος : Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε σήμερα  τον 6ο κύκλο μαθημάτων με το 16ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 17 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

6ος Κύκλος  –  Tο Αντί-σχολείο

Σελίδες 345 – 352,  Μάθημα 16ο, Β μέρος : Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

---

 

Ένας νέος Αμερικανός ανθρωπολόγος, ο Ντένις Ρότζερς, κατάφερε να χωθεί σαν μέλος σε μια από τις συμμορίες που τρομοκρατούν τις συνοικίες της Μανάγκουας. Ο ανθρωπολόγος διαπίστωσε ότι οι συμμορίες είναι η βίαιη απάντηση των νέων σε μια κοινωνία που τους περιθωριοποιεί και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βία δεν ευδοκιμεί απλά και μόνο επειδή οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια ανελέητη φτώχεια και δεν έχουν ούτε την παραμικρή πιθανότητα να βρουν ποτέ δουλειά ή να σπουδάσουν, αλλά και επειδή αναζητούν απελπισμένα μια ταυτότητα. Στα χρόνια του εβδομήντα και του ογδόντα, χρόνια εξεγέρσεων και πολέμων, οι νέοι ταυτίζονταν με τη χώρα τους, με εκείνη την αποικία που ήθελε να γίνει πατρίδα. Οι νέοι όμως της δεκαετίας του ενενήντα έμειναν χωρίς είδωλα. Τώρα υπερασπίζονται τη συνοικία τους ή κάποιο δρόμο της συνοικίας τους και παλεύουν μέχρι θανάτου με συμμορίες από εχθρικές συνοικίες ή εχθρικούς δρόμους. Υπερασπίζοντας το χώρο τους, και φτιάχνοντας συμμορίες για να παλεύουν ή να κλέβουν, αισθάνονται λιγότερο μόνοι και λιγότερο φτωχοί μέσα στην εξατομικευμένη και φτωχή κοινωνία τους. Μοιράζονται μεταξύ τους ό,τι κλέβουν και τα λάφυρα από τα χτυπήματα τους τα μετατρέπουν σε κόλλα, μαριχουάνα, σφινάκια, σφαίρες, στιλέτα, παπούτσια Νike και κασκέτα του μπέιζμπολ.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 16o (ΝΕΟ) μάθημα, A μέρος : Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Ξεκινούμε σήμερα  τον 6ο κύκλο μαθημάτων με το 16ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 17 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

6ος Κύκλος  –  Tο Αντί-σχολείο

Σελίδες 335 – 344,  Μάθημα 16ο, Α μέρος : Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

---

Προδοσίες και υποσχέσεις στο τέλος της χιλιετίας

Το 1902 η Rationalist Press Association δημοσίευσε στο Λονδίνο τη Νέα της Κατήχηση: ο εικοστός αιώνας βαφτίστηκε με τα ονόματα Ειρήνη, Ελευθερία και Πρόοδος και οι νονοί ευχήθηκαν στο νεογέννητο να απαλλάξει τον κόσμο από τις δεισιδαιμονίες, τον υλισμό, την αθλιότητα και τον πόλεμο.

Τα χρόνια πέρασαν, ο αιώνας πεθαίνει. Τι είδους κόσμο αφήνει πίσω του; Έναν κόσμο χωρίς ψυχή, έναν κόσμο ξεψυχισμένο, που ζει με τη δεισιδαιμονία των μηχανών και λατρεύει τα όπλα: έναν κόσμο ανάποδο, όπου τα αριστερά είναι δεξιά, ο αφαλός στην πλάτη και το κεφάλι στα πόδια.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 15o (ΝΕΟ) μάθημα, Δ μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Ολοκληρώνουμε σήμερα  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 15ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 325 – 332,  Μάθημα 15ο, Δ μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

---

Ο Πήτερ Μέντζελ και άλλοι φωτογράφοι συγκέντρωσαν σε ένα βιβλίο φωτογραφίες από διάφορες οικογένειες ανά τον πλανήτη. Οι σκηνές οικογενειακής θαλπωρής διαφέρουν πολύ μεταξύ τους στις φωτογραφίες από την Αγγλία και το Κουβέιτ, την Ιταλία και την Ιαπωνία, το Μεξικό, το Βιετνάμ, τη Ρωσία, την Αλβανία, την Ταϋλάνδη και τη Νότιο Αφρική. Σε όλες τις φωτογραφίες όμως υπάρχει κάτι κοινό κι αυτό το κάτι είναι η συσκευή της τηλεόρασης. Στον κόσμο υπάρχουν διακόσια εκατομμύρια συσκευές τηλεόρασης.

Πρόσφατες έρευνες και δημοσκοπήσεις, στη Βόρειο και Νότιο Αμερική, αποκαλύπτουν την έμμονη παρουσία και την παντοδυναμία της μικρής οθόνης:

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 15o (ΝΕΟ) μάθημα, Γ μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 15ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 315 – 324,  Μάθημα 15ο, Γ μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

---

Διαίρει και βασίλευε : Μια ωραία ημέρα ο βασιλιάς του Βελγίου αποφάσισε ότι Τούτσι ήταν όσοι είχαν περισσότερες από οκτώ αγελάδες και Ούτου εκείνοι που είχαν λιγότερες, στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται η Ρουάντα και το Μπουρούντι. Παρότι οι βοσκοί Τούτσι και οι αγρότες Ούτου είχαν διαφορετικές ρίζες, μοιράζονταν πολλούς αιώνες κοινής ιστορίας στην ίδια περιοχή, μίλαγαν την ίδια γλώσσα και συζούσαν ειρηνικά. Οι ίδιοι δε γνώριζαν ότι ήταν εχθροί* παρ’ όλα αυτά κατέληξαν να το πιστεύουν με τέτοιο πάθος ώστε το 1994 και το 1995 οι μεγάλες σφαγές ανάμεσα στους Ούτου και τους Τούτσι οδήγησαν σε μισό εκατομμύριο νεκρούς.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 15o (ΝΕΟ) μάθημα, Β μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 15ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 306 – 315,  Μάθημα 15ο, B μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

---

Η ποικιλία την οποία προσφέρει η τεχνολογία λένε ότι είναι δημοκρατική. Η τεχνολογία θέτει την εικόνα, το λόγο και τη μουσική στη διάθεση όλων, γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας• αυτό το θαυμάσιο πράγμα, όμως, μπορεί να μετατραπεί σε ενοχλητική κοροϊδία αν το ιδιωτικό μονοπώλιο επιβάλλει τη δικτατορία της μοναδικής εικόνας, του μοναδικού λόγου και της μοναδικής μουσικής. Με ορισμένες εξαιρέσεις, που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα και δεν είναι τόσο λίγες, αυτός ο πλουραλισμός έχει κατά κανόνα την τάση να μας προσφέρει χιλιάδες δυνατότητες επιλογής ανάμεσα στα ίδια και τα ίδια. Όπως λέει ο Αργεντινός δημοσιογράφος Εζεκιήλ Φερνάντες-Μόορες, με αφορμή την πληροφόρηση: «Είμαστε ενήμεροι για όλα, αλλά δε μας ενδιαφέρει τίποτα.»

Αντιφασιστικό διήγημα: “Η μπογιά”

.

Το αντιφασιστικό διήγημα που ακολουθεί διακρίθηκε στον διαγωνισμό “Λόγω Τέχνης” το 2012 και εκδόθηκε στο βιβλίο “11 Λέξεις” από τις εκδόσεις Καλέντης.

Ευχαριστω θερμά τον εκδότη για την άδεια που μου έδωσε να το αναρτήσω εδώ.

.

.

Η Γιορτή της Ασημαντότητας, Μίλαν Κούντερα

Μετάφραση: Γιάννης Η. Χάρης, Εκδόσεις Εστία

Πάντοτε μια νέα έκδοση του Μίλαν Κούντερα δημιουργεί γεγονός ανάμεσα σε αναγνώστες και κριτικούς παρόλο που το πλήθος των μεγάλων δημιουργιών του εδράζεται στο παρελθόν. Η επανέκδοση από την Εστία όλου του έργου του ευτύχησε κυριολεκτικά από τις μεταφράσεις του Γιάννη Η. Χάρη.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την «Γιορτή της Ασημαντότητας», το πιο πρόσφατο μυθιστόρημά του. Και είναι η αίσθηση του γελοίου και ταυτόχρονα ασήμαντου αυτό που αφηγείται ο Κούντερα, αυτό που αναφέρεται σε όλα τα βιβλία του. Μακριά από τις μεγαλεπήβολες διηγήσεις της λογοτεχνίας, ο Τσέχος συγγραφέας πάντοτε εστίαζε στα μικρά και επουσιώδη, στα «ασήμαντα» συμβάντα και στις άνευ αξίας λεπτομέρειες για να πει αυτά που ήθελε, έχοντας ως βάση το υπονομευτικό χιούμορ, καθώς έγραφε σε μια χώρα με άγρια λογοκρισία, το οποίο διατήρησε και στη Γαλλική περίοδό του. Αν όμως στην πρώτη φάση το χρησιμοποιούσε για να κοινοποιήσει τις δικές τους αλήθειες, στην δεύτερη, την εποχή της «απόλυτης» ελευθερίας του, θέλησε να υποσκάψει την σοβαροφάνεια του ευρωπαϊκού μυθιστορήματος.

ΡΑΪΧ: Άκου ανθρωπάκο

«Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην ουσία, θα ‘χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό»

ΔΕ Σ’ΑΓΑΠΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ, ΣΕ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. Σε ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά. Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου, όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν σ ʼ ένα σύμβολο κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σ ʼ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο είπαν κατάμουτρα: “Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη”. Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις “ζήτω, ζήτω”.

ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ. ΣΕ ΤΡΕΜΩ, ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος, ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταις εσύ γι ʼ αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα ʽ χες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου.

Ενα άσχημο ταξίδι – Τσάρλς Μπουκόφσκι

Από το βιβλίο “Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας”

Καθίσατε να σκεφτείτε ποτέ στα σοβαρά ότι το LSD και η έγχρωμη τηλεόραση εμφανίστηκαν στην αγορά σχεδόν ταυτόχρονα; Καταφθάνει αυτός ο εκρηκτικός βομβαρδισμός χρωμάτων, κι εμείς τι να κάνουμε; Κηρύττουμε παράνομο το ένα και γαμούμε τελείως το άλλο. Φυσικά, η τηλεόραση – με τους ανθρώπους που τη διαχειρίζονται σήμερα είναι άχρηστη, αυτό δε σηκώνει κουβέντα. Διάβασα ότι σε μια πρόσφατη επιδρομή της αστυνομίας, ένας πράκτορας δέχτηκε στο πρόσωπο ένα δοχείο με οξύ που του το πέταξε ο φερόμενος ως κατασκευαστής των παραισθησιογόνων. Κι αυτό είναι ένα είδος σπατάλης.

Ραφαηλίδης: Αισθητική, η ηθική του μέλλοντος

«Επειδή η πολιτική στερείται αισθητικής διότι στερείται ηθικής» διαβάζουμε αυτό…

Κορνήλιος Καστοριάδης, Η «Ορθολογικότητα» του καπιταλισμού

Στο βιβλίο «Η ορθολογικότητα του καπιταλισμού» του Κορνήλιου Καστοριάδη, περιέχονται κείμενα και δοκίμια που μελετούν τις φαντασιακές σημασίες που ο σύγχρονος καπιταλιστικός κόσμος προωθεί ως «ορθολογικές», καθώς και τις επιπτώσεις του στον άνθρωπο. Το βιβλίο εκδόθηκε τον Σεπτέμβρη του 1997.

Εδώ, η διαύγαση των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνιών δεν πραγματοποιείται κάτω από την αυστηρή οικονομική τους πτυχή. Όπως και η πρώτη περίοδος της Σχολής της Φρανκφούρτης (βλ Max Horkheimer, Theodor Adorno και Herbert Marcuse), ο Καστοριάδης μας προτρέπει να δούμε τον καπιταλισμό όχι μόνο σαν ένα προβληματικό σύστημα οικονομικών σχέσεων, αλλά, και σαν κοινωνικό και αξιακό μοντέλο.

Οι αόρατες δικτατορίες

Tου Eduardo Galeano

Η αυταπάρνηση της μητέρας φέρνει τη δικτα­τορία της υποδούλωσης. Ο φίλος, με την προθυμία του να βοηθήσει, ασκεί τη δικτατορία της μεροληψίας.

Η ευσπλαχνία ασκεί τη δικτατορία της υπο­χρέωσης.

Ζοζέ Σαραμάγκου: Ένας άθεος ενάντια στην τυφλότητα

Στις 18 Ιουνίου 2010 έφυγε από τη ζωή ο πορτογάλος νομπελίστας Ζοζέ Σαραμάγκου, ο οποίος εξερεύνησε την ταραγμένη πολιτική ταυτότητα της Πορτογαλίας σε μια σειρά μυθιστορημάτων του και τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1998. Ένας ειλικρινής άθεος και κομμουνιστής, αμφισβήτησε τις «αξίες» της μετα-δικτατορικής ζωής στην Πορτογαλία με έργα του όπως τα «Baltasar & Blimunda», «Η Χρονιά Που Πέθανε Ο Ρικάρντο Ρέις» και «Όλα Τα Ονόματα». Έγινε ευρύτερα γνωστός με το μυθιστήρημά του «Περί Τυφλότητος» (1995).

Σε ό, τι αφορά την πολιτική του τοποθέτηση, αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σαραμάγκου -μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος της Πορτογαλίας από το 1969- συμμετείχε σε πολλά διεθνή forums, όπου διεξήγαγε ομιλίες καταγγέλλοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 15o (ΝΕΟ) μάθημα, Α μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 15ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 296 – 305,  Μάθημα 15ο, Α μέρος : Εντατικά μαθήματα μη επικοινωνίας

---

Πόλεμος είναι η συνέχιση της τηλεόρασης με άλλα μέσα, θα έλεγε ο στρατηγός Καρλ φον Κλάουζεβιτς, αν επανερχόταν στη ζωή ενάμιση αιώνα αργότερα και άρχιζε να κάνει zapping.

Η αληθινή πραγματικότητα μιμείται την εικονική πραγματικότητα, η οποία μιμείται την αληθινή πραγματικότητα σε έναν κόσμο που αποπνέει βία από όλους τους πόρους του. Είναι γνωστό ότι η βία γεννάει βία• όμως γεννάει και κέρδη για τη βιομηχανία της βίας, πουλώντας την ως θέαμα και μετατρέποντας τη σε καταναλωτικό αντικείμενο.

Δεν είναι απαραίτητο πλέον ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα. Σήμερα τα μέσα, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αγιάζουν τους σκοπούς ενός συστήματος εξουσιών που επιβάλλει τις αξίες του σε πλανητική κλίμακα. Το Υπουργείο Παιδείας της παγκόσμιας κυβέρνησης βρίσκεται στα χέρια ελάχιστων ανθρώπων. Ποτέ τόσοι πολλοί δεν έπαψαν να επικοινωνούν μεταξύ τους εξαιτίας τόσο λίγων.

Το δικαίωμα μας στην έκφραση περιορίζεται άραγε στο δικαίωμα μόνο να ακούμε;

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 14o (ΝΕΟ) μάθημα, Γ μέρος : Μαθήματα Καταναλωτικής κοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 14ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 286 – 295,  Μάθημα 14ο, Γ μέρος : Μαθήματα Καταναλωτικής κοινωνίας

---

Ο εγκληματολόγος Αντονι Πλατ παρατήρησε ότι τα εγκλήματα του δρόμου δεν είναι καρπός μόνο της έσχατης φτώχειας αλλά και της ατομιστικής ηθικής. Η ιδεοληψία της κοινωνίας με την επιτυχία, λέει ο Πλατ, δρα ψυχαναγκαστικά και οδηγεί τους ανθρώπους στην παράνομη απόκτηση αντικειμένων. Πάντοτε άκουγα να λένε ότι τα χρήματα δε φέρνουν την ευτυχία” ωστόσο, οποιοσδήποτε φτωχός τηλεθεατής έχει κάθε λόγο να πιστεύει πως τα χρήματα φέρνουν κάτι τόσο σχετικό με την ευτυχία, που τη διαφορά τους θα την καταλάβαινε μόνο ένας ειδικός.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Έρικ Χόμπσμπαουμ, ο εικοστός αιώνας έβαλε τέλος σε μια εποχή εφτά χιλιάδων χρόνων, που άρχισε με την εμφάνιση των πρώτων καλλιεργειών στα τέλη της παλαιολιθικής εποχής και είχε επίκεντρο τη γεωργία. Ο πληθυσμός αστικοποιείται παγκοσμίως και οι αγρότες γίνονται κάτοικοι της πόλης. Στη Λατινική Αμερική υπάρχουν άδεια χωριά χωρίς ούτε έναν άνθρωπο και πελώριες αστικές μυρμηγκοφωλιές: οι μεγαλύτερες και πιο άνισες πόλεις του κόσμου.

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 14o (ΝΕΟ) μάθημα, Β μέρος : Μαθήματα Καταναλωτικής κοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Συνεχίζουμε  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 14ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 268 – 275,  Μάθημα 14ο, Β μέρος : Μαθήματα Καταναλωτικής κοινωνίας

---

Αυτό είναι ανέκδοτο / 2

Στην έξοδο από τη Μόσχα τρακάρει ένα αυτοκίνητο. Ο οδηγός βγαίνει μέσα από τα συντρίμμια και κλαψουρίζει — Η Μερσεντές μου… Η Μερσεντές μου… Κάποιος του λέει:

– Μα κύριε… Τι σημασία έχει το αυτοκίνητο. Δε βλέπετε ότι χάσατε το ένα σας χέρι ;

Και βλέποντας το ακρωτηριασμένο μέλος του μες στα αίματα, ο άνθρωπος θρηνεί:

– Το Ρόλεξ μου! Το Ρόλεξ μου!

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν ενδείκνυται για ανθρώπους, ενδείκνυται όμως για τις φαρμακοβιομηχανίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες καταναλώνουν τη μισή παραγωγή ηρεμιστικών, αγχολυτικών και άλλων χημικών ναρκωτικών που πωλούνται νομίμως ανά τον κόσμο και περισσότερο από τη μισή παραγωγή των απαγορευμένων ναρκωτικών που πωλούνται παρανόμως, ποσοστό όχι και τόσο ευκαταφρόνητο αν λάβουμε υπόψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μόλις και μετά βίας συγκεντρώνουν το πέντε τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού”.

Πολ Λαφάργκ, «Η θρησκεία του κεφαλαίου»

Αποσπάσματα απ’ το βιβλίο του Πολ Λαφάργκ «Η θρησκεία του κεφαλαίου». Το βιβλίο αυτό αποτελεί τα πρακτικά ενός (φανταστικού) Διεθνούς Συνεδρίου που έγινε στο Λονδίνο (δεν καθορίζεται η ημερομηνία), κατά τη διάρκεια του οποίου οι εκπρόσωποι των πιο επιφανών αστών συντάσσουν τα πρακτικά μιας νέας θρησκείας που θα λατρεύει το Χάος που δημιούργησαν και που ονόμασαν «πολιτισμένο κόσμο». Μιας θρησκείας ικανής όχι μόνο «να σταματήσει την επικίνδυνη εξάπλωση των σοσιαλιστικών ιδεών», αλλά και να δώσει στον χαοτικό και καπιταλιστικό αυτό κόσμο τη φαινομενικά οριστική μορφή του. Πρόκειται για μια απολαυστική φάρσα του συγγραφέα του πασίγνωστου βιβλίου «Το δικαίωμα στην τεμπελιά» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος και Νησίδες), που τύγχανε να είναι και γαμπρός του Μαρξ. Δυστυχώς, το κείμενο αυτό -στο μεγαλύτερο μέρος του- παραμένει ακόμα επίκαιρο…

<Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 14o (ΝΕΟ) μάθημα, Α μέρος : Μαθήματα Καταναλωτικής κοινωνίας

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Κ & Οnario

Ξεκινάμε  τον 5ο κύκλο μαθημάτων με το 14ο μάθημα  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.

5ος Κύκλος  –  Παιδαγωγική της μοναξιάς

Σελίδες 268 – 275,  Μάθημα 14ο, Α μέρος : Μαθήματα Καταναλωτικής κοινωνίας

---

“Τις νύχτες, για να μην βλέπω, ανάβω το φως” ( το άκουσε η Μερσέδες Ραμίρες)

Μαθήματα καταναλωτικής κοινωνίας

Οι φτωχοί υπομένουν το μαρτύριο του Ταντάλου. Καταδικασμένοι στην πείνα και τη δίψα, είναι επιπλέον καταδικασμένοι να θαυμάζουν τις λιχουδιές που προσφέρει η διαφήμιση.Κάθε φορά που απλώνουν το χέρι ή πλησιάζουν το στόμα, αυτά τα θαυμαστά πράγματα απομακρύνονται. Κι αν κανείς εφορμήσει να τα αρπάξει, θα καταλήξει είτε στη φυλακή είτε στο νεκροταφείο.

Λιχουδιές από πλαστικό, όνειρα από πλαστικό. Πλαστικός είναι και ο παράδεισος που υπόσχεται η τηλεόραση σε όλους αλλά παρέχει σε λίγους. Είμαστε όλοι στις διαταγές της. Σ’ αυτό τον πολιτισμό, όπου τα πράγματα αποκτούν συνεχώς μεγαλύτερη αξία και οι άνθρωποι μικρότερη, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας καθορίζουν τους κανόνες : δεν αγοράζεις εσύ τα πράγματα, αυτά σε αγοράζουν, το αυτοκίνητο σε χρησιμοποιεί, ο υπολογιστής σε προγραμματίζει, η τηλεόραση σε παρακολουθεί.

Oκτώ ποιήματα για το Πάσχα

NΙΚΟΣ KAZANTZAKHΣ

«Ω Kύριε, εγώ ‘μαι που έσπασα σα μυρογιάλι
στα ιερά σου πόδια την καρδιά μου, και τα ολόξανθα
μακριά μαλλιά μου εγώ τ’ ανέμισα στις τρέμουλες,
σκυφτές των Aποστόλων κεφαλές, σα φλάμπουρο!
Eγώ ‘μαι που όντας όλοι οι εδικοί μακριάθε
κοιτώντας το σταυρό σε κλαίγαν σκορπισμένοι,