Κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται – 9 χρόνια από τη δολοφονία του Δημήτρη Χριστούλα

Το χέρι του συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα όπλισε η δική μας ανέχεια. Οι επιλογές μας έκτοτε οπλίσαν και συνεχίζουν να οπλίζουν χιλιάδες συμπολίτες μας.

Να ξεσηκωθούμε όλοι απέναντι στον φόβο του αύριο και στην κατάντια του σήμερα.

 

Ίμια: 24 χρόνια μετά

Ο Πάγκαλος τα χαρακτήρισε ως παλιόβραχους. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα απεκάλεσε κωλόβραχους, αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι, εκείνη την εποχή, ο Πάγκαλος ήταν υπουργός εξωτερικών και, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να γνωρίζει μια σημαντική λεπτομέρεια: όταν οι παλιόβραχοι ή κωλόβραχοι έχουν πάνω τους ζωή, συμμετέχουν στην χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μιας χώρας.

Ας γυρίσουμε πίσω στον χρόνο. Χριστούγεννα 1995. Το τουρκικό φορτηγό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσαράζει κοντά σε μια συστάδα βραχονησίδων, γνωστή ως Ίμια. Το λιμεναρχείο Καλύμνου στέλνει ρυμουλκό για να αποκολλήσει το τουρκικό πλοίο, αλλά ο πλοίαρχός του αρνείται. “Βρισκόμαστε σε σε τουρκική περιοχή, άρα αρμοδιότητα επέμβασης έχουν οι αρχές τής χώρας μου”, παραγγέλνει στους εμβρόντητους λιμενικούς.

Μαλάκες

Χήρα, ετών ογδόντα εφτά. Ολογράφως. Φύρα για το κράτος. Ντρέπεται, γιατί ξεπέρασε το προσδόκιμο. Και είναι βάρος, για όλους. Λέει.

Σύνταξη 894 ευρώ. Οκτακόσια ενενήντα τέσσερα. Ολογράφως κι αυτό. Άλλοι -λέει- δεν παίρνουν ούτε τετρακόσια. Μερικοί ούτε καν σύνταξη. Μερικοί δεν έχουν καν δουλειά. Κάποιες μέρες ούτε γάλα για το παιδί παίρνουν. Την κάναν να ντρέπεται και γι αυτό. «Επειδή το βάλατε γινάτι να ζείτε εσείς και να ζείτε με οκτακόσια ευρώ, εσείς που ανάγκες δεν έχετε, δεν περισσεύει τίποτε για τους νέους, ένα βαρίδιο είστε».

“20 Χρόνια Χρηματοπιστωτικής Φαγούρας…” Τράπεζες – Τραπεζίτες –Τραπεζικοί, Βάρβαρη(οι) Πολιτική (οι), και πολλά ΓΙΑΤΙ (;)

Των Νούλα Χρυσοχοΐδου και Κατερίνα  Παπαφωτίκα

Μετά το 1992 η ελληνική οικονομία επέστρεψε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 2%. Ωστόσο, παρά την αύξηση του Α.Ε.Π., η οικονομία συνέχισε να παρουσιάζει σημαντικές αδυναμίες. Το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετώπισε η ελληνική οικονομία την περίοδο αυτή ήταν η αδυναμία αντιμετώπισης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που οδηγούσε και στην αύξηση του συνολικού χρέους του δημοσίου. Έτσι, με εξαίρεση το 1994 το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος κυμαινόταν από 3,4% έως και 20,5% (το 1993). Αυτά τα επίπεδα ήταν πολύ μακριά του στόχου του 3% (Συνθήκη του Μάαστριχτ) και αναπόφευκτα οδήγησαν στην διόγκωση του δημοσίου χρέους από το 82,2% του Α.Ε.Π. που ήταν το 1991 στο 106,2% το 2000. Αντίθετα, στο πλαίσιο των προσπαθειών της χώρας να ενταχθεί στην Ο.Ν.Ε., σε αυτό το χρονικό διάστημα σημειώθηκε σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση του πληθωρισμού. Αυτό το τελευταίο είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του πληθωρισμού από τα επίπεδα του 18,8 το 1991 στο μόλις 2,9 το 2000.

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ 17/01/14 ” ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΧΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ” ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Πηγή : Cretetv Antitheseis

Οι πολιτικές της φτώχειας (σε απλά μαθηματικά)

Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη

Στις 21 Νοεμβρίου κατατέθηκε στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2014. Περίπου μια εβδομάδα μετά, στις 29 Νοεμβρίου, η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία δημοσίευσε τα στατιστικά στοιχεία για τον οικογενειακό προϋπολογισμό, τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών και τον κίνδυνο φτώχειας στην Ελλάδα.

Οι πεσόντες της κρίσης

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ

«Σε μία αυτοκτονία αντιστοιχούν τουλάχιστον 20 απόπειρες…» Β. Κονταξάκης, καθηγητής Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Ελάχιστα είναι τα καταγεγραμμένα περιστατικά αυτοκτονιών συγκριτικά με όσα συμβαίνουν στην πραγματικότητα, όπως προκύπτει από την έρευνα της «Κ.Ε.». Καθημερινά στα δημόσια νοσοκομεία πολλές από τις αυτοκτονίες, αλλά και τις απόπειρες, καταγράφονται ως δηλητηριάσεις, καρδιακές ανακοπές και ατυχήματα…

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο

Ή πώς παίρνεις πρώτα βραβείο και μετά τρως μια κλωτσιά στα πισινά, για να γλεντούν στα πάρτι οι κυβερνητικοί καλεσμένοι

Έκλειψη της πολιτικής, οικονομία της δυστυχίας (Neue Sachlichkeit)

Η σύνθλιψη της πολιτικής, η υποβάθμισή της σε παρακολούθημα μιας ιδιοτελούς οικονομικής ορθοδοξίας, ποτίζει κάθε χαραμάδα της ελληνικής πραγματικότητας σήμερα. Πήρε χρόνια να φθαρεί εντελώς, να φτάσει στο ερείπιο που κατοικούμε τώρα, και η κατεδάφιση συνετελείτο πανευρωπαϊκά και διεθνώς, όχι μόνο στην βαλκανική απόφυση των μασκαράδων που υπεδύοντο τις ιδιοπροσωπείες.

Στον μεσαίωνα οι δουλοπάροικοι, δούλευαν λιγότερο από όσο εργαζόμαστε σήμερα

Εργασιακός μεσαίωνας; Πού τέτοια τύχη!

Μία από τις πλέον δημοφιλείς εκφράσεις των τελευταίων ετών είναι αυτή του “εργασιακού μεσαίωνα”.  Kι όμως, οι δουλοπάροικοι του μεσαίωνα, στην πραγματικότητα δούλευαν λιγότερο από τον μέσο εργαζόμενο της βιομηχανικής εποχής. Πόσο μαλλον της ψηφιακής!

Η ψυχική υγεία στη μέγγενη των μνημονίων

Του Δημήτρη Κωνσταντίνου

Ο χώρος της Ψυχικής Υγείας, αποτελεί το πεδίο εφαρμογής πιλοτικών πολιτικών πριν αυτές εφαρμοστούν, με τις απαραίτητες προσαρμογές, στους υπόλοιπους χώρους. Οι λόγοι είναι ευνόητοι: οι ψυχικά πάσχοντες, έχοντας βιώσει την περιθωριοποίηση, τον κοινωνικό αποκλεισμό, το στιγματισμό, την ασυλοποίηση και το ρατσισμό, αποκομμένοι, πολλές φορές, από το ίδιο το οικογενειακό περιβάλλον, αδυνατούν να διεκδικήσουν σε πολλές περιπτώσεις και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους.

Ευαίσθητες και ανθρώπινες εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών

TουΧρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Ονομάζονται εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και επιτρέπεται να παρέχουν υπηρεσίες ενημέρωσης οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων καθώς και τη διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής των οφειλών, σύμφωνα με το ν. 3758/2009, (ΦΕΚ 68 Α/5-5-2009).

Οι εταιρείες αυτές εξυπηρετούν, κυρίως, τράπεζες αλλά και άλλες ιδιωτικές εταιρείες όπως είναι διάφορες εταιρείες παροχής υπηρεσιών.

Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας τους καθορίζεται, ασφαλώς, από τον παραπάνω νόμο και όπως κάθε τι νόμιμο είναι και ηθικό κατά Βουλγαράκην ευαγγέλιο.

STAIRWAY TO HELL

 του Βασίλη Παπαδόπουλου

Κάθε νόμισμα είναι τόσο ισχυρό όσο η οικονομία παρέχει μέσα για εξαργύρωση αυτού. Όλη η ρητορική και όλες οι ανοησίες που ακούγονται από τα λεγόμενα των ισχυρών δέν είναι τίποτα άλλο παρά απεγνωσμένες προσπάθειες των ιθυνόντων να κρατήσουν το σύστημα επιπλεύσιμο.

Όσο αυξάνουν το όριο χρέους τόσο υπερπληθωρίζουν το πρόβλημα, στον βωμό της ακόμα λίγο παραπάνω χαρισάμενης ζωής σήμερα. Τα μετρητά που διανέμονται τα τελευταία 40 χρόνια δεν είναι τίποτα παραπάνω από κουπόνια χρέους χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα από τις υπό πτώχευση τράπεζες.

Ένα στα τρια νοικοκυριά αδυνατεί να καλύψει τουλάχιστον τρεις από εννέα βασικές ανάγκες

Την δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών στην Ελλάδα,  όπως επίσης και την άνιση κατανομή των βαρών στον πληθυσμό, καταδεικνύουν, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του ΙΝΕ ΓΣΕΕ τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Eurostat με βάση σχετική έρευνα του 2012 , η οποία αφορά τα εισοδήματα των νοικοκυριών το 2011.

Ο Μπαρόζο και η μελέτη-φάντασμα

Του Μπάμπη Μιχάλη

Εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από το διαδίκτυο έκθεση ανώτατου αναλυτή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που υποστηρίζει ότι η σφιχτή πολιτική της Γερμανίας βάθυνε την κρίση στις χώρες του Νότου. Συνήγορος της Μέρκελ ο πρόεδρος της Κομισιόν

Να μην εγκαταλείψει την πολιτική της λιτότητας κάλεσε το Βερολίνο ο Μανουέλ Μπαρόζο χθες, επιχειρώντας να υπερασπιστεί τις βασικές επιλογές της γερμανικής κυβέρνησης στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, κυρίως όμως να συμμαζέψει την αυξανόμενη κριτική που ασκείται προς την τελευταία ακόμη και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

WIND και Κατάσχεση Πρώτης Κατοικίας [ #WIND_pleisthriasmos ]

Η αποκάλυψη ξεκινάει στις 23 Οκτωβρίου 2013, με το ακόλουθο video του καναλιού του Πύργου “Ολυμπιακή Ραδιοφωνία Τηλεόραση”:

Σε αυτό εμφανίζεται ένας άνθρωπος, ο Κώστας Παπαδάτης, πατέρας δύο παιδιών, που το δημόσιο του χρωστάει 12.000€, ενώ αυτός χρωστάει 200€ στη WIND (800€ με τις προσαυξήσεις και τους τόκους), και το σπίτι του (πρώτη κατοικία) βγήκε σε πλειστηριασμό μετά από νομική προσφυγή της WIND:

Νέο χαράτσι – εξόντωση των ψυχικά ασθενών

To 40%-80% από τις συντάξεις των νοσηλευμένων – ψυχικά ασθενών απαιτεί η κυβέρνηση με νέα της απόφαση. Για εξόντωση των ψυχιατρικά ασθενών μιλά ο Δ/ντής του 9ου ψυχιατρικού τμήματος στο Δαφνί, προειδοποιώντας ότι θα κινήσει άμεσα νομικές διαδικασίες και στην Ελλάδα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ψυχιατρικά ασθενείς αλλά και ηλικιωμένοι καλούνται να συμμετάσχουν περισσότερο στις δαπάνες περιθαλψής τους, στα συνολικά 100 επιχορηγούμενα από το κράτος Ιδρύματα ΝΠΔΔ, στα οποία νοσηλεύονται. Με νέα απόφαση του Ανδρέα Λοβέρδου που δημοσιεύτηκε στην “Διαύγεια”, καλούνται να καταβάλουν, εκτός από το ημερήσιο νοσήλιο του ασφαλιστικού τους φορέα που παρακρατούνταν έως τώρα, και ένα μεγάλο μέρος της σύνταξης ή του επιδόματος πρόνοιας.

Τα θύματα της κρίσης που καμία τρόικα δεν θα δει ποτέ!

Του Χρήστου Μιχαηλίδη

Ενα οδοιπορικό σε γειτονιές όπου οι άνθρωποι έπαψαν να ζουν. «Νεκροί», που διηγούνται τις ιστορίες τους! Η κ. Δήμητρα, ο κυρ Μιχάλης και ο κ. Σαϊπούλ

«Πήγα να κάνω διακανονισμό και μου ζήτησαν να πληρώνω δόση 500 ευρώ τον μήνα γι’ αυτά που οφείλω, συν το δίμηνο που θα τρέχει κανονικά. Πού να τα βρω τόσα λεφτά; Ορίστε, μέχρι στιγμής σήμερα, 12 το μεσημέρι, έχω κάνει είσπραξη 21 ευρώ. Μέχρι να κλείσω στις 5-6, μακάρι να κάνω άλλα 10»

Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα;

Του Κωστή Χατζημιχάλη

Η υφαρπαγή γης και ακινήτων στην Ελλάδα των Μνημονίων

 <——-  Χαντς Μέμιντορφ, «Σπίτι κεφάλι»

Τα Mνημόνια και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μας έχουν επιβληθεί κρατούν ψηλά στην επικαιρότητα το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των ακινήτων, ως λύση στο δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με τους αναλυτές της Τρόικας, στην Ελλάδα υπάρχει «καθυστερημένη κινητικότητα» των αξιών γης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και απαιτείται «ομαλοποίηση» της «ελληνικής εξαίρεσης». Να ακολουθήσει δηλαδή η γη και τα ακίνητα αυτό που έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη: συγκεντροποίηση της γης και περιορισμός της μικροϊδιοκτησίας, ένας «αναγκαστικός καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός», κατά τους μνημονιακούς.

Νέα δάνεια, νέα μέτρα λιτότητας φέρνει ο Σαμαράς

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε δυσθεώρητα ύψη θα φτάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος

Το ανέκδοτο με τον λαγό που καυχιόταν και διαλαλούσε στο δάσος τις …επιδόσεις του με την τίγρη μέχρι που η τελευταία τον πέτυχε στο δρόμο της για να της απολογηθεί με τη φράση “λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα” θυμίζει η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει την κοινωνία ότι δεν έρχονται νέα αντιλαϊκά μέτρα κι ότι κάπου εδώ τελειώνει η λιτότητα. Στην πιο πρόσφατη εκδοχή τους, οι επιδόσεις του ακατάβλητου εραστή λαγού περιγράφηκαν από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου που απαντώντας στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα, με αφορμή την συνέντευξή του στο Σταρ, δήλωσε ότι “στις επόμενες εκλογές δεν θα υπάρχει Μνημόνιο, μιας και μέχρι τότε η κυβέρνησή μας θα έχει πετύχει την έξοδο της χώρας από αυτό”.

Η παραπάνω δήλωση συνιστούσε εξαπάτηση γιατί ακόμη κι η έξοδος από το Μνημόνιο θα είναι μια παντελώς αδιάφορη διαδικασία στον βαθμό που η λιτότητα θα συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς αυτό. Ακόμη δηλαδή κι αν, ως δια μαγείας, τερματίζονταν τα Μνημόνια σε 1, 2 ή 6 μήνες και παράλληλα το δημόσιο χρέος έμπαινε σε μια τροχιά μείωσης ακόμη και σε επίπεδα κάτω του 100% του ΑΕΠ μια σειρά μηχανισμοί με σημαντικότερο αυτόν που δημιούργησε το Δημοσιονομικό Σύμφωνο θα επέβαλλαν μειώσεις δαπανών ακόμη και της τάξης των 20 δισ. ευρώ ετησίως! Στην περίπτωσή μας όμως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα κι η εξαπάτηση της κυβέρνησης δεν εντοπίζεται μόνο στα υπονοούμενα της δήλωσης του Κεδίκογλου, αλλά ακόμη και στα λόγια του.

Διαψεύδεται η κυβέρνηση που υποσχόταν χαλάρωση της οικονομικής πολιτικής

Προς επίρρωση των ζοφερών προοπτικών που άμεσα διανοίγονται ήρθαν τα όσα διαμείφθηκαν στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης την Δευτέρα κι επισφραγίστηκαν την Τετάρτη με την επίσκεψη στην Αθήνα του προέδρου του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ. Στην ατζέντα υπήρχαν πολλά θέματα: από τα προαπαιτούμενα για την δόση ύψους 1 δισ. ευρώ που σχετίζονται με την διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας, μέχρι το νέο προϋπολογισμό και το μεσοπρόθεσμο. Πρόκειται για θέματα που θα συζητηθούν ενδελεχώς κατά την άφιξη της Τρόικας στην Αθήνα στα τέλη Οκτωβρίου, αρχές Νοέμβρη. Το σημαντικότερο ωστόσο ήταν άλλο θέμα κι αφορούσε την τύχη της ελληνικής οικονομίας από το 2014, δεδομένου του κενού που θα εμφανιστεί, το οποίο περιττό να πούμε πως συνιστά μεγαλειώδη αποτυχία της Τρόικας. Ο ίδιος ο Γκεργκ Άσμουσεν το προσδιόρισε στα 5-6 δισ. ευρώ, μόνο για το δεύτερο εξάμηνο του 2014. Η γραμμή της κυβέρνησης αρχικά ήταν πως δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Τροποποιήθηκε όμως την εβδομάδα που μας πέρασε αντιτείνοντας ότι το κενό (που δεν …υπήρχε μέχρι αρχές Οκτώβρη) θα καλυφθεί με μέτρα που ήδη έχουν αποφασισθεί και δεν χρειάζονται νέα.

Η αλήθεια ωστόσο είναι τελείως διαφορετική. Με τις συναντήσεις του Βίζερ στην Αθήνα συμφωνήθηκε, “κλείδωσε” μάλιστα έλεγαν πληροφορίες από την κυβέρνηση, ένα νέο, τρίτο στη σειρά δάνειο για την Ελλάδα που θα κυμαίνεται γύρω στα 10-11 δισ. ευρώ. Με αυτό το ποσό θα καλυφθούν επιπλέον χρηματοδοτικές ανάγκες ύψους 16-17 δισ. ευρώ, με την διαφορά (5-6 δισ.) να καλύπτεται μέσω της μετακύλισης των λήξεων ελληνικών ομολόγων που διατηρούν οι 17 κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης στα χαρτοφυλάκια τους. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας η διελκυστίνδα μεταξύ ΔΝΤ (που ζητούσε νέο “κούρεμα” του ελληνικού δημόσιου χρέους για να φτάσει στα επίπεδα του 124% του ΑΕΠ το 2020 όπως ορίζει τη βιωσιμότητα) και Γερμανίας (που απέκλειε αυτή τη λύση γιατί θα σήμαινε απώλειες για τα κράτη-δανειστές της Ελλάδας) λήγει προς όφελος του Τέταρτου Ράιχ. Ως αποτέλεσμα, η δανειακή επιβάρυνση στους ώμους της ελληνικής οικονομίας θα αυξηθεί. Μπορεί οι λήξεις των ομολόγων και των δανείων να κατανέμονται πιο ορθολογικά κι οι πληρωμές να αναβάλλονται για το απώτερο μέλλον, το δημόσιο χρέος ωστόσο, ως όγκος, μεγαλώνει και, κατά τη γνώμη μας, οι αναγκαίες αποφάσεις για ένα γενναίο “κούρεμα” μετατίθενται για το απώτερο μέλλον. Εξ ίσου οδυνηρό είναι και το εναλλακτικό σχέδιο της Αθήνας που προβλέπει κάλυψη των κενών μέσω της εξόδου στις αγορές, λόγω του ότι ακόμη κι έτσι το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται. Η μόνη διαφορά είναι πως κατά το σχέδιο της Τρόικας, και δη της γερμανικής της φράξιας, το νέο χρέος θα είναι υπό μορφή δανειακών συμβάσεων, ενώ κατά το σχέδιο του Σαμαρά και των Αμερικάνων θα έχει ομολογιακή μορφή.

Ταυτόχρονα όμως με την βύθιση της ελληνικής οικονομίας ακόμη πιο βαθιά στην δίνη του δημόσιου χρέους, καταποντίζονται μαζί κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Μια πρόγευση έδωσε το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στήριξης της περιόδου 2014-2017. Με βάση τις προβλέψεις του, οι φόροι θα αυξηθούν κατά 2,6 δισ. ευρώ και θα προέλθουν κυρίως από την έμμεση φορολογία (καύσιμα, ποτά και ΦΠΑ) και τα ανταποδοτικά τέλη των δήμων που θα αναλάβουν ακόμη πιο ενεργό ρόλο στην επιχείρηση φτωχοποίησης των πολιτών. Στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται επίσης περικοπές άνω του 1 δισ. ευρώ ανά έτος για υπουργεία, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία και νοσοκομεία. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση που διαλαλεί δεξιά και …δεξιά ότι βγαίνουμε από το Μνημόνιο διασφαλίζει την διαιώνιση της λιτότητας, δεσμεύοντας και τις επόμενες κυβερνήσεις στην εφαρμογή μιας ακόμη πιο περιοριστικής και αντιλαϊκής πολιτικής απ’ αυτήν που επιβάλλεται σήμερα.

Οι συζητήσεις για την μορφή που θα λάβει η στήριξη της ελληνικής οικονομίας και τα νέα μέτρα που θα την συνοδεύουν θα ξεκινήσουν επίσημα με τον σχηματισμό της γερμανικής κυβέρνησης, τις επόμενες λίγες εβδομάδες δηλαδή, και θα κορυφωθούν την άνοιξη του 2014. Υπάρχει λοιπόν όλος ο απαραίτητος χρόνος ώστε να οργανωθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις που θα ακυρώσουν το νέο γύρο επίθεσης του κεφαλαίου διεκδικώντας την διαγραφή του δημόσιου χρέους, αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις κι επιδόματα ανεργίας και επανασύσταση του καταρρέοντος κράτους πρόνοιας.

Πηγή : Πριν 20/10

Νέο τραπεζικό πτωχευτικό δίκαιο

Για τις μεγάλες οικονομίες του πλανήτη, ειδικά για τις Η.Π.Α., η αντιμετώπιση του τεράστιου χρέους, μέσω της ανάπτυξης, δεν αποτελεί λύση – ενώ ο καπιταλισμός πλησιάζει στο τέλος του.

Το μοναδικό που μπορεί κανείς να μάθει από την ιστορία είναι το ότι, ο άνθρωπος δεν μαθαίνει ποτέ από τα λάθη των προγόνων του – αφού κάνει πάντοτε τα ίδια.

Στα πλαίσια αυτά, παρά το ότι δεν υπάρχει κανένας σχεδόν οικονομικός δείκτης που να μην μας προειδοποιεί πως πλησιάζει η μεγαλύτερη καταιγίδα όλων των εποχών, η κρίση των κρίσεων, ενώ είναι αρκετοί αυτοί που προβλέπουν ένα παγκόσμιο «κραχ» άνευ προηγουμένου, ελάχιστοι το πιστεύουν.

Κλείνουν το ίδρυμα Λασκαρίδειος Στέγη για τυφλούς -Χωρίς καμία προειδοποίηση το «λουκέτο»

«Κραυγή αγωνίας» από την Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών, για τον αιφνίδιο όπως καταγγέλλει κλείσιμο του ιδρύματος «Λασκαρίδειος Στέγη». Πρόκειται για ένα ιδιωτικό ίδρυμα που για πάνω από δέκα χρόνια φιλοξενούσε οχτώ γυναίκες με σοβαρά προβλήματα όρασης που λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης δεν είχαν σπίτι.

Επί ποδός πολέμου η Ιεράπετρα για το νοσοκομείο

Ανοικτή συνέλευση για τις επόμενες κινήσεις της τοπικής κοινωνίας σχετικά με το νοσοκομείο πραγματοποιεί το Σάββατο η ανοιχτή επιτροπή αγώνα Ιεράπετρας. Η συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Μαρία Λιουδάκη στις 18.30 το απόγευμα.

Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:

“Το ελληνικό σύμπτωμα: χρέος, κρίση και η κρίση της Αριστεράς”

Αλέν Μπαντιού

Μετάφραση: Αριάδνη Αλαβάνου

Αποσπάσματα από άρθρο που έχει δημοσιευτεί στο RadicalPhilosophy(Σεπτέμβριος/Οκτώβριος 2013).

Το κοινό στοιχείο των διαδηλώσεων από την Ελλάδα ως τη Γαλλία είναι η έλλειψη μιας σαφούς στρατηγικής. Πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τη γλώσσα του κομμουνισμού.

 Ξεκινώ με μια αίσθηση, μια πρόσληψη, που πιθανώς είναι προσωπική, πιθανώς αδικαιολόγητη, την οποία ωστόσο διαμορφώνω με βάση τις πληροφορίες που έχω στη διάθεσή μου: μια αίσθηση γενικής πολιτικής αδυναμίας. Αυτό που σήμερα συμβαίνει στην Ελλάδα μοιάζει με συμπύκνωμα αυτής της αίσθησης.

Times: Γιατί η Ελλάδα θυμίζει Βαϊμάρη

Άρθρο με το οποίο επιχειρείται ένας παραλληλισμός των δεδομένων στην Ελλάδα με την κατάσταση στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης πριν από την επικράτηση του Χίτλερ φιλοξενεί η βρετανική εφημερίδα Times.

Ο Μπεν Μακιντάιρ γράφει ότι με τις προειδοποιητικές δηλώσεις του ο Αντώνης Σαμαράς έχει επιβεβαιώσει τον παραλληλισμό, σημειώνοντας ότι η κοινωνική συνοχή απειλείται από την αυξανόμενη ανεργία «όπως την εποχή του τέλους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στη Γερμανία».