Austerityland / Στη χώρα της λιτότητας

Του Leigh Phillips *

Μετάφραση για την ΕΛ.Λ.Α.Σ : N.K.

Aναδημοσίευουμε ένα εξόχως προφητικό κείμενο 5 ετών με αφορμή τη νέα συνταγματική “δημοκρατική” εκτροπή της Ιταλίας . Εδώ βρίσκονται οι αλήθειες που δεν βολεύουν κανέναν και αφορούν την “δημοκρατικά θεσπισμένη” Ευρωχούντα που όποτε δε βολεύεται από τη βούληση των λαών δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταλύει τα πάντα.

JP Morgan προς την περιφέρεια της ευρωζώνης: «Ξεφορτωθείτε τα ριζοσπαστικά, αντι-φασιστικά συντάγματα σας”

Μερικές φορές θαυμάζω πόσο αντισηπτική και μειλίχια ακόμη, μπορεί να είναι η γλώσσα των πιο άθλιων και αχρείων έγγραφων.

Την περασμένη εβδομάδα, η ευρωπαϊκή οικονομική ερευνητική ομάδα μαζί με την JP Morgan, το παγκόσμιο οικονομικό γίγαντα, έθεσε ένα 16σέλιδο έγγραφο σχετικά με την κατάσταση των ρυθμίσεων της ζώνης του ευρώ. Αυτό συνεπαγόταν μια σύνοψη από ό, τι δουλειά έχει γίνει μέχρι τώρα και τι δουλειά υπάρχει ακόμη για να γίνει στα θέματα της εθνικής κυριαρχίας, των νοικοκυριών και την απομόχλευση του τραπεζικού τομέα,  διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (μείωση του κόστους εργασίας, καθιστώντας ευκολότερες τις απολύσεις εργαζομένων,  ιδιωτικοποιήσεις, “απορρύθμιση”, απελευθέρωση «προστατευόμενων» βιομηχανιών, κλπ.) και εθνικές πολιτικές μεταρρυθμίσεων.

Μπροστά στην Δραχμή ως μια νέα ΤΙΝΑ της αστικής τάξης.

Η τελική χειρότερη κατάληξη θα είναι η δραχμή με τους όρους Σόιμπλε/Ε.Ε./Eurogroup από ένα “απελπισμένο” συμβιβασμό από την αστική τάξη που θα κοιτάξει να αρπάξει και τότε μαζί με τους λακέδες της ότι μπορεί -όχι με τόσο κέφι βέβαια και με αρκετό αληθινό κλαψούρισμα μια και με Ε.Ε. σαφώς είναι better off που λένε οι Αμερικάνοι φιλελέδες.

Αλλά όταν η μόνη αναγκαστική “διέξοδος” θα είναι αυτή, τότε θα γίνει το νέο σχέδιο “σωτηρίας” της αστικής τάξης και θα την διαλαλούν οι κάθε Κούλης και Τσίπρας μαζί με τα κάθε λογής πολιτικάντικα λιμά, που απλώς έτυχε να περνάνε και είδαν φως, ΕΣΠΑ και βουλευτικά μισθά και μπήκαν. Πάρα πολλοί τέτοιοι τελευταίοι υπάρχουν σε συριζονουδούλα, απλώς υποταγμένοι και προσαρμοσμένοι στην “διαφορετική” ιδεολογία-ζόμπι που εκφράζει το κάθε κόμμα εξουσίας.

Ας αφανιστούν και οι αγρότες ως “αναγκαιότητα” των πολιτικών της ΕΕ. Γιατί τελικά “μένουμε Ευρώπη” και με Σύριζα. (updated)

Επειδή παρατηρώ συσκότιση και στρεψοδικία στο θέμα της φορολόγησης των αγροτών από διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια για να αποφύγουνε τα ουσιώδη, το οποίο είναι το εξής ένα αν μπορούν να επιβιώσουν οι αγρότες με το νέο σύστημα, κάθησα και προσπάθησα να το μαθητικοποιήσω το θέμα όσο πιο απλά μπορούσα.

Ας δούμε λοιπόν τι λένε οι αριθμοί που είναι δεδομένοι σύμφωνα με το νέο σύστημα φορολόγησης λογιστικού εισοδήματος με βάση την υποχρεωτική τήρηση βιβλίων, με το οποίο όλοι οι αγρότες αντιμετωπίζονται ως ατομικοί επιχειρηματίες. Εφόσον τα φορολογικά και ασφαλιστικά rates είναι αυτά που προβλέπονται από την νομοθεσία προς ψήφιση-νομίζω χωρίς αμφισβήτηση-, τότε αν Χ τα μικτά λογιστικά κέρδη οποιουδήπουτε αγρότη (πριν τις ασφαλιστικές εισφορές, που εκπίπτουν μόνο αν πληρωθούν εμπρόθεσμα αφού έχουν πληρωθεί όλα τα άλλα κόστη) τότε ο φόρος και οι εισφορές συνολικά είναι:

Το αληθινό διακύβευμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Το αληθινό διακύβευμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Noμίζω το διακύβευμα της κυβέρνησης Σύριζα ως “πρώτη φορά αριστερά” που ξεπερνά τις ζωές μας και εμάς ως άτομα είναι ότι η θεωρία κ η πρακτική του TINA (Τhere Is No Alternative) -ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΚΗ (πλην νεοφιλελευθερισμού)- πρέπει να καμφθεί, να αποδεχθεί ως αυτό που είναι δηλ ψευδοαδιέξοδο και να χτυπηθεί….Αυτό για να το πούμε ωμά γίνεται μόνο με εφαρμογή μιας πραγματικά διαφορετικής πολιτικής από Σύριζα ή σε περίπτωση που ως μόνη επιλογή τεθεί η πλήρης ένταξη και προσαρμογή του Σύριζα στο υπάρχον πολιτικό εσωτερικό και ευρωπαϊκό σύστημα, με την ηρωική πτώση/έξοδος του Σύριζα (αλα Αλιέντε που στη θέση των τανκς θα ειναι οι τράπεζες και τα ΜΜΕ) με τρόπο που θα πάρει μαζί του στη “πτώση” ένα τεράστιο, για τα δεδομένα του προ 2012, πολιτικό κεφάλαιο και με ξεκάθαρο επικοινωνιακό μύνημα ανα τον κόσμο ότι δεν μας επετράπη μια αληθινά άλλη πολιτική από την νεφιλ (κρυπτο)φασιστική ΕΕ των “θεσμώνε και των τραπεζώνε”.  Και μιλάω για τους ανώτατους υπερκρατικούς θεσμούς της ΕΕ, που είναι απλώς διαχειριστές και στην ουσία πολιτικό προσωπικό και υπερασπιστές των συμφερόντων των ισχυρών ελιτ των τραπεζών και του μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου.

Ετσι διατηρείτε το πρόταγμα ζωντανό και μπορεί να έρθει άλλος να το πραγματοποιήσει σε άλλη χώρα της ΕΕ και τελικά η επάνοδος των ηττημένων ως νικητές εδώ αργότερα.Εφόσον δεν μπορούν να απαλλαγούν αληθινά πια από τη δημοκρατία με χούντες αλλά μόνο να την υπονομεύουν το πρόταγμα θα παραμένει ανοιχτό. Αυτό θέλει θυσίες προσωπικές

Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

ΑΠΟ ΤΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΦΩΤΙΚΑ

Η «μικρή» μας Χώρα και πάλι στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων.

Εκλογές με νίκη της «κεντροαριστεράς» και ψήφο άρνησης στην «δεξιά» που αντιπροσωπεύει τις φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές και την ελεύθερη κίνηση του μηχανισμού της αγοράς.

Νέα πολιτική ηγεσία με στόχους:

1.διαπραγμάτευση του χρέους

2.κοινωνική πολιτική

3.αφύπνιση των λαών της Ευρώπης για ενα πιό ανεκτό πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής

4.τιμωρία του τρέχοντος οικονομικού  και πολιτικού γίγνεσθαι.

Στο «εδώλιο» (..)

21 Ιανουαρίου 2014
Εκ μέρους όλως των υπογραφόντων:
Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Βέλγιο
(La Ligue de Droits de l’Homme, Belgique)
22, rue de Boulet
1000 Βρυξέλλες

Προς: Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Martin Schulz
Κοινοποίηση: Επιτροπή Αναφορών, Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Othmar Karas και Liem Hoang Ngoc ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής αξιολόγησης της Τρόικας

Kύριε Πρόεδρε,

Από την 1η Ιανουαρίου 2014 και για τους επόμενους 6 μήνες, η ελληνική κυβέρνηση θα ασκεί την εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα αποτελεί, ως εκ τούτου, τη βιτρίνα ενός από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Νέος εφιάλτης από ΕΕ υπό τον τίτλο «δεσμευτικές συμφωνίες»

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μνημόνια και Τρόικα για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης προετοιμάζει η Γερμανία

Να μην καταλάβαινε τι συζητούσαν οι άλλοι γύρω του, αποκλείεται. Το πιθανότερο είναι πως ο Αντώνης Σαμαράς κορόιδευε. Εξαπατούσε γι’ άλλη μια φορά τον ελληνικό λαό όταν την Παρασκευή στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την διήμερη σύνοδο κορυφής των ηγετών της ΕΕ δήλωνε πως η ΕΕ εν ολίγοις γυρίζει σελίδα κι από την λιτότητα στρέφεται πλέον στην ανάπτυξη.

Περιφερόμενοι σκλάβοι

Tου Σπύρου Γεράρδη

Τη δυνατότητα μετακίνησης εργαζόμενου σε άλλη χώρα- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από αυτήν που εργάζεται, προβλέπει σχέδιο κοινοτικής οδηγίας, στο οποίο συμφώνησε η σύνοδος του Συμβουλίου Απασχόλησης στις Βρυξέλλες.

Η.. διαβολική λεπτομέρεια είναι ότι για τους εργαζόμενους αυτούς ισχύουν οι ελάχιστες αποδοχές και τα εργασιακά δικαιώματα της χώρας στην οποία μεταβαίνουν ενώ προβλέπονται υπό προϋποθέσεις εξαιρέσεις από τα ελάχιστα όρια για κάποιες τεχνικές ειδικότητες .

Νέο μοντέλο ανάπτυξης με δρόμους (πάλι), καινοτομία και κοινωνικές δράσεις

Του Χρήστου Ιωάννου

Ένα είναι σίγουρο. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να εγκαταλείψει τους αγαπημένους της εργολάβους.

Και στο νέο ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020, το οποίο το υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας θεωρεί αναπόσπαστο μέρος της αναπτυξιακής πολιτικής και προβολή του νέου παραγωγικού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας – την πρόταση του οποίου παρουσίασε χθες ο υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Κωστής Χατζηδάκης – οι αγαπημένοι επιχειρηματικοί όμιλοι όλων των κυβερνήσεων θα έχουν άλλη μια πλούσια περίοδο κοινοτικών ενισχύσεων.

Eυρωπαϊκή Ένωση: Η διαιρετική τομή δεν είναι ανάμεσα σε κράτη ή κυβερνήσεις, αλλά ανάμεσα σε τάξεις

Συνέντευξη του Φρανκ Ντέπε

Συνέντευξη: Λουδοβίκος Κωτσονόπουλος. Μετάφραση από τα γερμανικά: Κρινιώ Παππά

Ο Φρανκ Ντέπε μαζί με τον Ρούντι Ντούτσκε,  ήταν ένα από τα βασικά στελέχη του Κεντρικού Συμβουλίου της «Σοσιαλιστικής Γερμανικής Ένωσης Φοιτητών», που πρωτοστάτησε στα γεγονότα του 1968. Μαθητής του Βόλφγκαγκ Άμπεντροτ, σπούδασε πολιτική επιστήμη και κοινωνιολογία στα πανεπιστήμια της Φρανκφούρτης του Μάρμπουργκ, όπου και δίδαξε πολιτική επιστήμη από το 1972 μέχρι το 2006. Το συγγραφικό του έργο είναι πολυσχιδές, περιλαμβάνοντας βιβλία για το έργο πολιτικών στοχαστών, όπως ο Μακιαβέλι και ο Μπλανκί, καθώς και για θέματα όπως ο ιμπεριαλισμός, ο αυταρχικός καπιταλισμός και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα ελληνικά έχει εκδοθεί Η νέα διεθνής τάξη. Ο κόσμος πέρα από τον ανταγωνισμό των συστημάτων (εκδ. Λιβάνη-Νέα Σύνορα, 1995). Παράλληλα με το συγγραφικό και ακαδημαϊκό του έργο, ο Ντέπε έχει αναπτύξει πλούσια πολιτική δράση. Μετέχει στη συντακτική επιτροπή δύο σημαντικών περιοδικών του αριστερού χώρου στη Γερμανία, Sozialismus και Ζ, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, ενώ είναι μέλος του Die Linke.

Η ΕΕ διολισθαίνει στον αυταρχισμό

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Βαθιά διχαστική και απρόσμενα ρεβανσιστική ήταν η ετήσια, πανηγυρική ομιλία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο στις 11 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για έναν θεσμό που έχει εισαχθεί τα τελευταία χρόνια στο πρωτόκολλο της ΕΕ κι αποτελεί πιστό αντίγραφο της αντίστοιχης ομιλίας που εκφωνεί κάθε χρόνο ο αμερικανός πρόεδρος, περιγράφοντας τους βασικούς άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσει σε κάθε πεδίο: από την διπλωματία μέχρι την οικονομία και τα κοινωνικά ζητήματα.

Καμιά ελπίδα για την Κοινωνική Ευρώπη

OSPHOTOS/Alexandros Katsis

Της Χριστίνας Βασιλάκη
Ανταποκρίτριας του TPP στις Βρυξέλλες

Με την εφαρμογή της Οικονομικής Διακυβέρνησης αναδείχθηκαν οι Βρυξέλλες σε υπερεθνικό επόπτη των οικονομικών των κρατών μελών με εξουσίες «τιμωρού» σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Κάπως έτσι η Οικονομική και Νομισματική Ένωση έγινε και Δημοσιονομική Ένωση. Τελευταία, και με μια διάθεση να διασκεδαστούν οι φωνές που μιλάνε για αποτυχία της ΕΕ στην διαχείριση της κρίσης, έπεσε η ιδέα να γίνει και Κοινωνική η Ένωση. Να ληφθούν δηλαδή μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης. Μόνο που αυτή τη φορά είναι λίγο πιο «δημοκρατικά» τα πράγματα… Η Ευρωπαϊκή ηγεσία περιορίζεται σε προτάσεις, σ’ένα πλαίσιο «να-μην-απειληθεί-σε-καμία-περίπτωση-η-εθνική-κυριαρχία».

«Καλή νομοθέτηση»: καλή για ποιον;

Της Χλόης Πετρίδου

To Μάρτη του 2012 ψηφίστηκε ο νόμος 4048/2012 με τίτλο ‘Ρυθμιστική Διακυβέρνηση: Αρχές, Διαδικασίες και Μέσα Καλής Νομοθέτησης.’ Ως αρχές της καλής νομοθέτησης ορίζονται η αναλογικότητα, η απλότητα του περιεχομένου των ρυθμίσεων, η αποφυγή αντιφατικών ρυθμίσεων, η διαφάνεια, η δυνατότητα υποβολής προτάσεων κατά την κατάρτιση των ρυθμίσεων, η δημοκρατική νομιμοποίηση και άλλα. Μέσα επίτευξης αυτών των αρχών, κατά το νόμο, αποτελούν ιδίως η διαβούλευση, η ανάλυση των συνεπειών των ρυθμίσεων, η αιτιολογική έκθεση των νόμων, η απλούστευση, η κωδικοποίηση και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων εφαρμογής των ρυθμίσεων. Από μια πρώτη ανάγνωση, θα ‘λεγε κάποιος, πολύ ωραία και εύνομα όλα αυτά… Από την άλλη, θα μπορούσε να αναρωτηθεί, γιατί θυμηθήκαμε την καλή νομοθέτηση το 2012, μια χρονιά που η παραβίαση συνταγματικών διατάξεων αποτελούσε καθημερινή πραγματικότητα… Και ακόμα, γιατί χρειάζεται να θυμίσουμε με κοινό νόμο πράγματα που λέγονται ήδη στο Σύνταγμα, όπως ότι η νομοθεσία πρέπει να θεσπίζεται κατά κανόνα από τη δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή, ή ότι οι νόμοι δεν πρέπει να περιορίζουν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα παρά μόνο στο μέτρο του αναγκαίου…

Προσπαθώντας να απαντήσει σε τέτοιες και άλλες απορίες, η παρούσα ανάλυση θα επικεντρωθεί σε δύο σημεία της ατζέντας της καλής νομοθέτησης: την ανάλυση συνεπειών (ο αγγλικός όρος ­Ιmpact Assessment­ μεταφράζεται αλλού ως εκτίμηση επιπτώσεων ή αξιολόγηση αντίκτυπου, αλλά κρατάμε εδώ τον όρο του νόμου 4048) και την απλούστευση. Τα δύο σημεία είναι αλληλένδετα, και αποτελούν κεντρικούς άξονες της ατζέντας της καλής νομοθέτησης στην ΕΕ όπου αναπτύχθηκε, πριν εισαχθεί (και) νομοθετικά στη χώρα μας.

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

Η ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!

Η πρόσφατη εκλογή «ευρωσκεπτικιστών» στην κυβέρνηση της Ισλανδίας ερμηνεύθηκε από συνταγματολόγους ως «σημάδι» για διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας στην ΕΕ.

Σύμφωνα με τα όσα σημειώνονται στην EurActive, το υπουργείο Εξωτερικών της Ισλανδίας τόνισε ότι έλαβε γνωμοδότηση από τους συνταγματολόγους του, πως η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται από την κοινοβουλευτική ψηφοφορία του 2009 να ξεκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.

«Μετά από αυτή τη γνωμοδότηση ο Ισλανδός υπουργός Εξωτερικών αποφάσισε να διαλύσει την επιτροπή διαπραγματεύσεων», τόνισε σε δήλωσή του το υπουργείο εξωτερικών, σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων.

Μετανάστευση και ευρωπαικά κονδύλια

Το ελληνικό κράτος επιμένει να αντιμετωπίζει τη μετανάστευση με δαιμονοποίηση, αστυνομική καταστολή και ρατσιστική βία, μολονότι η χρηματοδότησή του από την Ε.Ε. με στόχο να συγκροτήσει σοβαρή μεταναστευτική πολιτική ανέρχεται σε 374 εκατομμύρια ευρώ, από το 2007. Εκ των οποίων τα 162 εκατομμύρια δεν ξέρουμε καν πού βρίσκονται…

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ένα τμήμα που ονομάζεται Home Affairs και ασχολείται με θέματα ασφάλειας και συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή με τη μετανάστευση, την παροχή ασύλου, την εμπορία ανθρώπων, την εσωτερική ασφάλεια κ.ο.κ. Αυτό το τμήμα έχει προγράμματα χρηματοδότησης όλων των χωρών-μελών της Ε.Ε., που αποδίδονται μέσω συγκεκριμένων θεματικών ταμείων. Τα τέσσερα αυτά θεματικά ταμεία είναι: Το Ταμείο Προσφύγων, που χρηματοδοτεί έξοδα χωρών σχετικά με τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, το Ταμείο Ένταξης, που παρέχει κεφάλαια για την ομαλή ένταξη προσφύγων που τους έχει χορηγηθεί άσυλο ή υπηκοότητα στις χώρες που κατέφυγαν, το Ταμείο Επιστροφής, που χορηγεί προγράμματα επαναπατρισμού μεταναστών, και το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων που χρηματοδοτεί έργα και δράσεις φύλαξης των εξωτερικών συνόρων των χωρών-μελών και κατ’ επέκταση της ίδιας της Ένωσης.

Για την διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την άμεση δημοκρατία

Εδώ και αρκετό πλέον καιρό από μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού συνειδησιακά απο-νομιμοποιείται το όραμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το φαντασιακό της ενωμένης Ευρώπης που θα προωθεί την αλληλεγγύη και την αλληλοσυνεργασία. Οι απροκάλυπτες επιθέσεις των ευρωκρατών ενάντια στην Κύπρο, ο στιγματισμός του Ελληνικού λαού ως «τεμπέλη που αποκλειστικά και μόνο αυτός ευθύνεται για τα παθήματά του», η ολική απαξίωση του Νότου δείχνουν φανερά πλέον ότι το περιβόητο Ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει καταρρεύσει μέσα στην πλήρη ανικανότητά του να δείξει στοιχειώδη αλληλεγγύη στους αδύναμους του κρίκους, απαντώντας με επιθέσεις μίσους και άκρατου κυνισμού, σαν να πρόκειται για μια οργανωμένη μαφία. Δεν είναι, όμως, μονάχα ο Νότος που αρχίζει σιγά σιγά να αποδοκιμάζει το ολιγαρχικό τούτο φιάσκο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαγορεύει τους παραδοσιακούς σπόρους και ποινικοποιεί τα φυτά και τους σπόρους που δεν έχουν δηλωθεί στις κυβέρνησεις

Του Arjun

Μετάφραση : N.K.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλάζει τη νομοθεσία για τα φυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προφανώς για να ενισχύσει την ασφάλεια των τροφίμων σε ολόκληρη την ήπειρο. Αυτή η κίνηση έχει προκαλέσει μια ισχυρή αντίθεση από πολλούς, λέγοντας ότι το μέτρο αυτό θα απειλήσει την ποικιλότητα των σπόρων και πως ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις αγροχημικών. Αυτός ο νέος νόμος δημιουργεί νέες εξουσίες για την ταξινομήση και τη ρυθμίση όλης της ζωής των φυτών οπουδήποτε στην Ευρώπη. Μπορείτε να δείτε το σύνολο της πρότασης στον κατάλογο των πηγών στο κάτω μέρος αυτού του άρθρου.

Ο Νόμος “Αναπαραγωγικού Υλικού για τη χλωρίδα” ρυθμίζει όλα τα φυτά. Περιέχει περιορισμούς για τα λαχανικά και τα δέντρα του δάσους, καθώς και όλα τα άλλα φυτά κάθε είδους. Θα είναι παράνομη η αύξηση, η αναπαραγωγή, ή η ανταλλάγη οποιοδήποτε σπόρων προς σπορά κηπευτικών ή δένδρων που δεν έχουν ελεγχθεί και εγκριθεί από την κυβέρνηση, και πιο συγκεκριμένα από την υπηρεσία «Ποικιλίας τηεςχλωρίδας” της ΕΕ.” Ο οργανισμός αυτός θα είναι υπεύθυνος για την κατασκευή ενός καταλόγου των εγκεκριμένων εγκαταστάσεων και αν οι καλλιεργητές θέλουν να παραμείνει στη λίστα αυτή τα προιόντα τους θα πρέπει να καταβάλλουν  ετήσιο τέλος. Ο νέος νόμος θέτει ουσιαστικά την διακυβέρνηση της Κομισιόν υπεύθυνη για όλη τη χλωρίδα και τους σπόρους στην Ευρώπη, και αποτρέπει την οικιακή κηπουρική από το να καλλιεργεί τα φυτά της με μη ρυθμιζόμενους σπόρους. Αν το έκαναν εως τώρα ,  θα πρέπει να θεωρούνται εγκληματίες από δω και στο εξής.

Ευρωπαϊκή Ένωση: εκεί όπου οι φαντασιώσεις των εταιρειών γίνονται πραγματικότητα

Του David Cronin

σημείωση Disdaimona: Περιμένοντας χθες μία ώρα στο αεροδρόμιο Λάρνακας, πήρα ένα καφέ – 4 ευρώ – και αγόρασα την εφημερίδα Γνώμη, προκειμένου να διαβάσω την συνέντευξη του γ.γ του ακελ Άντρου Κυπριανού, για την κοινωνική αντεπίθεση που ετοιμάζει το κόμμα, διερωτώμενη για ποιό λόγο ένας λαός σαν τον δικό μας και σαν όλους τους λαούς όπως κατήντησαν σήμερα, είναι πρόθυμος να ανταλλάξει την περιουσία του, τη δημόσια περιουσία, όπως είναι ένα κεντρικό αεροδρόμιο, για να έχει μια ψευδοεπίφαση “ανάπτυξης” και “πολυτέλειας” κόστους 4 ευρώ για μισό ποτήρι καφέ. Και διερωτήθηκα με φυσική αφέλεια, εφόσον ανήκω στον υπό εξαφάνιση πληθυσμό που κατείχε κάποτε τη συλλογική μνήμη, πως ένας καφές σε ένα πολυτελές αεροδρόμιο δεν μπορεί να στοιχίζει πάνω από 20 καπίκια.

Πάντως τον καφέ δεν τον ήπια σαν αρχοντοχωριάτης….

Διάβασα λοιπόν με μεγάλο ενδιαφέρον αυτή την αποκαλυπτική συνέντευξη, στην οποία μεταξύ άλλων ανακοινώνεται η Παγκύπρια Έκτακτη  Πολιτική Συνδιάσκεψη του ακελ, όπου το ακελ θα λάβει αποφάσεις για την κοινωνικο-πολιτική αντεπίθεση, όπως προείπαμε, και έμαθα πράματα και θάματα!

LE MONDE: ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΝΕ «ΟΧΙ» ΣΤΟ ΕΥΡΩ

Από την Ανγκελα Μέρκελ ως τον Φρανσουά Ολάντ περνώντας από τον Κάμερον και τον Λέττα, οι ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούν για το κύμα ευρωσκεπτικισμού και ευρωφοβίας που καλπάζει στην ήπειρο, ενόψει των ευρωεκλογών που θα γίνουν από τις 22 ως τις 25 Μαίου 2014.

Οι 27 της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα επιβάλλουν έναν μόνο γύρο στις ευρωεκλογές για να περιορίσουν τυχόν απώλειες, σύμφωνα με την Le Monde. Ωστόσο η προοπτική που ανησυχεί τους ηγέτες είναι η θορυβώδης είσοδος εκλεγμένων ευρωβουλευτών που θα σαμποτάρουν το ευρώ και τις δράσεις στην ευρωζώνη.

Ο χρόνος είναι ακόμη πολύς ως τότε, η προεκλογική εκστρατεία δεν έχει ξεκινήσει αλλά οι ευρωεκλογές δεν δείχνουν ευοίωνες για τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, σημειώνει η Le Monde. Από τον Νότο ως τον Βορρά της Ενωσης τα κόμματα του ευρωσκεπτικισμού τα οποία κινούνται στα πολιτικά άκρα σκοπεύουν να επωφεληθούν από την υπαρξιακή κρίση που δυναμιτίζει τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ιδέας.

Οι δημοσκοπήσεις δίνουν ήδη έναν μέσο όρο πάνω από 20% για τα κόμματα του ευρωσκεπτικισμού. Ο Μάρτιν Σουλτς, ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, χτύπησε το κόκκινο καμπανάκι την Τετάρτη, 22 Μαίου, ενώπιον των ευρωπαίων ηγετών αλλά όλα δείχνουν ότι μίλησε σε ώτα μη ακουόντων, καταλήγει η έγκυρη εφημερίδα.

πηγή: iefimerida.gr

Aναδημοσίευση : kartesios.com

Το διαζύγιο καπιταλισμού – δημοκρατίας

Του Θανάση Γιαλκέτση

Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο των Ιταλών οικονομολόγων Τζόρτζιο Ρούφολο και Στέφανο Σίλος Λαμπίνι «Il film della crisi. La mutazione del capitalismo» (Einaudi, 2012).

Η κεντρική θέση αυτού του βιβλίου είναι ότι η κρίση στην οποία έχουν βυθιστεί οι δυτικές χώρες γεννιέται από τη ρήξη ενός ιστορικού συμβιβασμού μεταξύ καπιταλισμού και δημοκρατίας. Η φάση που ακολουθεί μετά από αυτήν τη ρήξη μπορεί να οριστεί ως η εποχή του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και αποτελεί την τρίτη μεταβολή που πέρασε ο καπιταλισμός από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η πρώτη φάση είναι μια «εποχή των ταραχών» και αντιστοιχεί στο διάστημα μεταξύ των αρχών του αιώνα και της έκρηξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δεύτερη φάση αποτελείται από τη λεγόμενη «χρυσή εποχή»: μια συνεννόηση μεταξύ καπιταλισμού και δημοκρατίας βασιζόμενη πάνω σε δύο θεμελιώδεις συμφωνίες. Η πρώτη συμφωνία περιελάμβανε την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, την οποία αντιστάθμιζε ο πολιτικός έλεγχος των κινήσεων των κεφαλαίων, ο οποίος εξασφάλιζε ένα ευρύ πεδίο στην αυτονομία της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Η ελεεινή συμμορία της “Ευρωζώνης των εκβιασμών”

Η Κύπρος σήμερα με μια μόνο ψήφο διαφορά, καθ’ ότι η ψήφος του προέδρου της βουλής Γιαννάκη Ομήρου (ΕΔΕΚ), ο οποίος ψήφισε κατά, σε περίπτωση ισοψηφίας προσμετράται ως δυο, έχωσε το κεφάλι της στο λάκκο με τα φίδια, πράξη για την οποία σύντομα θα μετανοιώσει. Ευτυχώς, οι συσχετισμοί στο κοινοβούλιο είναι τόσο εύθραυστοι, που μια μεταγενέστερη ψηφοφορία από τις πολλές που θα έρθουν, ελπίζουμε ότι θα καταφέρει να ανατρέψει τη σημερινή απόφαση.

Αξίζει, όμως να θυμηθούμε πώς, μετά τις κωλυσιεργίες του Χριστόφια, επιταχύνθηκε η επιβολή του μνημονίου στην Κύπρο, με όρους μάλιστα πρωτόφαντους, ( bail-in), σε σύγκριση  με τους προγενέστερους χειρισμούς της ευρωζώνης, ( bail-out), στις υπόλοιπες χώρες του Νότου. Κεντρικό και ιδιαίτερα βρώμικο ρόλο στην υπόθεση αυτή έπαιξε το γερμανικό περιοδικό Spiegel το οποίο ήταν και το πρώτο που ανακίνησε θέμα ρωσικού μαύρου χρήματος σε μαι σειρά δημοσιευμάτων του, από το φθινόπωρο της προηγούμενης χρονιάς. Λέγεται, πως την ιστορία των ρώσων ολιγαρχών ανακίνησε ο γελοίος αρχηγός της αντιπολίτευσης, Στάινμπρικ, θέλοντας να κάνει το κομμάτι του στους Γερμανούς ψηφοφόρους εν όψει των εκλογών.

ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚEΣ ΚΑΤΑΒΟΛEΣ ΤΗΣ «Ε.Ε ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ»

Αυτό το βιβλίο θα σας πει μια ιστορία, που πολλοί από τους αναγνώστες μπορεί, για προφανείς λόγους, αρχικά να την απορρίψουν. Θα το κάνουν αυτό σκεπτόμενοι ότι, αν οι αναγόμενες σε βάθος χρόνου ιστορικές πληροφορίες, που καταγράφονται εδώ, ήταν αληθινές, θα είχαμε σίγουρα ακούσει ξανά για αυτές, στο παρελθόν.

Έχοντας αυτό υπ’ όψιν, εμείς, οι συγγραφείς, θεωρούμε υποχρέωσή μας να ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες,όχιμόνοναδιαβάσουναπλώςαυτότοβιβλίο, αλλά να επισκεφτούν και να μελετήσουν τις πηγές των ντοκουμέντων, που αναφέρονται στο κάτω μέρος των σελίδων του.

Τσόμσκι: Οι Γερμανοί θέλουν να αποκτήσουν ό,τι πολύτιμο έχει η Ελλάδα

«Υπάρχουν άνθρωποι στη Γερμανία που θέλουν να αποκτήσουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα, επιβάλλοντας συνθήκες οικονομικής σκλαβιάς και ψυχολογική πίεση στους Έλληνες». Αυτό εκτιμά ο κορυφαίος αμερικανός φιλόσοφος Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος μιλώντας στο Δουβλίνο, στο φιλανθρωπικό ίδρυμα RDS, αναφέρθηκε στην κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην κατάσταση της Ελλάδας.

Ο κ. Τσόμσκι πρότεινε τη δημιουργία μετώπου Ελλάδας, Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ιταλίας προκειμένου ο Νότος να βάλει ένα φρένο στις «απάνθρωπες διεκδικήσεις του Βορρά», ενώ υπογράμμισε πως τώρα είναι η ευκαιρία να γίνει κάτι τέτοιο, επειδή ο αντιγερμανισμός βρίσκεται σε έξαρση, κάτι που αφήνει περιθώρια σοβαρών διεκδικήσεων.

Το εθνικό όχι της Κύπρου, νέες αυταπάτες και νέα αδιέξοδα

Η “εθνεγερσία” της Κύπρου, απλώς νέες αυταπάτες

Λοιπόν καταρχάς η Κύπρος έγινε άλλο ένα τεράστιο θέμα που λειτούργησε αποπροσανατολιστικά , ώστε ο κόσμος να θεωρήσει ότι η Κύπρος αντιδρά ή φέρνει αντίσταση στην τυραννία της ΕΕ και δείχνει έναν δρόμο και μια διέξοδο, δίνοντας νέες φρούδες ελπίδες στους Έλληνες, δημιουργώντας νέες αυταπάτες περί εξόδου από τη κρίση και τον εγκλωβισμό των μνημονιών μέσα από το ίδιο το σύστημα και την ΕΕ.

Πρώτα από όλα τι ήταν το κούρεμα;  Δεν υπήρχε κάποια φορολόγηση ή τιμωρία στους καταθέτες αλλά στην ουσία μεταφορά κόστους της διάσωσης των τραπεζών στις ίδιες, η μοναδική φορά που γίνεται αυτό για χρηματοπιστωτικό σύστημα στη πρόσφατη κρίση.

Καθώς οι κυπριακές τράπεζες ήταν χρεωκοπημένες,  μεταφέρθηκε το κόστος ανακεφαλαιοποίησης τους στις καταθέτες, όπου καταναγκαστικά  θα έδιναν μέρος των καταθέσεων τους για να ενισχυθούν τα ιδία κεφάλαια των τραπεζών ώστε να μην καταρρεύσουν,  με πιθανό αντάλλαγμα μετοχές που θα ήταν φυσικά απαξιωμένες.

Διαλύστε την Ευρωζώνη

Αν και ήμουν ένας από αυτούς που τους συγκινούσε η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είμαι πια οπαδός της. Τουλάχιστον αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν με εκφράζει καθόλου η Ευρωπαϊκή Ένωση και το πρόβλημα είναι πως εκφράζει κάθε μέρα όλο και λιγότερους Ευρωπαίους.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσε κάποτε η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών αλλά σήμερα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση των αγορών και των εκβιασμών.