Ας αφανιστούν και οι αγρότες ως “αναγκαιότητα” των πολιτικών της ΕΕ. Γιατί τελικά “μένουμε Ευρώπη” και με Σύριζα. (updated)

Επειδή παρατηρώ συσκότιση και στρεψοδικία στο θέμα της φορολόγησης των αγροτών από διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια για να αποφύγουνε τα ουσιώδη, το οποίο είναι το εξής ένα αν μπορούν να επιβιώσουν οι αγρότες με το νέο σύστημα, κάθησα και προσπάθησα να το μαθητικοποιήσω το θέμα όσο πιο απλά μπορούσα.

Ας δούμε λοιπόν τι λένε οι αριθμοί που είναι δεδομένοι σύμφωνα με το νέο σύστημα φορολόγησης λογιστικού εισοδήματος με βάση την υποχρεωτική τήρηση βιβλίων, με το οποίο όλοι οι αγρότες αντιμετωπίζονται ως ατομικοί επιχειρηματίες. Εφόσον τα φορολογικά και ασφαλιστικά rates είναι αυτά που προβλέπονται από την νομοθεσία προς ψήφιση-νομίζω χωρίς αμφισβήτηση-, τότε αν Χ τα μικτά λογιστικά κέρδη οποιουδήπουτε αγρότη (πριν τις ασφαλιστικές εισφορές, που εκπίπτουν μόνο αν πληρωθούν εμπρόθεσμα αφού έχουν πληρωθεί όλα τα άλλα κόστη) τότε ο φόρος και οι εισφορές συνολικά είναι:

«Το ευρώ ήταν μία από τις μορφές εδραίωσης του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη»

Συνέντευξη του  Μποαβεντούρα ντε Σόουσα Σάντος*, καθηγητή Κοινωνιολογίας του Δικαίου στην Ανα Πάρντο δε Βέρα  για το  www.publico.es/

Ο εκδημοκρατισμός της δημοκρατίας μέσω ενός πολύ δυνατού λαϊκού κινήματος μπορεί μερικές φορές να αποβαίνει βίαιος, αν και ποτέ σε βάρος των ανθρώπων, και μερικές φορές παράνομος, γιατί ένα από τα χαρακτηριστικά των νεοφιλελεύθερων κρατών είναι ότι εφαρμόζουν ολοένα και περισσότερη καταστολή»

Μπορεί να πει κανείς ότι το όραμα της ΕΕ έχει αποτύχει;

Ναι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση  ήταν ένα  σχέδιο κοινωνικής συμπόρευσης που είχε σκοπό την δημιουργία ενός νέου ισχυρού συνασπισμού δυνάμεων . Ενός  οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού μπλοκ με πολύ  σημαντικές πολιτικές ομογενοποίησης. Ο σχεδιασμός της ΕΕ βασίστηκε σε δύο πολύ ισχυρές ιδέες: αυτή της μη επιστροφής στους παγκόσμιους πολέμους, που είχαν αμφότεροι προκληθεί από την ίδια χώρα, και αυτή της κατάργησης των περιφερειών που υπήρχαν από το 15^ο αιώνα: των βορείων χωρών, του ευρωπαϊκού νότου (Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία), της νοτιοανατολικής Ευρώπης (Βαλκάνια και Ελλάδα) και της ανατολικής Ευρώπης.

Plan europe : η ταραγμένα ενωμένη ευρώπη

Θα διαλυθεί άραγε η “ευρωζώνη”; Μήπως και η ευρωπαϊκή ένωση; Θα μπορούσε μια “έξοδος” ενός κάποιου κράτους (σαν το τεράστιο ελληνικό, για παράδειγμα…) να αποτελέσει τον πρώτο “χαμένο πόντο” που γίνεται η αρχή του ξηλώματος; Ή όχι;

Τόσο σαν υπήκοοι όσο και σαν καθεστωτική δημαγωγία θα έπρεπε να έχουμε την στοιχειώδη επίγνωση πως ανήκουμε στους τελευταίους που έχουν σοβαρή ιδέα για το πως “δουλεύει” ή δεν “δουλεύει” το κόλπο που λέγεται ευρωπαϊκή ένωση ή ευρωπαϊκό νόμισμα. Εκβιασμούς και απειλές μπορεί να ονειρεύεται ο καθένας, και μάλιστα όσο πιο καμμένος είναι στην πραγματικότητα τόσο πιο σπουδαίος νοιώθει στα όνειρά του. Αλλά η υπόθεση και η ιστορία της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού καπιταλιστικού μπλοκ μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι πολύ σοβαρή για να κριθεί απ’ τα συμπλέγματα ανωτερότητας μερικών επαρχιωτών βαλκάνιων, ακόμα κι αν το “μερικοί” σημαίνει λίγα εκατομμύρια.

Η Ευρωζώνη και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία!

Του Dr Money

Η κατάσταση στην Ιταλία κι αλλού είναι πιο περίπλοκη απ’ αυτή που έχουμε κατά νου στην Ελλάδα. Το μοντέλο όπου η πολιτική ελίτ αποφασίζει και οι ψηφοφόροι εγκρίνουν εμφανίζει προβλήματα. Το σχεδιαζόμενο ευρωπαϊκό υπερ-κράτος ίσως είναι το πρώτο θύμα.

Πολλές φορές επικεντρωνόμαστε στα συμβαίνοντα στην Ελλάδα, κάτι φυσιολογικό αφού είναι η πατρίδα μας και η πορεία της επηρεάζει τις ζωές μας, αλλά λησμονούμε ή υποβαθμίζουμε άλλα γεγονότα και καταστάσεις που συμβαίνουν στην Ευρωζώνη και ειδικότερα στη γειτονιά μας.

Μας ήλθαν όλα αυτά στο νου, συζητώντας με γνωστούς για την κατάσταση που επικρατεί στην Ιταλία, την 3η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, και διαβάζοντας την συνέντευξη του μεγαλοεπενδυτή Τζώρτζ Σόρος στο Βήμα της Κυριακής.

ΝΤΙΡΚ ΜΙΛΕΡ: ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΤΙΝΑΞΟΥΝ ΤΟ ΕΥΡΩ

«Showdown» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Ντιρκ Μίλερ ή „Mr Dax“, όπως αποκαλούν στη Γερμανία τον «γκουρού» του χρηματιστηρίου. Θέμα του, η «ευρωκρίση», όχι όμως από την οπτική γωνία των αγορών, όπως θα ανέμενε κανείς από έναν χρηματιστή, αλλά το πρόβλημα του ευρώ στα γεωπολιτικά του συμφραζόμενα. Το «Showdown» είναι ένα πολιτικό βιβλίο με οικονομικές αναφορές. Και όπως υπογραμμίζει ο Ντιρκ Μίλερ σε συνέντευξή του προς την Deutsche Welle:«Η μεγάλη γεωστρατηγική πολιτική έχει στενή σχέση και με τις κεφαλαιαγορές.

ΧΕΪΡΤ ΜΑΚ «50-50 οι πιθανότητες να διαλυθεί η Ε.Ε.»

Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου

«Η πίστη της Γερμανίας στη λιτότητα θυμίζει τη μαγική σκέψη» λέει στην «Εφ. Συν.» ο Geert Mak (Χέιρτ Μακ), υπογραμμίζοντας πως οι πολιτικοί σήμερα ξεχνούν ότι η κοινωνική σταθερότητα είναι προϋπόθεση για την ειρήνη. Τονίζει ότι πλέον βρισκόμαστε μπροστά σε έναν εξαιρετικά επιθετικό καπιταλισμό που, όπως λέει, δεν μπορούσε να τον φανταστεί ούτε ο Μαρξ, ενώ για την Ε.Ε. σημειώνει ότι έριξε το βάρος στη διεύρυνση εις βάρος της εμβάθυνσης της ενοποιητικής διαδικασίας.

Πόσο πιθανή θεωρείτε τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης έτσι όπως την ξέρουμε, δεδομένης της σύνθετης πολιτικής και οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε;

Από το Ευρώ στην πτώχευση : Η μεγάλη έρευνα: εσωτερική υποτίμηση και προστασία της τραπεζικής ελίτ – Δ Μέρος

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/ FosPhotos

Του Πάνου Παναγιώτου

O χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου διενήργησε μία μεγάλη έρευνα για τα γεγονότα και το παρασκήνιο που οδήγησαν την ελληνική οικονομία από την ένταξη στο Ευρώ στην σημερινή κατάσταση.

Συνέχεια από Γ μέρος

11) 2013: Σοκ: Η Ελλάδα έχει πετύχει μόνο το μισό της εσωτερικής υποτίμησης που έχει στόχο το Μνημόνιο – Ακολουθεί άλλο τόσο – Τί δείχνουν δύο ανεξάρτητες εκθέσεις για το τί έρχεται στην Ελλάδα – Η επιβεβαίωση από τις τελευταίες εκθέσεις του ΔΝΤ

Από τα παραπάνω γεννάται το καίριο ερώτηµα πόσο ποσοστό εσωτερικής υποτίµησης από αυτό που επιδιώκεται µε τα Μνηµόνια έχει επιτευχθεί και πόσο αποµένει ακόµη να επιβληθεί στην Ελλάδα.

Σύµφωνα µε δύο ανεξάρτητες εκθέσεις, η πρώτη από το ίδρυµα Open Europe στο Λονδίνο και η δεύτερη από το πανεπιστήµιο London School of Economics και το ίδρυµα CERP, η Ελλάδα µέχρι στιγµής έχει πετύχει µόλις το µισό της εσωτερικής υποτίµησης που επιθυµεί η Τρόικα και προβλέπεται στο Μνηµόνιο.

Σε συνοµιλία που είχα µε τον επικεφαλής της έρευνας για την έκθεση του Open Europe, Ραούλ Ρουπάρελ, µου είπε ρητά και  κατηγορηµατικά ότι η Ελλάδα έχει να υποστεί από δω και πέρα ‘άλλο τόσο’ εσωτερική υποτίµηση όσο υπέστη µέχρι τα τέλη του 2012.

Πριν σκεφτεί, όµως, κανείς να αµφισβητήσει το πόρισµα των παραπάνω εκθέσεων, θα πρέπει να διαβάσει προσεκτικά τις εκθέσεις του ΔΝΤ του 2011 και του 2012 όπου γίνεται σταθερά αναφορά στην ανάγκη επίτευξης εσωτερικής υποτίµησης καθώς η πραγµατική σταθµισµένη συναλλαγµατική ισοτιµία παρέµενε επίµονα ανατιµηµένη στα πρώτα χρόνια της λιτότητας αλλά και τις εκθέσεις του ΔΝΤ που  δηµοσιεύτηκαν µέχρι στιγµής στο 2013 όπου αναφέρεται ότι η εσωτερική υποτίµηση ‘τώρα αυξάνει ταχύτητα’ και πως ‘ισχυρότερη εσωτερική υποτίµηση βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη’.

12) Γιατί η πολιτική του Μνημονίου είναι καταστροφική – Γιατί η λογική της εξαντλητικής μείωσης μισθών δεν αποδίδει και είναι παρωχημένη – Πώς η πολιτική της Γερμανίας εξυπηρετεί τη διεθνή τραπεζική ελίτ και τους εμπόρους χρέους 

Είναι, λοιπόν, δεδοµένο ότι για την Τρόικα η εσωτερική υποτίµηση και εποµένως η ύφεση και η αύξηση της ανεργίας πρέπει να συνεχιστούν µέχρι η Ελλάδα να θεωρείται ανταγωνιστική έναντι της Γερµανίας µέσα στην ευρωζώνη και κάτι τέτοιο συνεπάγεται περισσότερα µέτρα και µεγαλύτερη οικονοµική αποδυνάµωση των Ελλήνων, µε άµεσους ή έµµεσους τρόπους.

Έτσι, το γεγονός ότι µετά την πτώχευση του κράτους θα ακολουθήσει η φτώχεια των πολιτών, µπορεί να θεωρείται σίγουρο, τουλάχιστον για µία µεγάλη και συνεχώς αυξανόµενη µερίδα του ελληνικού πληθυσµού.

Το χειρότερο, όλων, όµως είναι πως όσο µεγάλη εσωτερική υποτίµηση και αν γίνει, όσο και αν µειωθούν οι µισθοί και οι συντάξεις και όσο και αν περικοπεί ο κατώτερος µισθός, η Ελλάδα ποτέ δε θα είναι ασφαλής ότι θα γίνει και θα παραµείνει διεθνώς ανταγωνιστική αφού µία αύξηση στην τιµή του ευρώ θα µεταφράζεται αυτόµατα σε µείωση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας και θα ακυρώνει τµήµα της εσωτερικής υποτίµησης που θα έχει συντελεστεί.

Για παράδειγµα τους τελευταίους µήνες ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός της Ιαπωνίας ακολουθεί µία πολιτική υποτίµησης του ιαπωνικού νοµίσµατος µε αποτέλεσµα τα ιαπωνικά προϊόντα να έχουν γίνει φθηνότερα κατά περίπου 21% από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά µε την Ιαπωνία να πετυχαίνει σε σε διάστηµα λίγων εβδοµάδων και χωρίς καθόλου ύφεση και ονοµαστική µείωση µισθών. σχεδόν δύο φορές µεγαλύτερη υποτίµηση από αυτήν που πέτυχε η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια µε την πολιτική λιτότητας.

Οι υποτιµήσεις των εθνικών νοµισµάτων που αλλάζουν τις διεθνείς οικονοµικές ισορροπίες ήταν το κύριο θέµα της τελευταίας συνάντησης των ηγετών των G20 κρατών. Προκειµένου να ξεπεράσουν τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ινδία, η Βρετανία, ο Καναδάς κλπ έχουν υιοθετήσει πληθωριστικές πολιτικές νοµισµατικής χαλάρωσης και υποτίµησης των νοµισµάτων τους.

Αυτό συνεπάγεται πως προκειµένου να διατηρηθούν οι διεθνείς ισορροπίες και να συντηρηθεί ο πληθωρισµός σε χαµηλές τιµές θα πρέπει κάποιος να απορροφήσει τις πληθωριστικές πιέσεις επιτρέποντας στο νόµισµα του να ανατιµηθεί και επιβάλλοντας στην οικονοµία του αποπληθωριστική πολιτική λιτότητας. Ειδάλλως οι διεθνείς επενδυτικές τράπεζες δε θα µπορέσουν να διατηρήσουν την αξία των οµολόγων που έχουν πουλήσει στα κράτη καθώς ο διεθνής πληθωρισµός θα αρχίσει να µειώνει την αξία του χρέους και αυτό, όπως είναι προφανές, συµφέρει το δανειολήπτη και όχι το δανειστή.

Το µόνο νόµισµα αρκετά ισχυρό ώστε να µπορεί να παίξει τον ρόλο του διεθνούς σταθεροποιητή νοµισµατικών και πληθωριστικών ανισορροπιών είναι το ευρώ (δεύτερο αποθεµατικό νόµισµα µετά το δολάριο) και µε την  πολιτική της η Γερµανία κάνει ακριβώς αυτό, εξυπηρετώντας, άθελα της ή µη, τα συµφέροντα όλων των υπολοίπων πλην των Ευρωπαίων.

Όµως ακόµη και αν το ευρώ έπαυε µε κάποιο µαγικό τρόπο να αποτελεί πρόβληµα και πάλι η εσωτερική υποτίµηση δε θα έλυνε τα προβλήµατα της Ελλάδας γιατί στηρίζεται στη λογική της µείωσης της τιµής προϊόντων και υπηρεσιών και όχι στη βελτίωση της ποιότητας τους. Και αυτή η λογική σε λίγα χρόνια θα είναι παρωχηµένη εξαιτίας της εκρηκτικής ανάπτυξης της βιοµηχανίας των ροµπότ.

Δεν είναι καθόλου συµπτωµατικό ότι για πρώτη φορά στο 2012 αµερικανικές εταιρίες που είχαν µεταφερθεί στην Κίνα επέστρεψαν στις ΗΠΑ καθώς ήδη σε κάποιους τοµείς της βιοµηχανίας και του εµπορίου το µηνιαίο κόστος συντήρησης ενός ροµπότ που αντικαθιστά πλήρως έναν εργάτη είναι µικρότερο από το µέσο µισθό ενός Κινέζου εργάτη. Η βιοµηχανία των ροµπότ απειλεί να καταργήσει ακόµη και πανεπιστηµιακά επαγγέλµατα µε τα τελευταία στοιχεία να είναι εντυπωσιακά ως προς την ταχύτητα της εξέλιξης της.

Όσο φθηνή λοιπόν και αν γίνει η εργασία στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει ριζικά και ουσιαστικά η οικονοµία της χωρίς προσήλωση στη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόµενων υπηρεσιών και προϊόντων.

Επίλογος – Συμπεράσματα

Εν κατακλείδι η πραγµατικότητα για το τί συνέβη στο παρελθόν και το τί διαδραµατίζεται σήµερα στην Ελλάδα είναι αρκετά διαφορετική από αυτήν που προβάλλεται. Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες είχαν πλήρη γνώση των προβληµάτων της χώρας και επέλεξαν να ακολουθήσουν τις πολιτικές που τα ενέτειναν αντί να τα αµβλύνουν προκειµένου να εξυπηρετήσουν, πρωτίστως, τα δικά τους συµφέροντα, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στους προηγούµενους και κληροδοτώντας το βάρος στους επόµενους.

Δεν υπάρχει καµία αµφιβολία πως, ασχέτως των κατά περίπτωση προθέσεων, η χώρα καταρρέει βάση σχεδίου και τα συµφέροντα που εξυπηρετούνται δεν είναι τα δικά της. Σίγουρα, ο ανελέητος βοµβαρδισµός της οικονοµίας και της κοινωνίας θα εξαλείψει και κάποια από τα χρόνια αποστήµατα που τη βασανίζουν. Αλλά στην εποχή των ευφυών όπλων µοιάζει παρανοϊκό, τραγικό και βάρβαρο να υποστηρίζει κανείς ότι πρέπει να ισοπεδώσει µία χώρα µε τη ρίψη πυρηνικών βοµβών επειδή είναι ανίκανος να πετύχει µε άλλον τρόπο τους στόχους του.

Αν η πρόσφατη ευρωπαϊκή ιστορία µας έχει διδάξει κάτι αυτό είναι ότι προκειµένου να προχωρήσει το σχέδιο πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης η Γερµανία χρειάζεται τη βοήθεια κρίσεων που θα οδηγήσουν το κόστος δανεισµού στα ύψη ώστε να πιεστούν τα κράτη να αποδεχτούν τους όρους της µε αντάλλαγµα τη διάσωση τους και την παραµονή τους στο ευρώ. Και αν ρίξουµε µία µατιά στις σηµερινές τιµές των επιτοκίων των κρατικών οµολόγων των χωρών υπό αµφισβήτηση θα διαπιστώσουµε ότι είναι πολύ χαµηλές για να ευνοήσουν την προώθηση των γερµανικών σχεδίων.

Δεν πρέπει, εποµένως, να αποκλείσουµε ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον άλλο ένα ξέσπασµα της ευρωπαϊκής κρίσης για να προωθηθούν τα γερµανογαλλικά σχέδια και αν αυτό συµβεί δε θα πρέπει να είναι η Ελλάδα αυτή που θα βρεθεί και πάλι στο επίκεντρο της ακριβώς µε τη δικαιολογία ότι απέτυχε η εφαρµογή των όρων του Μνηµονίου.

Η Ελλάδα, λοιπόν, χρειάζεται το συντοµότερο µία νέα συµφωνία, αφενός µε τους πολίτες και αφετέρου µε τους εταίρους της, Ευρωπαίους ή µη, η οποία θα πρέπει να έχει βραχυπρόθεσµους και ρεαλιστικούς στόχους και ουσιαστική και µακροπρόθεσµη προοπτική. Εναλλακτικές πολιτικές για την έξοδο απ’ την κρίση υπάρχουν και σίγουρα δεν βασίζονται σε µία προσπάθεια αέναης εσωτερικής υποτίµησης µε την ψευδαίσθηση ότι µέσω του εκµηδενισµού του κόστους εργασίας, προκειµένου να αποκατασταθεί το έλλειµµα στην ανταγωνιστικότητα και µέσω µίας µορφής επαιτείας, προκειµένου να καλυφθούν τα πάσης φύσεως οικονοµικά ελλείµµατα, θα λυθούν τα προβλήµατα της χώρας. Η Ελλάδα αξίζει ένα πολύ καλύτερο σχέδιο απ’ αυτό.

Πηγή : tvxs

Από το Ευρώ στην πτώχευση : Η ομολογία Παπακωνσταντίνου και το Μνημόνιο – Μέρος Γ

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος/ FosPhotos

Του Πάνου Παναγιώτου

O χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου διενήργησε μία μεγάλη έρευνα για τα γεγονότα και το παρασκήνιο που οδήγησαν την ελληνική οικονομία από την ένταξη στο Ευρώ στην σημερινή κατάσταση.

Συνέχεια από μέρος B

7) Δ’ τρίμηνο 2009: Το ξέσπασμα της ‘ελληνικής κρίσης’ – Η κυβέρνηση Παπανδρέου ξεκινά την αντίστροφη μέτρηση για την
πτώχευση της Ελλάδας – ‘Η Ελλάδα πιο απομονωμένη από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ στην ιστορία της ΈΈνωσης’ σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο

Στην Ελλάδα οι ενέργειες της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης Παπανδρέου στο τέλος του 2009 έδωσαν µία άλλη, τιτάνια διάσταση στα οικονοµικά προβλήµατα της χώρας κάνοντας εν µία νυκτί την πτώχευσή της, και την προσφυγή της σε ένα µηχανισµό στήριξης ουσιαστικά, αναπόφευκτες. Κράτη και αγορές έστρεψαν τα µάτια τους, από τις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και το Ντουµπάι στην Ελλάδα , πιστεύοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό και τους αξιωµατούχους της ελληνικής κυβέρνησης θεώρησαν το ενδεχόµενο µίας ελληνικής χρεοκοπίας ως δεδοµένο.

Από το χρέος στην τρόικα

Συνέντευξη με τον Γιώργο Σταμάτη

Ο Γιώργος Σταμάτης διατέλεσε καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εχει γράψει πολλά βιβλία και εργασίες για ζητήματα κεϊνσιανής, νεορικαρδιανής και μαρξικής οικονομικής θεωρίας, με σημαντικές δημοσιεύσεις και για ζητήματα κρατικής οικονομικής πολιτικής στη χώρα μας. Χάρη στις ιδιαίτερες γνώσεις του ο κ. Σταμάτης μιλά απλά για σύνθετα ζητήματα. Ζητήσαμε την άποψή του για τη συμπλήρωση τριών χρόνων από την προσφυγή της ελληνικής κυβέρνησης στη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Η ελεεινή συμμορία της “Ευρωζώνης των εκβιασμών”

Η Κύπρος σήμερα με μια μόνο ψήφο διαφορά, καθ’ ότι η ψήφος του προέδρου της βουλής Γιαννάκη Ομήρου (ΕΔΕΚ), ο οποίος ψήφισε κατά, σε περίπτωση ισοψηφίας προσμετράται ως δυο, έχωσε το κεφάλι της στο λάκκο με τα φίδια, πράξη για την οποία σύντομα θα μετανοιώσει. Ευτυχώς, οι συσχετισμοί στο κοινοβούλιο είναι τόσο εύθραυστοι, που μια μεταγενέστερη ψηφοφορία από τις πολλές που θα έρθουν, ελπίζουμε ότι θα καταφέρει να ανατρέψει τη σημερινή απόφαση.

Αξίζει, όμως να θυμηθούμε πώς, μετά τις κωλυσιεργίες του Χριστόφια, επιταχύνθηκε η επιβολή του μνημονίου στην Κύπρο, με όρους μάλιστα πρωτόφαντους, ( bail-in), σε σύγκριση  με τους προγενέστερους χειρισμούς της ευρωζώνης, ( bail-out), στις υπόλοιπες χώρες του Νότου. Κεντρικό και ιδιαίτερα βρώμικο ρόλο στην υπόθεση αυτή έπαιξε το γερμανικό περιοδικό Spiegel το οποίο ήταν και το πρώτο που ανακίνησε θέμα ρωσικού μαύρου χρήματος σε μαι σειρά δημοσιευμάτων του, από το φθινόπωρο της προηγούμενης χρονιάς. Λέγεται, πως την ιστορία των ρώσων ολιγαρχών ανακίνησε ο γελοίος αρχηγός της αντιπολίτευσης, Στάινμπρικ, θέλοντας να κάνει το κομμάτι του στους Γερμανούς ψηφοφόρους εν όψει των εκλογών.

Χάινερ Φλάσμπεκ: Σκεφτείτε σοβαρά την έξοδο από το ευρώ

“Πιο καταστροφική η λιτότητα της Τρόικας που ανατροφοδοτεί ύφεση και ανεργία και δεν επιτρέπει ανάπτυξη για τουλάχιστον μια δεκαετία”

Να μελετήσουν σοβαρά το ενδεχόμενο εξόδου από την Ευρωζώνη καλεί τους Κυπρίους ο κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος Χάινερ Φλάσμπεκ, τονίζοντας ότι αυτό που πρέπει να ζυγίσουν είναι ποια επιλογή θα είναι πιο καταστροφική. Όπως δηλώνει στη «Χ», για τον ίδιο η νεοφιλελεύθερη επιβολή λιτότητας της Τρόικας απλά ανατροφοδοτεί ύφεση και ανεργία και δεν πρόκειται να επιτρέψει ανάπτυξη για τουλάχιστον μια δεκαετία. Ανάμεσα σε άλλα, χαρακτηρίζει λανθασμένη τη στάση ΕΕ, Τρόικας και γερμανικής κυβέρνησης σε Κύπρο και άλλες χώρες της Ευρωζώνης και χαρακτηρίζει ανόητη την απόφαση Eurogroup-κυβέρνησης Αναστασιάδη για κούρεμα καταθέσεων, έστω και εάν άλλαξε η αρχική τραγική απόφαση για κούρεμα και των εγγυημένων καταθέσεων.

Συνέντευξη στον Νικόλα Νικόλα

 Εφ. Χαραυγή 14.04.2013

 Ερ. Πώς εκτιμάτε τη στάση της ΕΕ και της Τρόικας έναντι της Κύπρου αλλά και λαών χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και πάει λέγοντας;

Η ιδιωτικοποίηση της Ευρώπης

Η Ιδιωτικοποίηση της Ευρώπης: Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να ξεπουλήσουν τα περιουσιακά στοιχεία των κατοίκων της χώρας, ενώ οι μέτοχοι των μεγάλων εταιρειών επιδράμουν και τα αγοράζουν μισοτιμής.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει σήμερα τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από την ίδρυσή της πριν από είκοσι χρόνια. Οικονομική ανάπτυξη καταρρέει, η οικονομία της ζώνης του ευρώ συρρικνώθηκε κατά 0,6% το τέταρτο τρίμηνο του 2012 και η μείωση αυτή θα συνεχιστεί. Η κρίση του ευρώ έχει ψευδώς αποδοθεί στις δημόσιες δαπάνες, ενώ η εφαρμογή των περικοπών των δαπανών και η αύξηση του δανεισμού οδήγησε σε αύξηση του δημόσιου χρέους και αύξηση της ανεργίας. Το δημόσιο χρέος των χωρών σε κρίση, αυξήθηκε προβλέψιμα: τα υψηλότερα ποσοστά χρέους ως προς το ΑΕΠ για το τρίτο τρίμηνο του 2012 είχαν καταγραφεί στην Ελλάδα: 153%, την Ιταλία: 127%, την Πορτογαλία: 120% και την Ιρλανδία: 117%.

τα μόνα καλά νέα που μπορεί να περιμένει η Ευρωζώνη από τη Γερμανία, είναι η αύξηση των ανέργων της

Δεν ξέρω γιατί χτες συγκινήθηκε τόσο πολύ ο γερμανικός τύπος με το πέταγμα της ανεργίας στην ΕΖ στο 12%. Άρχισαν μήπως να ανησυχούν μπας και η φλόγα που γλείφει καιρό τώρα τα διπλανά σπίτια, μπει κάποια στιγμή και στο δικό τους; Μήπως άρχισαν να μυρίζουν κιόλας τον καπνό; Πάντως έχουν ακόμα καιρό ν’ ανησυχούν, μιας και το δικό τους ποσοστό, καθώς και των ομογάλακτων αυστριακών παραμένει προς το παρόν απείραχτο.

Μπορεί ως τώρα τα δημοσιεύματα και οι εικόνες δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων κυρίως από το Νότο, να μην κατάφεραν να ερεθίσουν τους τευτονικούς δακρυγόνους αδένες, αλλά κάποιες σουβλιές και ερωτήματα φαίνεται ότι αρχίζουν δειλά-δειλά να διεμβολίζουν τις βεβαιότητες και την αλαζονεία της αμάθειας και της αναισθησίας τους.  Μόλις τώρα άρχισαν να αντιλαμβάνονται τα τερατώδη μεγέθη της νεανικής ανεργίας και τις κοινωνικές επιπτώσεις που απορρέουν από αυτή, φαντάζομαι όχι από ευαισθησία, αλλά από τις μεταβολές που θα επιφέρει στη δική τους καθημερινότητα, όταν στρατιές εξαγριωμένων μαυριδερών νεαρών θα εισβάλουν στις πόλεις και τα σκουπίδια τους αναζητώντας τη φέτα το ψωμί που τους έκλεψαν.

Πότε συμφέρει η έξοδος από την ευρωζώνη

Tου Wolfgang Münchau

Είναι ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και καιρό: σε ποιο σημείο είναι οικονομικά λογικό για μία χώρα να εγκαταλείψει το ευρώ;

Δύο είναι οι παράγοντες που θα πρέπει να εξεταστούν: Ο πρώτος είναι εάν το τραπεζικό της σύστημα είναι βιώσιμο στο πλαίσιο μιας ατελούς τραπεζικής ένωσης – όπου στο άμεσο μέλλον δεν πρόκειται να υπάρξει κατανομή κινδύνου.

Ο δεύτερος είναι εάν τα χρέη του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα είναι διατηρήσιμα, δεδομένου του ρυθμού ανάπτυξης τόσο τώρα όσο και στο μέλλον.

Barclays Capital: 7 κρίσιμα ταμπού που η Ευρωζώνη έχει ήδη σπάσει

Μοναδική περίπτωση πέρυσι η Ελλάδα… μοναδική φέτος η Κύπρος! – Αλλά οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Eίναι αλήθεια ότι το πακέτο διάσωσης της Κύπρου μπορεί να θεωρηθεί ως λύση… εξαίρεση για την Ευρωζώνη, αλλά οι εξαιρέσεις είναι εκείνες που επιβεβαιώνουν τους κανόνες!

Τα ανωτέρω υποστηρίζει η Barclays Capital, σε νέα έκθεσή της, υπό τον τίτλο “Ghostbusters: Here Is The Long List Of Broken Taboos In The EU”.Μάλιστα η εν λόγω έκθεση εμφανίζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς ο οίκος παρουσιάζει μια αναλυτική λίστα για όλες… τις εξαιρέσεις που έχει ήδη κάνει η Ευρωζώνη, αλλά και για όλα τα ταμπού που πλέον έχει σπάσει…

Ποιες είναι όμως οι εξαιρέσεις που έχουν επιβεβαιώσει τον κανόνα και ποια τα ταμπού που έχει σπάσει η Ευρωζώνη;

NEA BOMBA: ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ… ΝΟΜΟ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΔΙΑΣΩΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ;

Ένα νέο σχέδιο νόμου της ΕΕ προβλέπει πως είναι δυνατό να επιβάλλεται στους μεγάλους ανασφάλιστους καταθέτες να συμμετέχουν σε μελλοντικές διασώσεις τραπεζών, δεν θα πλήττονται όμως οι αποταμιευτές με λιγότερα από 100.000 ευρώ στην τράπεζα.

“Δεν είναι επ’ ουδενί δυνατό να συμμετέχουν στη διάσωση καταθέτες ποσών κάτω των 100.000 ευρώ, είτε τώρα είτε στο μέλλον”, δήλωσε μια εκπρόσωπος του Μισέλ Μπαρνιέ, του ευρωπαίου επιτρόπου αρμόδιου για τις κανονιστικές ρυθμίσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

“Στην πρόταση της Επιτροπής, η οποία συζητείται, δεν αποκλείεται καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ να μπορούν να γίνονται εργαλεία για να χρησιμοποιούνται σε διασώσεις εκ των ένδον”, δήλωσε στη διάρκεια τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων η εκπρόσωπος Σαντάλ Χιούζ. “Είναι μια δυνατότητα”, πρόσθεσε.

πηγή: imerisia.gr

Dijsselbloem (Eurogroup): Mοντέλο για την Ευρωζώνη η συμφωνία για την Κύπρο

Εάν επιτύχει το bail – in, μπορεί να μη χρειαστεί ποτέ η συνδρομή του ESM για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών

“Εάν επιτύχει, αποδίδοντας καρπούς, η διαδικασία του bail – in, μπορεί να μη χρειαστεί ποτέ η συνδρομή του ESM για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών…”.

Την ανωτέρω θέση διατύπωσε, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Reuters, o πρόεδρος του Eurogroup, J. Dijsselbloem.

Υπενθυμίζεται πως κατά το bail in μια ρυθμιστική αρχή αναλαμβάνει να καταγράψει το ακάλυπτο χρέος (unsecured debt) μιας τράπεζας και να το μετατρέψει σε κοινές μετοχές ίσης ονομαστικής αξίας με τις οποίες θα πληρωθούν οι πιστωτές.

Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ

Του W.Munchau

Τους τελευταίους οχτώ μήνες πριν ξεσπάσει η κυπριακή κρίση, πολλοί μου υπενθύμιζαν συχνά, αρκετές φορές με ένα μειδίαμα, μια πρόβλεψη που είχα κάνει στα τέλη του Νοεμβρίου του 2011. Σε αυτές εδώ τις σελίδες, είχα διακηρύξει ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης έχουν 10 μέρες να σώσουν το ευρώ.

Είχα κάνει μια παρόμοια, αν και λιγότερο δραματική πρόβλεψη το 2006, όταν είχα γράψει ότι η κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι προσέφερε στην Ιταλία την τελευταία ευκαιρία να διατηρήσει μια βιώσιμη θέση στην ευρωζώνη.

Deutsche Bank: «Μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει την ευρωζώνη»!

Η νέα προδοσία της Κύπρου

του Παναγιώτη Γκρουμούτη

«Μπορώ να σκεφτώ μόνο μία ‘φιγούρα’ που θα μπορούσε τώρα να εμπνεύσει τους περισσότερους Ευρωπαίους και που σίγουρα ποτέ δεν έχει αμαρτήσει. Κι αν κάποιος μπορεί να σώσει τώρα την Ευρωζώνη, αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός!»… (Διαβάστε εδώ)

Πιο γλαφυρός και συνάμα πιο απαισιόδοξος για τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη, δεν θα μπορούσε να είναι κανείς. Και όταν αυτός είναι ο επικεφαλής του τμήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών (global head of FX strategy) της πανίσχυρης Deutsche Bank, ο κ. Bilal Hafeez, τότε όλοι καταλαβαίνουμε πως τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά.

Πόσο θα κρατήσει ακόμη το ευρώ;

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Η ΟΝΕ είναι από τις πλέον φιλόδοξες νομισματικές ενώσεις στην ιστορία, αλλά σταδιακά αποδεικνύεται από τις πλέον αποτυχημένες. Οι χώρες-μέλη της έχουν ακολουθήσει διαφορετικές πορείες δημιουργώντας τεράστιες οικονομικές εντάσεις μεταξύ τους. Η συνταγή που εφαρμόστηκε από το 2010 και μετά για να αντιμετωπιστούν αυτές οι εντάσεις έχει κάνει την ΟΝΕ ακόμη ασταθέστερη.

I spy with my little eye (το ευρωπαικό κρυστάλινο σφαιρίδιο)

Η κατάσταση στην ευρώπη είναι απελπιστικά βαρετή, boring βρε παιδί μου, όλοι περνάμε μια χαρά, έχουμε μερικά προβληματάκια αλλά ξέρετε τώρα τα ξεπερνάμε. Πάντα με αγάπη εννοείται.

Tempest in a teacup

Από τον ιούνιο λοιπόν που το γιούρογκρουπ αποφάσισε να βάλει την ΕΚΤ να τυπώσει απεριόριστα αν υπάρξει ανάγκη, έχουμε μείνει στο “αν υπάρξει ανάγκη”. Με τα επιτόκια της ισπανίας και της ιταλίας στο θεό, μια τέτοια ανάγκη ήταν πέρα για πέρα ορατή. Όμως εντελώς μαγικά και απρόσμενα προς το τέλος του χρόνου τα επιτόκια των δύο χωρών έπεσαν σε σχεδόν νορμάλ επίπεδα. Λέτε να μειώθηκε το έλλειμμα της ισπανίας, ή το χρέος της ιταλίας? Πού τέτοια τύχη και οι δύο χώρες βρίσκονται στα ίδια κόκκινα που βρίσκονταν εκείνες τις κρίσιμες μέρες του καλοκαιριού. Λέτε τελικά ο προφήτης ντράγκι να το έκανε το θαύμα του?

“Ευρωκυνοβούλιο”

Με εντυπωσιακή πλειοψηφία, 506 στους 690, το Ευρωκοινοβούλιο απέρριψε τον προϋπολογισμό λιτότητας που συμφώνησαν οι ηγέτες της ΕΕ πριν από μερικές βδομάδες μέσα από μια σύνοδο γεμάτη καυγάδες και τάσεις αποσχιστικές.

Στη συνείδηση του κόσμου που σε ένα χρόνο θα κληθεί να εκλέξει τους νέους του ευρωαντιπροσώπους, το “ευρωκοινοβούλιο” ακούγεται τούτη την εποχή σαν το ζαχαρένιο σπίτι του Χάνσελ και της Γκρέτελ.

ΕΥΡΩ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, Η «ΤΡΥΠΑ» ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ!

Του ΚΩΣΤΑ ΣΕΡΑΙΟY

Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Τα στοιχεία για την υστέρηση των εσόδων του προυπολογισμού το Γενάρη, πρώτο μήνα του έτους, προκάλεσαν «σοκ και δέος».
Τα έσοδα του προυπολογισμού το Γενάρη κατέγραψαν πτώση 7% σε σχέση με το στόχο που είχε τεθεί και σε σύγκριση με τον περασμένο Γενάρη του 2012 η πτώση έφθασε το 16%.

Το τραγικό είναι ότι η πτώση αυτή των εσόδων σημειώνεται, ενώ κλιμακώθηκε η φορολογική επιδρομή και οι παρακρατήσεις φόρου σε μισθούς και συντάξεις ήταν εξαιρετικά αυξημένη. Η πτώση αυτή προέρχεται κυρίως από την πτώση εσόδων του ΦΠΑ, αποτέλεσμα της γενικής πτώσης της κατανάλωσης, ειδικά του πετρελαίου θέρμανσης αλλά και στο γεγονός ότι η κρίση στους επιτηδευματίες έχει επιφέρει τη διακοπή υποβολής περιοδικών δηλώσεων ΦΠΑ.

Σπάμε την ομερτά: Οι πρόθυμοι της Φρανκφούρτης

Του Δημήτρη Μπεκιάρη

“ Το σύστημα που έχει «δέσει» την Ελλάδα στο άρμα της Γερμανίας και καθορίζει τις τύχες της χώρας και του λαού μας ”

Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας και ιδεολογικός πρωθιερέας του ναζισμού, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού στη δίκη της Νυρεμβέργης, έλεγε το εξής «Σε κάθε χώρα θα βρούμε αρκετά ιδιοτελή καθάρματα». Εννοούσε βέβαια τους πρόθυμους σε κάθε χώρα που πατούσε η γερμανική μπότα, να συνεργαστούν με τον Γ΄ Ράιχ. Οι εποχές αλλάζουν, τα εξουσιαστικά σχήματα μεταβάλλονται, οι οικονομικές δομές τροποποιούνται, αλλά οι ρόλοι των ιστορικών προσώπων παραμένουν οι ίδιοι.

Η μετάλλαξη του ευρώ από εργαλείο νομισματικής πολιτικής σε όπλο επιβολής

Του Γιάννη Τόλιου

Η νέα γενικευμένη κρίση του συστήματος που βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι ευρωπαϊκοί λαοί και με ιδιαίτερη σφοδρότητα ο ελληνικός, έχει τη διεθνή,ευρωπαϊκή και εθνική της διάσταση. Στην ουσία πρόκειται για κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, ενός τρόπου παραγωγής, διανομής και αναδιανομής εισοδήματος σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και υπέρ των κατόχων του χρηματιστικού κεφαλαίου.