ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ: Το μπλόκο της Κοκκινιάς 17/8/1944 (Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ)

ΚΕΙΜΕΝΑ- ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιάννης Αναγνωστόπουλος

Το ιστορικό γεγονός

Η τριπλή Κατοχή πλησιάζει στο τέλος της. Ο ναζισμός εντείνει τη βαρβαρότητά του ενάντια στον ελληνικό λαό. Σε μια κακόφημη γωνιά της Κοκκινιάς, Γερμανοί με ντόπιους συνεργάτες τους αναθέτουν σε έναν μαυραγορίτη ρόλο καταδότη. Ο μαυραγορίτης συμβάλλει στο Μπλόκο, που οδήγησε στη σύλληψη εκατοντάδων αγωνιστών, στο βασανισμό και την εκτέλεση 315 ηρώων του λαϊκού και ΕΑΜικού κινήματος.

Ηταν 17 Αυγούστου 1944. Περίπου στις 2.30 το πρωί δεκάδες γερμανικά καμιόνια περικυκλώνουν τις γύρω από την Κοκκινιά περιοχές – από Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί, Ρέντη, μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά. Μαζί με τους ναζί κατακτητές, καταφθάνει στην προσφυγούπολη, τη «Μικρή Μόσχα», όπως χαρακτηριζόταν η Κοκκινιά, το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περίπου 3.000 οπλισμένοι με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα, αυτόματα. Γερμανοί και ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη.

Πώς ξεκίνησε ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου;

Μόλις έναν χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου και σε συνθήκες σκλαβιάς, ο ελληνικός λαός βγήκε στους δρόμους της Αθήνας δημιουργώντας ένα ποτάμι αντίστασης, καθώς ο εορτασμός πήρε τη μορφή αντικατοχικών διαδηλώσεων

Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλα κράτη, δεν γιορτάζεται τόσο ο τερματισμός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά η είσοδος της χώρας στη μεγάλη αναμέτρηση με τις δυνάμεις του Αξονα.
Πολλοί διερωτώνται πώς έγινε να επικρατήσει
μια τέτοια συνήθεια και πώς κατέληξε να αναχθεί σε Εθνική Επέτειο και Εορτή. Η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος εορτασμός έγινε μέσα σε συνθήκες σκληρής ναζιστικής κατοχής, στις 28 Οκτώβρη 1941, με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το «Οχι».
Ο εορτασμός πήρε τη μορφή αντικατοχικών διαδηλώσεων. Επίκεντρό του ήταν η Αδούλωτη Αθήνα.

Το Περιστέρι της κατοχής και της αντίστασης

Με το ξεκίνημα του ελληνοϊταλικού πολέμου το Περιστέρι είναι πλέον μια ευδιάκριτη αστική περιοχή και ο καταγεγραμμένος πληθυσμός ανέρχεται στους 21.537 κατοίκους. Τα χρόνια της κατοχής, της αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου που ακολουθούν, θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τις υπάρχουσες δύσκολες συνθήκες ζωής και διαβίωσης και θα καθυστερήσουν την ανάπτυξη της περιοχής. Το μόνο, ίσως, θετικό σημείο αυτής της περιόδου είναι ότι την εποχή της ξένης κατοχής, θα αλλάξει ο κοινωνικός χάρτης στο Περιστέρι, καθώς η καθολική αντίσταση στον ξένο κατακτητή θα ενδυναμώσει τα χαρακτηριστικά της κοινότητας και θα αποκρυσταλλωθούν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που ήταν υπό διαμόρφωση το προηγούμενο διάστημα. Μέσα στο μέτωπο του πολέμου και της αντίστασης αναπτύσσεται η έννοια της πανεθνικής ενότητας μεταξύ ετερόκλητων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Κάθε σημείο κοινωνικής συνεύρεσης αξιοποιείται με σκοπό την οργάνωση της αντίστασης και του αγώνα. Το Περιστέρι γίνεται «κάστρο» του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και μέσα στα σοκάκια και τις γειτονιές του, ο περιστεριώτικος λαός «έθρεψε τόσα παλικάρια, τόσους ένθερμους πατριώτες που δεν υστερεί μπροστά σε καμιά άλλη περιοχή της Αττικής». Πιο συγκεκριμένα: