Όταν οι ναζί αφάνισαν τα Καλάβρυτα ( ΒΙΝΤΕΟ)

Εξήντα εννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων από τις γερμανικές ορδές του Χίτλερ. Το σταματημένο, ακόμη και σήμερα, ρολόι της εκκλησίας της ιστορικής πόλης έδειχνε 14.34. Τη στιγμή εκείνη τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι ετών αφανίστηκαν. Η θυσία των Καλαβρύτων αναδείχτηκε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και ειρήνης.

Οι Γερμανοί εισήλθαν στα Καλάβρυτα στις 9 Δεκεμβρίου 1943. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατεύνασαν οι διαβεβαιώσεις του Γερμανού διοικητή ότι δεν θα διέτρεχαν κανέναν κίνδυνο. Μάλιστα ορισμένοι Καλαβρυτινοί, που είχαν εγκαταλείψει την πόλη από τον φόβο αντιποίνων, επέστρεψαν στα σπίτια τους.

ARBEIT MACHT FREI (Σύνταξη στα 70)

Die Welt / DPA / Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ.σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

Επίτροπος ‘Ετινγκερ: «Σύνταξη στα 70»

Ο Επίτροπος Γκύντερ Έτινγκερ επικρίνει τη «σύνταξη στα 63» στη Γερμανία και αντιπροτείνει άνοδο των ορίων συνταξιοδότησης. Επικαλείται μάλιστα την περίπτωση της Ελλάδας.

Σε συνέντευξή του, που θα δημοσιευθεί την Τρίτη στην εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου, ο Γερμανός Επίτροπος επικαλείται τις δημογραφικές εξελίξεις, αλλά και τις στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας: «Έχουμε έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και γι αυτό, στα επόμενα χρόνια, θα πρέπει να συζητήσουμε για τη σύνταξη στα 70. Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να μετεκπαιδεύονται, ώστε να μπορούν να εργάζονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα» δηλώνει ο Έτινγκερ. Παραθέτει μάλιστα ως επιχείρημα το παράδειγμα της Ελλάδας και συμπληρώνει ότι θα έστελνε «λάθος μήνυμα» η θεσμοθέτηση της σύνταξης στα 63: «Ζητούμε από τους Έλληνες να εργάζονται περισσότερο και για λιγότερα χρήματα και τώρα (οι Έλληνες) εκπλήσσονται όταν βλέπουν τους Γερμανούς να κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Έτινγκερ.

Στην άτυπη γερμανική αυτοκρατορία, η «Μερκιαβέλι» δίνει τον τόνο

Στην Ευρώπη έχει δημιουργηθεί μια άτυπη γερμανική αυτοκρατορία, που προώθησε και διευθύνει η Μέρκελ. Ο διάσημος Γερμανός κοινωνιολόγος Ούρλιχ Μπεκ μιλά στο Στέλιο Κούλογλου για την Γερμανίδα Καγκελάριο ή  την «Μερκιαβέλι», όπως την ονομάζει στο βιβλίο του, που ασκεί την εξουσία της χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Γιατί αυτοκρατορία;

Η Γερμανία αυτή τη στιγμή παίζει έναν καθοριστικό ρόλο στην Ευρώπη. Δεν έγινε μετά από στρατιωτική επέμβαση ούτε υπήρχε τέτοιο στρατηγικό σχέδιο. Αντίθετα προέκυψε τρόπον τινά μια «accidential empire» (σ.σ. μια αυτοκρατορία που προέκυψε συμπτωματικά) και η οποία αξιοποίησε την κρίση  προς όφελός της. Η κρίση ξεκίνησε από τις τράπεζες που μετέφεραν το βάρος στα κράτη κι αυτά με τη σειρά τους το φόρτωσαν στους πιο αδύναμους κοινωνικά. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεν μπορεί κανείς  να πει ότι απέτυχαν, άλλα δεν είχαν τα κατάλληλα εργαλεία για να δώσουν μια απάντηση. Έτσι όλη η εξουσία μεταφέρθηκε από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στην πιο ισχυρή οικονομική δύναμη. Αυτή ήταν η Γερμανία.

ΣΤΑ 1,3 ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΡΑΧΜΕΣ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ

Το 1,35 τετράκις εκατομμύρια δραχμές φτάνουν οι γερμανικές οφειλές, σύμφωνα με στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, που παρουσίασαν τα στοιχεία στην Επιτροπή Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων της Βουλής.

Πρόκειται για ποσό που αφορά το έτος 1941 με πληθωριστική αξία, χωρίς να έχει γίνει αναγωγή σε σημερινές τιμές και χωρίς να έχει αφαιρεθεί η πληθωριστική αξία.

Η “Συνθήκη Ειρήνης”, που θα έκανε τη Γερμανία να πληρώσει τις οφειλές της στην Ελλάδα

Τι αναφέρει το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα δια στόματος Μανώλη Γλέζου. Η “συγγνώμη”, που μένει σκοπίμως στα λόγια

«Το αίτημά μας σήμερα είναι ένα: Υπογραφή συνθήκης ειρήνης με τη Γερμανία που αποφεύγουν να υπογράψουν οι πάντα νομότυποι Γερμανοί, γιατί μόνο τότε θα υποχρεωθούν να πληρώσουν τις οφειλές τους στην Ελλάδα», τόνισε ο Μανώλης Γλέζος, βουλευτής και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που δόθηκε την Πέμπτη στην ΕΣΗΕΑ.

Για την Γερμανική εθνική στρατηγική και την κρίση στην Ευρωζώνη

Του Αποστόλη Φωτιάδη

Η αντίληψη των Γερμανών για την μικρή σημασία των Ευρωπαϊκών πολιτικών δομών θα αλλάξει με τον ερχομό της Μέρκελ στην εξουσία. Σταδιακά όλο και ισχυρότερες προσωπικότητες μετακομίζουν από το Βερολίνο στις Βρυξέλες και αργά αλλά σταθερά προωθούνται σε θέσεις κλειδιά.

Το 2004 ο Johannes Laitenberger θα γίνει μέλος του γραφείου του Μπαροζο. Το Νοέμβριο του 2005 γίνεται εκπρόσωπος τύπου της Κομισιόν και το Νοέμβριο του 2009 επικεφαλής του γραφείου του Barozo με  αυξημένες αρμοδιότητες σε ζητήματα στρατηγικής εμπορίου.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΟΤΕ: Στα σκουπίδια το απόρρητο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια τροπολογία σκάνδαλο ετοιμάζεται να περάσει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μέσα από νομοσχέδιο που αφορά την «κύρωση πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τον κώδικα είσπραξης δημοσίων εσόδων». Η τροπολογία, όπως κατήγγειλε η Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων στον ΟΤΕ, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζιτών και του ΟΤΕ. Με βάση την φωτογραφική αυτή διάταξη μένει άθικτο το ασφαλιστικό καθεστώς στο μέλλον για όσους εργαζόμενους μπουν τώρα σε προγράμματα εθελούσιας συνταξιοδότησης. Είναι εμφανές ότι έτσι δίνει επιπλέον κίνητρα να αποδεχτούν τα σχέδια εθελούσιας όσοι διστάζουν καθώς γι’ αυτούς αποκλείονται δυσμενείς αλλαγές, για παράδειγμα στα όρια ηλικίας.

Γερμανικές αποζημιώσεις – Αναγκαστικό κατοχικό δάνειο

Όταν μια κοινωνία παίρνει την κατρακύλα, η Ιστορία αναζητά μια γενιά να την ξελασπώσει, να την επαναφέρει στο αυτονόητο.Εάν δεν συνομιλήσουμε με την Ιστορία δεν θα καταλάβουμε ποτέ τον κόσμο που ζούμε σήμερα. Γιατί είναι αυτή και μόνο που έχει τη δύναμη να μας φωτίσει το παρελθόν και να μας δείξει τι κρύβουν οι πολιτικάντηδες που κυβέρνησαν την χώρα μέχρι σήμερα. Να μας μεταφέρει σε έναν παλιό κόσμο που κρύβει τα μυστικά του και τις συμφωνίες του, και να μας δείξει τον δρόμο για ένα παρόν με ελπίδα.

Αρκεί να την ακούσουμε και να την προσέξουμε λίγο κι εμείς. Αλλιώς θα μας φαίνονται όλα ακατανόητα στο πως φτάσαμε μέχρι εδώ, και η προπαγάνδα τους θα διαλύει το μυαλό μας με απαντήσεις που θα συσκοτίζουν αντί να φωτίζουν τα γεγονότα, και εμείς ξευτιλισμένοι στον εαυτό μας και στους άλλους, αλλά αμετανόητοι από τον φόβο μας για το καινούργιο, θα αποδίδουμε την κατάντια μας στους γνωστούς πολιτικούς απατεώνες πάλι και πάλι ως να μην το ξέραμε τάχα, ως να ακούμε δήθεν κάτι καινούριο για πρώτη φορά κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας. Γιατί κάθε κακό που επαναλαμβάνεται και μας καταδυναστεύει και εμείς δεν το αλλάζουμε ενώ μπορούμε, τότε κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας με ανούσιες συζητήσεις για την συμφορά μας, χάνοντας τον αυτοσεβασμό μας στο τέλος.

Η κυβερνητική προπαγάνδα της γερμανικής «υποστήριξης»

Της Βασιλικής Σιούτη

Καμία υποστήριξη δε δίνει επί της ουσίας η Άνγκελα Μέρκελ στον Αντώνη Σαμαρά, καθώς δεν πρόκειται να ανταποκριθεί σε κανένα από τα αιτήματα του για χαλάρωση των μέτρων και της πολιτικής της ακραίας λιτότητας, που έχει γονατίσει τη μισή ελληνική κοινωνία.

Το Ράιχσταγκ στις φλόγες, εξαπλώνεται ο ναζισμός

Tον Φλεβάρη του 1933, λαμβάνει χώρα στο Βερολίνο, το καθοριστικότερο συμβάν για την εγκαθίδρυση και την εξάπλωση του ναζισμού: Ξεσπά η ιστορική πυρκαγιά στο γερμανικό κοινοβούλιο, για την οποία θα κατηγορηθεί από τους Ναζί ο Μαρίνους Βαν Ντερ Λούμπε. Αντίθετα με το κοινό αίσθημα που θέλει τον Ολλανδό κομμουνιστή θύμα ναζιστικής προβοκάτσιας, τα περισσότερα ιστορικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι ο Βαν Ντερ Λούμπε είναι όντως ο εμπρηστής του Ράιχσταγκ, αλλά σε κάθε περίπτωση, η ιστορία του αποδεικνύει πως πολλές φορές η τρομοκρατία είναι “θείο δώρο” για την εκάστοτε εξουσία.

BILD: «Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»

Με περίπου 400.000 εργαζόμενους και εργαζόμενες στη βιομηχανία του σεξ και του πληρωμένου έρωτα, η Γερμανία, σύμφωνα με το γερμανικό ταμπλόιντ «Bild», καταλαμβάνει επάξια το τίτλο του “Μεγαλύτερου μπορντέλου της Ευρώπης”.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας που αξιοποιεί στοιχεία παλιότερης σχετικής έρευνας της βρετανικής «The Guardian», η βιομηχανία του σεξ επί πληρωμή γνωρίζει κυριολεκτικά άνθηση στη Γερμανία όπως καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι μόνο στο γερμανικό χωριό Σααρμπρούκεν λειτουργούν περισσότεροι από 1.000 οίκοι ανοχής!

Οι γερμανοί θέλουν τον καραμανλή τους

Δεν άντεξα και το είπα. Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά όλα αυτά τα περί σιδηράς κυρίας και τα ρέστα είναι περισσότερο για κλάματα από τον ίδιο τον μπούλη (τον μπους εννοώ) με flight jacket να κηρύσσει το τέλος του ιρακινού πολέμου. Ά κάτσε κι ο καραμανλής δεν εμφανίστηκε κάποτε με flight jacket για να επιθεωρήσει τις φωτιές ή κάτι παρόμοιο?

Το πρόβλημα των μμε σε σχέση με τις ειδήσεις, πέρα από τη διαπλοκή, την χειραγώγηση και τα ρέστα, είναι ότι οι δημοσιογράφοι είναι καμμένοι. Been there, done that, got the tshirt. Είναι σαν να ζητάς από έναν υπάλληλο του εργοστασίου της Ford στο detroit, να σου εξηγήσει πως λειτουργεί το χειρόφρενο μετά από 8ώρες που βίδωνε τις ίδιες βίδες (του χειρόφρενου). Θεωρητικά είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να στο εξηγήσει. Αλλά μην περιμένεις να πάρεις καμιά απάντηση της προκοπής.

Μεγάλες προσδοκίες, μικρό καλάθι

Της Χριστίνας Βασιλάκη

Aνταποκρίτρια του ThePressProject στις Βρυξέλλες

Οι Ευρωβουλευτές μιλάνε στο ThePressProject για τις Γερμανικές εκλογές και τα όσα θα σημαίνουν για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση της επόμενης ημέρας

Όπως όλα δείχνουν, την Κυριακή οι Γερμανοί ψηφοφόροι θα επιλέξουν να μείνουν στα… «ασφαλή» χέρια της «μαμάς», όπως αποκαλεί συχνά το Spiegel την Άγκελα Μέρκελ. Οι συμμαχίες που θα προκύψουν και φυσικά η σύσταση της τελικής κυβέρνησης παραμένουν ρευστές, μετά και την πανωλεθρία των Φιλελευθέρων στις πρόσφατες εκλογές στη Βαυαρία. Σε αυτό το κλίμα δημιουργούνται μεγάλες προσδοκίες για πιθανή χαλάρωση της γερμανικής εμμονής στη λιτότητα σε πιθανή δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, αν και οι πληροφορίες θέλουν το συντηρητικό μπλοκ να συσπειρώνεται όσο πλησιάζουν οι κάλπες. Σε κάθε περίπτωση, η γερμανίδα Ulrike Guerot, πολιτική επιστήμων στο think tank Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων είναι σαφής όταν γράφει: «Τίποτα σήμερα δε δείχνει ότι η Γερμανία θα αλλάξει αυτήν την προσέγγιση μετά τις εκλογές».

Χαμηλές προσδοκίες από τις Γερμανικές Εκλογές

Λίγες μόνο μέρες πριν από τις γερμανικές εκλογές και το κλίμα ακόμα να ανεβάσει στροφές. Μετά τη στιγμιαία αναταραχή που προκάλεσε η ανακίνηση του ελληνικού ζητήματος από τον Σόιμπλε, η γερμανική πολιτική σκηνή επανήλθε στα πρότερα, δηλαδή στην ηρεμία νεκροταφείου, όπως ελέχθη χαρακτηριστικά. Αν και απανταχού οι εκλογές αποτελούν τη χαρά των media, τα αντίστοιχα γερμανικά φαίνεται ότι αδυνατούν να τη συμμερισθούν  Συχνό είναι το φαινόμενο, οι εκλογές να απουσιάζουν από τα πρωτοσέλιδα, ενώ όπως έγραψε ειρωνικά ο Gideon Rachman στους FT το  θέμα που μονοπωλεί αυτή τη στιγμή τη Γερμανία είναι αν οι σχολικές καντίνες θα πρέπει να διαθέτουν vegetarian σάντουιτς τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. «Η Γερμανία vegetarian σε ένα κόσμο γεμάτο σαρκοβόρα». 

Τεράστια περιθώρια διαπραγμάτευσης για διαγραφή ακόμη και του 60% του χρέους

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Εντελώς αυθαίρετα και κινδυνολογικά αποδεικνύονται τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν την απροθυμία τους ακόμη και να διαπραγματευτούν με τους πιστωτές την διαγραφή μέρους έστω του δυσθεώρητου δημόσιου χρέους. Ποιο επιχείρημα προτάσσουν οι αξιωματούχοι των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και Αντ. Σαμαρά σταθερά την τελευταία τριετία; Ότι κάθε προσπάθεια διαφοροποίησης από τις επιλογές και τις επιταγές του Βερολίνου σχετικά με το δημόσιο χρέος αυτόματα θα προκαλούσε την μήνι του, καθώς θα του προκαλούσε οικονομικές ζημιές, και ως αντίποινα θα μας πέταγε έξω από την ευρωζώνη. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης κι η πιστή υιοθέτηση των όρων που θέτει η Άνγκελα Μέρκελ κι οι πιστωτές είναι μονόδρομος για την Ελλάδα! Διαφορετικά, μας περιμένει η διεθνής απομόνωση κι ο οικονομικός μαρασμός, σύμφωνα με τους κήρυκες της υποτέλειας και του ενδοτισμού.

Πώς σκέφτονται οι Γερμανοί;

Η προεκλογική συζήτηση και η μετεκλογική πορεία της Γερμανίας ουδέποτε απασχόλησε την Ελλάδα ή και την Ευρώπη τόσο έντονα όσο τώρα. Ευλόγως. Ουδέποτε η γερμανική πολιτική βούληση επηρέαζε τόσο έντονα τις τύχες των Ευρωπαίων όσο τώρα ― εκτός των δύο μεγάλων πολέμων του 20ού αιώνα. Ουσιαστικά, το φλέγον δεν είναι καν η προεκλογική συζήτηση, αλλά το πώς σκέφτονται πολιτικά οι Γερμανοί, κυρίως πώς βλέπουν την Ευρώπη και τους εαυτούς τους μέσα σ’ αυτήν.

Η σκέψη, η στάση, το φαντασιακό των Γερμανών, αυτών των Γερμανών, δύο γενιές μετά την πτώση του Βερολίνου και μιάμιση δεκαετία μετά την ενοποίηση, μάς είναι λίγο-πολύ άγνωστα, ή τουλάχιστον μας προβληματίζουν. Η Ανγκελα Μέρκελ, πρώην Ανατολική και μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας, δεν φέρει την πολιτική και πνευματική σκευή του Βίλυ Μπραντ, του Χέλμουτ Σμιντ ούτε καν του Χέλμουτ Κολ. Κανείς από τη σημερινή πολιτική ελίτ της Γερμανίας δεν μοιράζεται τα βιώματα των παλαιών ηγετών της Δυτικής Γερμανίας, άρα ούτε και τις πολιτικές σκέψεις τους. Ο διακεκριμένος κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ αναλύοντας την πολιτική της συμπατριώτισσάς του καγκελαρίου, τη χαρακτηρίζει «μερκιαβελισμό»: επιδιώκει να τη φοβούνται στο εξωτερικό και την αγαπούν στο εσωτερικό. Αυτό δεν μπορούσε να το διανοηθεί ο Αντενάουερ, ούτε ο Βίλυ Μπραντ που γονατιστός στη Βαρσοβία ζητούσε συγγνώμη για το Ολοκαύτωμα.

Διασύρεται η Ελλάδα στη Γερμανία πριν από τις εκλογές.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Αυτό πραγματικά δεν έχει προηγούμενο: έγινε κεντρικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης στη Γερμανία πριν από τις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν εκεί ύστερα από έναν μήνα… ποιο γερμανικό πολιτικό κόμμα θα φανεί πιο σκληρό εναντίον της Ελλάδας!

Δεν αναφερόμαστε μόνο στην απαξίωση και τον εξευτελισμό που υφίσταται η χώρα μας στα μάτια δεκάδων εκατομμυρίων Γερμανών πολιτών, οι οποίοι δικαιολογημένα έχουν στραμμένη την προσοχή τους αυτή την περίοδο στο τι λένε τα κόμματα. Μας ανησυχεί πολύ περισσότερο το βαθύ μίσος που ενσταλάσσεται στις συνειδήσεις των Γερμανών εναντίον των Ελλήνων, καθώς καλούνται ουσιαστικά από τους πολιτικούς ηγέτες τους να διαλέξουν ποιο κόμμα θα ψηφίσουν χρησιμοποιώντας ως ένα βασικό κριτήριο και το αν θέλουν ή όχι να συνεχίσουν μετεκλογικά να πληρώνουν οι Γερμανοί για τους «τεμπέληδες» και «απατεώνες» Έλληνες!

Η Γερμανία βροντοφωνάζει : “Ζήτω η κρίση”

Του Frédéric Therin

Μετάφραση για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : N.K.

To Βερολίνο εξοικονομει  41 δις € μεταξύ 2010 και 2014, λόγω των πολύ χαμηλών επιτοκίων. Καλά νέα για την οικονομία της χώρας.

Η ατυχία του ενός είναι συχνά η ευτυχία των άλλων. Οι Γερμανοί δεν θα μπορούσαν να το πουν διαφορετικά  … Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία θα καταβάλει σε τέσσερα χρόνια 41 δισεκατομμύρια λιγότερο από ό, τι αναμενόταν για την αποπληρωμή του χρέους της. Το ποσό αυτό προέκυψε από το Υπουργείο Οικονομικών, μετά από ερώτηση του Joachim Poss των Σοσιαλδημοκρατών (SPD).

Η ιδιαίτερη κουλτούρα των Γερμανών

Το πόσο έχουν μπλέξει τα μπούτια τους εκεί στην τρόικα δε λέγεται. Το ΔΝΤ πάνω από χρόνο, στην αρχή διακριτικά, τελευταία με στεντόρεια φωνή, παραδέχεται ότι η πολιτική όπως σχεδιάστηκε, (τρόπος του λέγειν) για την Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση να επαληθευτεί χωρίς κάποιες προϋποθέσεις, κυριότερη των οποίων είναι η ανάληψη ζημιών και από τους δανειστές, και του ιδίου, γιατί όχι, συμπεριλαμβανομένου, μιας και κανένα από τα προγράμματα που σχεδίασε, απ’ ότι παραδέχτηκε στον κώλο της μαϊμούς, δεν ευδοκίμησε.

Η αλλαγή πολιτικής όμως σκοντάφτει αφ’ ενός στις εμμονές της Μέρκελ, αφ΄ ετέρου στη συνενοχή όλων των κυβερνήσεων του Νότου, που είναι και ο σημαντικότερος ανασχετικός παράγοντας. Καθ’ ότι, αν ο Νότος, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρος και πιθανόν Γαλλία, έβγαιναν μπροστά συντονισμένα και με άγριες διαθέσεις, δεν θα υπήρχε περίπτωση για το Βερολίνο να μην υποχωρήσει, μιας και διαφορετικά, το διακύβευμα θα ήταν τεράστιο.

Η Siemens ως προστάτιδα της έρευνας. Ξέπλυμα μέσα από το αναβάπτισμά της σε …χορηγό των ελλήνων φοιτητών

Του Θάνου Ανδρίτσου*

Ανακοινώθηκε επίσημα την Τρίτη 30 Ιούλη το νέο πρόγραμμα για μεταπτυχιακές σπουδές του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Ένας τεράστιος αριθμός νέων ερευνητών στη χώρα μας, περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία αυτή την είδηση, θεωρώντας τις κρατικές υποτροφίες ως τη μοναδική λύση για τη συνέχιση των ερευνητικών του δραστηριοτήτων, μέσα στις απίστευτα δύσκολες σημερινές συνθήκες.

Συγκεκριμένα, πριν δύο χρόνια, αποφασίστηκε το ΙΚΥ να αναιρέσει ουσιαστικά τον τίτλο του, διακόπτοντας τη χορήγηση υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, λόγω της ανυπαρξίας χρημάτων. Έτσι υπήρχε το ίδρυμα κρατικών υποτροφιών … χωρίς κρατικές υποτροφίες.

Υπάρχουν φτωχοί στη Γερμανία;

Στις αρχές αυτού του μήνα,  ο κ. Τόμσεν με το θράσος που διακρίνει τους ανόητους και τους αμετροεπείς, απαίτησε περαιτέρω μείωση των συντάξεων για το λόγο ότι ένας Γερμανός συνταξιούχος δεν μπορεί να παίρνει λιγότερα από τον Έλληνα ομόλογό του. Και για του λόγου το αληθές μάς έτριψε στη μούρη και το αντίστοιχο αποδεικτικό: 830 ευρώ η μέση σύνταξη στη Γερμανία, 907 στην Ελλάδα.

Αν το χαρτί αυτό είχε ζωγραφισμένο πάνω του το πρόσωπο της Μέδουσας θα προκαλούσε λιγότερο τρόμο. Μαρμάρωσε θαρρείς το πανελλήνιο, τόσο, που κανένας δεν βρέθηκε να ψελλίσει ότι αντίθετα, αυτοί που θα ‘πρεπε να κοκκινίσουν από  ντροπή θα ήτανε οι Γερμανοί, μιας και  ένα τόσο πλούσιο κράτος-υπόδειγμα, δεν ήταν σε θέση να εξασφαλίσει στους απόμαχούς του ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Πού πάνε λοιπόν τα μασούρια που μαζεύει η Γερμανία από τις περιβόητες εξαγωγές της;

Η Ελλάδα ως γερμανικό λάφυρο

Της Βασιλικής Σιούτη

Ως λάφυρο που απέκτησαν κατά τον «πόλεμο» για τον έλεγχο της κρίσης επιδεικνύουν την Ελλάδα οι Γερμανοί, ενόψει των εθνικών τους εκλογών. Με τον ίδιο τρόπο δε χάνουν ευκαιρία να επιδείξουν και την ομηρία της χώρας. Δεν ήταν μόνο το υποτιμητικό νεύμα της Μέρκελ στον έλληνα πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Βερολίνου για την αντιμετώπιση της ανεργίας-ειδικά στο νότο, που η πολιτική της προκάλεσε. Αυτό (η ομηρία) ήταν και το νόημα των σχετικά πρόσφατων δημοσιευμάτων του γερμανικού τύπου για τα δισεκατομμύρια ευρώ που προσδοκώνται από τα ελληνικά κοιτάσματα.

«Η Ελλάδα έχει πλούτο. Θα πάρουμε όλα όσα μας χρωστάνε. Δεν χαθεί ούτε ευρώ». Αυτό είναι το μήνυμα προς το γερμανικό λαό. Επιθυμούν να δείξουν ότι κάνουν το σωστό για το «έθνος» τους και ότι από την κρίση αυτή δεν θα βγούνε χαμένοι, γιατί την ελέγχουν και κυρίως ελέγχουν –όλο και περισσότερο- την Ελλάδα, που έχει προσδεθεί στο άρμα της. Όχι από επιλογή των πολιτών της, αλλά από επιλογή των κυβερνώντων.

Η «χρυσή» όψη της δυστυχίας

Η Γερμανία καταμεσής της κρίσης μαζεύει μαζικά κίτρινο μέταλλο… Συγκεκριμένα, η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας (Bundesbank) έχει ανακοινώσει ότι σχεδιάζει να επαναπατρίσει μέχρι το 2020 όλα τα αποθέματά της σε χρυσό που φυλάσσονται στη Γαλλία και μέρος από αυτά που φυλάσσονται στη Fed στη Νέα Υόρκη.

Το ζήτημα ανακινήθηκε τον Νοέμβριο του 2012, ύστερα από απόφαση ομοσπονδιακού γερμανικού δικαστηρίου, και η Bundesbank είχε διαψεύσει το ενδιαφέρον της. Αλλά στη συνέχεια διατύπωσε το αίτημα επαναπατρισμού με το αιτιολογικό ότι στοχεύει στην ενίσχυση της εγχώριας εμπιστοσύνης σε μία περίοδο κρίσης εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη και στην ικανότητα ταχύτερης ανταλλαγής χρυσού με ξένα νομίσματα…

Aμερικάνικα όνειρα και γερμανικοί εφιάλτες

Ας αφήσουμε στην άκρη ως εντελώς αυτονόητη την παρατήρηση για το πόσο μικρή ειδησεογραφική κάλυψη λαμβάνουν τραγωδίες πολλαπλάσιου μεγέθους από αυτήν της Βοστώνης όταν συμβαίνουν εκτός δυτικού κόσμου. Ας αφήσουμε επίσης στην άκρη την συνακόλουθη διαπίστωση για το ότι στο κυρίαρχο σύστημα αξιών μας -στο βαθμό τουλάχιστον που αυτό διαμεσολαβείται από τα ΜΜΕ- μια δυτική ζωή έχει πολλαπλάσια αξία από μια μη δυτική.

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Toυ Στάθη Κουβελάκη

…ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΑ ΒΑΓΚΕΝΚΝΕΧΤ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ DIE LINKE (“Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ”)

Οπως ήταν αναμενόμενο, οι δηλώσεις του Οσκαρ Λαφοντέν υπέρ μιας συντεταγμένης διάλυσης του ευρώ, και της άμεσης αποχώρησης Ελλάδας και Κύπρου, άνοιξαν μια έντονη συζήτηση επί του θέματος στην γερμανική Αριστερά, και κυρίως στη βασική της έκφραση, το κόμμα «Η Αριστερά», πιο γνωστό ως Ντι Λίνκε (Die Linke).

Μπορούμε πολύ συνοπτικά και σχηματικά να διακρίνουμε τρεις τάσεις στην ως τώρα μορφή που έχει πάρει η διαπάλη των απόψεων εντός του κόμματος.