Του Δημήτρη Ζιαζιά

Η κυβέρνηση με ανεύθυνο και εγκληματικό τρόπο πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τον υπερπολύτιμο χρόνο των οκτώ μηνών, που κερδήθηκε με κόπο και θυσίες από τον λαό και τους υγειονομικούς.

Αντί να ενι­σχύ­σει το Δη­μό­σιο Σύ­στη­μα Υγεί­ας με έμ­ψυ­χο και άψυχο δυ­να­μι­κό, έφερε το δεύ­τε­ρο κύμα πολύ νω­ρί­τε­ρα, με ανυ­πο­λό­γι­στες υγειο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές συ­νέ­πειες, στη­ρί­ζο­ντας απρο­κά­λυ­πτα τα με­γά­λα ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που βλέ­πουν την υγειο­νο­μι­κή κρίση ως ευ­και­ρία αύ­ξη­σης των κερ­δών τους.

Το ¨λε­λο­γι­σμέ­νο ρίσκο¨ ανοίγ­μα­τος του του­ρι­σμού, χωρίς κα­νέ­να υγειο­νο­μι­κό και επι­στη­μο­νι­κό κρι­τή­ριο, χωρίς κα­νέ­ναν έλεγ­χο στα σύ­νο­ρα, οδή­γη­σε στην πα­νελ­λα­δι­κή δια­σπο­ρά του ιού σε όλους σχε­δόν τους νο­μούς, με δρα­μα­τι­κή ει­κό­να στην Ατ­τι­κή, τα με­γά­λα αστι­κά κέ­ντρα, κά­νο­ντας πραγ­μα­τι­κό­τη­τα το κακό σε­νά­ριο.

Κλεί­νει τα μάτια στα δι­δάγ­μα­τα που βγή­καν, κυ­ριο­λε­κτι­κά με αίμα, απ’ όλες τις χώρες του κό­σμου στο πρώτο κύμα. Ανα­δεί­χθη­κε η ανω­τε­ρό­τη­τα, η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα και η κοι­νω­νι­κή χρη­σι­μό­τη­τα του δη­μό­σιου απέ­να­ντι στο ιδιω­τι­κό σύ­στη­μα υγεί­ας. Απο­δεί­χθη­κε ότι όσο πιο ορ­γα­νω­μέ­νο Δη­μό­σιο Σύ­στη­μα Υγεί­ας έχει μια χώρα, όσο πιο προ­σβά­σι­μο στο λαό, τόσο λι­γό­τε­ρες αν­θρώ­πι­νες απώ­λειες θα κα­τα­με­τρή­σει. Κέρ­δι­σε, όπου εφαρ­μό­στη­κε, η πο­λι­τι­κή έκτα­κτης κι­νη­το­ποί­η­σης δη­μό­σιων πόρων για την αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας, η στρα­τη­γι­κή του επι­θε­τι­κού ελέγ­χου των ει­σερ­χό­με­νων στη χώρα, των μα­ζι­κών τεστ, των κά­θε­των μέ­τρων ιχνη­λά­τη­σης και κα­ρα­ντί­νας.

Η κυ­βέρ­νη­ση και οι ει­δι­κοί που επι­λέ­γει να ακού­ει γρά­φουν στα πα­λαιό­τε­ρα των υπο­δη­μά­των τους τη διε­θνή εμπει­ρία. Είναι πα­σι­φα­νές ότι από κα­θα­ρή τύχη γλι­τώ­σα­με στο πρώτο κύμα της παν­δη­μί­ας και ότι η τύχη δεν αρκεί ούτε θα είναι με το μέρος μας στο δεύ­τε­ρο.

Η κυ­βέρ­νη­ση αγ­χώ­νε­ται μόνο για την επι­κοι­νω­νια­κή δια­χεί­ρι­ση, το πο­λι­τι­κό κό­στος των αν­θρώ­πι­νων απω­λειών και όχι για την ελα­χι­στο­ποί­η­σή τους, πα­ρα­μέ­νο­ντας αγκι­στρω­μέ­νη σε νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες ιδε­ο­λη­ψί­ες, πλή­ρως υπο­ταγ­μέ­νη στο πο­λι­τι­κό και οι­κο­νο­μι­κό πλαί­σιο που έχουν χτί­σει  δα­νει­στές και Ε.Ε.

Ήρθε η ώρα να απο­κα­λυ­φθεί η αδί­στα­κτη αυτή πο­λι­τι­κή που με­τα­κυ­λί­ει στις πλά­τες των ερ­γα­ζο­μέ­νων και του λαού τις κοι­νω­νι­κές και υγειο­νο­μι­κές συ­νέ­πειες της παν­δη­μί­ας, που απο­ποιεί­ται της συ­νταγ­μα­τι­κά κα­το­χυ­ρω­μέ­νης ευ­θύ­νης της για προ­στα­σία της Δη­μό­σιας Υγεί­ας.

Έχου­με όσο ποτέ ανά­γκη την  ανά­γκη όσο ποτέ, ένα μα­ζι­κό πο­λι­τι­κό – κοι­νω­νι­κό διεκ­δι­κη­τι­κό κί­νη­μα που θα επι­βά­λει τα ανα­γκαία μέτρα,  θα ανα­τρέ­ψει αυτή την πο­λι­τι­κή αμ­φι­σβη­τώ­ντας το πλαί­σιό της.

Άμε­σος δι­πλα­σια­σμός των δη­μό­σιων ΜΕΘ και στε­λέ­χω­σή τους με το απα­ραί­τη­το μό­νι­μο προ­σω­πι­κό – Επί­τα­ξη του με­γά­λου ιδιω­τι­κού τομέα Υγεί­ας – Μα­ζι­κές κα­τε­πεί­γου­σες προ­σλή­ψεις μό­νι­μου προ­σω­πι­κού – Μα­ζι­κά τεστ από δη­μό­σια ερ­γα­στή­ρια δω­ρε­άν για όλους- Με­τα­τρο­πή του ΕΟΔΥ από τη­λε­φω­νι­κό κέ­ντρο αμ­φι­βό­λου επι­στη­μο­νι­κής εγκυ­ρό­τη­τας σε αξιό­πι­στο κέ­ντρο με ορ­γα­νω­μέ­να το­πι­κά πα­ραρ­τή­μα­τα, πραγ­μα­τι­κό ορ­γα­νι­σμό που δια­σφα­λί­ζει τη Δη­μό­σια Υγεία, με ισχυ­ρό μη­χα­νι­σμό ιχνη­λά­τη­σης, απο­μό­νω­σης και κα­ρα­ντί­νας – Πρό­σβα­ση σε δω­ρε­άν έλεγ­χο όλων όσων έχουν έρθει σε επαφή με επι­βε­βαιω­μέ­νο κρού­σμα σε σχο­λεία, χώ­ρους δου­λειάς, κλει­στές δομές. Αλ­λα­γή των απα­ρά­δε­κτων οδη­γιών για κα­ρα­ντί­να χωρίς ιχνη­λά­τη­ση και διε­νέρ­γεια τεστ – Απο­φα­σι­στι­κή ενί­σχυ­ση της δη­μό­σιας Πρω­το­βάθ­μιας Υγεί­ας – Εξα­σφά­λι­ση δω­ρε­άν, ποιο­τι­κών μέσων ατο­μι­κής προ­στα­σί­ας για όλους.

Οι αγω­νι­στι­κές ενω­τι­κές δυ­νά­μεις της ΟΕΝΓΕ και των νο­σο­κο­μεια­κών Ενώ­σε­ων μπο­ρούν να παί­ξουν ακόμα πιο κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο.  Για να σωθεί ο λαός και οι ερ­γα­ζό­με­νοι. Για να ανα­σά­νει η κοι­νω­νία. Για να βγού­με νι­κη­τές και όχι νι­κη­μέ­νοι, τον δύ­σκο­λο χει­μώ­να που έρ­χε­ται. Η απερ­γία της 15/10 μπο­ρεί να γίνει ένας ακόμα σταθ­μός.

antapocrisis