Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν από το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων η Ηριάννα και ο Περικλής.

Εν μέσω χειροκροτημάτων, αγκαλιών και φιλιών υποδέχθηκαν οι δεκάδες παριστάμενοι στην αίθουσα του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων το «αθώοι ομοφώνως» του προέδρου για την Ηριάννα και τον Περικλή που δικάστηκαν σε δεύτερο βαθμό για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς».

Μετά από πολυήμερη διαδικασία και με την εισαγγελική πρόταση να ζητά την ενοχή των δύο κατηγορουμένων, ο πρόεδρος ανακοίνωσε την ετυμηγορία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου η οποία κήρυξε αθώους τους δύο, που σε πρώτο βαθμό είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη 13 ετών ο καθένας.

Μετά από παραμονή ενός ολόκληρου χρόνου στην φυλακή η 29χρονη διδακτορική υποψήφια στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο 34χρονος πτυχιούχος Γεωπονικής άκουσαν από τον πρόεδρο την κρίση των Εφετών που «ομοφώνως» διατύπωσαν μεταξύ άλλων στο σκεπτικό τους την αρχή πως «οι κοινωνικές επαφές δεν ποινικοποιούνται».

Φυσικά και αποτελεί δικαίωση η αθώωση μόνο που είναι ατελής. Και εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε :

Όσο η αθώωση είναι …ασυνόδευτη άνευ

α) Την αυτεπάγγελτη δίωξη των διωκτών τελεσίδικα αθώων (δε μιλάμε για απλές περιπτώσεις , αλλά για κατηγορίες χοντρών κακουργημάτων όπως είναι αυτά που περιγράφονται στον περίφημο 187Α) όπως αυτής της καρακαλτάκας που με χουντοφασιστικό λόγο -μνημείο ντροπής για τη δικαιοσύνη ζήτησε από την εισαγγελική έδρα την ενοχή τους

β) Την αυτόματη και αυτοδίκαιη αποζημίωση,τουλάχιστον ίση με την αντίστοιχη που ζητά το κράτος στις εξαγοράσιμες ποινές χρεωμένη όχι στον καθένα μας αλλά στους διώκτες (αυτούς τους λειτουργούς του κράτους σε αστυνομία και εισαγγελία που έχουν επιμεληθεί τις διώξεις)

γ) την κατάργηση ή τουλάχιστον την αλλαγή του 187Α ώστε να μην είναι τόσο εύκολη υπόθεση η διώξη με τόσο σαθρό και υποβολιμαίο τρόπο

απλά θα αναμένουμε την επόμενη Ηριάννα και τον επόμενο Περικλή ή ακόμα χειρότερα, τον επόμενο Τάσο Θεοφίλου.