%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία πλέον είναι και τυπικά γνωστό.

Και όμως ούτε τούτη τη φορά επήλθε το «τέλος του κόσμου». Το «ΟΧΙ» επικράτησε όσον αφορά την συναίνεση, που ζήτησε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι για την κατάργηση της εκλεγμένης άνω βουλής και την αντικατάσταση της με ένα σώμα περιφερειακών εκπροσώπων με μειωμένες αρμοδιότητες, αλλά και την εκ νέου ανάληψη των εξουσιών λήψης αποφάσεων από τις περιφέρειες.

«Το πλέον επίμαχο σημείο της συνταγματικής μεταρρύθμισης που θέλει να περάσει ο Ματέο Ρέντσι είναι η δραστική αφαίρεση εξουσιών από την Ιταλική Γερουσία (Senato), η οποία έως σήμερα έχει ίσες νομοθετικές εξουσίες με το Κοινοβούλιο (Camera dei Deputati)», εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο δημοσιογράφος και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Διεθνούς Τύπου (IPA), Λορέντζο Κόνσολι. «Οι υπέρμαχοι της συνταγματικής μεταρρύθμισης θεωρούν θετική την απλοποίηση της νομοθετικής διαδικασίας. Όμως οι επικριτές της φοβούνται ότι η εξουσία που θα συγκεντρώνει η κεντρική κυβέρνηση θα είναι τόσο μεγάλη, που σε συνδυασμό με το νέο εκλογικό νόμο, θα κάνει τον επόμενο πρωθυπουργό πανίσχυρο και με εγγυημένη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία», ανέφερε ο Ιταλός δημοσιογράφος.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι όταν ο Ματέο Ρέντσι παρουσίασε τις μεταρρυθμίσεις το 2014 η πλειοψηφία των ψηφοφόρων την επικρότησε. Δύο χρόνια μετά ο Ρέντσι δεν μπόρεσε να συσπειρώσει ούτε το ίδιο του το κόμμα, αφού ηγετικές φυσιογνωμίες όπως αυτή του πρώην πρωθυπουργού Μάσιμο Ντ’ Αλέμα, αλλά και του πρώην γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι τάχθηκαν υπέρ του ΟΧΙ, ενώ την ίδια στάση κράτησε και ο πρώην τεχνοκράτης πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην ευρωπαίος Επίτροπος, Μάριο Μόντι , ο οποίος τάχθηκε εξ αρχής με το στρατόπεδο του ΟΧΙ.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η συνέχεια θα δοθεί με άλλα πρόσωπα, που θα οδηγηθούν στο προσκήνιο για να προχωρήσει τόσο η μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος, όσο και η διαχείριση του «προβλήματος» των μεγάλων ιταλικών τραπεζών και κατ’ επέκταση η θέση του ιταλικού κράτους στην ευρωζώνη.

Ήρθε, λοιπόν, η σειρά της Ιταλίας. Και η σειρά της ήρθε προγραμματισμένα. Το «χάος» που δήθεν επικρατεί, το «άγνωστο» που βασιλεύει, αυτή τη φορά δεν προβλημάτισε ιδιαίτερα τις αγορές, ούτε τα χρηματιστήρια. Ο Ρέντσι ακόμη και μετά από την παραίτησή του θα έχει λόγο στις εξελίξεις και στην επιλογή τού αντικαταστάτη του, ο οποίος θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις, που αφορούν τον εκλογικό νόμο και την επαναδιαπραγμάτευση του ιταλικού χρέους, καθώς και γενικότερα των συνεπειών της «παγκοσμιοποίησης»… Το ίδιο θα συμβεί και σε περίπτωση, που ο πρόεδρος Ματαρέλα δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών.

Έως τότε «το τέλος του κόσμου» αναβάλλεται. Μέχρι νεωτέρας…

Συσπείρωση Αναρχικών

anarchy press