Το αληθινό διακύβευμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
Noμίζω το διακύβευμα της κυβέρνησης Σύριζα ως “πρώτη φορά αριστερά” που ξεπερνά τις ζωές μας και εμάς ως άτομα είναι ότι η θεωρία κ η πρακτική του TINA (Τhere Is No Alternative) -ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΚΗ (πλην νεοφιλελευθερισμού)- πρέπει να καμφθεί, να αποδεχθεί ως αυτό που είναι δηλ ψευδοαδιέξοδο και να χτυπηθεί….Αυτό για να το πούμε ωμά γίνεται μόνο με εφαρμογή μιας πραγματικά διαφορετικής πολιτικής από Σύριζα ή σε περίπτωση που ως μόνη επιλογή τεθεί η πλήρης ένταξη και προσαρμογή του Σύριζα στο υπάρχον πολιτικό εσωτερικό και ευρωπαϊκό σύστημα, με την ηρωική πτώση/έξοδος του Σύριζα (αλα Αλιέντε που στη θέση των τανκς θα ειναι οι τράπεζες και τα ΜΜΕ) με τρόπο που θα πάρει μαζί του στη “πτώση” ένα τεράστιο, για τα δεδομένα του προ 2012, πολιτικό κεφάλαιο και με ξεκάθαρο επικοινωνιακό μύνημα ανα τον κόσμο ότι δεν μας επετράπη μια αληθινά άλλη πολιτική από την νεφιλ (κρυπτο)φασιστική ΕΕ των “θεσμώνε και των τραπεζώνε”. Και μιλάω για τους ανώτατους υπερκρατικούς θεσμούς της ΕΕ, που είναι απλώς διαχειριστές και στην ουσία πολιτικό προσωπικό και υπερασπιστές των συμφερόντων των ισχυρών ελιτ των τραπεζών και του μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου.
Ετσι διατηρείτε το πρόταγμα ζωντανό και μπορεί να έρθει άλλος να το πραγματοποιήσει σε άλλη χώρα της ΕΕ και τελικά η επάνοδος των ηττημένων ως νικητές εδώ αργότερα.Εφόσον δεν μπορούν να απαλλαγούν αληθινά πια από τη δημοκρατία με χούντες αλλά μόνο να την υπονομεύουν το πρόταγμα θα παραμένει ανοιχτό. Αυτό θέλει θυσίες προσωπικές (ως άνεργος και ανασφάλιστος θέτω το κορμί μου στον αγώνα 😀 ) σε φάση μάχη για τις ιδέες μας και όχι για τις ζωές μας στο εδώ και τώρα τώρα, αλλά για τη ζωή των παιδιών και των μελλοντικών γενιών και μιλάω για το σενάριο της ηρωικής εξόδου και πτώσης. Το θέμα είναι αν υπάρχει σε επάρκεια αυτός ο ανθρωπολογικός τύπος; Ας είμαστε μια φορά αισιόδοξοι, ψιλουπάρχει και αναπτύσσεται και λόγω των αντικειμενικών συνθηκών και λόγω της πτώσης της κυριαρχίας της ιδεολογίας περί καπιταλισμού ως o μόνος δρόμος που είναι αργή αλλά σταθερή……”Το εδω και τώρα μια άλλη κοινωνία”, που είναι το αυθεντικό επαναστατικό πρόταγμα. δεν μπορεί να υπάρξει λόγω των συνθηκών που ισχύουν παγκοσμίως τώρα….
Η αληθινά διαφορετική πολιτική από τη κυβέρνηση έχει πολλές ερμηνείες και μορφές, μπορώ άνετα να δεχτώ την θεωρία των σταδίων με μικρά βήματα μέσα σε ένα εχθρικό κράτος,ως τη μόνη αναγκαστική οδός για τώρα και να κάνω ένα απολογισμό με τα θετικά και να δεχτώ τα αρνητικά ως αναγκαίους συμβιβασμούς. Παρόλο που κάποιοι συμβιβασμοί δεν ερμηνεύονται και δεν δικαιολογούνται καθόλου από την ίδια την κυβέρνηση παρά έμμεσα και υπονοούμενα ως κρυφά στρατηγικά σχέδια που τα ξέρει η ηγεσία και δεν τα κατανοεί η βάση επειδή δεν μπορεί ή λόγω της απαραίτητης μυστικότητας που ενέχει κάθε “υψηλό” στρατηγικό σχέδιο. Ήδη πάντως στο τελευταίο σχήμα έχουμε θέσει την πολιτική με όρους συνομωσιολογικούς και “μυστικών στοών” που αναρωτιέμαι αν νομιμοποιείται για ένα αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα από οποιαδήποτε εξωτερική συνθήκη.
Σημαντικό μεγάλο υστερόγραφο περί ΕΕ και ευρώ
Το μεγάλο θέμα είναι άλλο όμως, βασικά ζητάμε μια σύγκλιση με τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα σε ότι αφορά αγορά εργασίας, το κοινωνικό κράτος και το ασφαλιστικό σύστημα σε ότι ισχύει πάνω κάτω στις άλλες χώρες της ΕΕ, πλην χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή το αυτονόητο. Αλλά αυτό είναι ήδη μια παρωχημένη παλιά ρητορεία της ΕΕ που αποδείχθηκε απάτη.
Όχι μόνο δεν θέλουν να εισάγουν ξανά (γιατί το είχαν κάνει στρεβλά και μακροπρόθεσμα εις βάρος μας παλιά) το δικό τους εσωτερικό μοντέλο σε εμάς αλλά να συνεχίσουν να επιβάλλουν το μνημονιακό μοντέλο της λιτότητας σε εμάς και να το επιβάλλουν σε διαφορετικό βαθμό και σε άλλες χώρες και στις δικές τους σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, κάτι που ήδη γίνεται σιωπηλά, αργά και σταθερά.
Η αληθινή πολιτική της ΕΕ είναι ένα μοντέλο εσωτερικού ανταγωνισμού μεταξύ χωρών και μεταξύ μεγάλων στρωμάτων πληθυσμών που θα αλληλοτέμνονται και ταξικά και διακρατικά με βασικό στοιχείο την μείωση του κόστους εργασίας και την χειροτέρευση των συνθηκών ζωής για τους πολλούς μαζί με την συσσώρευση κεφαλαίου με τους καλύτερους δυνατούς τρόπους σε ένα υπερτοπικό παράδεισο “κοινού” νομίσματος» για το κεφάλαιο, όπου θα ελαχιστοποιεί το ρίσκο (για το κεφάλαιο) μέσω ενός “σταθερού και πανίσχυρου” νομίσματος σε μια “ομοσπονδία” κρατών με πολύ ασταθείς και παραπέουσες κοινωνίες. Εγώ ζωή σε αυτό το μοντέλο δεν βλέπω, περισσότερο δεν βλέπω και το λόγο να το στηρίξουμε και είναι, παρά τις πολύ καλές προθέσεις, άσκοπη η προσπάθεια να πείσουμε τις άλλες χώρες να αρνηθούν αυτό το μοντέλο καθώς οι στρατηγικές των ελιτ της ΕΕ που ελέγχουν τα πράγματα είναι ριζικά διαφορετικές.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει “κούγκι” και τυφλή σύγκρουση, “να βγούμε από το ευρώ τώρα”, κάτι που δεν μπορεί να γίνει χωρίς να αναγνωριστούν και να υπολογιστούν οι συνέπειες και χωρίς σοβαρό πλάνο και σχέδιο δημόσιο και ανοιχτό που θέλει χρόνο. Θέλει ανταρτοπόλεμο θέσεων , υπομονή, συνεχής εγρήγορση και ροκάνισμα χρόνου παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ, αλλά είναι αυτοκαταστροφικό και μαζί καταστροφικό για τις φίλιες δυνάμεις με εμάς στην ΕΕ να υποταχθούμε στην τυραννία και το ψευδές αδιέξοδο που θέτει η νεοφιλελέρικη ιδεολογία, το TINA (Τhere Is No Alternative) – ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΚΗ (πλην νεοφιλελευθερισμού)
Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση 
Leave a Reply