IMG_0626

Στο λάκκο που προσπάθησε να σκάψει έπεσε ο διευθυντής του Βήματος, Βασίλης Χιώτης, μετά την προσπάθειά του να κοροϊδέψει το αναγνωστικό κοινό με ένα “ρεπορτάζ” στο οποίο αναφέρει πως ο Γιώργος Κατρούγκαλος υπέγραψε ιδιωτικά συμφωνητικά πριν μάθει ότι θα γίνει υπουργός, για να βγάλει μεροκάματο 12% για κάθε επαναπρόσληψη δημοσίου υπαλλήλου.

Η κατηγορία φάνηκε αβάσιμη από μόνη της, καθώς εκτός από την παρουσίαση μερικών αποκομμάτων από ένα ιδιωτικό συμφωνητικό, ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε στον Γιώργο Κατρούγκαλο ως “βουλευτή” που εξελέγη στις 26 Ιανουαρίου 2015.

Ο Κατρούγκαλος δεν ήταν ποτέ βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, αλλά ευρωβουλευτής από τις εκλογές του Μαΐου του 2014.

Παρόλα αυτά, το θέμα -που διαψεύστηκε από τον υπουργό- έπαιξε πολύ δυνατά στα δελτία ειδήσεων και ειδικά σε αυτό του Μέγκα, όπου οι δημοσιογράφοι του ασχολήθηκαν περίπου ένα μισάωρο.

Η ιστορία βρώμησε από μόνη της κι έτσι ο διευθυντής του Βήματος προσπάθησε να εξηγήσει τις αντιφάσεις του αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι έχει κι άλλα στοιχεία, αλλά δεν τα βγάζει γιατί αυτή είναι η δουλειά του δημοσιογράφου.

Όπως όλοι γνωρίζουν, τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της Ελλάδας και οι περισσότεροι από τους κορυφαίους δημοσιογράφους τους, λειτουργούν ως εκβιαστές. Κι αυτό γιατί η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν είναι αγώνας για την αποκάλυψη, αλλά προειδοποίηση στον αντίπαλο να κάτσει καλά, αλλιώς θα τον θάψει ζωντανό.

Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα είναι ένας από τους πιο απαξιωμένους εργασιακούς κλάδους της κοινωνίας. Σχεδόν οκτώ στους δέκα δεν εμπιστεύονται την τηλεόραση και τις εφημερίδες για την ενημέρωση τους, ενώ η ελευθερία του Τύπο στη χώρα μας βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα ακόμη κι από χώρες με μοναρχικά καθεστώτα.

Στην Ελλάδα δεν φυλακίζονται κατά ριπάς οι δημοσιογράφοι όπως στην Τουρκία, ούτε δολοφονούνται στο σωρό όπως στη Ρωσία. Λειτουργούν όμως κυρίως ως εκτελεστές συμβολαίων για λογαριασμό των ιδιοκτητών των μέσων στα οποία εργάζονται, και των πολιτικών που τους καλύπτουν.

Κάτι πάρα πολύ στραβό υπάρχει στην ελληνική δημοσιογραφία. Και μάλιστα παραμένει η ίδια ακριβώς στραβομάρα από την μεταξική δικτατορία μέχρι σήμερα. Δηλαδή σχεδόν στο σύνολο της ζωής του ανεξάρτητου Τύπου της χώρας μας.

Οι καλοπληρωμένοι και προβεβλημένοι δημοσιογράφοι δεν έχουν πλέον καμία λαϊκή νομιμοποίηση ή αποδοχή. Είναι μισητοί σε μεγάλη μερίδα του κόσμου, κι όμως εξακολουθούν να πιστεύουν πως αυτό που κάνουν είναι το σωστό. Αρκεί να αμείβονται καλά ή έστω να διατηρούν τη δουλίτσα τους, κι ας γίνονται ρεζίλι των σκυλιών.

Η δημοσιογραφία είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά επαγγέλματα στον κόσμο. Και τα πιο βρώμικα· ειδικά στην Ελλάδα. Και γι’ αυτό δεν έφταιξαν μόνο οι κακοί πολιτικοί και τα απάνθρωπα αφεντικά των ΜΜΕ. Τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρουν κι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι. Όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια γνωρίζουν αλλά δεν μιλάνε. Αυτοί που στις συνδικαλιστικές τους ενώσεις ανέχονται να τους διοικούν ακόμη τα σκουπίδια του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ και της λαϊκοδεξιάς της ΝΔ. Έστω κι αν στις διοικήσεις τους ανήλθαν ανά διαστήματα και αριστεροί, οι οποίοι έφυγαν λέγοντας ότι ήθελαν να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά δεν μπορούσαν.

Ο Τύπος στην Ελλάδα είναι εντελώς σάπιος. Και σαν περιεχόμενο αλλά και σαν εμπορεύσιμο προϊόν. Πρώτη σε κυκλοφορία είναι η εφημερίδα ενός από τα πιο χυδαία υποκείμενα της εγχώριας δημοσιογραφίας επειδή δίνει κουπόνια για το σούπερ μάρκετ στους νοικοκυραίους. Τα καθημερινά φύλλα αγκομαχούν να πιάσουν πενταψήφια νούμερα, και συνήθως δεν το κάνουν. Όλα τα κανάλια είναι χρεοκοπημένα, ακόμη κι αν οι ιδιοκτήτες τους είναι πάμπλουτοι.

Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα έχει πεθάνει. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που την κρατούν με το έργο τους στη ζωή. Όσο όμως παραμένει ζωντανή, τότε οι Χιώτηδες θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν στα γραφεία τους ως διευθυντές, χωρίς να γνωρίζουν καν αν το πρόσωπο που υπέγραψαν συμβόλαιο για να χτυπήσουν είναι ή όχι εν ενεργεία βουλευτής.

Χιώτης Μάμπο!

πηγή – πολύφημος