Μάκη Τριανταφυλλόπουλε, πόσο γελοίος είσαι; (Μέρος πρώτο)

Η απάντηση είναι απλή: Εντελώς.

Πέρα από αδίστακτος. Πέρα από διεφθαρμένος. Πέρα από φασιστόμουτρο.

Είσαι εντελώς γελοίος.

Τόσο, που πρέπει να σταματήσεις αμέσως να παριστάνεις τον “δημοσιογράφο” και να ψάξεις (αν έχεις τα προσόντα και το θάρρος) να βρεις μια τίμια δουλειά. Για παράδειγμα, περιβολάρης. Να φυτεύεις καρότα.

Θα έπρεπε να το έχεις κάνει εδώ και εικοσιπέντε χρόνια. Και μάλιστα να βιντεοσκοπήσεις την παραίτησή σου, ζητώντας, λίγο πριν εξαφανιστείς δια παντός από τον δημόσιο βίο, ταπεινά συγνώμη από την πανανθρώπινη αισθητική. Για χίλιους δυο λόγους. Αλλά θα πιάσουμε μόνο τον πιο πρόσφατο: Την υπόθεση “Γαβριήλ Σακελλαρίδης”.

Και, παρακαλώ πολύ, ας μην πει κανείς “αν ασχοληθούμε με τον «Μάκη», του κάνουμε διαφήμιση”.
Αν δεν ασχοληθούμε, αν δεν αντιδράσουμε, αν δεν αντισταθούμε, αν δεν αντεπιτεθούμε, και συνυπολογίζοντας τόσο το χαμηλό μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο όσο και τη βαθιά συντηρητική νοοτροπία της πλειοψηφίας των νεοελλήνων, ο κάθε εμετικός λίβελος του κάθε εγκάθετου σκουληκιού, του κάθε πληρωμένου κωλογλύφτη του συστήματος, του κάθε Τριανταφυλλόπουλου, σιγά-σιγά και ύπουλα θα αρχίσει να λαμβάνει ισχύ “γενικώς αποδεκτής”, “κανονικής” και “φυσιολογικής” άποψης – και ο εμπεριστατωμένος αντίλογος θα χαρακτηρίζεται “γραφικότητα ακραίων κουλτουριάρηδων”.

Αυτό πρέπει όχι απλά να σταματήσει, αλλά να αντιστραφεί. Και μάλιστα ΑΜΕΣΑ και ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ.

Επίσης, παρακαλώ πολύ, ας μην πει κανείς “μπράβο, στηλίτευσε τον κατάπτυστο κιτρινισμό αλλά μην το πας επί προσωπικού”.
Ο ωμός πολιτικός εκβιασμός του πεζοδρομίου με απειλή το, μέσω λαϊκίστικων πρακτικών, κέντρισμα της ομοφοβίας ενός αποχαυνωμένου πληθυσμού, ούτε πλανιέται στον αέρα γενικώς και αορίστως ούτε εφαρμόζεται μόνος του. Οι φορείς των πράξεων είναι πρόσωπα. Είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένες επιλογές.

Ο Τριανταφυλλόπουλος έχει ξεκάθαρα επιλέξει τον φασισμό.

Επιβάλλεται λοιπόν να πολεμήσουμε αποφασιστικά και αδιάλλακτα αυτά τα πρόσωπα. Δεν είναι απλά “δικαίωμα”: Είναι καθήκον.

Άλλωστε, δεν έχουμε άλλη λύση: Αλλιώς, για την αποτροπή όλων των αιματηρών ρατσιστικών, φασιστικών, σεξιστικών και ομοφοβικών επιθέσεων των τελευταίων ετών, γενόμενων επίσης (προφανώς) από συγκεκριμένα πρόσωπα, θα αρκούσε μια …ειρηνική διαμαρτυρία σαν αυτά τα άθλια μαρκετίστικα καραγκιοζιλίκια του Καμίνη στο Μέγαρο Μουσικής.

Ο Τριανταφυλλόπουλος πρέπει να συλληφθεί για εκβιασμό και να οδηγηθεί στη φυλακή. Τελεία και παύλα.

Τέλος, παρακαλώ πολύ, ας μην πει κανείς “αν επιτεθούμε κατά μέτωπο, πέφτουμε στο επίπεδό του”.
Τα “υπεράνω” και τα “πολιτισμένα” δεν χωράνε σε αυτήν την περίπτωση.
Έχουμε πόλεμο. Αδυσώπητο. Ανελέητο. Ολοκληρωτικό.
Ζωής ή θανάτου. Κυριολεκτικά: Τον πληρώνουμε ήδη με αυτοκτονίες και θανάτους από πείνα και μαγκάλια.

Ή εμείς ή αυτοί.

Ας πιάσουμε όμως την υπόθεση από την αρχή: Ο συγκεκριμένος “δημοσιογράφος”, τον τελευταίο καιρό (ανάμεσα στα χίλια μύρια άλλα πασίγνωστα εγκλήματα στα οποία είναι αναμεμειγμένος) αβαντάρει χυδαία και ασύστολα (και προφανώς με το αζημίωτο) το πιο ύπουλο και αποτρόπαιο όπλο που έχει η άρχουσα τάξη στην πρωτοφανή της επίθεση ενάντια στη χώρα και στον ελληνικό λαό:
Τα δολοφονικά ναζιστικά καθάρματα της χρυσής αυγής.

(Ναι, αυτή είναι η αρχή της υπόθεσης “Γαβριήλ Σακελλαρίδης”. Ξαφνιάζεστε;)

Υπακούοντας λοιπόν τις εντολές όσων τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατασπαράζουν την κοινωνία, ο εν λόγω “δημοσιογράφος” προεκλογικά έβγαλε κάποια “γκάλοπ” στα οποία η χρυσή αυγή είχε ποσοστά …πρώτου κόμματος (!!) και ο Κασιδιάρης …κέρδιζε τον δήμο της Αθήνας!!

Το σχέδιο όμως δεν τους βγήκε.

Και όχι μόνο αυτό: Από την εκλογική μάχη αναδείχθηκαν μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ (με προεξέχοντα τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη) φρέσκες, νεανικές, άσπιλες εφεδρείες στελεχών με καθαρό και ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο, ήθος και οξυδέρκεια.
Αυτό δηλαδή που οι εξουσιαστές φοβούνται περισσότερο: Αδιάφθορα στελέχη με μέλλον, προοπτική και όραμα ανατροπής – και όχι σαν (κάποια από) τα παγιωμένα celebrities του ΣΥΡΙΖΑ που είτε είναι έτοιμα να συνθηκολογήσουν είτε έχουν ήδη συνθηκολογήσει.

Το νέο κύμα λοιπόν έπρεπε να χτυπηθεί πάση θυσία.
Πώς όμως;

……?……?……?……?……?……?……?……?……?……?……?……

Ε, θέλει και ερώτημα; Ακολουθώντας φυσικά τη δύσοσμη πατροπαράδοτη τακτική των χυδαίων, ανήθικων, θρασύδειλων και βέβαια παράνομων προσωπικών επιθέσεων, η οποία τιμήθηκε διαχρονικά καθ’ όλη τη μεταπολίτευση από πολλά σκατόψυχα κτήνη που το έπαιζαν δημοσιογράφοι. Παραθέτουμε μερικά (ελάχιστα) παραδείγματα:
“Ροζ” επίθεση της Αυριανής σε Μάνο Χατζιδάκι και Δήμητρα Λιάνη, δήθεν “αποκάλυψη” της ίδιας φυλλάδας ότι ο Φλωράκης είχε …κότερο, αυτοκτονία ενός πατέρα λόγω “ρεπορτάζ” της Νατάσσας Ράγιου ότι τάχα βίαζε την κόρη του, θάνατος μέσα σε δάσος από υποθερμία μιας νεαρής γυναίκας που είχε φύγει από το σπίτι της και ο άντρας της την έψαχνε μέσω του Χαρδαβέλλα, “ροζ” επίθεση του “Μάκη” σε Κορκολή και Ασλάνη, “ροζ” επίθεση του “Θέμου” σε Ζαχόπουλο κλπ κλπ κλπ κλπ…

Έτσι, κατά τα ειωθότα, το εξουσιαστικό μπλοκ αποφάσισε ότι μόνο ο βρώμικος πόλεμος μπορεί να πετύχει ενάντια σε έναν άνθρωπο σαν τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη – ο οποίος, από την πρώτη του κιόλας πολιτική μάχη, με όλο το μιντιακό σύστημα εναντίον του, με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να τον έχει ξεγραμμένο και να μην τον πολυ-υποστηρίζει, και σε έναν δήμο παραδοσιακό προπύργιο της Δεξιάς, ξεφτίλισε όλα τα προγνωστικά και έσπασε όλα τα κοντέρ χάνοντας τη δημαρχία παρά τρίχα.

Ως αποτέλεσμα, η επί προσωπικού διαπόμπευση αυτού του νέου πολιτικού θεωρήθηκε μονόδρομος. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα ήταν απλά και ο μισθοφόρος δοκιμασμένος: Ο “ζούγκλας” λοιπόν κλήθηκε να σώσει την κατάσταση, ανασύροντας από τα βοθρολυματικά αρχεία του το βίντεο με το cyber sex του Γαβριήλ Σακελλαρίδη – με το οποίο βίντεο το εξουσιαστικό μπλοκ φιλοδοξεί να πετύχει με ένα σμπάρο τα εξής …έξι (!!!) τρυγόνια:

Διασυρμό του ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια της καφρίζουσας, ηδονοβλεπτικής και ψευδεβλαβούς νεοελληνικής πλειοψηφίας και ανακοπή της ανόδου του.

Έλεγχο των αντανακλαστικών αντίδρασης και του πολιτικού θάρρους της Κουμουνδούρου και εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για σχεδιασμό των επόμενων επιθετικών κινήσεων.

Τσάκισμα “εν τη πολιτική τους γενέσει” των νέων και πιο ελπιδοφόρων στελεχών, μέσω της πολιτικής εξόντωσης του Γαβριήλ Σακελλαρίδη (ποιος θα ξαναεμπιστευτεί τα “παιδαρέλια”;)

Ξεκάθαρο εκβιαστικό απειλητικό μήνυμα σε όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή συνολικά στο κόμμα, ότι “σας παρακολουθούμε και σας βιντεοσκοπούμε όλους ανελλιπώς (το βίντεο του Σακελλαρίδη, αν υπάρχει, είναι από μια πενταετία πριν!!!) και ή θα γίνετε πειθήνιοι ώστε να σας έχουμε στο χέρι όταν βγείτε κυβέρνηση, ή θα σας κάνουμε εμείς πειθήνιους με το ζόρι και θα σας πάρει όλους η μπάλα αν κυκλοφορήσουμε τα διάφορα βίντεο ή / και άλλα ροζ προσωπικά στοιχεία που ίσως να έχουμε συγκεντρώσει και για εσάς” – μια και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κυβερνήσει, το σύστημα δεν έχει στοιχεία οικονομικής διαφθοράς εναντίον των στελεχών του όπως έχει με τους μνημονιακούς (τον Βενιζέλο π.χ. τι αξία έχει να τον εκβιάσουν με σεξουαλικό σκάνδαλο; Αφού τον έχουν δεμένο χειροπόδαρα με εκατομμύρια ευρώ φαγοπότι).

Άνοιγμα του δρόμου για μελλοντικούς στυγνούς εκβιασμούς, όχι πλέον συλλογικά αλλά σε μεμονωμένα στελέχη, για λήψη οικονομικών και άλλων οφελών (τύπου “όταν γίνεις υπουργός θα μου κάνεις την τάδε εξυπηρέτηση”) με αντάλλαγμα την αποσιώπηση τυχόν αντίστοιχων ροζ στοιχείων.

Αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης σε ασήμαντα θέματα ενώ έρχονται απίστευτης σκληρότητας νέα ισοπεδωτικά μέτρα.

Όπως το έγραψε πολύ εύστοχα και σε σχετικό άρθρο της η Μαριάννα Τζιαντζή:
“Οι μέθοδοι που είχε εισαγάγει και είχε τελειοποιήσει το Εφ Μπι Άι του Χούβερ για να διασύρει, να εκβιάζει, να τρομοκρατεί και να εξουδετερώνει τους ύποπτους για κομμουνιστικά φρονήματα Αμερικανούς χρησιμοποιούνται και στην ψηφιακή εποχή. …… Το αληθινό όμως θύμα από την εισβολή μαφιόζικων και ψυχροπολεμικών πρακτικών στο δημόσιο βίο είναι η δημοκρατία και οι στοιχειώδεις ανθρώπινες ελευθερίες”.

Το μεγάλο ερώτημα φυσικά είναι: Θα τα καταφέρουν;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ΟΧΙ. Το παρόν άρθρο (που αποτελείται από δύο μέρη) κινείται ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση: Σκοπός του είναι να εξουδετερώσει, να διασύρει και να εξευτελίσει την επίθεση του Τριανταφυλλόπουλου (πράγμα όχι δύσκολο, μια και πρόκειται για ανούσια βορβορική λασπολογία και τίποτα περισσότερο) ώστε να μην δώσουμε κανένα περιθώριο στον σκοταδιστικό νεοναζιστικό συστημικό οχετό που κρύβεται πίσω από την επίθεση να σηκώσει κεφάλι και να απλώσει το δηλητήριό του στην κοινή γνώμη και στον δημόσιο βίο πάνω στην πιο κρίσιμη περίοδο της νεότερης ιστορίας της χώρας μας, μια και μέσα στους επόμενους εικοσιτέσσερις με τριανταέξι μήνες θα κερδηθεί ή θα χαθεί το στοίχημα της επιβίωσης, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας για δυο ολόκληρες γενιές.

Ξεκινώντας λοιπόν τη διαδικασία “διαπόμπευσης της διαπόμπευσης”, αρχικά θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για το “Λόλα να ένα μήλο” επίπεδο των δύο σχολίων που ακολουθούν, αλλά δυστυχώς σε αυτή την υποανάπτυκτη χώρα πρέπει να διατυμπανίζουμε ακόμα και τα εντελώς αυτονόητα και παιδαριώδη.
Δύο (φευ, απαραίτητα) εισαγωγικά σχόλια λοιπόν:

“Συναινετικό σεξ μεταξύ ενηλίκων”.
Τέσσερις απλές λεξούλες που σχηματίζουν τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ κανόνα για το τι είναι φυσιολογικό και αποδεκτό στο σεξ.

“Ο πολιτικός κρίνεται με πολιτικά κριτήρια”.
Το τι μουσική ακούει, τι φαγητό προτιμάει, ποιο μέρος γουστάρει για διακοπές ή τι κάνει στο κρεβάτι του ο κάθε άνθρωπος (των πολιτικών συμπεριλαμβανομένων) είναι εντελώς Α-ΣΧΕ-ΤΟ με το αν είναι καλός ή όχι στη δουλειά του.
(ΕΛΕΟΣ!!!)

Ορμώμενος από τα παραπάνω, να σημειώσω εδώ φυσικά και το εξαγόμενο πασιφανές συμπέρασμα, ότι δηλαδή τόσο η ύπαρξη ή όχι του συγκεκριμένου βίντεο όσο και το όποιο περιεχόμενό του σαφώς δεν αφορούν κανέναν.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρόκειται να υιοθετήσω το αμυντικό σκεπτικό ότι το βίντεο “δεν υπάρχει και αυτά είναι συκοφαντίες”, παίζοντας έτσι το παιχνίδι της έμμεσης (συγκαταβατικής) συστράτευσης με την καθεστωτική “ηθική” (τύπου “δεν το συζητάμε, εγώ σαφώς και είμαι παραδοσιακός άντρακλας, πάντα και μόνο του ιεραποστολικού, αλλά και όσοι «παρεκκλίνουν» από αυτό το «μοναδικό νορμάλ» σεξουαλικό μοντέλο είναι και αυτοί άνθρωποι μωρέ, άχου τους, γούτσου, γούτσου γούτσου”).

Αντίθετα, θα υιοθετήσω επίτηδες το σκεπτικό ότι το βίντεο υπάρχει, και τιμή του και καμάρι του, ακριβώς επειδή ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης δεν έκανε, όπως και να έχει το πράγμα, κάτι μεμπτό για το οποίο πρέπει να “κατηγορηθεί”, περισσότερο από το να πρέπει να “κατηγορηθεί” π.χ. για το ότι …του αρέσουν τα κεφτεδάκια και όχι ο μουσακάς.

Όσο για τον τραγελαφικό “αντίλογο” της κακιάς ώρας που αναπαράγεται τις τελευταίες μέρες από κάτι παρακμιακά μπλογκ, ότι τάχα “ο Σακελλαρίδης δεν κάνει για πολιτικός μια και είναι τόσο αφελής «με τις κάμερες» ώστε μπορεί να …αποκαλύψει απόρρητα κρατικά μυστικά στους Τούρκους (!!!)” έχουμε απλά να απαντήσουμε ότι αν εκείνοι που τα γράφουν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ένα διαβαθμισμένο έγγραφο από το πέος τους (ίσως επειδή και τα δύο έχουν επάνω τη σφραγίδα “απόρρητο”, το μεν προς αποφυγή κατασκόπων, το δε λόγω αποχής από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα), αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε και όλοι οι υπόλοιποι με πηλίκο ευφυίας μεγαλύτερο ενός Μπαλτάκου ή ενός Κρανιδιώτη.
Σοβαρευτείτε.

Όσο, τέλος, σχετικά με το αν η πράξη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη ήταν …ομοφυλοφιλική ή όχι, σπάω και πάλι συνειδητά το όριο του προφανούς ότι αυτό ούτως ή άλλως και πάλι δεν αφορά κανέναν, μόνο και μόνο για να αντιγράψω σχετική έξοχη ανάρτηση του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου:
“…Πόσο χαμηλής νοημοσύνης μπορεί να είναι κάποιος που θεωρεί ότι το να χρησιμοποιείς ερωτικά βοηθήματα είναι ομοφυλοφιλική πράξη;
Πώς είναι δυνατόν να πρέπει να εξηγήσεις σε έναν ενήλικο άνθρωπο που έχει δικαίωμα ψήφου, γάμου και αναπαραγωγής ότι το καρότο δεν έχει φύλο; …… Πώς είναι δυνατόν να μην αισθάνονται την παραμικρή ντροπή όταν ορίζουν τον ανδρισμό τους ανάλογα με το αν βάζουν ή δεν βάζουν ζαρζαβατικά στον κώλο τους, δηλώνοντας δηλαδή ξεκάθαρα ότι μόνο ως παρθένες κωλότρυπες αξίζουν ως άντρες, αφού προφανώς έχουν αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα σημαντικά ζητήματα από τα οποία κρίνεται ο ανδρισμός – που είναι η δικαιοσύνη, η ειλικρίνεια, το θάρρος και η προστασία των αδύναμων;”