Στις 14 Αυγούστου 2013 έγινε γνωστό ότι ένα νεαρό παιδί 18 χρονών, ο Θανάσης Καναούτης, έχασε τη ζωή του όταν στην προσπάθειά του να διαφύγει από έναν ελεγκτή και έναν οδηγό τρόλεϊ στη γραμμή Ζάππειο-Περιστέρι, άνοιξε την πόρτα του κινούμενου οχήματος και χτύπησε θανάσιμα το κεφάλι του στο πεζοδρόμιο. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, δεν έχουν γίνει απολύτως γνωστές οι συνθήκες του θανάσιμου ατυχήματος. Ωστόσο από τις περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων φαίνεται ότι ο Θανάσης απειλήθηκε και τρομοκρατήθηκε από τον ελεγκτή του τρόλεϊ επειδή δεν είχε εισιτήριο. Τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του ήταν άνεργοι και η επιβολή ενός προστίμου στο νεαρό παιδί θα χειροτέρευε ακόμα περισσότερη την ήδη άσχημη οικονομική τους κατάσταση. Πολιτικά, ο θάνατος του Θανάση αποτελεί ακόμα μια δολοφονία με ευθύνη του κράτους και των πολιτικών φτωχοποίησης της κοινωνίας.
Λίγη ώρα μετά την είδηση του θανάτου του 18χρονου Θανάση ο οδηγός και ο ελεγκτής του τρόλεϊ προσήχθησαν αλλά οι εισαγγελείς τους άφησαν ελεύθερους χωρίς να ασκήσουν καμία δίωξη εις βάρος τους. Είναι σαφές ότι η δικαστική εξουσία, ευθυγραμμισμένη με τη γραμμή της εξουσίας, κλείνει το μάτι στις φασιστικές πρακτικές των ελεγκτών και των υποτακτικών ώστε να συνεχιστεί η πρακτική του εκφοβισμού και της τρομοκράτησης επιβατών που δεν ακυρώνουν εισιτήρια. Η ίδια πάγια τακτική παρατηρείται στην αντιμετώπιση κάθε πιστολέρο μπάτσου που πλέον μπορεί να χρησιμοποιεί το όπλο του δίχως το φόβο των μετέπειτα συνεπειών. Η λογική είναι απλή. Παρέχεται ασυλία σε κάθε υπάλληλο των μηχανισμών εφαρμογής εξουσίας ώστε απερίσπαστος από αγκυλώσεις τύπου ανθρώπινα δικαιώματα κτλ να μπορεί να ασκεί μη ελέγξιμη και υπέρμετρη βία με θανάσιμες συνέπειες για τους εξουσιαζόμενους.
Για να μην θεωρηθεί αστήρικτη ή υπερβολική αυτή η θέση ας αναρωτηθούμε μονάχα ποια ήταν η εξέλιξη υποθέσεων αστυνομικών και λοιπών μπάτσων (με την ευρύτερη έννοια) σε καραμπινάτες υποθέσεις όπως ο παρολίγον θανάσιμος τραυματισμός του διαδηλωτή Καφκά από διμοιρίες ΜΑΤ, η πρόκληση αναπηρίας στο δημοσιογράφο Κυπραίο από αστυνομικούς με χρήση βομβών κρότου λάμψης, ο αναίτιος ξυλοδαρμός δεκάδων διαδηλωτών από μπάτσους σε ένα πλήθος εκδηλώσεων (από απλούς τουρίστες που τους πέρασαν για μετανάστες μέχρι τις διαδηλώσεις για την απεργία πείνας του Σακκά). Γίνεται κατανοητό ότι ζούμε τη κλιμάκωση της κρατικής τρομοκρατίας που εκδηλώνεται με ένα ευρύ φάσμα τραμπούκικων ενεργειών από τη μεριά των υπαλλήλων των κατασταλτικών μηχανισμών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει και ο λόγος, η επιλογή των λέξεων των συστημικών αρθρογράφων και διαννοουμένων. Μπουκωμένοι στις κρατικές επιδοτήσεις και το κυρίαρχο lifestyle, παρατηρείται μια εκτράχυνση του λόγου τους που καταλήγει σε θέσεις και τοποθετήσεις κυνικές, κενές περιεχομένου αλλά κυρίως βαθύτατα συστημικές και εχθρικές. Η συναναστροφή με την εξουσία οριοθετεί και τη στόχευση του λόγου αυτής της μερίδας των “πνευματικών ανθρώπων”. Η επιβίωσή τους συνδέεται με τα διαπιστευτήρια που πρέπει να δίνουν στους εξουσιαστές για να εξασφαλίζουν την παραμονή τους στον στενό πυρήνα των εκλεκτών της επιδοτούμενης διανόησης.
Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση για το θάνατο του 18χρονου Θανάση, ένας οχετός εξαπλώθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με κύριο άξονα τη γραμμή “τσαμπατζής ήταν, ας πρόσεχε“. Οι καθωσπρέπει διανοητές της χορηγούμενης πνευματικότητας αρκέστηκαν στην υπεράσπιση του ρόλου του κατασταλτικού χαρακτήρα του ελεγκτή στα μέσα μαζικής μεταφοράς, δηλαδή σε μέσα που κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούν οι κατώτερες τάξεις, των βιαίως φτωχοποιημένων στρωμάτων από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στις οποίες παρέχουν άλλοθι αυτές οι κρατικά επιδοτούμενες στρατιές των γραφιάδων, επαγγελματιών αρθρογράφων-διαμορφωτών γνώμης και ομοκρέβατων της εξουσίας διανοητών. Χαρακτηριστική περίπτωση το tweet της συγγραφέως Διβάνη (βλ εικόνα 1)
Εικόνα 1. Tweet της συγγραφέως Διβάνη για το θάνατο του 18χρονου Θανάση Καναούτη
Εκτός από τη συγγραφέα για την οποία έγινε γνωστό ότι συμμετέχει και σε μια επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα (!!!!), άγνωστο αν αμείβεται για την ευαισθησία της αυτή, μια σειρά από λογαριασμούς σε social media όπως το twitter που έχουν παρελθόν στη νεοφιλελεύθερη θεώρηση της κοινωνικά ανάλγητης εφαρμογής πολιτικών συνέχισαν το θεάρεστο έργο της “ανθρωποφαγίας”. Με κυνικό και απάνθρωπο τρόπο, πολλοί νεοφιλελέδες των κοινωνικών μέσων δικτύωσης επικεντρώθηκαν στην κατάπτυστη πράξη της επιβίβασης σε μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς εισιτήριο. Ο χαρακτηρισμός του τσαμπατζή επανεμφανίστηκε στο δημόσιο λόγο. Η προηγούμενη εμφάνισή του όρου έγινε με πρωτοβουλία των ΜΜΕ ώστε να στιγματίσουν κοινωνικά και ηθικά το αναπτυσσόμενο και δυνητικά επικίνδυνο κίνημα “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ” ως μια συνειδητή πράξη ακτιβισμού σε κάθε χαράτσι που μπαίνει είτε στο δημόσιο δρόμο, είτε στο δημόσιο χώρο, είτε στην υφαρπαγή της υπεραξίας της εργασίας και του εισοδήματος των εργαζομένων.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων τοποθετήσεων παρατίθενται παρακάτω και είναι ενδεικτικά.
Στο παιχνίδι των εντυπώσεων έλαβε μέρος και η τηλεπερσόνα του ΣΥΡΙΖΑ με τις αμφιλεγόμενες τοποθετήσεις βουλευτής Τατσόπουλος που έσπευσε να υπερασπιστεί τη συγγραφέα Διβάνη αναγνωρίζοντας μια απλή λάθος επιλογή λέξεων. Επίσης ο διορισμένος από τον υφυπουργό Καψή στην επιτροπή λογοκρισίας της νέας κρατικής τηλεόρασης, συγγραφέας Χωμενίδης, πρώην δημαρίτης και νυν κολαούζος της εξουσίας έσπευσε κι αυτός να υπερασπιστεί τη Διβάνη μιλώντας για ανθρωποφαγικό λιντσάρισμα.
Να αναγνωρίσουμε ωστόσο την ειδίκευση όσων διαννοουμένων και κολαούζων της εξουσίας στην ανθρωποφαγία. Αυτοί που παρέχουν κάλυψη και απολογούνται για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές κανιβαλισμού της κοινωνίας, που προωθούν τον εκφασισμό και την ανθρωποφαγία με στοχοποίηση τάξεων και κλάδων που αντιστέκονται στη λαίλαπα των πολιτικών τους σίγουρα έχουν ένα λόγο παραπάνω να μιλάνε για την ανθρωποφαγία. Αυτοί, εξουσιαστές, πνευματικοί άνθρωποι, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, τραπεζικά στελέχη, αρθρογράφοι και δημοσιογράφοι λανσάρουν τη λογική της “κουλτούρας μη πληρωμών” για να ενοχοποιήσουν την κοινωνία που αδυνατεί να καλύψει την υπερφορολόγηση. Η “κουλτούρα των μη πληρωμών” που θρασύτατα λάνσαρε τραπεζικό στέλεχος εμπεριέχει στον πυρήνα της την συκοφάντηση μέσω της κατηγορίας του τσαμπατζή σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Οι “ανθρωποφάγοι” με τις πολιτικές τους τολμάνε να κατηγορούν για τσαμπατζήδες τα θύματα της πολιτικής τους και διαμαρτύρονται για ανθρωποφαγία όταν στα social media που δεν ελέγχουν (και όχι φυσικά στα φιλικά τους ΜΜΕ) πολίτες τους επισημαίνουν πόσο κανίβαλοι έχουν γίνει!
Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση 
Leave a Reply